Les catilinaires door Amélie Nothomb

Samenvatting

In het boek zijn er twee hoofdpersonen, Emile en Juliette. Hun buren heten, Palamede en Bernadette Bernardin. Juliette en Emile gaan met pensioen en willen nu hun droom gaan verwezenlijken: in een huisje te wonen in een stille omgeving, een boerderij zonder weilanden en dieren. Als ze hier dan eindelijk wonen maken ze kennis met de enige buren die ze nu hebben. Dit zijn mevrouw en meneer Bernardin. Eigenlijk alleen Meneer, want de vrouw mag niet langskomen van meneer Bernardin. Al snel krijgen ze spijt deze man ooit gekend te hebben. Hij komt namelijk elke dag om vier uur en gaat om zes uur weer naar huis. En tijdens zijn bezoekjes zegt hij ook nog eens niets. Hij zwijgt alleen en af en toe komt er iets uit wat meestal niet meer dan ja of nee is. Juliette en Emile zijn te welgemanierd om hem de deur te wijzen met als gevolg dat hij elke dag terugkomt. Als Emile op een nacht in zijn bed ligt en wakker wordt van een geluid, gaat hij kijken waar het vandaan komt. Als hij er achter komt dat het bij de buren is, gaat hij kijken en ziet hij Palamede in de garage op de grond liggen waar het blauw staat van uitlaatgassen. Zelfmoord….. Emile was er gelukkig op tijd bij en na een tijdje mag Palamede weer naar huis. In de tijd dat hij in het ziekenhuis ligt blijkt dat hij zijn aan overgewicht lijdende vrouw nooit naar buiten laat gaan. Juliette heeft medelijden met de vrouw en verzorgt haar tot Palamede uit het ziekenhuis is. De vrouw is hier heel gelukkig mee. Zodra Palamede terug is wil ze iets doen voor de “mishandelde” vrouw, alleen weet ze niet wat. Dan op een nacht als Juliette ligt te slapen gaat Emile naar de buren toe en vermoordt Palamede. De volgende ochtend denkt iedereen dat hij aan zijn overgewicht en zwakke hart is overleden, neemt Juliette de vrouw onder haar hoede en wordt goede vrienden met haar. Tot op de dag van vandaag weet nog steeds niemand dat Emile Palamede heeft vermoord. En leven Juliette en Emile nog steeds in hun droom(huis).

Verdieping

Schrijfstijl:
Het boek is geschreven in de ikvorm. De ikpersoon is Emile, alles wat er gebeurt zie je door de ogen van Emile. Soms wordt er even van het verhaal afgeweken en vertelt Emile iets meer in detail over iets en dan gaat het weer verder.

De ruimte (plaats & tijd):
Het verhaal is in de tijd van nu geschreven, en vindt zich af in het (droom)huis van Juliette en Emile op een ver van de stad gelegen plek.

De verhaalfiguren:
De personages zijn als volgt:
Emile - Hoofdpersoon, hij is welgemanierd en is slecht met het uiten van zijn mening. Hij is getrouwd met Juliette.
Juliette - Hoofdpersoon, is ook welgemanierd en te zwak om maar iets van mening te uiten. Ze is de steun en toeverlaat van Emile.
Palamede Bernardin – De verschrikkelijke buurman van Emile en Juliette. Ziet het doel van het leven niet, en is daarom ook absoluut niet spraakzaam.
Bernadette Bernardin - De vrouw van Palamede en ligt haar leven lang op een matras in haar kamer waarvan haar man verbiedt dat ze er niet uit mag.
Clair - Een oudleerling van Emile die als een dochter voor hem was. (wordt maar 1 blz. over gesproken.)

Situaties:
Er is sprake van verschillende situaties. Elke dag net voor vier uur leven Juliette en Emile in angst omdat elk moment Palamede kan komen. Als blijkt dat Palamede dood is, is dit voor iedereen een opluchting. Op het moment dat Palamede in het ziekenhuis ligt en ze voor zijn vrouw moeten zorgen hebben ze medelijden met haar situatie.

Plaats in de literatuurgeschiedenis

1)Eerste publicatie:
1996

2)Wat weet je van de schrijver?:
Nationaliteit: Belgisch
Geboren: 13 Augustus 1967 in Kobe (Japan)
Naam: Amelie Nothomb
Boeken:
Hygiène de l'assassin - novel, 1992
Loving Sabotage - novel, 1993 (Le Sabotage amoureux, trans. Andrew Wilson, 2000)
Les Combustibles - novel, 1994
The Stranger next Door - novel, 1995 (Les Catilinaires, trans. Carol Volk, 1998)
Péplum - novel, 1996
Attentat - novel, 1997
Mercure - novel, 1998
Fear and Trembling - novel, 1999 (Stupeur et tremblements, trans. Adriana Hunter, 2001)
The Character of Rain - novel, 2000 (Métaphysique des tubes, trans. Timothy Bent, 2002)
Cosmétique de l'ennemi - novel, 2001

Beoordeling:

Toen ik het boek koos had ik geen idee waar het over zou gaan, en ik had er al helemaal nog geen mening over. Totdat ik het uit had en er nu absoluut een mening over heb. Ik vind het namelijk een boek dat je wil uitlezen omdat je wil weten wat de hoofdpersoon gaat doen. Maar het boek riep ook veel irritatie bij mij op. Het hele boek lang durft die Emile die buurman er maar niet uit te zetten. Dus ik had de hele tijd zoiets van ****** doe dan wat!!! Maar je wil dan toch het einde weten om te zien of hij dan eindelijk wat zegt. Het einde was dan ook echt een verademing! Ik vond het boek dus niet echt geslaagd maar als je begint MOET je het uitlezen.