Anke is geboren in Sellingen (Groningen) op 5 december 1937.
Ze is getrouwd en heeft 4 kinderen; 1 zoon en 3 dochters.
Het eerste boek dat ze schreef was: De vleugels van Wouter Pannenkoek, dat boek verscheen in 1972. Haar favoriete schrijver is Guus Kuyer. In 1993 won ze de prijs van de kinder- en jeugdjury voor Blauwe plekken.

De kaft van het boek is getekend door Dirk van der Maat. In het boek staan verder geen illustraties.

Andere boeken van Anke de Vries

Vanaf 12 jaar:
Belledonne kamer 6
Kladwerk
Medeplichtig
Weg uit het verleden
Opstand!

De hoofdpersoon
De hoofdpersoon is Judith van Gelderen
Ze is 12-jaar oud. Ze wordt zwaar mishandeld door haar moeder, ze heeft nog wel een vader, maar die heeft Judith, haar broertje Dennis en haar moeder verlaten. Andere belangrijke hoofdpersonen zijn: Judith’s moeder, Judiths broertje Dennis, tante Lies, Nico en de meester.

De samenvatting
Judith van Gelderen heeft het moeilijk thuis. Volgens haar moeder doet ze niets goeds, maar haar 2-jarig broertje Dennis kan geen kwaad doen. Judith wordt vaak afgesnauwd en geslagen. Een keer had ze zelf een bloedende hoofdwond en een hersenschudding opgelopen. Judith’s moeder had toen gelogen tegen de dokter; ze had gezegd dat Judith van de trap gevallen was.

Judith begrijpt niet waarom ze door haar moeder geslagen wordt, terwijl Dennis alle aandacht krijgt. Op school gaat het ook niet goed met Judith. Als ze weer eens een keer geslagen is, schrijft haar moeder vaak een briefje of belt dat Judith niet op school komt. Judith wil niet laten merken dat ze geslagen wordt, daarom doet ze vaak niet mee aan gym, want dan ziet iedereen haar blauwe plekken. Gelukkig zijn er ook fijne momenten voor Judith. Michiel, een jongen uit haar klas neemt haar mee naar huis en plakt haar lekke band, toen ze een lekke band had. Als Judith dan zo is bij Michiel rondkijkt ziet ze dat het er daar veel anders aan toe gaat. Ze gaan daar veel gezelliger met elkaar om. Het is nog extra gezellig, omdat ze bij Michiel thuis een tweeling hebben, Frank en Dennis. Ook is er nog een zusje Michele<< met een streepje op de 1e e. Ze vindt het daar veel gezelliger dan thuis, daarom gaat ze tussen de middag met Michiel mee naar huis in plaats van over te blijven.

Op een dag heeft Judith’s moeder een nieuwe vriend, Nico heet hij.
Niet veel later is ze honderd gulden kwijt, ze denkt meteen dat Judith het heeft gedaan en begint er op los te slaan met de stofzuigerbuis.
Als Judith op een dag thuis komt van school is tante Lies er. Ze zit samen met haar moeder op de bank te praten. Als moeder vraagt of ze even haar rode trui wil aantrekken, doet ze dat. Wanneer Judith beneden komt, ziet dat haar moeder haar strak aankijkt. Van schrik stoot Judith de tafel om. Haar moeder krijst dat ze naar boven moet. Later komt tante Leis bij haar. Ze zegt dat haar moeder schrok omdat Judith op Dikkie van vroeger lijk.
Dikkie was het broertje van Judith’s moeder. Op een dag was haar moeder en tante Lies naar het ijs gegaan, met tegenzin hadden ze Dikkie ook meegenomen. Toen Dikkie aan het schaatsen was is hij het wak in geschaatst en is overleden. Later heeft Judith’s moeder hier altijd de schuld van gekregen, dat is waarschijnlijk de reden waarom Judith mishandeld wordt.
Judith is weer niet op school. Michiel gaat naar Judith toe, met veel gedoe is hij binnen en vraagt Judith meteen hoe ze aan die blauwe plekken komt, ze zegt dat ze is geslagen door jongens. Michiel gelooft haar nauwelijks

Heel plotseling gaat Judith verhuizen naar Leiden. Op dat moment is Michiel op vakantie. Als Michiel terug komt van vakanie en naar Judith toe wil gaan, ziet hij dat er niemand thuis is. De onderbuurvrouw ziet het en wenkt Michiel hem binnen te komen. Zij vertelt dat Judith verhuist is, ook verteld zij hem dat Judith mishandeld werd. “Dus toch” denkt Michiel.

Als Michiel weer thuis is gaat de telefoon, het is Judith, ze vertelt dat ze nu in Leiden woont. Meer kan ze niet zeggen, want het kwartje was op. De volgende dag belt de meester de scholen in Leiden op. Als ze eindelijk weten op welke school Judith zit gaat Michiel er naar toe. Wanneer Judith en Michiel elkaar zien vertelt Michiel wat hij weet. Ook krijgt Judith een beer van Michiel die hij gekocht heeft op vakantie. Als Judith’s moeder ‘s avonds thuiskomt en ziet dat Judith een beer heeft, denkt haar moeder dat zij die van haar geld gekocht heeft, ze maakt de beer stuk en slaat Judith in elkaar, dat was de druppel die de emmer liet overlopen. Judith pakt haar koffer en neemt de eerste de beste trein naar Den Haag.

Tijd
De moderne tijd
Het is geschreven in 1993, maar ik heb het gelezen in 1999.

Plaats
Den Haag en Leiden Heeft verder geen betrekking tot het verhaal

Bedoeling
Niet zo zeer een les, maar ze wil laten zien, dat slaan niks oplost en dat je sommige dingen beter kunt zeggen en uitpraten, omdat ze je dan kunnen helpen.

Titel verklaring
Het boek heet blauwe plekken, omdat Judith steeds bont en blauw wordt geslagen; ze heeft steeds blauwe plekken

Einde

Het einde heeft 2 kanten, het loopt goed af maar toch weer niet.
1. Michiel is er achter gekomen dat Judith mishandeld wordt en hij kan haar nu helpen.
2. Judith is weggelopen en dat lost ook niet zo veel op. En, het probleem tussen Judith en haar moeder is niet opgelost.

Eigen mening en beoordeling
Ik vind het een best goed boek.
Ik heb het boek gekozen, omdat de titel en de illustratie me aansprak, ik dacht dus al dat het over mishandelingen zou gaan, en dat spreekt me wel aan, van die probleem boeken.

Het boek heeft me best aangegrepen, het liefst zou ik zou het boek in willen springen als Judith weer een mishandeld werd en voor Judith opkomen. Als het namelijk bij mij zou gebeuren, was ik er absoluut tegen in gegaan. Ik laat me echt niet zomaar slaan, ik vind Judith daarom ook wel een beetje een mietje.

Het is een normaal lettertype, en het is gemakkelijk te lezen.
Ze zinsopbouw in soms wat vreemd en de woordkeus zou wat moeillijk zijn voor kinderen onder de 12 jaar. Verder snapte ik alles goed. Het is een spannend boek en ook best verdrietig, het is zo spannend omdat, je altijd nieuwsgierig ben, wat Judith’s moeder nu weer gaat doen… En het is zo verdrietig omdat, Judith zo geslagen wordt, en dat ze er niks tegenin kan brengen.