Le zèbre door Alexandre Jardin

Titel: Le zèbre
Auteur: Alexandre Jardin
Uitgever van het boek: Collection Folio

Bijzonderheden:
Op 21-jarige leeftijd schreef Alexandre Jardin zijn eerste boek, ‘Bille en tête’ getiteld. Hiervoor kreeg hij de Prix du Premier Roman. Voor het tweede boek, ‘Le Zèbre’ ontving hij de Prix Fémina. Toch wel een prestatie voor zo’n jonge schrijver!

Inhoud van het boek:
Het verhaal gaat over Gaspard Sauvage, bijgenaamd Le Zèbre, en zijn vrouw Camille. Zij zijn al 25 jaar getrouwd en hun huwelijk is in een sleur gekomen. Je zou het kunnen vergelijken met het huwelijk van een ouder echtpaar. Als Camille een ongeluk krijgt en daar bij in het ziekenhuis terechtkomt, realiseert Le Zèbre dat hij zijn vrouw ieder moment kan verliezen, hetzij aan de dood of aan een andere man. Dit deed bij hem de passie in hun relatie herleven en het bewoog hem ertoe zijn vrouw opnieuw te veroveren.

Om zijn relatie te redden haalt hij allerlei capriolen uit. Zo kondigt hij zijn vrouw op een ochtend aan dat hij haar en de kinderen voorgoed ging verlaten, om later te vertellen dat dit niet waar is. Ook probeert hij in een stal een vrijpartij uit te lokken. Al deze pogingen hebben tot doel Camille te laten ontwaken uit haar slaap, wat nog niet echt lukt.


Ondertussen ontvangt Camille allerlei liefdesbrieven van een geheimzinnige onbekende. Ze denkt dat een jongen uit haar wiskundeklas (Benjamin) ze heeft geschreven. Ondanks het feit dat ze in vuur en vlam voor de onbekende staat, besluit ze niet in te gaan op het voorstel van de onbekende om haar te ontmoeten bij het gemeentehuis van Laval.

De derde poging van Le Zèbre om het liefdesvuur te laten herleven eindigt in een ruzie. Die keer wou hij de eerste ontmoeting met zijn vrouw naspelen. Camille stemt eerst toe, maar het toneelspel eindigt al gauw in een ruzie.

Camille wachtte ondertussen met smart op een brief van de onbekende, zonder resultaat. Ze merkte dat door het wachten haar verlangen werd vergroot. Tegelijkertijd probeerde ze Benjamins aandacht te trekken door sexy gekleed naar school te gaan en hoge punten voor zijn proefwerken te geven. Als ze op een dag thuis komt merkt ze dat Gaspard haar brieven had ontdekt. Hij dwong haar om ze in zijn bijzijn in stukjes te scheuren. Hierdoor werd de kloof tussen beide getrouwden alleen nog maar groter. Camille begint steeds meer aan de onbekende te denken en te dromen. Gaspard realiseert dat zijn pogingen allemaal zijn mislukt en vlucht in avontuurtjes met jonge vrouwen. Dit blijkt ook niet alles te zijn en hij besluit om zijn pogingen niet op te geven.

Nieuwe pogingen volgen om Camille in te laten zien wat er met hun relatie aan de hand is en dat het zo niet lager kan. Zo wil Le Zèbre een oud echtpaar met haar spelen, wat natuurlijk weer een flop is. Camille schreeuwde hem toe dat zij aandacht, tederheid en interesse wilde hebben van hem en niet die stomme toneelstukjes.

Na maanden stuurt de onbekende weer een aantal brieven. Zo vraagt hij haar om een zwarte jurk naar school aan te trekken en in een andere brief verzoekt hij haar om naar een hotel te gaan dat druk door ongehuwde stelletjes werd bezocht. Deze keer gaat ze wel en ze bedrijft de liefde met hem. In een volgende brief wil de onbekende haar ontmoeten in een scholierencafé, hij zou te herkennen aan zijn rode sjaal. Nieuwsgierig ging Camille naar het café, waar zij Le Zèbre ontmoette. Dit deed haar beseffen hoe veel energie, tijd en vindingrijkheid Gaspard in haar had gestoken. Haar begeerte voor hem ging groteske vormen aan nemen.

Hierop reageerde Le Zèbre met enkele andere trucs om de passie nog meer te verhogen. Zo probeerde hij verlangen op te wekken bij Camille door ’s nachts op de gang de vloer te laten knarsen. Een andere troef was het voorwenden van een relatie met ene Anna. Camille deelde hem hierop mee dat zij hem ging verlaten. Hierop verklaarde Gaspard dat het allemaal nep was en dat hij nog van haar hield, hij zette zelfs een zelfmoord in scène om Camille te laten zien dat zij nog wel van hem hield. Ook dit zonder resultaat: Camille ging toch met haar kinderen in een flat wonen, ook al wist ze dat ze diep in haar hart nog van Gaspard hield.

Le Zèbre, die nu helemaal alleen was, kreeg het moeilijk. Zijn leven was zonder Camille nutteloos en saai en daarbij kwam ook nog eens het feit dat hij ernstig ziek aan het worden was (kanker). Toen Camille van Alphonse hoort van Gaspard’s ziekte besloot zij direct om naar hem terug te gaan. Met haar thuiskomst hernam Gaspard direct weer zijn rol van minnaar (kraken van vloer) ondanks zijn zwakke lichaam. Hij wou zijn status van minnaar niet opgeven.

Toen Gaspard hoorde dat hij kanker had was hij daar niet echt verdrietig om. Eindelijk leefde hij nu met zijn vrouw alsof elk uur het laatste kon zijn, zonder dat hij daarvoor allerlei trucs hoefde uit te halen. Toch onderging hij veel medische behandelingen, maar het wou niet baten. Niettemin was zijn spelletje met Camille nog niet geëindigd. Als zij thuiskomt vindt zij een briefje waarin ze wordt uitgenodigd om naar het klooster te komen. Daar zou dan een romantisch avontuur plaats moeten vinden. Camille stemt toe en in het klooster beleven de twee geliefden de mooiste nacht van hun leven, een nacht zoals men kan lezen in de boeken.

Terug in Sansy beseft Le Zèbre dat zijn einde naderde. Samen met Alphonse bedacht hij een plannetje om zichzelf te laten voortleven in Camilles hart en haar te blijven verleiden. In de laatste weken van zijn leven beleefden ze de wittebroodsweken opnieuw. Ze waren nog nooit zo gelukkig.


Le Zèbre wou nog één keer hun eerste ontmoeting naspelen maar dan in het gebouw waar het echt was gebeurd: een flatgebouw in Parijs. Toen ze eenmaal bezig waren met het toneelspel zakte Le Zèbre in elkaar. Hij werd afgevoerd met de ambulance, Camille reed met hen mee. Zij bedacht dat Gaspard zeker zijn doelstelling had waargemaakt, ze zouden niet als een oud echtpaar sterven. Diezelfde nacht stierf hij, nadat hij nog een keer de vloer had laten kraken, in Camille’s armen.

Na zijn dood heeft Camille het erg moeilijk, ze heeft niet veel zin meer in het leven en wil liever dood zijn. Totdat ze de stem van Gaspard op haar antwoordapparaat te horen kreeg. Hij vroeg haar om hem te ontmoeten in het bos zodat ze kon zien dat hij echt nog leefde. Als ze op de bewuste plek aankomt ziet ze haar kinderen op haar wachten en ze begreep de boodschap die Gaspar aan haar kwijt wou. Hij leefde voort in haar hart en in zijn kinderen.

Na een poosje besloot Camille om alle spullen op te bergen, om zo over haar hevigste emoties heen te komen. Als er nog een brief van de Onbekende arriveert is ze verbijsterd. Hij wou haar nog een keer ontmoeten in het hotelletje. Toen het moment daar was ontdekte Camille dat Alphonse de Onbekende was. De volgende dag krijgt ze een brief van Gaspar waarin hij uitlegt wat de bedoeling was van de afspraak. Door te wachten ontstaat er volgens hem een groot verlangen. Hij wilde dat zij op hem zou wachten zodat zij meer naar hem verlangde.

De ontknoping volgde toen Camille een videoband ontving waar Gaspar zelf opstaat. Hier legde hij uit dat hij van hun liefdesleven zijn meesterwerk voor haar wilde maken, omdat hij iets groots in zijn leven teweeg wilde brengen.

Naar aanleiding van het hierboven geschreven verhaal besloot Camille een roman te schrijven, een boek dat geliefden aan elkaar cadeau kunnen geven.

De belangrijkste personen:
Gaspard Sauvage (Le Zèbre):
Gaspard wordt ook wel Le Zèbre genoemd vanwege zijn ontembare karakter. Hij is een zonderlinge notaris met allerlei vreemde gewoontes. Hij vindt dat zijn huwelijk saai en passieloos is en besluit daar iets aan te doen. Hij wil weer nieuw leven blazen in hun huwelijk door allerlei veroveringstrucs. Ondanks dat veel pogingen van hem mislukken blijft hij trouw aan zijn plan, hij is een echte volhouder.

De lezer krijgt de indruk dat hij een figuur is die het niet zo nauw neemt met andermans gevoelens. In zijn pogingen om Camille te veroveren laat hij niet blijken dat hij beschikt over enige vorm van tact en eigenlijk alleen maar bezig is om zijn eigen idealen te verwezenlijken. Hij heeft een round-character. Naarmate het verhaal vordert en Le Zèbre ziek wordt, is hij minder bezig met zijn veroveringsplannen. Elk uur kan immers de laatste zijn die hij met zijn vrouw kan doorbrengen.


Camille:
De vrouw van Le Zèbre. Ze heeft helemaal geen moeite met hun huwelijk zoals dat in het begin van de roman is. Ze ergert zich aan de heroveringspogingen van haar man. Zijn botte manier van doen brengt haar veel verdriet. Het enige wat ze wil is aandacht voor de persoon Camille. Die aandacht krijgt ze wel van de Onbekende, naar wie haar hart dan ook uitgaat. Als die Onbekende Gaspard blijkt te zijn, is ze hevig ontroerd.
Zij heeft ook een round-character. Ook zij gaat anders denken verder in het boek. Ze begint de bedoelingen van haar man te begrijpen en gaat weer van hem te houden.

Paul en Natacha:
De kinderen van Camille en Gaspar. Paul wordt ook wel La Tulipe genoemd, wat te maken heeft met zijn haardracht, dat de vorm van een bloem aannam.
Hij is een slecht gehumeurde jongen die verderop in het verhaal in zijn brieven laat blijken dat hij veel van zijn vaders genen geërfd heeft.
Natacha is ook erg zonderling. Het meest bijzondere aan haar is dat zij altijd de bloemstukken op de begraafplaats netjes gelijk over alle graven verdeeld, door de toezichthouder ook wel met communistische eigenschappen aangeduid.

Alphonse:
Hij is een vriend van Le Zèbre. Met hem bedenkt Gaspard plannen om ervoor te zorgen dat hij na zijn dood nog verder zal leven in Camille's hart. Alphonse accepteert zijn taak van het brieven schrijven.

Wat voor soort boek is het?
Le Zèbre is een humoristische liefdesroman. Er wordt via Gaspard een verhaal gecreeërd door de auteur, een verhaal dat vertelt over het nieuwe leven dat een dode liefde wordt ingeblazen.

De bedoeling van de schrijver:
Jardins boeken zijn vaak romantische boeken, waarin bepaalde thema’s meer voorkomen. Voor beelden hiervan zijn: de trouw aan emoties en dromen, de afkeer van sleur in het bestaan en de liefde. Deze elementen zijn ook allemaal terug te vinden in ‘Le Zèbre’. Hij vertelt ons in dit boek wat gepassioneerde liefde is en hoe je haar moet behouden. Hij verpakt dit verhaal met een onschuldige en opgeruimde schrijfstijl, wat vervreemdend werkt. Dingen die wij ongewoon vinden worden als gewoon bestempeld.


Titelverklaring:
Le Zèbre is de bijnaam van de hoofdpersoon Gaspard Sauvage, die ook de inhoud van het boek heeft gemaakt (tenminste dat doet de auteur ons geloven).

Thematiek:
Gepassioneerde liefde:
De relatie tussen Gaspar en Camille is na 25 jaar huwelijk doods en saai. In het begin van hun huwelijk was hun liefde vurig en gepassioneerd. Gaspard heeft door dat hun huwelijk stoffig en saai is geworden en wil het nieuw inblazen. Hun liefde moet net zoals vroeger worden.

De afkeer van sleur:
De personen in het boek leven in een soort sleur. Als Camille een ongeluk heeft gekregen wordt deze sleur doorbroken. Gaspard voelt dan de passie herleven die hij zo lang heeft gemist. Als zij na vier maanden weer is opgeknapt vervalt hun leventje weer in diezelfde sleur. Gaspard wil deze sleur te lijf gaan.

Trouw aan emoties:
Camille blijft in het verhaal trouw aan haar gevoel. Zij heeft het er soms erg moeilijk mee dat uitgerekend zij nou van Le Zèbre moet houden. Toch blijft ze hem trouw, ondanks het vele verdriet dat hij haar bezorgt. Haar gevoel vertelt haar dat ze van hem houdt, ook al probeert ze het te ontkennen.

Ruimte:
Het verhaal speelt zich vooral af in Sancy, Laval en Parijs.

Tijd:
Er wordt in het boek geen tijdsaanduiding gegeven. Het verhaal zou zich nu ook kunnen afspelen.

Perspectief:
We hebben hier te maken met de alwetende verteller. Hij houdt hier zijn verhaal dat door Gaspard is gecreëerd en geschreven door Camille.


Mijn mening:
Ik vond het vooral een vreemd boek, maar wel erg humoristisch geschreven.
In normale romans gaat het nooit over het laten herleven van een doodse liefde, wat betreft de inhoud is Jardin dus erg origineel geweest. Het verhaal was niet al te makkelijk om te lezen, maar door dat er vaak dezelfde elementen in voorkwamen (heel de tijd pogingen van Gaspard om zijn geliefde te heroveren) was het redelijk te volgen. Ik zou het boek best aanraden, omdat het een verrassend en luchtig boek is. Ik vond het best leuk om te lezen.

Informatie over de auteur:
Er is niet echt veel info over Alexandre Jardin te vinden, ik vond een enkel artikel op Encarta wat mij verder hielp.
Alexandre Jardin is geboren in 1965 en hij is schrijver van lichtvoetige en romantische boeken. Hij wordt beschouwd als een buitenbeentje in de Franse literatuur vanwege zijn preoccupatie met het gevoelsleven en zijn spitse humor. De toon van zijn vertellingen is ongewoon opgeruimd en onschuldig.

Enkele boeken van hem zijn:
Bille en tête (1986)
Le Zèbre (1988)
Le petit sauvage (1992)
L’île des gauchers (1995).