Fright Night 

Boekverslag

Inhoud

• bibliografische gegevens 
• samenvatting
• thema
• verwerkings opdracht
• persoonlijk oordeel 

Bibliografische gegevens 

• Schrijver: Maren stoffels 
• Uitgeverij: Leopold 
• 1ste druk: 2018
• Pagina´s: 224
• Categorie: Young Adult Thriller 
• Leeftijd: 15 jarige en ouder

Samenvatting 

We rijden met z’n drieën achter elkaar over het smalle fietspad. Het enige licht komt van onze fietslampen, die slingerend over de weg schijnen.

De dreigende woorden op de ansichtkaart hebben de hele week in mijn hoofd gezeten. Een paar keer heb ik op het punt gestaan om Dylan de kaart te laten zien, maar ik kan me gewoon niet voorstellen dat het bericht voor hem bedoeld is. Dylan heeft geen vijanden, op school mag iedereen hem. Er stond geen adres op de kaart, hij is door iemand persoonlijk in de brievenbus gegooid. Wie zeg dat het niet gewoon een flauwe grap is?

‘Heb je er zin in?’

Ik kijk op. Dylan is naast me komen rijden, onze sturen haken bijna in elkaar. Hij draagt een nieuwe spijkerbroek en shirt en zijn ogen stralen. Ik probeer me voor te stellen dat hij vroeger ernstig ziek is geweest, maar het lukt me nauwelijks.

Dylan glimlacht. ‘Dat klinkt nog niet heel enthousiast.’

Eigenlijk heb ik geen flauw idee wat ik van deze hele fright night moet vinden. Mijn voorstel kwam in een opwelling, omdat ik graag iets samen met Quin en Dylan wilde doen. Nu het bijna zover is, gieren de zenuwen door mijn lijf. Het voelt vervelend dat ik niet meer terug kan. Het is net of de beugels van een achtbaan dichtgaan en de karretjes langzaam omhoog worden getakeld. (blz. 10)

Sofia, Quin en Dylan zijn onderweg naar een fright night. Het was een idee van Sofia. Ze had een poster zien hangen. Het leek haar leuk om dit met hun drieën te doen.

Sofia ploft naast me op het matras neer en zoals altijd valt het me op dat ze ruikt alsof ze uren buiten heeft doorgebracht: fris en zonnig.

‘Moet je dit zien.’ Sofia vouwt een stuk papier uit. Het is een gedeelte van een reclameposter, de randen zijn gescheurd en er zijn delen van de tekst weggevallen.

Quin grinnikt. ‘Heb je dat soms onderweg van een reclame zuil getrokken?’

Sofia strijkt het papier glad. ‘Precies.’

‘Wat is het?’ vraag ik.

‘Reclame voor een fright night.’

‘Voor wat?’

‘Een kans om nooit meer bang te zijn.’

Ik tast naar de pootjes van mijn bril en duw hem nog strakker op mijn neus. Nooit meer bang. De woorden van Sofia gonzen door mijn hoofd. Stel je voor dat zoiets zou kunnen. Ik zou eindelijk doorslapen ‘s nachts en de nare herinneringen zouden voorgoed verleden tijd zijn. (blz. 16)

Reza is samen met zijn beste vriend Sandy één van de medewerkers op de fright night. Ze wonen allebei in een complex voor jongeren die niet thuis kunnen wonen. Sandy leek het een leuk idee om op fright night andere mensen te laten schrikken.

‘Shit man, je ziet er echt niet uit.’

het is Sandy, dat weet ik omdat ik de hele tijd naast hem heb gezeten bij de grimeur, maar als ik hem hier in het donkere bos naast me zie zitten, kruipen de rillingen over mijn rug. Ze hebben een soort horrorclown van hem gemaakt, met lange, scherpe tanden. Hij draagt gele lenzen, die fonkelen in het schijnsel van onze zaklamp.

‘Nee, jij bent een lekker ding,’ zegt Sandy.

De schmink werd ik dikke lagen aangebracht en ze bleven maar smeren. Toen ik het eindresultaat in de spiegel zag, kon ik niet geloven dat ik het zelf was die terug staarde. Een gezicht vol littekens, met diepe groeven en lijnen. Sommige tanden zijn zwart gemaakt, waardoor het lijkt alsof er hele gaten in mijn gebit zitten.

Het enige wat mij nu nog verraadt zijn mijn ogen. De lenzen die ze me gaven heb ik zo snel mogelijk uitgedaan omdat ze vreselijk prikten.>br>’We gaan ons straks wel verplaatsen, hoor. Dit is echt een slechte plek.’

De organisatie heeft ons heel dicht bij de start van de fright night gezet, ik kan de muziek bij de ingang van achter ons muurtje horen.

‘Ik wil wel meer doen dan een beetje opspringen en mensen laten schrikken. Jij niet?’

Ik weet meteen waar Sandy op doelt. In de vier scare zones staan de professionele acteurs, die al vaker een fright night hebben meegemaakt. Zij gaan veel verder dan mensen laten schrikken en drijven de kandidaten tot het uiterste. bij het woord insectenzone kreeg ik het vreselijk benauwd. Het filmpje van de twaalfhonderd krekels van vorig jaar brandt sinds de training nog steeds op mijn netvlies.

Waarom zou je je hier vrijwillig voor opgeven? Volgens mij hebben de deelnemers geen idee wat hun in dit bos allemaal te wachten staat… (blz. 48)

Sofia, Quin en Dylan zijn aangekomen bij de fright night. Er zijn nog twee jongen in hun groepje, namelijk Martijn en Neele. Het is ontzettend donker in het bos en iedereen vindt het spannend.

Quin vloekt zachtjes. ‘Wat is het donker…’

‘Daarom heet het ook een fright night, geen fright morning,’ zegt Martijn. Hij klikt onze zaklamp aan. ‘Waar moeten we heen?’

‘De pijlen volgen,; zegt Dylan.

Ik zie even verderop inderdaad een lichtgevende pijl aan een boom hangen. Het is begonnen, er is geen weg meer terug. Toen ik het contract ingeleverd had, voelde ik mijn maag samentrekken van de spanning.

Hoe verder we bij de ingang vandaan lopen, hoe donkerder het bos wordt. In de verte hoor ik al meisjes gillen, dat is het groepje dat voor ons vertrokken. We zijn als zesde vertrokken, gelukkig hoefden we dus niet lang te wachten.

‘Ik kan niet wachten tot de eerste scarezone,’ zegt Quin.

Ik heb geen idee wat ik me bij de zones voor moet stellen. Zou het verhaal van Martijn over de twaalfhonderd krekels echt waar zijn? Even denk ik aan de recensies die ik eerder heb gelezen. Er stonden zelfs berichten tussen van mensen die zeiden: Dit wil je niet. Volgens een ander valt er elk jaar wel iemand flauw.

Ik ga wat dichter achter Martijn lopen als we de richting van de eerste pijl volgen. Er kan elk moment en eerste schrikeffect komen… (blz. 59)

Quin is de eerste van de groep die geconfronteerd gaat worden met zijn angst. Ze worden door een acteur meegenomen.

De acteur neemt ons mee, verder het bos in.

Sinds wanneer is Quin bang voor de dood? Daar heeft hij nooit iets over gezegd tegen mij. Misschien heeft hij maar wat ingevuld, omdat hij niets anders kon bedenken.

Bovendien is de dood een logisch antwoord. Ik weet zeker dat het in de top drie van angsten staat.

Alleen staat het niet in de mijne. (blz. 57)

Wat zal Quin moeten doen om van zijn angst af te komen? Wat is de angst van de anderen? Raken ze allemaal van hun angst af? Wordt het een leuke avond voor Sofia, Quin en Dylan?

Thema 

In het boek wordt het begrip angst erg naar voren gebracht. Alle personages hebben hun eigen angst. Het boek is niet alleen vanuit 1 persoon geschreven maar uit meerdere personages. Hierdoor maak je kennis met verschillende gevoelens en manieren van angst. De hoofdgedachte van het boek is dan ook: Je angst overwinnen of bedwingen. Een echte boodschap wordt niet echt overgebracht. Maar er zit zeker wel een diepere bedoeling achter het verhaal. Wat vooral draait om angst en dilemma´s. 

Verwerkingsopdracht 

1. Schrijf zelf drie gedichten over de roman die je hebt gelezen. Je mag zelf het soort gedicht kiezen. Probeer het verhaal in je gedicht een bijzondere wending te geven.

Gedicht 1 

voor een paar seconden

voor een paar hele uren 

voor hele dagen of jaren

of voor een heel leven 

Het achtervolgt je

dit heb je door of is onbewust 

iedereen heeft er mee te maken 

1 woord grote betekenis 

1 woord invloed op een leven 

1 woord 

angst 

Gedicht 2 

Angst kan mensen pijn doen.

Angst is vervelend om te hebben.

Angst kan je leven bederven.

Angst is verscheurend.

Maar,

Angst kun je ook over heen stappen.

Angst kun je mee spelen.

Angst kun je verjagen.

Hé jij daar, die in dat hoekje zit te huilen.

Laat me je helpen, zodat je blij kan zijn.

Gedicht 3

angst, dat ik iedereen zal verliezen

angst, dat iedereen bij me weggaat

angst, dat ik nooit meer bij hun kan zijn

angst, dat ik sterf in eenzaamheid

angst, dat ik de liefde niet terugvindt

angst, dat ze niet alleen uit mijn ogen verdwijnen,

maar ook uit mijn hart.

Angst, dat is er om te vermijden!!

ANGST, DAT HEBBEN WE ALLEMAAL!!

Persoonlijk oordeel 

Emotieve argumenten 

Het boek is vooral uit angst geschreven. Alle emotie´s zijn erg duidelijk op papier gezet. Hierdoor kan je sneller medelijden met de personages krijgen. Angst neem dus de overhand in het boek. Daarnaast komt er ook een stukje verdriet en boosheid bij kijken. Bepaalde personages lijden aan een psychische ziekte en dit brengt al helemaal veel emotie´s met zich mee. De woede die ineens opkomt spreekt de lezer erg aan.

Esthetische argumenten 

De tekst is erg origineel geschreven. Het is niet uit een IK-perspectief geschreven maar uit meerdere personen. Dit maakt het boek erg leuk om te lezen want je maakt kennis met al de verschillende personages. De problemen die zich in het boek afspelen kan je dus ook vanuit verschillende perspectieven bekijken. Dit maakt het boek interessant om te lezen want je staat niet zo zeer aan 1 kant van een personages.

Morele argumenten

Goed of kwaad is best goed gescheiden van elkaar. Als je alles heel zwart/wit leest zie je gauw wie aan de goede en slechte kant behoort. Maar als je je meer gaat verdiepen in de tekst en de gevoelens van de personages kan jou eigen standpunt een twist krijgen. Dit komt omdat er een stukje psychologie bij komt kijken. Sommige personages zijn ziek in hun hoofd en nemen dus beslissingen die ze eigenlijk niet met 100% nemen. 

Realistische argumenten 

In het hele boek komt geen fantasie voor. Dus het is zeker een realistisch boek. Het is en blijft wel een thriller dus de gebeurtenissen die plaatsvinden zou je waarschijnlijk niet gauw zelf mee maken. Maar als je je goed verplaatst in de personages is het zeker een realistisch verhaal. 

Structurele argumenten 

Het boek heeg blijft tot aan het einde. Het is een thriller waarbij de spanning dus lang vastgehouden wordt. Het begin is nog niet met veel spanning dit komt doordat je eerst info nodig hebt en de gevoelens van de personaal te volgen. In het begin maak je dus als het ware kennis met de personen en later begint pas de daadwerkelijke spanning. 

Intentionele argumenten 

Het verhaal heeft niet zo zeer een boodschap om over te brengen alleen het heeft wel een soort informatief doel. Het boek heeft dan geen letterlijk boodschap maar wel een intentie. De mens heeft namelijk al gauw vooroordelen over elkaar. Je plaatst andere snel in een hokje. Dit boek laat zien dat het innerlijk van een persoon het allerbelangrijkste is. Om die innerlijkheid te ontdekken heb je een hechte vriendschap en vertrouwen nodig. Dit komt dan ook erg duidelijk in het boek naar voren.