Blijf nog even door Carrie

Beoordeling 4
Foto van een scholier
Boekcover Blijf nog even
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 4e klas havo | 1832 woorden
  • 12 augustus 2004
  • 11 keer beoordeeld
Cijfer 4
11 keer beoordeeld

Boek
Auteur
Carrie
Genre
Roman
Taal
Nederlands
Vak
Eerste uitgave
2001
Pagina's
191
Geschikt voor
vmbo/havo
Punten
1 uit 5
Oorspronkelijke taal
Nederlands
Literaire thema's
Dood,
Vader-dochterrelatie

Boekcover Blijf nog even
Shadow
Blijf nog even door  Carrie
Shadow
Opdracht tijdstructuur

1. onderdelen rode boekje

2. Carrie “Blijf nog even” Amsterdam 2001 ook gelezen

3. Blijf nog even is het autobiografische boek van Carrie over de doodstrijd van haar vader. Zes jaar is hij ziek geweest, zes jaar heeft hij pijn gehad, maar hij heeft dat verdragen als een ‘echte’man. Als hij niet meer kan lopen, alleen schuifelend aan de schouders van haar moeder vooruit kan komen en zelfs de overstap van het bed naar de poepstoel niet meer kan maken, besluit hij dat het zo wel mooi is geweest: ‘ik wou maar eens gaan voor euthanasie.’ In de periode dat de Carrie aan het ziekbed van haar vader zit vertelt ze over haar leven: de verhouding met haar vader en moeder, die niet zonder strijd is geweest, omdat Carrie’s mond haar gedachten vaak ver vooruit zijn; haar avonturen als maatschappelijk werkster bij het JAC in Rotterdam; de liefde voor haar zusjes en voor haar kinderen.
4. Ervaringsverslag
A. Waar gaat het verhaal over
Het verhaal gaat over de euthanasie van haar vader. Carrie's vader blijkt echter zeer resoluut in zijn keuze. Hij wil zijn strijd tegen kanker niet verder zetten. Zijn vrouw en kinderen staan hem tot op het laatste moment bij en respecteren zijn keuze. Toch blijken de verhoudingen binnen het gezin niet altijd probleemloos te zijn. Naast het verhaal over de doodstrijd van haar vader blikt Carrie terug op haar eigen leven en de omgang daarin met anderen, en vooral haar vader. Ze schaamt zich niet om te vertellen dat haar en zijn koppigheid vaak de bron was van jarenlange stiltes tussen hun beiden. Haar keuzes in haar leven waren vaak niet de zijne en dat zorgt ook voor de nodige strubbelingen. Carrie is niet te beroerd om haar eigen levenswandel ongekuist te vertellen. Zo geeft ze openlijk toe dat haar vader een hartaanval kreeg na een ruzie met haar over het roken van een joint. Ook over haar eigen liefdesleven is ze zeer eerlijk. Ze neemt geen blad voor de mond in dit boek en dat aspect verleent het zeker en vast de nodige charme. Het leest als een trein. Carrie heeft nooit keuzes in haar leven gemaakt om andere mensen een plezier te doen, dit zorgde voor heel wat moeilijkheden maar vooral ook voor een leven dat ze leidt zoals zij wil en dat door niemand gedicteerd is.

B. De personen
1. Carrie is de hoofdpersoon

2. Ze is een lief persoon die veel voor andere over heeft. Soms neigt ze het een beetje te overdrijven. Dan is ze zo moe en uitgeput maar gaat ze maar door. “En ik vertel hem over mijn zorgen. Dat ik steeds vaker tekortschiet tegenover mijn weglopers. Ik ben moe geworden, ik drink te veel, ik heb teveel emoties gehad de laatste tijd. En ik kots bloed. Ze neemt pas rust als het blijkt dat ze een maagzweer heeft. Hieruit blijkt dat ze erg sterk is en niet zomaar opgeeft. Terwijl ze daar soms wel behoefte aan heeft. Ze houdt zich altijd maar groot, maar dat houdt een keer op.
In die tijd wordt er veel gediscrimineerd. “Ik vind het zo erg, hoor ik mezelf wel honderd keer zeggen, de meldkamer zei dat er geen gewonden gevallen waren. Alsof dat er nog toe doet, op zo’n moment. Wat de meldkamer al dan niet heeft gezegd. Dan hoor ik een wat oudere man verbitterd zeggen: dat is omdat het ze niks kan schelen, het zijn tenslotte maar Surinaamse kinderen, en geen twee van hun eigen soort.”
Ze is daar flink op tegen.
Ze is ook erg eigenwijs. Dat zegt ze zelf ook. “Ik zit muurvast maar ik ben negentien jaar en ook ontzettend eigenwijs”
Carrie wordt niet zo snel driftig of agressief maar als ze het wordt dan gaat het meestal niet goed. “Ik, die nooit een klap uitdeel en ook nooit echt driftig word, kan mij op dat moment niet meer beheersen. Het wordt doodstil in het kleine straatje als ik een agent wegduw en naar de deur van het huisje loop, die op dat moment door iemand van gemeentewerken wordt dichtgetimmerd. Ik duw de timmerman weg en geef een ongelofelijke harde schop tegen de deur. Je hoort het door de hele straat heen kraken. Nee, niet de deur, maar mijn grote teen.”
Hieruit blijkt dat ze niet zo handig is.

3. Ze heeft door het boek heen twee liefdesrelaties. Eigenlijk drie namelijk ook een beetje met Nico. Alleen hij is niet al te aardig en slaat Carrie vaak. “Ik lig vier weken in bed en Nico draait intussen steeds verder door. Stapt midden in de nacht door de ramen heen, als ik hem niet binnenlaat. Hij slaat Geer en bedreigt Aart. Er wordt door de JACérs een knokploeg gevormd om mij te beschermen”
Met Michiel heeft ze als eerst een relatie. Maar dat wordt niet goed gekeurd door haar ouders. Vooral niet als ze met hem wil samenwonen.
Op een gegeven moment gaat het niet zo goed meer tussen hen. “Ik voel me zo schuldig dat ik eigenlijk bij hem weg wil. Hij is hartstikke ziek en dat kan je nu niet alleen horen aan zijn ademhaling, je kant het ook zien. Hij weegt nog maar 60 kilo wat veel te weinig is voor 1.90 meter. Maar hij benauwt me zo. Als ik bedenk dat ik de rest van mijn leven met hem in een schattig klein huisje moet zitten, dan stik ik nu al.” Tussen Michiel en Carrie is het eigenlijk nooit erg goed gegaan.
Stiekem sluipt Gerard in het leven van Carrie.
“Toevallig heb ik wel een vriend, papa, en die heet Gerard. Ook al is het geen homo, hij zit echt niet achter mij aan. Hij is lief voor me. Zeker nu het tussen mij en Michiel niet meer botert.”
Uiteindelijk krijgen ze een relatie, ze gaan samenwonen in Den Haag. Daar heeft Carrie het niet echt naar haar zin. Ze doet dit alleen voor Gerard. Het gaat heel goed tussen Gerard en Carrie. Totdat Gerard op een avond wegblijft na een demonstratie. Carrie gaat naar hem op zoek midden in de nacht. Dan ziet ze Gerard staan zoenen met Roos. Een meisje die hij kent via zijn werk. Zo gaat het uit tussen Gerard en Carrie.
De relatie tussen Carrie en haar vader is erg goed. Alleen soms gaat het niet zo goed tussen hen omdat ze dan een meningsverschil hebben over sommige dingen. Zoals Surinamers, hij discrimineert hun, en Carrie vind dat abnormaal zo ontstaat er wel is bonje. Maar verder is hun relatie erg goed. “Je moet eens weten wat het voor me betekent dat je er steeds voor me bent!” Ze heeft niet echt een goede relatie met haar moeder. Ze begrijpen elkaar gewoon niet goed. “Mijn moeder en ik zijn soms net twee beleefde vreemden voor elkaar. Ik snap nooit waar ze mee bezig is. E dat is volgens mij van jongs af aan zo geweest”

5. Ik zou nooit zoals Carrie als maatschappelijk werkster gaan werken. Altijd maar mensen bij je in huis die problemen hebben. Waardoor jezelf ook in de problemen komt. Waardoor je gaat drinken haast niet slapen en ook niet meer goed eet. Op zich zijn haar bezigheden heel goed, en heeft ze voor anderen mensen veel over. Maar ik zou het persoonlijk gewoon niet aan kunnen.
Dat ze niet samen wil wonen begrijp ik niet. Je hebt nooit iemand waarop je terug kunt vallen. Je moet je kinderen in je eentje opvoeden zonder vader dat is allemaal wel erg zwaar. Maar ze kiest er zelf voor. Ik zou het zo dus niet aanpakken.

2. vragen beantwoorden over het begrip ‘tijd’
gedeeltelijk chronologisch
De opbouw van het verhaal gaat als volgt. Eerst vindt het verhaal plaats in het heden dat is in 2001. Het volgende hoofdstuk gaat dan weer over het verleden dat is rond 1970. In het heden gaat het over haar zieke vader die Euthanasie wil plegen. In het verleden gaat het over haar leven, dus wat ze mee maakt. En hoe ze zich voelde.

Ik denk dat Carrie voor deze volgorde heeft gekozen. Om de lezer duidelijk te maken waarom ze zo tegen haar vader doet. Anders zou je je bijvoorbeeld afvragen. Waarom gaat ze zo met haar vader om? Doordat ze steeds terugblikt vraag je jezelf dat niet af omdat je haar hebt leren kennen. Je weet nu hoe ze op bepaalde dingen reageert. Of dingen aanpakt. Het verleden is een soort van extra informatie.
Als ze niet voor deze volgorde had gekozen, dan zou je de hoofdpersoon maar heel oppervlakkig kennen. Maar nu weet je ook wat over de geschiedenis van deze persoon.

3. Tijdverdichting
“Ik ben amper een bij het JAC weg als er ineens een groep verontwaardigde meiden bij mij op de stoep staan. ‘moet je horen wat er nu is gebeurd’ Het blijkt dat ze afgelopen weekend met een stel weglopers en hulpverleners naar de boot van een nieuwe medewerker in Amsterdam zijn gegaan. Ze hadden veel gdronken, en veel geblowd en veel pret gehad. Tot zaterdagavond, toen een van de nieuwste weglopers, een meisje uit België, een scène had geschopt, omdat er plotseling een hulpverlener in haar slaapzak was gekropen en haar was beginnen te zoenen. Er waren wat mensen wakker geworden. Zij huilde intussen de ogen uit haar hoofd. ‘dat kan toch niet Car! Ze is snikkend weggegaan. We hebben nog geprobeerd om haar te vinden maar ze is verdwenen!
Het gedeelte wat onderstreept is geeft aan dat het tijdsverdichting. Ze staan namelijk op de stoep een gesprek te houden maar dat duurt in werkelijkheid korter dan dat hier beschreven wordt.

4. tijdversnelling
“Mijn moeder is degene die de radiostilte tussen ons doorbreekt. Ze spreekt met Sheena af in restaurant Engels bij het centraal station. Als Sheena terugkomt van het gesprek is ze kalm. Het was gewoon goed , bij mama en mij is het net als bij papa en jou. Je hebt eigenlijk geen woorden nodig om elkaar te begrijpen.” (blz.112) Dit is een tijdsversnelling, omdat Sheena de zus van Carrie een gesprek heeft met haar moeder die niet wordt beschreven in het boek maar toch plaatsvindt. Dus die tijd versneld.
“De zorgzame samenleving is blijkbaar voorbij. Percy is de eerste die ik zo op straat terecht heb zien komen, maar binnen een jaar zijn het er al meer.
Er breekt een leukere tijd aan.”
Het gedeelte wat onderstreept is geeft tijdversnelling aan. Een jaar verder zijn er meer zwervers. Dus dan is er een tijdsversnelling als het een jaar verder is ineens.

5. mening over het gebruik van tijd
Ik vind het een leuk gegeven dat je steeds van tijd verandert. Dat steeds de tijd om en om is erg leuk, zo kom je veel over de hoofdpersoon te weten. Je krijgt nu ook een soort van achtergrond informatie omdat je de geschiedenis van de hoofdpersoon weet.
Het is niet verwarrend, dat komt doordat het in hoofdstukken is verdeeld. Dus het ene hoofdstuk speelt zich af in 2001 en het andere hoofdstuk rond 1970. Zo kan er geen verwarring plaatsvinden.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.