Au pair door Willem Frederik Hermans

Motivatie Ik zag het boek “Au Pair” bij mijn opa en oma in de boekenkast staan en de titel trok mijn aandacht. Volgens mijn opa was het een leuk boek en goed voor mij om eens te lezen. Zodoende besloot ik het boek mee te nemen op vakantie en heb ik het in een aantal dagen aan het strand uitgelezen. Samenvatting Na haar eindexamen gymnasium besluit de uit Vlissingen afkomstige Paulina in Parijs Frans en kunstgeschiedenis te gaan studeren. Met een maandelijkse toelage van haar vader, wiens grote droom altijd studeren in Frankrijk is geweest, en het plan als au pair te gaan werken vertrekt ze naar de Franse hoofdstad. Ze wordt als au pair bij het gegoede gezin Pauchard geplaatst. Zowel meneer als mevrouw Pauchard is advocaat en het zijn tamelijk merkwaardige mensen. Echt vriendelijk wordt ze er ook niet behandeld en het 13-jarige zoontje Hughes is uiteindelijk de reden van Paulina’s vertrek/ ontslag. Ze gaat terug naar het au pairbureau en ziet hoe voor haar ogen een verzoek voor overplaatsing van een Deens meisje met dezelfde klachten als de hare –een kamer zonder slot, een zolder bewoond door Arabieren die te pas en te onpas haar deur platlopen- meedogenloos wordt afgewezen. Paulina besluit het anders aan te pakken en wint de sympathie van de vrouw achter de balie. Deze regelt voor haar een au pairadres bij de rijke, oude generaal De Lune. Ze wordt zeer hartelijk ontvangen, meer dan dat zelfs, ze wordt buitensporig verwend terwijl ze er niets voor hoeft te doen. Paulina ondergaat al deze verwennerij ietwat achterdochtig. Later wordt haar echter uitgelegd dat de vrouw van het au pairbureau familie is van de generaal en dat zij hem beloofd heeft een au pair voor hem te zoeken die geïnteresseerd is in kunst. Omdat Paulina uit Vlissingen komt, was ze de ideale kandidaat aangezien de generaal een passie koestert jegens Constantin Guys, een in Vlissingen geboren Franse schilder. Hier vertelt hij erg veel over. Dan leert Paulina de rest van de familie, die in hetzelfde gebouw wonen, kennen. Ze ontmoet Michel, de jongste zoon van de generaal en dan ontmoet ze Armand, zijn oudere broer. Hij is een mislukte dichter en hij en zijn vrouw Jacqueline zijn enthousiaste drinkers. Samen hebben ze een zoon, Eduoard, die niet onder stoelen of banken steekt dat hij dol is op geld. Bij Paulina rijst het vermoeden dat Armand en Jacqueline haar als bruid voor hun zoon hebben uitgekozen, daar Eduoard en Armand uitzonderlijk lang zijn, net als Paulina die 1.92 meter meet. Dit blijkt echter niet de rol te zijn die ze voor haar in gedachten hadden, maar het wordt wel duidelijk dat ze niet als au pair aangenomen is. Generaal De Lune vertelt haar het verhaal over zijn joodse buurman Crémieux, die tijdens de Tweede Wereldoorlog met zijn vrouw naar Spanje is gevlucht. Vlak voor zijn vertrek bracht de jood een koffer met geld en andere waardevolle papieren naar de generaal met het verzoek er goed op te passen. De koffer werd nooit opgehaald, maar de enige erfgenaam van het echtpaar was een halfbroer van madame Crémieux, een oud-SS’er. Het vertellen van dit verhaal grijpt de generaal zo aan, dat hij een aanval krijgt en Paulina hem niet meer te zien krijgt. Eduoard vertelt haar het plan, dat de familie uit wil voeren om het geld niet bij de oud-SS’er Müller in handen te laten vallen. Ze willen de koffer naar Zwitserland brengen en vanaf daar het geld doorsluizen naar een Joodse organisatie in Israël. Paulina biedt in een opwelling aan het geld over de grens te smokkelen en ontdekt daarmee de strik die voor haar uit was gezet. Nu wordt alles heel snel geregeld, maar vlak voor vertrek wordt duidelijk dat Paulina naar Luxemburg af zal reizen en niet naar Basel. Michel vertelt haar dat de familie al twee keer eerder een au pair deze klus heeft willen laten klaren, maar dat zij uit wantrouwen iets anders in de koffer gestopt hebben. Bij de koffer die Paulina meekrijgt is ook geen sleutel inbegrepen, dus vol spanning gaat ze weg. In Luxemburg geeft ze de koffer af en lijkt de zaak rond. Dan komt ze echter Michel tegen in de stad, die haar vertelt dat ze zojuist het geld aan Müller heeft overgedragen en niet aan een Joodse organisatie. Michel vertelt haar dat dat slechts een verzonnen verhaal was geweest om de generaal te sparen. Een paar dagen later overlijdt de generaal en wordt zijn vrouw opgenomen in het ziekenhuis. De generaal is onwetend zijn graf ingegaan, iedereen behalve hij en Paulina waren op de hoogte van het complot. Maar haar taak is gedaan en ze gaat op zoek naar een nieuwe kamer. Nog eenmaal gaat ze op bezoek bij de familie De Lune en ze wordt wederom warm ontvangen, maar ze besluit hen achter zich te laten. Uitgewerkte persoonlijke reactie Onderwerp Het onderwerp van het boek is het verblijf van Paulina in Parijs, centraal staan de belevenissen die zij meemaakt terwijl ze als au pair werkt. Dit onderwerp vind ik zeer boeiend. Het is in ieder geval een moedige stap om in je eentje naar Parijs te vertrekken en ik vind het interessant om te zien hoe het zo iemand nou vergaat. Een in wat mindere mate belangrijke motivatie voor mijn interesse is het feit dat ik zelf misschien voor een jaar naar het buitenland wil vertrekken en daarom ben ik geïnteresseerd in andermans ervaringen. Dit is dus ook zeker een onderwerp waar ik wel eens over nadenk. Onder andere door dit boek heb ik in elk geval besloten goed voorbereid en met een duidelijke invulling van tijd naar het buitenland te vertrekken, mocht dat er van komen. Ik vind het onderwerp goed uitgewerkt, heel bijzonder in elk geval door de verhaallijn. Achteraf kan Paulina van zichzelf zeggen dat ze toch wat naïef was toen ze vertrok en ze een hoop geleerd heeft over haarzelf en anderen. Deze revolutie die ze doormaakt is in het boek beschreven en dat is goed gelukt, vandaar dat ik het boek wel degelijk diepgang vind bevatten.
Gebeurtenissen De belangrijkste gebeurtenis in het boek vind ik het vertrek van Paulina bij de familie Pauchard en de plaatsing bij de generaal De Lune. Deze verandering van omgeving brengt vele veranderingen met zich mee; ze wordt bij de generaal in materieel opzicht beter behandeld dan bij de Pauchards, ze werd bij de advocatenfamilie altijd heel direct benaderd -nu waren ze niet altijd even aardig in wat ze zeiden, Paulina wist wel altijd waar ze aan toe was. Bij de generaal bleek dat de familie hele andere bedoelingen met haar had dan dat ze als au pair kwam werken. Bovendien betekent de overstap van de familie Pauchard naar de generaal een verandering; van een naar omstandigheden redelijk normaal en rustig leven belandt ze in een complot. Een andere belangrijke gebeurtenis is het smokkelen van de koffer met geld over de grens door Paulina. Zowel de gevoelens van de hoofdpersoon als de gebeurtenissen spelen een belangrijke rol in het boek. De onzekerheid van Paulina, bijvoorbeeld over haar uitstaande oren, ebt langzaamaan weg naarmate het boek vordert. Ook beseft zij aan het eind dat ze mensen vaak verkeerd heeft ingeschat, zoals ik al eerder zei was ze nogal naïef en heeft ze veel geleerd van haar verblijf bij zowel de familie Pauchard als bij generaal De Lune. Deze persoonlijke ontwikkelingen plaatsen het boek in het genre van de psychologische roman. Anderzijds zijn het de gebeurtenissen die het verhaal maken. In dit boek zijn de gebeurtenissen en de gevoelens c.q. gedachten van de hoofdpersoon afhankelijk van elkaar; zonder gebeurtenissen zou dit een saaie tekst geweest zijn en zonder gevoelens en gedachten zou het verhaal niet kloppen. Beide spelen dus een belangrijke rol in het boek. Ik vond de verschillende gebeurtenissen in het boek erg leuk en soms ook spannend. Het moment bijvoorbeeld waarop Paulina een koffer moet openen voor een Franse agent is een spannend moment. Op zich vind ik het complot van de familie van de generaal en de hele omgeving waar dit complot in rust –een rijke familie die de au pair verwend en speciaal naar een type als Paulina op zoek zijn om haar ertoe te brengen een koffer illegaal de grens over te brengen- en het complot zelf tamelijk ongeloofwaardig en onwaarschijnlijk, maar dat doet voor mij geen afbreuk aan het verhaal. Ook de gebeurtenissen bij de familie Pauchard zijn niet erg aannemelijk, het is af en toe op het komische af en daarom maakt het op mij de indruk van een karikatuur. Door de karikatuur en het fantasierijke complot is dit een kleurrijk en levendig boek, ofschoon er bladzijdenlange dialogen en monologen –van de generaal over de schilder Constantin Guys- in voorkomen die het verhaal nogal ophouden. Ik kan niet echt stellen dat er 1 gebeurtenis in dit boek de meeste indruk op mij heeft gemaakt. Toch wil ik de passage graag aansnijden waarin Paulina op weg is naar haar nieuwe au pairadres, generaal De Lune (hoofdstuk 20, blz. 72). Ze komt dan een Nederlandse man tegen vlakbij het park van het Luxembourg. Deze ontmoeting verloopt wat mysterieus; de man vertelt Paulina haar gedachten te kunnen lezen en hij voorspelt haar bovendien dat het haar vanaf nu beter zal gaan, dat hij zijn best voor haar zal doen. In eerste instantie kon ik dit hoofdstukje niet zo goed plaatsen, er werd ook niet op teruggekomen. Tot in het slothoofdstuk, als Paulina de familie De Lune achter zich heeft gelaten en in het Café de la Mairie de roman “Madame Bovary” leest. Ze raakt wederom met een Nederlandse man in gesprek en ze praten over het boek. De man is van mening dat de schrijver, Flaubert, verliefd was op zijn personage en dat hij haar had kunnen redden door in zijn eigen boek te stappen en een verhouding met haar te beginnen. Emma Bovary zou dan geen zelfmoord gepleegd hebben. Door dit slot kon ik de passage uit hoofdstuk 20 plaatsen; de man die Paulina daar tegenkwam en onverklaarbare dingen zei, is mijns inziens de schrijver W.F. Hermans zelf. Hij heeft gezegd dat hij zijn best voor haar zou doen, hij is dus zijn eigen boek binnengestapt. Ik vond dit wel een bijzondere gebeurtenis in het boek, hoewel het dus de schrijver niet gelukt is door zijn bliksembezoek in het boek, het verhaal ten goede van Paulina te veranderen. Waarschijnlijk is het hem net zo vergaan als Flaubert, was hij ‘alom aanwezig en toch machteloos. Alles wat er nog kon gebeuren was bedacht en onherroepelijk.’ (blz. 413) zoals hij bij zijn tweede optreden zegt (want ook de man in het slothoofdstuk is volgens mij de schrijver zelf). Een autobiografische opmerking dus. W.F. Hermans snijdt in zijn eerste verschijnen in het boek ook een belangrijk thema van het verhaal aan: de eenzaamheid. Hij zegt hierover: ‘Maar ook al ben je alleen, er zullen telkens weer ogenblikken komen dat je je niet eenzaam voelt, of waarin je beseft dat het soms een groot voorrecht kan betekenen alleen te zijn.’ Dit thema is toch wel een der hoofdthema’s van het boek. De gebeurtenis uit hoofdstuk 20 heeft mij dus wel even aan het denken gezet, ook omdat dit verder eigenlijk helemaal niet wordt uitgelegd en ook niet duidelijk het verband met het slothoofdstuk gelegd wordt. Vervelend vind ik dat niet, de schrijver geeft de lezer de mogelijkheid zijn eigen creativiteit te gebruiken en geeft ruimte voor een eigen interpretatie. Persoonlijk geloof ik wel in een eigen interpretatie en houd ik er ook wel van om zelf verbanden te leggen en een eigen invulling aan bepaalde dingen te geven. Het hoeft voor mij allemaal niet zo glashelder. Personages Ik vind de hoofdpersoon, Paulina, een heldin. Ze is toch maar even in haar eentje naar parijs vertrokken, nog maar 18 jaar, zonder vast inkomen of vaste woonplaats. Volgens mij sowieso erg moedig. Dat ze vervolgens de moed heeft bij haar eerste au pair adres weg te lopen, een koffer illegaal de grens over te smokkelen en ook met haar tweede adres het contact te verbreken om vervolgens weer alleen verder te gaan, getuigt van durf. Dat ze zo nu en dan wat naïef en onzeker is doet geen afbreuk aan haar personage. Haar karaktereigenschappen zijn duidelijk beschreven, evenals haar uiterlijke voorkomen. Ik vind haar dus wat naïef, ze is erg ijverig wat studeren betreft en spreekt volgens mij onmogelijk goed Frans voor een 18-jarige Nederlandse. Ze is eerst wat onzeker over haar uiterlijk, maar aan het einde van het boek zou ze wel verliefd op zichzelf willen worden. Er wordt in het boek een link gelegd tussen het verhaal van Paulina en de mythe van Diana. Paulina heeft namelijk een zogenaamd “Diana”-figuur, de beschermster van de kuisheid. Kuisheid speelt ook een rol in het boek, Paulina vertrekt als maagd naar Parijs en blijft dat ook en waarschijnlijk wordt zij door de generaal begluurd als zij naakt in de badkamer staat, wat wederom een vergelijking is met Diana die door Actaeon werd begluurd terwijl zij baadde. Bovendien is Diana de godin van de maan en komt Paulina terecht bij familie De Lune. Het verhaal van Paulina is dus opgetekend tegen een mythologische achtergrond. Ik vind haar herkenbaar, in principe is ze een gewoon Nederlands meisje in Parijs, dat maakt haar ook ‘levensecht’. Zoals ik eerder al zei, vond ik de beschrijving en uitwerking van de personages Pauchard net een karikatuur. Geestig vond ik dit wel, vooral om de vergelijking van Maître Pauchard met de Neanderthaler en de Homo pekinensis moest ik erg lachen: ‘Deze oermens droeg in zijn ene hand het stokbrood als een knots, en het zakje met de croissants in zijn andere of hij het buitgemaakt had.’(blz. 50) De hele familie De Lune bestaat uit rijke Fransen die bijzonder blij zijn met hun geld, hoewel Eduoard de enige is die er rond voor uitkomt. Eduoard heeft dan ook een roofvogelhoofd. Armand en Michel worden als kunstenaars wat bespot, maar ja in die branche zijn zij ook niet echt ver gekomen. Armand is als dichter mislukt en Michel als pianist. Jacqueline is een wat overdreven, schreeuwerige vrouw die altijd aan de whisky is. De generaal zelf is een aardige, wijze, wat verheven man, hoewel het begluren van de naakte Paulina hem toch een ‘dirty old man’ maakt. Ik vind madame Pauchard niet sympathiek, eigenlijk vind ik haar een arrogant serpent. Voor de rest vind ik de personages niet echt onsympathiek, af en toe vind ik ze alleen behoorlijk grappig. Ik vind het alleen niet zo eerlijk hoe de generaalsfamilie Paulina ertoe brengt de koffer de grens over te brengen en vind ik ze tamelijk achterbaks. Ik denk wel dat ik hetzelfde gedaan zou hebben als Paulina. Ik zou ook weggegaan zijn bij de familie Pauchard, alleen zou ik wel met madame Pauchard in discussie gegaan zijn op het moment dat ze Paulina allerlei beschuldigingen naar het hoofd slingerde. Ook zou ik na alle incidenten de familie De Lune verlaten. Ik zou me, net als Paulina, verder van hen distantieren en me niet weer met hen inlaten. Wat dat betreft maakt ze voorspelbare maar logische besluiten. Opbouw Het verhaal is geheel chronologisch en daarom niet ingewikkeld van opbouw. Er zaten een aantal spannende momenten in het boek, zoals de al eerder genoemde passage in de trein naar Luxemburg. Verder is het hele boek spannend omdat je steeds wilt weten hoe het verder zal gaan met Paulina. Blijft ze wel of niet bij de familie Pauchard? Waar komt ze nu terecht? Waarom wordt ze zo verwend? Wat is er mis met de familie De Lune? Is het toeval dat ze daar terechtgekomen is? Hoe loopt het smokkelavontuur? Deze en andere vragen zorgden ervoor dat ik wel door bleef lezen. Er zitten geen flashbacks in het verhaal en dat is wel zo prettig, zo is het goed leesbaar. Zoals ik al eerder zei zijn er af en toe wel ellenlange monologen over Constantin Guys, waardoor het verhaal niet opschoot. Zo nu en dan vond ik deze heel vervelend om te lezen, maar als je ze niet leest mis je volgens mij niets van het verhaal. Het verhaal wordt door een verborgen verteller verteld. Dit vind ik wel zo toepasselijk, ook omdat de schrijver zelf in het boek voorkomt. Als het vanuit de ikfiguur van Paulina of een zichtbare verteller was geschreven had hij dat niet goed kunnen rijmen. Aan het slot blijven weinig vragen over. Een vraag die je jezelf zou kunnen stellen is of Paulina het verder goed vergaat in Parijs en of ze ooit directrice van een museum wordt. Maar ik denk dat die vraag al beantwoord is; Hermans is het boek ingestapt om iets aan de verhaallijn te doen maar dat kon hij niet. Nu is het boek echter uit en zal hij ervoor zorgen dat het goed met haar gaat en dat ze haar ideaal bereikt. Ik heb het boek eigenlijk meteen boeiend gevonden. Geen lange inleiding, het verhaal begon vanaf het begin. Taalgebruik Het taalgebruik was in wezen goed te volgen. Op de soms lange monologen dialogen na vlot te lezen. Niet bijzonder makkelijk, maar ook zeker niet erg moeilijk. Op zich was de verhouding dialoogbeschrijvingen wel juist, alleen waren de dialogen zo nu en dan te traag en hielden ze het lezen van wat nu werkelijk het verhaal was op. De tekst was wat symbolisch in hoofdstuk 20 en het slothoofdstuk, zoals al eerder gezegd kon ik die niet direct verklaren. Maar dat hoeft ook niet altijd meteen. VERDIEPING · Ik had vrij weinig verwachtingen van het boek. Het boek van mijn opa en oma had geen omslag meer, het heeft alleen een linnen buitenkant met de titel erop. Ik had dus ook geen idee waar het precies over zou gaan. Ja, over een au pair, maar wat ik bijvoorbeeld niet had verwacht was dat het boek zo’n spannend verhaal zou bevatten. · Het verhaal speelt grotendeels in Parijs en verder nog in Luxemburg en Londen. Eén der functies van de ruimte is concretisering. Er wordt een duidelijke beschrijving van Parijs en dan vooral van de huizen waarin Paulina verblijft gegeven. Er worden veel details over de ruimte gegeven. Maar de belangrijkste functie van de ruimte is volgens mij de relatie tussen ruimte en thematiek. Al eerder noemde ik het thema eenzaamheid, dat onder meer door Hermans zelf, als hij het boek binnentreedt, wordt aangesneden (ook Paulina zelf beseft de eenzaamheid, bijvoorbeeld als zij net weg is bij de familie De Lune: “Nu pas besefte ze hoe alleen ze was op haar kamertje in de Rue Servandoni, en dat zelfs deze slechte mensen te verkiezen waren boven volstrekt niemand”, blz. 405). De ruimte in het boek versterkt het thema. Paulina is alleen in de grote stad, de grootte van die stad en de anonimiteit intensiveren de eenzaamheid. · De thematiek van het boek is het falen van Hermans om de ontwikkeling van het verhaal te veranderen. Hij slaagt er namelijk niet in ervoor te zorgen dat het haar beter gaat zoals hij haar belooft (blz. 73). Het andere thema van het verhaal is het feit dat het beeld dat Paulina is eerste instantie van de mensen en de situaties had, volkomen verkeerde inschattingen waren. Ze komt telkens bedrogen uit. Haar vertrouwen wordt keer op keer geschend. Maar had Hermans er echter voor gezorgd dat het echt beter met haar was gegaan en dat ze dus niet in de plot van de familie De Lune terechtgekomen was, had ze een heel stuk mensenkennis misgelopen. Daarom is het ook geen falen geweest van Hermans, deze les had Paulina nodig en nu kan ze op weg naar het bereiken van haar grote ideaal. Hij verandert de oorspronkelijke verhaallijn dus niet, ter wille van Paulina. Zij zet zich over haar tegenvallers heen en heeft er een hoop levenservaring bij gekregen. Hiervoor heeft ze echter een hoop bedrog en eenzaamheid voor moeten trotseren. De motieven van het boek zijn dan ook achterbaks gedrag (aan het adres van de familie De Lune), de onzekerheid van Paulina (samen met haar naïviteit haar zwakte) en natuurlijk de eenzaamheid van Paulina, die haar constant bedreigt. De verhaallaag bestaat uit de gebeurtenissen; de aankomst in Parijs, de plaatsing bij de familie Pauchard, het ontslag bij dezen, de plaatsing bij de generaal, de goede behandeling die zij daar krijgt, de verzeiling in het plot van de familie De Lune, de medewerking van Paulina bij het op te lossen probleem en het uiteindelijk alleen met Madame Bovary eindigen. De thematische laag beslaat de betekenis van de ontmoetingen met de oude Nederlandse man (de schrijver die zijn verhaal tracht om te gooien, de nadruk op de eenzaamheid), de trotseringen van alle tegenslagen van Paulina die impliciet in het boek zijn opgenomen, en de invloed van het misbruik van de generaalsfamilie op de persoonlijkheid van Paulina. · Ik kon geen secundaire literatuur vinden over het boek Au Pair. Alle secundaire literatuur over W.F. Hermans slaan op andere romans, vooral recensies over Het behouden huis, Nooit meer slapen en Onder professoren ben ik veel tegengekomen. Maar dus niets over Au Pair, daar kon ik alleen maar uittreksels over vinden.
EVALUATIE · Ik vond Au Pair een heel leuk boek om te lezen, het verschafte mij veel leesplezier. Dit was vooral te wijden aan de spannende verhaallaag. Tijdens maar vooral na het lezen heeft dit boek mij ook wel aan het denken gezet. Bijvoorbeeld over de verschijning van de mysterieuze oude Nederlandse man. Ik vind het leuk als een boek die ruimte openlaat, de ruimte tot een eigen interpretatie. Tegelijkertijd hoeft het ook niet, je kunt het boek ook heel makkelijk lezen volgens mij. Dan mis je wel de thematiek, die er vaak impliciet in verweven zit. Het boek is vlot geschreven, er zit niet altijd schot in het verhaal (bijvoorbeeld tijdens de monologen over Guys) maar dat vind ik niet erg, anders is het boek ook weer zo snel uit. Je mag best wat moeite doen om bij het einde te komen. · De verdiepingsopdracht heeft geen invloed gehad op mijn oordeel over dit boek. Ik had zelf al veel nagedacht over dit boek, bijvoorbeeld toen dit boek in aanmerking kwam voor mijn lijst heb ik mijn gedachten meerdere malen over verschillende facetten van het boek laten gaan. · Ik ben wel tevreden over de uitvoering van de opdrachten, ik heb het idee dat ik mijn gedachten over dit boek redelijk goed op papier terecht zijn gekomen. · Het lezen van het boek was absoluut geen lastige klus, ik lees veel en heb altijd veel opties om uit te kiezen voor een boekverslag. Daarom kies ik altijd de boeken waar ik wel zin heb om me in te verdiepen en Au Pair is er daar een van. Ik weet ook zeker dat ik dit boek in de toekomst nog een aantal keer lezen zal. · Zoals al eerder vermeld vond ik de verschijning van de Nederlandse grijsaard aanvankelijk wat verwarrend en onduidelijk, later is dat echter op zijn plaats gevallen. · Ik vond de verdiepingsopdracht in die zin lastig dat ik eerst alle termen goed door moest nemen, veel waren voor mij onbekend dus ik moest eerst een aantal modules uit het verwerkingsboek doornemen. Bovendien was het zoeken naar secundaire literatuur een vervelende en uiteindelijk onbevredigende zoektocht. · Ik moest dus, zoals hierboven genoemd, de betreffende modules lezen. Verder heb ik wel het idee dat ik de daarin genoemde vaardigheden wel beheers. · Ik ga de volgende keer eerder beginnen aan het bijwerken van het leesdossier. Maar daarvoor komt geen volgende keer en aan het verslag maken zelf zal ik niet veel anders doen de volgende keer. Het gaat wel lekker zo.