Au pair door Willem Frederik Hermans

Beschrijvingsopdracht. Motivatie: Toen ik de opdracht kreeg om een boek voor mijn lijst uit te zoeken ben ik naar de mediatheek gegaan en heb daar, zoals gewoonlijk, een boek op titel uitgezocht. Nadat ik van enkele boeken, waarvan de titel me aansprak, het achterkantje had gelezen heb ik voor Au Pair gekozen als mijn eerste boek op mijn lijst. Eerste persoonlijke reactie: Ik vond het een ingewikkeld boek vooral de doordat je pas heel laat in de gaten krijgt dat een droom een droom is en niet de werkelijkheid. Het onderwerp, au pair zijn, sprak me erg aan. De verwachtingen die ik daarvan had zijn echter zo goed als niet uitgekomen. Samenvatting: Paulina wil Frans en kunstgeschiedenis gaan studeren in Parijs. Haar nicht Klara, studente Frans, schetst een zodanig beeld van die opleiding dat Paulina haar ouders voor haar plan wint. Paulina komt uit Vlissingen, heeft blond haar en is 1.92 meter lag. Hierdoor valt ze erg op in Frankrijk. Haar vader kan haar slechts een klein maandgeld geven en Paulina moet dit zelf aanvullen. Dit doet ze door als au pair te gaan werken. Haar eerste adres is dat van de advocaat Maître Pauchard. Zij wijst haar een piepklein kamertje op de zolderverdieping van het gebouw waar aan een lange gang nog veel van deze kamertjes bevinden. Dit zijn de vroegere kamertjes van het dienstpersoneel. De kamertjes worden nu verhuurd aan negers en arabieren. Paulina moet op de enige zoon van de familie, Hughes, letten. Ondanks de Arabische muziek valt Paulina die avond snel in slaap. In haar droom gaat ze op ontdekkingstocht over de zolders die met elkaar in verbinding blijken te staan. Zij wordt uit die droom gewekt door een grote neger die ze nog maar net uit haar kamertje kan houden. Als ze Parijs ingaat komt ze een oud klasgenootje, Ada Langmuur, tegen met wie ze het Louvre bezoekt. Als ze 's avonds weer in haar kamertje komt blijkt de neger in haar bed te liggen. Paulina gaat snel naar een hotelletje waar ze ook de eerste nacht in Parijs had gelogeerd. De volgende ochtend wordt ze door de naakte mevrouw ontvangen en mevrouw geeft haar opdrachten zittend op het toilet. Ze moet croissants gaan halen en ook eventjes voorschieten. Als ze terugkomt doet een naakte meneer Pauchard open. Mevrouw krijgt het wisselgeld, zegt dat ze het aan het einde van de week terug krijgt en vind dat Paulina zich heeft laten afzetten. Als de ouders weg zijn moet ze naar Hughes, die ziek is, komen. Mevrouw Pauchard komt juist binnen als hij Paulina zijn geslachtsdelen wil tonen. Paulina zegt dat ze wil vertrekken. Op haar kamertje blijken haar koffers opengebroken te zijn. Als Paulina terug naar het au pair bureau gaat wordt haar een andere plaats aangeboden. Onderweg naar het nieuwe adres komt ze een meneer tegen die beloofd dat het van dan af aan beter zal gaan. In het flatgebouw, dat aan haar nieuwe au pair familie behoort, krijgt ze een luxe appartement ter beschikking. Die prachtig ingericht blijkt te zijn. De badkamer heeft spiegels aan het plafon en de muren. Ook bevat een envelop een groot voorschot. Een briefje vertelt niets over wat ze moet doen, maar benadrukt juist dat ze vrij is om alles te doen wat ze wil. Ze is in dienst genomen door generaal de Lune, een wat oudere man die een grote verzameling heeft over Constantin Guys, een uit Vlissingen afkomstige schilder. Paulina belooft hem meer over de tekenaar te weten te komen. Uit de encyclopedie in haar kamer weet ze dat Baudelaire over hem geschreven heeft en ze besluit op zoek te gaan naar dat artikel of andere werken over of van Boudelaire. Terug in haar kamer blijkt dat, naast de twee kapotte koffers, twee nieuwe koffers in haar kamer staan. Ze gaat met Armand, een van de generaals zonen, naar zijn verdieping en maakt daar kennis met zijn vrouw. Deze vertellen haar onder andere over hun zoon Edouard waar ze maar weinig contact mee hebben en die ook erg lang is. Tijdens een ontmoeting met de generaal geeft hij haar een kollege over Guys. Enkele dagen later wordt ze uitgenodigd om te dineren met hem en zijn vrouw. Hier komt zij veel te weten over de generaal en zijn vrouw. Ook krijgt ze te horen dat ze gebruik mag maken van een van de auto's en hun chauffeur. Weer een paar dagen later ontmoet ze de generaal in zijn studeerkamer. Hij vertelt opnieuw over Guys en laat blijken dat hij Guys vooral bewondert omdat hij bescheiden was en erg avontuurlijk. Paulina weet nog steeds niet wat haar taak is. Op een avond maakt ze kennis met Michel een broertje van Armand. Hij speelt technisch heel erg moeilijke pianomuziek van Alkan. En heeft een lage dunk van zichzelf. Ook neemt hij Paulina mee uit eten. Tijdens de maaltijd vertelt Michel over zijn familie. Als Paulina thuiskomt treft ze in haar badkamer een heel assortiment opmaakspulletjes aan. De volgende dag koopt ze Boudelaire en leest in een naburig park een stukje dat over opmaken gaat. Paulina is het niet met Boulaire een en voelt zich een meisje uit de Provincie. Ook in een warenhuis zijn ze het duidelijk niet eens met Boudelaires beeld van schoonheid. Op een feestje ontmoet ze Edouard. Hij vraagt aan haar of de generaal het al over de filosoof Kant heeft gehad, want zijn opa worstelt met een probleem dat door Kant behandeld is. De generaal beheerd namelijk geld voor anderen. De eigenaars zijn dood en hadden geen kinderen. De generaal heeft het geld niet overgedragen aan de erfgenamen. Als dit gebeurd zal dat zeker problemen met zich mee brengen. Edouard heeft het geld de laatste 5 jaar voor de generaal beheerd. Twee dagen later krijgt zij dit verhaal, met aanvullingen, te horen van de generaal. Hij heeft de koffer met geld in bewaring gekregen van zijn joodse en franse buurman toen deze en zijn vrouw hadden besloten om te vluchten. Na de oorlog heeft de generaal nasporingen laten verrichten en kan zo met zekerheid zeggen dat de man en zijn vrouw dood zijn. De generaal vraagt wat er met het geld moet gebeuren als de erfgenaam een moordenaar blijkt te zijn. Hij krijgt een toeval als hij dit zegt. Een tijdje later ontmoet ze Edouard weer. Hij neemt haar mee uit eten en onthuld nog meer van het probleem. De erfgenaam blijkt een oud-SS'er te zijn. De familie heeft echter een ander, beter, doel gevonden voor het geld. Een Joodse organisatie voor kinderbescherming in Israël. Maar hoe krijgen ze het geld ongemerkt naar een Zwitserse bankrekening. Paulina biedt spontaan aan om het koffertje over de grens te smokkelen. Pauline is wel bang dat ze in een val is gelokt. Edouard belt meteen de notaris op. Ze maken een afspraak en gaan diezelfde middag even langs. Als Paulina aan het wachten is komt mevrouw Pauchard langs. Zij geeft haar het geld van de croissants terug. Vlak voor ze met de koffer vertrekt wordt ze door Michel uitgenodigd om naar een opera te gaan. Na afloop gaat ze nog wat drinken en Michel vertelt haar dat ze al de derde au pair is die met het koffertje op stap wordt gestuurd. De andere twee heeft de familie omdat ze de au pairs toch niet vertrouwden met een koffertje vol kranten op pad gestuurd. De volgende dag zal ze naar Basel vertrekken. Edouard brengt haar naar de notaris. Van diens secretaresse krijgt ze de koffer en veel geld in reischeques. Ook krijgt ze een stapel Belgisch geld en een ticket naar Luxemburg. Ze moet dus naar Luxemburg en niet naar Basel. Op het station valt haar een klein mannetje op. In Luxemburg volgt ze de instructies en het koffertje wordt in ontvangst genomen door een oude man. Als ze een kaart wil versturen maar geen pen heeft biedt het kleine mannetje haar er een aan. Hij vertelt dat zijn zus op het bureau van de notaris werkt en dat hij zo alles weet over haar reis met het koffertje. Kort daarna ziet ze Michel lopen die gekomen is om haar gezelschap te houden. Hij legt uit dat het kleine mannetje met haar was meegestuurd om haar te helpen mocht er iets tijdens de reis overkomen. De volgende ochtend belt ze Edouard op die heel erg grof is tegen haar en denkt dat ze alleen maar om het geld met hem gaat. Michel vraagt of ze met hem een paar dagen naar Londen wil gaan. Na een lange reis komen ze aan in een hotel waar nog maar 1 kamer vrij is. Na het eten in de slaapkamer aangekomen vertelt Michel dat het geld helemaal niet bedoeld was voor een Joodse organisatie maar toch voor die oud-SS'er. Daarna vertelt hij dat hij net heeft gehoord dat het heel slecht met zijn ouders gaat. 's Morgensvroeg vertrekt hij naar Parijs. Paulina blijft nog een paar dagen in Londen. Als zij uiteindelijk ook terug naar Parijs gaat komt ze op het vliegveld Ada Langmuur weer tegen. Ada vertelt over een Duitse au pair die in dienst was van een oudere man. Zij moest van hem een koffer de grens over smokkelen en werd in haar met spiegels overdekte badkamer beken door de man. In het vliegtuig zit ze naast een man die zegt dat hij met haar naar bed wil. Uiteindelijk geeft ze hem, om hem af te schudden, een klap in zijn gezicht. In Parijs neemt ze weer haar intrek in het hotelletje. Ze belt haar ouders op en haar vader zegt dat de generaal gestorven is. Ze vindt redlijk snel een klein kamertje dat ze van haar maandgeld kan huren. Van de dollars kan ze wel leven, dus redt ze het wel. Als ze een tijdje later een tijdschrift zit te lezen wordt ze aangesproken door een bejaarde meneer met wie ze in discussie gaat over of een schrijver zelf een verhaal in een boek kan veranderen. Hiermee eindigt het boek. De personen die voorkomen in de roman zijn Paulina de hoofdpersoon. De familie Pauchard speelt een bijrol en laat een karikatuur zien van een typisch welgesteld Parijs gezin. Armand en Michel zijn karikaturen van kunstenaars. Jacqueline, de vrouw van Armand, is een raar mens. Germaine en Emile, de vrouw van en de generaal. Proberen de naam van de familie hoog te houden en zijn een statig welgesteld stel. Edouard vormt een tegenstelling tot zijn familie omdat hij absoluut niet van kunst houdt. Tenminste niet op de manier van de rest van de familie. Paulina is de enige persoon die tijdens het verhaal een ontwikkeling doormaakt. Het is een naïef en romanistisch meisje met een bovennatuurlijk goede algemene ontwikkeling. In eerste instantie is ze onzeker maar door het verhaal heen wordt ze steeds zelfverzekerder. Ze is ook erg achterdochtig wat alle plannen betreft. Hier blijkt ze later gelijk in te hebben.
Verdiepingsopdracht 1. Verwachtingen: Je hoopt op een spannend boek door de achterflap, en als je aan het boek begint hoop je op een liefdesverhaal. Dit vanwege Paulina's gedachten over Michel en Edouard. Open plekken: Je weet eigenlijk alleen wat Paulina weet. Hierdoor weet je bijvoorbeeld de beweegredenen van de familie niet en zul je dingen die Paulina raar vind ook raar vinden. Hier worden de meeste open plekken mee gemaakt. Grote open plekke: De grote vraag in dit verhaal is wat moet Paulina in dit gezin doen. Daarnaast kan je als lezer natuurlijk hopen op een romance tussen Paulina en Edouard of Michel. Ik denk dat dit eigenlijk de spanningsboog is. Spanningsbogen: De manipulatietechniek van dit boek is de spanningsbogen. Verdiepingsopdracht 2. Onderwerp: Ik ben het boek juist gaan lezen door het onderwerp dat ik vermoedde. Het onderwerp was een Au Pair die iets geheimzinnigs moet doen voor haar au pair familie. Ik vind dat mijn verwachtingen niet zijn uitgekomen. Gebeurtenissen: De belangrijkste gebeurtenis in het boek is het koffertje dat over de grens gesmokkeld moet worden en alles wat daarmee samenhangt. Ik vond de gebeurtenissen erg zwaarwichtig. Vooral om het filosofische karakter van alles wat verteld wordt. Ik moest me soms echt door de tekst heen worstelen. Personages: Paulina is een onzeker meisje maar dat ze zich over verschillende gebeurtenissen heen kan zetten bewonder ik wel. Ik vond dat Edouard zich wel iets minder onbeschoft had mogen gedragen tegenover Paulina. Over Paulina, de hoofdpersoon, kom je het meeste te weten. Wat eigenlijk ook heel logisch is. Bouw: Ik vond, zoals ik al eerder heb gezegd, vooral de stukken met de overgang van droom naar werkelijkheid en andersom erg moeilijk. Het verhaal wordt heel chronologisch verteld. Wat dat betreft is het verhaal niet ingewikkeld. Je ziet alle gebeurtenissen door de ogen van Paulina. Taalgebruik: Ik vond het een moeilijk boek om te lezen. Er waren veel symbolische verwijzingen. Ook vond ik het taalgebruik soms erg ingewikkeld en filosofisch. Evaluatie. Ik vond het in eerste instantie een saai en langdradig boek. Nu het wat langer geleden is dat ik het gelezen heb, en er ook over heb moeten nadenken, vind ik het interessanter worden. Het is ook een heel diepzinnig boek. Ik denk dat ik door dit boek weer wat meer algemene kennis heb verkregen. Zoals u hebt kunnen merken vond ik de verdiepingsopdracht erg moeilijk. Vooral het goed onder woorden brengen van mijn eigen mening was mijn grootste struikelblok. Door deze opdracht ben ik wel anders naar het boek gaan kijken. Ik vind het nu minder saai maar diepzinniger geworden.