Aan mijn vrouw door Aat Ceelen

Auteur: Aat Ceelen
Titel: Aan mijn vrouw
Uitgeverij: L.J. Veen , 110 pagina’s
Jaar van uitgave: 2005
Eerste druk: 2005 1. Thema Er zitten een aantal thema’s in het boek. Een van de belangrijkste is angst. De hoofdpersoon, Broer, is uit angst voor wat zijn vrouw hem zou aandoen doordat hij haar (omdat haar mond open stond) “schijtlijk” noemde weggevlucht naar een cafetaria waar hij voor haar een sonnettenkrans tracht te schrijven om het goed te maken, maar doordat hier niks van terechtkomt, gebrek aan inspiratie, veelal mijmert over wat er allemaal gebeurd is in zijn leven en over wat er kan gebeuren. Hij vertelt dit allemaal aan de houder van de tent, Ali, de Turk die geen Turk is, die overal vrij koeltjes en afwezig onder blijft. Een ander thema is mislukking, Broer is nergens echt goed in en zit altijd thuis omdat hij, volgens de dokter, lijdt aan zenuwzwakte met zinkingen. 2. Vertelwijze Heel beschrijvend, de dialogen zijn op den duur wel grappig maar eigenlijk meer omdat ze zo afschuwelijk stom zijn. Op de pro- en epiloog na zit Broer het hele boek lang in het cafetaria te zeuren over gebeurtenissen in het leven en dit in een beetje een verveeld, al dan niet vervelend, sfeertje.
3. Titel, ondertitel en motto Het boek kent geen motto of ondertitel. “Aan mijn vrouw” slaat op de sonnettenkrans die Broer voor zijn vrouw wilt schrijven, het is namelijk de titel. Hij krijgt echter geen woord op papier en dwaalt continu enorm af. De sonnettenkrans is waarom hij zo lang in het cafetaria zit en het merendeel van het verhaal wordt daar verteld. 4. Opbouw Het boek heeft geen gecijferde of betitelde hoofdstukken, het is in feite maar verdeeld in 3 stukken: 1. Thuis en op weg naar het cafetaria (proloog) 2. Het cafetaria (middenstuk) 3. Op weg naar huis en thuis aangekomen (epiloog) 5. Personages Broer Broer is de hoofdpersoon van het verhaal en een slappe lul die rondloopt in een eeuwig gewaad van zelfmedelijden. Je komt redelijk wat over hem te weten, zo lijdt hij aan zenuwzwakte, is bebrild, vrij klein (doch in proportie,) heeft een zwak gestel en meer van dat soort onbenulligheden. Broer is getrouwd met een vrouw, waarvan de naam niet genoemd wordt, en verder wordt er ook niets vertelt over enige andere familie. Broer staat als enige echt centraal in dit boek en het geeft hem weer als eenzaam. Ali Ali is houder van het cafetaria waar Broer komt zeuren, Patat Welkom geheten. Hij is een beetje een viezige man, heeft een plat Noord-Hollandse uitspraak en is homofiel, hoewel dit niet blijkt uit zijn gedrag. Ali wordt veelal gedacht Turk te zijn terwijl hij dat niet is, dat duidt aan dat hij waarschijnlijk getint is. Ali heeft naast de Hotelschool ook een EHBO cursus gehad, dit wordt door Broer verdraaid als ‘medicijnen gestudeerd’ en het wordt vaker aangehaald als Broer bakkeleit over een medisch onderwerp. Ali zegt vrij weinig tegen Broer terwijl Broer honderduit vertelt aan Ali, dit zou kunnen betekenen dat Ali het niet zo heeft op Broer, of in ieder geval niet erg door hem geboeid is. Broer’s vrouw Broer’s vrouw is operazangeres, erg groot en heeft lang blond haar. Ze is een erg dominante vrouw en slaat Broer dan ook vaker. Nadat Broer haar schijtlijk had genoemd sloeg ze hem tweemaal en vluchtte Broer naar Ali’s nederzetting. Ze speelt op een flashback of twee na geen verdere rol in het boek.
6. Historische tijd Vrij tijdloos, het zou over twintig jaar geleden kunnen gaan of over nu. 7. Plaats & ruimte Het verhaal speelt zich grotendeels af in Ali’s cafetaria. Broer mijmert ook wat over deze omgeving en steekt vaker zijn duim omhoog naar levenloze objecten die dat ook doen. Veel maakt de ruimte niet uit, het had evengoed een boekenzaak kunnen zijn. De proloog en epiloog spelen zich bij Broer thuis af, een flatje op de derde verdieping, en de weg erheen. Ook deze omgeving is niet echt van belang. Verder geraakt Broer tijdens zijn vele flashbacks ook in onder andere een drankzaak, een bakkerszaak, een grafzerkenzaak en het huis van een illegale ringen verkoper. 8/9. Tijdsduur & tijdsvolgorde Het verhaal beslaat een paar uur en verloopt op de flashbacks na helemaal chronologisch. 10. Perspectief Het is geschreven vanuit het auctoriale perspectief en de verteller laat alles gewoon zijn gang gaan. Hij geeft geen commentaar op de gebeurtenissen en fungeert grotendeels als verteller voor Broers gedachtes. 11. Idee Ik heb geen idee kunnen zien in dit boek, het was werkelijk een hoop gezanik over niets en ik raad dan ook niemand aan dit te gaan lezen. Wel kan ik mensen “Het kanaal” aanraden, een ander boek van Aatje.