Les belles images door Simone de Beauvoir

A. Primaire gegevens Auteur: Simone de Beauvoir
Titel: Een wereld van mooie plaatje
Eerste uitgave : Onbekend
Uitgeverij en druk: Uitgeverij Agathon, 10e druk
Aantal blz.: 176 blz. Genre: Roman B. Samenvatting Laurence brengt regelmatig weekenden door met haar familie in het tweede huis, in Feuverolles, net buiten Parijs, van haar moeder. Alles lijkt daar perfect, haar dochter Catherine die ligt te lezen bij de open haard, haar andere dochter Louise die in de tuin met haar neefjes speelt, Gilbert, de steenrijke vriend van haar moeder die spannende reis- en jachtverhalen uit Kenia vertelt en haar moeder Dominique die met haar zussen praat over de mislukte zelfmoord van Jeanne Texcier. Kortom iedereen is met zijn eigen zaken bezig en vermaakt zich goed. Zondag 's avonds rijden zij, haar man Jean-Charles en haar twee dochters dan weer terug naar Parijs, naar hun luxe apartement. Haar dochter Catherine heeft regelmatig nachtmerries, en dat baart Laurence zorgen, ze stelt haar moeilijke vragen zoals, waarom bestaan we? Laurence vraagt zich af waarom Catherine van die vragen stelt, ze vindt het niet bij Catherine's leeftijd passen, Catherine is 10 jaar en zit pas in de eerste klas van het gymnasium. Laurence en Jean-Charles hebben Catherine heel beschermd opgevoed; haar verboden de krant te lezen of naar bepaalde programma's op tv te kijken. Het blijkt dat Catherine dit zich afvraagt naar aanleiding van een affiche over honger in de derde wereld die haar nieuwe vriendin Brigitte haar had laten zien op school. Laurence besluit samen met Jean-Charles om Brigitte een keertje uit te nodigen, om met haar te praten. Ondertussen heeft Laurence het druk met haar werk, ze werkt bij een reclame bureau en ontwerpt reclames voor verschillende bedrijven. Een collega van haar reclame bureau is Lucien. Vorig jaar heeft Laurence Lucien op een feest zonder echtgenoten leren kennen. Sindsdien heeft ze een verhouding met Lucien. Jean-Charles weet daar niks vanaf. Ze ziet Lucien niet vaak, behalve als Jean-Charles, die architect is, weer op een van zijn zaken reizen is. Dan belt Gilbert, de vriend van haar moeder op, hij wil Laurence spreken. Als Laurence, die bezorgd is dat hij kanker of zo heeft, naar hem toe gaat blijkt dat hij wil breken met haar moeder waar hij al zeven jaar mee samen is. Gilbert is 65 en heeft een nieuwe vriendin van 19! waar hij snel mee hoopt te trouwen. Laurence kan hem niet geloven en vindt hem een gruwelijke schoft. Als Gilbert dit tegen Dominique, Laurence's moeder vertelt is die er helemaal kapot van en weet zich geen raad en ze wordt depressief. Als ze hoort wie de aanstaande bruid is, de dochter van een ex-vriendin van Gilbert, besluit ze een brief naar de bruid te schrijven over de verhouding van haar moeder met Gilbert, om zo hun relatie te laten mislukken. Dit loopt echter helemaal uit de hand, Gilbert komt naar Dominique's appartement en slaat haar. Dit wordt echt te veel voor Dominique, en ze stort volledig in. Laurence heeft heel veel aan haar hoofd. Ze besluit na lang overpeinzen haar relatie met Lucien te breken. Lucien is heel boos op haar en vindt haar bruut zonder hart. Laurence voelt zich schuldig. Brigitte komt op bezoek, ze blijkt een aardig meisje te zijn, maar ze is wel een jaar ouder dan Catherine, hiermee is Jean-Charles niet zo blij, maar Laurence beseft dat dit misschien wel goed is voor Catherine. Als Louise en Catherine een weekendje met de vader van Laurence naar kastelen zijn kijken gaan Jean-Charles en Laurence en weekendje naar Feuverolles. Op de terugweg verschijnt er ineens een fietser voor de auto, Laurence kan nog net uitwijken en de auto belandt in een greppel. Laurence, Jean-Charles en de fietser mankeren niks, maar de auto is total-loss. Jean-Charles is hier helemaal niet blij mee, volgens Laurence had hij liever de fietser omgereden dan een hoge rekening van de auto.... Met kerst komt de hele familie bij elkaar, inclusief Dominique, waarmee het weer wat beter gaat. Laurence ergert zich steeds meer aan haar familie, de zogenaamde volmaaktheid van iedereen. Haar vader stelt Laurence voor om er met hem een paar weekjes tussenuit te gaan, naar Griekenland. Laurence is hier blij mee en gaat hier graag op in, ze had altijd al iets samen willen doen met haar vader om hem beter te leren kennen. Het kerstrapport van Catherine viel Jean-Charles erg tegen, ze had een stel onvoldoendes. Hij dringt bij Laurence aan om Catherine naar en psycholoog te sturen, want hij vindt de lage cijfers en de nachtmerries vreemd. Laurence stemt hiermee toe. Ze gaat met haar vader drie weken naar Griekenland, in het begin geniet ze erg van de reis. Als ze in Delphi aankomen komt ze in een keer tot een besef: ze had Catherine niet naar een psycholoog moeten laten gaan, ze moet haar dochtertjes niet zo laten worden als zij: 'volmaakt' maar met een hart van steen. Ze beseft dat iedereen haar dochtertjes wil persen in een vorm van valse schijn, iedereen wil een mooi plaatje van ze maken, net zoals haar ambitieuze moeder bij Laurence heeft gedaan. Het liefste wil ze zo snel mogelijk naar huis, maar ze blijft in griekenland met haar vader. Ze komt erachter dat hij niet de wijze man is die zij altijd dacht dat hij was. Thuisgekomen blijkt dat het goed is gegaan bij de psychologe, de psychologe is tot de conclusie gekomen dat de gesprekken met Brigitte de gemoedsrust van Catherine verstoren. De psychologe vindt dat de vriendschap tussen Catherine en Brigitte moet worden verbroken, en Jean-Charles is het daar mee eens. Dan knapt er iets in Laurence en ze wordt ziek. Jean-Charles is bezorgd en wil weten wat er aan de hand is, dan vertelt Laurence wat ze vindt. Ze zegt dat catherine niet meer naar de psychologe gaat en dat de vriendschap tussen Catherine en Brigitte gewoon behouden moet blijven. Ze wil niet dat van haar dochtertjes in net zo'n vorm van valse schijn worden gestopt al bij haar is gebeurd. Ze zal zich voortaan zelf met de opvoeding van haar dochtertjes bezig houden, en het niet dulden dat iedereen zich daarmee bemoeit. Eigenschappen hoofdpersonen Laurence: Ze lijkt op het eerste gezicht een volmaakte jonge vrouw met een gelukkig gezinnetje. Ze lijkt aardig, maar heeft in werkelijkheid niet veel gevoelens. Ze loopt hier tegen aan en beseft dat dit komt doordat haar ambitieuze moeder vroeger een plaatje van haar heeft willen maken. Ze komt hier steeds verder achter in de loop van het verhaal, en beseft uiteindelijk dat hetzelfde gebeurt met haar dochtertjes. Ze komt hier net op tijd achter. Jean-Charles:Lijkt een aardige en attente man, maar hij is heel materieel. Hij wil het huiselijk en echtelijk geluk niet verstoren. In de loop van het verhaal wordt hij steeds onverschilliger afgeschilderd. Dominique: Ambitieuze en autoritaire vrouw. Als Gilbert haar in de steek laat wordt ze depressief. Toch komt ze daar overheen. In de loop van het verhaal wordt haar karakter zachter.
Passage uit de tekst die me opgevallen is: blz.153-1554 "Plotseling zei ik:'Ik had het niet goed moeten vinden dat Catherine naar en psycholoog gestuurd werd.'Papa keek me nogal verbaasd aan. Ongetwijfeld was hij met zijn gedachten heel ver van Catherine verwijderd. Waarom denk je daaraan?............................................................................................. Ik zei tegen mezelf:'Wat is dat mooi!' en ik stond op de rand van een duizeling, gegrepen door een draaikolk, heen en weer geslingerd,verloochend, tot niets teruggebracht." Het stuk over het ongeluk is mij ook opgevallen, vooral omdat Jean-Charles zo onverschillig reageerde. C. Literaire verdieping Handeling: het boek gaat over een vrouw die erachter komt dat haar dochtertjes in een vorm van valse schijn worden geperst, net zoals haar moeder bij haar heeft gedaan. Personages: Laurence is een jonge succesvolle medewerkster van een reclame bureau, ze is knap en heeft een aardige man, Jean-Charles.Ze heeft twee dochtertjes: Catherine van tien en Louise die een paar jaar jonger is.Ze is een rond karakter. Jean-Charles is een jonge architect. Hij is ook knap en is de echtgenoot van Laurence. Hij is materialistisch, en hij is een vlak karakter. Dominique is de Moeder van Laurence. Ze is 51 jaar oud en ziet er nog goed uit voor haar leeftijd. Ze heeft een relatie gehad met Gilbert, maar die is gebroken. Ze werkt bij de radio en heeft daar een zeer hoge positie. Tijd en ruimte: Het verhaal speelt zich af eind jaren ’60 of begin jaren ’70. Dit staat niet letterlijk in het boek, maar Laurence, die ongeveer rond de dertig moet zijn, spreekt steeds over dat ze toen ze net zo oud als Catherine was het ook moeilijk had met al het geweld in de wereld, het was toen (Toen Laurence klein was) rond 1945. Het verhaal speelt zich af in Parijs. Tijd en ruimte zijn niet echt van belang voor het verhaal, en worden ook niet echt beschreven. Het milieu waarin het verhaal zich af speelt is echter wel van belang voor het verhaal. Perspectief: Het perspectief waarin het verhaal is geschreven is auctoriaal. De auteur beschrijft alles van buitenaf. Het is net alsof je tegen een plaatje ‘aankijkt’. Dit is denk ik met opzet, zodat je de hoofdpersoon, Laurence, beter begrijpt. D. Persoonlijke beoordeling Ík vond het boek mooi om te lezen, al was het wel complex. Het lijkt op het eerste gezicht een gewoon verhaal, maar naar mate het verhaal verder vordert, wordt het complexer en ‘dieper’. De gedachten van de hoofdpersonen zijn meestal heel diep en bevatten een geheel eigen kijk op het leven, daarom vond ik het ook mooi. De ‘gewone’ verhaallijn is denk ik minder belangrijk, het boek gaat denk ik vooral over de diepere gedachten over geluk. Daarom was het ook moeilijk om een samenvatting over het boek te schrijven, want er was nergens een samenvatting van dit boek te vinden. Het boek is te complex om in een samenvatting te zetten. Ik heb daarom in de samenvatting alleen de verhaallijn beschreven. De samenvatting is ook nogal lang, maar dat komt doordat veel details uit het boek belangrijk zijn voor de verhaallijn. De ideeën vind ik heel goed. Ik heb me niet echt met een hoofdpersoon kunnen identificeren, maar wel kunnen meeleven met Laurence. Ik heb het boek twee keer gelezen, een keer in november en een keer in de kerstvakantie. Toen ik aan het verslag wilde gaan beginnen was ik namelijk de verhaallijn helemaal vergeten, en aangezien er nergens op internet een samenvatting te bekennen was, zat er niets anders op dan het boek nog een keer te lezen. De tweede keer dat ik het boek las begreep ik het wel beter. Ik vond het boek dus mooi en leuk om te lezen, en de gedachten die in het boek verwerkt zitten vind ik heel mooi. F. Verwerkingsopdrachten - Beschrijf het uiterlijk van enkele belangrijke personen, uitsluitend op basis van de in het verhaal verstrekte gegevens. Citeer dus. Laurence: Blz. 22 “En ook Laurence en Jean-Charles in lichte kleren, gebruind, gepolijst.” Blz. 22 “Ze hebben haar vaak gezegd dat ze leuk lacht: ze voelt dat zelf op haar lippen” Blz. 57 “Je hebt mooie knieën. Mooie knieën zijn zeldzaam.” Blz. 21 “Jij was zo keurig, zo fris, zo volmaakt… zeg Jean-Charles.” Jean-Charles: Blz. 20 “Hij heeft al zijn aandacht bij de weg en ze ziet zijn profiel, dat profiel dat haar tien jaar geleden zo ontroerde en dat haar nog steeds wat doet. In zijn gezicht is Jean-Charles niet meer helemaal dezelfde-beziet ze hem niet op dezelfde manier. Hij heeft een intelligent en energiek gezicht, maar (hoe moet je dat zeggen?) vaststaand-als alle gezichten.” Blz. 57 “Hij is minder goed gebouwd dan Jean-Charles, te mager;” Blz. 20 “Onder de schemerlamp zit een jonge, elegante man in zijn pullover aandachtig in zijn tijdschrift te lezen;” Dominique: Blz. 15 “Via de spiegel werpt Laurence een onderzoekende blik op haar moeder. Het volmaakte, het ideale beeld van eenvrouw die op de juiste wijze ouder wordt.” Blz 19 “Dominique zwaait, haar lichte sjaal wappert in de wind, ze heeft werkelijk allure.” - Welke 10 vragen zou je aan de schrijfster willen stellen als je haar zou ontmoeten. - Hoe bent u op het idee gekomen om dit boek te schrijven? - Waardoor bent u geinspireerd bij het schrijven van dit boek? - Is het verhaal echt gebeurd? - Kunt u uzelf identificeren met een hoofdpersoon uit het boek? - Hoe bent u op de ideeën gekomen die u in het boek hebt verwerkt? - Heeft u lang op het boek gewerkt? - Vond u het leuk om aan het boek te werken? - Bent u van plan om nog een vervolg te schrijven, of is het verhaal volgens u goed afgerond? - Is het boek moralistisch bedoeld? - Waarom hebt u bepaalde gebeurtenissen plaats laten vinden in het boek? - Had u, voordat u aan het boek begon, al een 'plaatje' in uw hoofd van hoe het verhaal in het boek moest gaan lopen? Ik zou deze vragen aan de schrijfster van het boek willen stellen omdat ik benieuwd ben hoe ze op het idee is gekomen het boek te schrijven, en of ze al die 'diepgaande' opvattingen die ze in het boek heeft verwerkt zelf heeft bedacht, en bewust heeft verwerkt.