5. Samenvatting:
Pomme is een meisje die samen met haar vader en moeder in een dorpje in Frankrijk woont. Maar als haar vader hen verlaat, gaat ze samen met haar moeder in een buitenwijk van Parijs wonen. Pomme komt aan haar naam door haar rode “appelwangetjes”.
Haar moeder is prostituee en verkoopt zuivelproducten. Pomme en haar moeder nemen het leven zoals het valt. Ze houden niet van klagen, ook al leven ze in armoede en ondergaan veel tegenslagen. Ze storten zich liever op hun werk en doen dit met veel overtuiging.
Als Pomme in een kapperszaak gaat werken, ontmoet ze Marylène. Dit meisje laat Pomme de leuke kanten van het leven zien. Ze worden goede vriendinnen en gaan samen op vakantie naar Normandië, in het dorpje Cabourg.
Alleen Marylène laat Pomme achter in hun kamertje en gaat er met een jongen vandoor. Algauw ontmoet Pomme op een terrasje een student, Aimery. Hij en Pomme worden op elkaar verliefd en krijgen een relatie. Aimery is heel anders dan Pomme. Zij is een doener, vindt haar werk erg belangrijk en houdt niet van denken. Aimery is juist een denker, die erg over zijn toekomst nadenkt. Ook hun afkomst is verschillend want Aimery komt uit een welgestelde kring, terwijl Pomme een arm meisje is. Toch trekken deze personen elkaar aan. Eenmaal in Parijs terug gaan ze dan ook samenwonen in zijn studentenkamer.
Alleen Aimery probeert Pomme te veranderen. Hij wil haar cultureel opvoeden en past haar aan zijn wensen aan. Maar hij heeft niet veel succes. Pomme blijft haar werk belangrijk vinden en met veel zorg doen.
Na een tijdje merkt Aimery dat Pomme niet aan zijn ideaal kan voldoen. Ze verschillen teveel van elkaar en groeien zo uit elkaar. Aimery gaat zich ergeren aan Pomme en uiteindelijk maakt hij hun relatie uit. Pomme reageert rustig en verdwijnt uit het leven van Aimery. Pomme gaat weer bij haar moeder wonen. Maar Pomme gaat zich steeds slechter voelen. Ze vraagt zich af waarom zowel Marylène als Aimery hebben haar verlaten. Pomme denkt dat de reden hiervoor haar dikke figuur is en ze gaat extreem lijnen. Maar ze gaat zo weinig eten dat ze met anorexia in een psychisch ziekenhuis moet worden opgenomen.
In het laatste deel van het boek doet Aimery het woord. Hij vertelt dat hij een brief van de moeder van Pomme gekregen heeft, en dat hij schrijver wil worden. Hij beschrijft hoe hij hun relatie zag. In dit stuk noemt hij Pomme steeds La Dentellière.
6. Titelverklaring:
Aimery noemt Pomme in het laatste gedeelte van het boek steeds La Dentellière. Deze bijnaam komt doordat Pomme altijd zo ijverig aan het werk was. Ze ging helemaal in haar werk op, net zoals “De kantwerkster” (een schilderij).
Ik vind dit wel een goede titel. Het positieve eraan vind ik dat hij niet heel voor de handliggend is. Maar het is wel duidelijk waar de titel op slaat.
7. Het leukste gedeelte van het boek vind ik het deel dat Pomme Aimery de Béligné ontmoet. Dit is het begin van deel 3, blz. 42 t/m 45.
Ik vind dit een leuk stuk omdat ik het heel zielig voor Pomme vond dat Marylène haar liet vallen en ze alleen achterbleef. Daarom is het extra leuk dat Pomme ook iemand ontmoet. Ook wordt de ontmoeting heel onverwachts beschreven, ik dacht dat dit veel later in het boek zou gebeuren.
8. Ik vind het begin van het boek het minst interessant, blz. 7 t/m 14. In dit gedeelte gebeurt er niet veel, er wordt alleen beschreven wie Pomme en haar moeder zijn, en hoe zij leven. Op zich zijn zij geen boeiende personages, dus dit gedeelte vond ik erg saai.
9. Pomme is heel erg veranderd. Op het begin denkt ze niet veel, zit er niet mee dat ze iets te dik is en doet gewoon haar werk. Ze gaat niet met veel leefdtijdsgenoten om en heeft een sober leven. Op het eind van het boek heeft haar vriend en haar vriendin haar laten vallen. Ze is heel onzeker over zichzelf en over haar postuur. Ze vindt zichzelf te dik, gaat extreem lijnen en krijgt anorexia. Ze wordt zelf opgenomen in een psychisch ziekenhuis.
10. Ik vind het moeilijk om een personage uit het boek te kiezen. Het is erg voor de handliggend om Pomme te kiezen. Maar ik zou niet zoals Pomme willen zijn. Pomme neemt het leven zoals het is, en doet gewoon wat er van haar gevraagd wordt. Ik vind het beter om over jezelf na te denken, en iets van je leven te maken. Verder worden alleen Marylène en Aimery beschreven. Marylène vind ik erg egoïstisch, ze laat Pomme alleen achter tijdens hun vakantie. Daarom kies ik Aimery. Ik vind hem geen fantastisch personen, maar wel de leukste persoon uit het boek.
11. Ik denk niet dat ik Marylène zou mogen, ik vind haar erg egoïstisch. Terwijl zij en Pomme samen op vakantie zijn, gaat ze er met de eerste de beste kerel vandoor. Ze laat Pomme alleen achter. Dit vind ik erg laf van haar. Dit gebeurt in deel II van het verhaal, blz. 36 t/m 41.
12. Ik vind het einde van het boek niet leuk, maar het is geen voorspelbaar einde. Daarom wil ik het einde wel zo houden, het is ook erg realistisch zo. Als Pomme weer vrolijk haar leven op zou pakken, zou het verhaal minder interessant zijn. Ook vind ik het leuk dat Aimery aan het eind van het verhaal aan het woord komt.
13. Het boek speelt zich op verschillende plaatsen af. Pomme
woont (met haar moeder) net buiten Parijs: citaat “Elle et sa … Suresnes ou d’Asnières”, blz. 15, regel 1. Ze werkt (kappershulp) in Parijs. Tijdens hun vakantie verblijven ze in Cabourg: citaat “Plus question de … sur la Manche.”, blz. 33, regel 1 van de tweede alinea. En na de vakantie trekt Pomme bij Aimery in, in zijn huis in Parijs: citaat “Pomme séndormit. Aimery … à la television. ‘’ , blz 58.
14. Het verhaal speelt zich af in dezelfde tijd als we nu leven. Er worden nergens jaartallen genoemd, en de tijd is ook niet heel belangrijk. Als je weet dat het verhaal zich ongeveer in dezelfde tijd afspeelt, begrijp je beter waarom de mensen zich zo gedragen.
Het stuk dat Pomme met Maylène op vakantie gaat, speelt zich in de zomervakantie af. Dit merk je aan het weer en de omstandigheden. Vlak voor de vakantie gaan Pomme en Maylène naar een feest. Dit feest is 14 juli: citaat “Il faut que … du 14 Juillet. », blz. 25.
15. Het is moeilijk te zeggen hoeveel tijd er verstreken is in de loop van het verhaal, omdat er eerst een stuk vertelt wordt, voordat het verhaal echt begint. Maar er zijn een paar jaar verstreken. Pomme gaat met haar moeder in een buitenwijk van Parijs wonen, krijgt een baantje, maakt een nieuwe vriendin, gaat op vakantie, krijgt een vrij lange relatie met Aimery, en beland na een vervelende periode in een psychisch ziekenhuis. Voor deze gebeurtenissen zijn wel een paar jaar nodig.
16. Je ziet het verhaal eerst door de ogen van een alwetende persoon die Pomme volgt. Aan het eind zie je het verhaal door de ogen van Aimery.
17. Het duidelijke keerpunt in het verhaal is het moment waarop Aimery en Pomme hun relatie verbreken, en Pomme erg negatief over zichzelf gaat denken. Citaat blz. 68 t/m 73.
18. Dit is een liefdesroman. Het verhaal gaat over een relatie tussen twee personen uit verschillende standen, die op de klippen loopt.
19. Ik denk dat de auteur wil laten zien hoe moeilijk het is een relatie te hebben met een persoon van een andere stand en met een andere denkwijze. Ook wil hij laten zien hoe Pomme en haar moeder leven, niet klagen maar werken.
Ik beschrijf een fragment waaruit blijkt dat zo’n relatie moeilijk is. Aimery probeert Pomme steeds te veranderen door haar cultureel op te voeden en haar meer na te laten denken. Hij wil een meisje van haar maken naar zijn idealen, die in zijn stand past. Maar dit mislukt en Pomme en hij groeien verder uit elkaar. Pomme is het meisje wie zij is, en dit is niet te veranderen.
20. Ja, het boek is niet overdreven moeilijk en het onderwerp spreekt iedereen wel aan. Ik vond de gebeurtenissen in ieder geval wel boeiend. Ook is het verhaal leuk geschreven, en je kan je goed in de hoofdpersonen inleven.
REACTIES
1 seconde geleden