Opdracht 1:
Ik verwachtte dat het verhaal vooral over Bernard zou gaan na het lezen van de inleiding. Ik dacht dat er dan nog vaag iets over de andere personen verteld zou worden. Deze verwachting is niet uitgekomen, Bernard was wel een van de hoofdpersonen maar zeker niet de belangrijkste, over de andere personen werd net zoveel verteld.
Opdracht 2:
Datum: 1 Februari 2003
Titel: Dans un mois, dans un an
Auteur: Françoise Sagan
Genre: Liefde
Samenvatting
Het verhaal gaat over verschillende personen die allemaal een bepaalde band met elkaar hebben. Met Bernard, een schrijver, gaat het niet zo goed. Het wil maar niet lukken met zijn nieuwe boek en is hopeloos verliefd op Josée terwijl hij zelf getrouwd is met Nicole en Josée al een vriend heeft. Hij besluit om maar eens goed te gaan nadenken over zichzelf en verlaat Parijs om ergens in een rustige plaats tot zichzelf te komen. Terwijl hij weg is, wordt zijn vrouw ernstig ziek van ellende. Josée besluit daarom om Bernard op te gaan zoeken en hem terug te halen. Dit tegen de zin van haar vriend Jacques die dreigt bij haar weg te gaan als ze Bernard gaat zoeken. Als Bernard Josée ziet, knapt hij in een keer helemaal op. Samen keren ze terug naar Parijs waarna Bernard gaat kijken hoe het met Nicole gaat en Josée Jacques gaat zoeken. Als ze hem gevonden heeft smeekt ze hem bij haar terug te komen en dat wilt hij. Ondertussen is er ook met andere personen heel wat aan de hand. Alain, de uitgever van Bernard, is ook hopeloos verliefd. Hij is zelf wel getrouwd met Fanny maar heeft zijn hart verloren aan Béatrice, een jonge ambitieuze actrice. Zij valt echter niet voor hem en Alain raakt aan de drank. Ook Edouard, het neefje van Alain is op Béatrice gevallen. In het begin hebben ze een relatie maar Béatrice gaat vreemd met de directeur van het theater waar zij speelt. Zo loopt zij over naar André (de directeur). Ondertussen gaat ze nog wel een paar keer met Edouard maar dit wordt steeds minder en zo is ook het hart van Edouard gebroken. Bijna aan het eind van het boek gaat het nieuwe toneelstuk van Béatrice in première. Na afloop gaat André met haar mee naar huis. Daar beseft Béatrice dat ze toch wel gevoelens voor Edouard heeft maar dat het nu te laat is om alles weer te veranderen. Aan het eind van het verhaal is er weer een feest bij Alain en Fanny thuis net als in het begin van het boek. Daar hebben Josée en Bernard nog het laatste gesprek: Ze kunnen maar beter niet teveel over het verleden, het heden en de toekomst nadenken want dan zouden ze helemaal gek worden
Motieven: liefde, ongelukkige liefde, onbereikbare liefde, angst, eenzaamheid, overspel, alcoholisme, jaloezie
Thema: Ongelukkige liefde
Moraal: De schrijfster wil met het verhaal de werkelijkheid laten zien. Ze wilde niet zoals in zoveel zoetsappige romannetjes alles op zijn pootjes terecht laten komen maar de wreedheid van het leven en van de mensen laten zien.
Personages:
Bernard: een symphatieke schrijver die hopeloos verliefd is maar deze liefde onbeantwoord ziet.
Josée: Een jonge vrouw die doet wat ze wilt maar in de loop van het verhaal toch wel aan haar vriend Jacques trouw blijft.
Béatrice: Een jonge actrice die niet veel rekening houdt met de gevoelens van de mannen die op haar vallen en echt doet wat haar zelf goed uitkomt.
Alain: een uitgever die ook hopeloos verliefd is maar zijn liefde ook onbeantwoord ziet. Om zich tegen de pijn te verzetten grijpt hij naar de alcohol.
Fanny: de vrouw van Alain. Heel sympathiek, staat voor iedereen open en biedt troost voor een ieder.
Edouard: een jonge man van het platte land. Meteen als hij Béatrice ziet is hij verliefd. Helaas wordt zijn hart ook door haar gebroken
Nicole: De zwakke vrouw van Bernard. (weinig over bekend, bijpersoon)
André: Directuer van toneel. Hij valt ook op Béatrice en zijn liefde wordt uiteindelijk wel beantwoord.
Jaqcues: Student, vriend van Josée (bijpersoon)
Perspectief en verteller: Het verhaal is geschreven vanuit de personale verteller. Het perspectief wordt steeds weer verwisseld. De ene keer komt deze perspectiefwisseling snel na de ander, de andere keer duurt het wat langer voordat het perspectief gewisseld wordt. De dialogen zijn geschreven in vision avec, de gebeurtenissen in vision par derrière.
Ruimte: Het verhaal speelt zich vooral af in Parijs. De meeste gebeurtenissen spelen zich ’s avonds af. Veel van de ontmoetingen tussen meerdere personages vindt plaats in het huis van Alain en Fanny. Ook vinden veel gebeurtenissen plaats in een slaapkamer.
Stijl: De woordkeus is niet moeilijk, ook zijn de woorden niet ouderwets. Het verhaal bevat veel dialogen maar vooral veel gedachtespinsels. Beeldspraak komt ook wel veel voor in dit verhaal. Er zijn absoluut geen uitgebreide ruimtebeschrijvingen.
Tijd: Het boek heeft 11 hoofdstukken verdeeld over 184 blz. Het verhaal verteld over een periode van 1 jaar. Het is in chronologische volgorde geschreven.
Titelverklaring: Het verhaal speelt zich gedurende 1 jaar af (dans un an). In een bepaald dialoog in het boek hebben enkele personages het erover dat een bepaald gevoel binnen een paar maanden weer verdwenen kan zijn (dans un mois) Ik denk dat ‘dans un mois’ niet bewust gekozen is, het had ook ‘dans un semaine’ of ‘dans deux mois’ kunnen zijn.
Opdracht 3: Verwerkingsopdracht: Onderdeel A ,opdracht 8
Een verzonnen dagboekfragment van het personage Fanny
‘Vandaag heeft Alain weer naar de drank gegrepen. Nadat hij ontzettend veel gedronken had, kwam hij thuis. Weer moest ik zijn wanhopige verhalen over Béatrice aanhoren. Voor mij, als zijn vrouw, is dit ontzettend zwaar. Naast Alain is ook zijn neefje Edouard helemaal kapot gegaan aan die Béatrice. Ik snap er niks van. Die Béatrice is inderdaad een mooi meisje maar om voor haar zo kapot te gaan. Ook met Bernard loopt niet alles op rolletjes. Zijn liefdesprobleem ligt dan wel niet bij Béatrice maar toch. Iedereen in mijn omgeving lijkt wel liefdesproblemen te hebben inclusief ikzelf. Lief dagboek, ik ben blij dat ik jou nog heb om mijn hart uit te storten. Want ik kan moeilijk met mijn problemen bij mijn omgeving aankomen die zelf ook zo in de problemen zitten.’
Opdracht 4: Ik vond het een moeilijk boek. Ik had wat moeite met de Franse taal en ook met de psychologische aspecten van het boek. Het boek is wel knap in elkaar gezet. De perspectiefwisselingen kwamen net op tijd. Op de momenten dat je was uitgekeken op een perspectief kwam er een wisseling. Dit paste allemaal netjes in elkaar. De auteur heeft overbodige ruimtebeschrijvingen achterwege gelaten. Dit vond ik erg goed anders zou het boek veel te saai geworden zijn. De karakters van de personages leken vrij veel op elkaar, dit had van mij wel anders gemogen want nu was het soms erg verwarrend. Er zat helaas weinig spanning in het boek. Er waren geen hevige ruzies en ook geen hevige liefdesscènes deze hadden er, om het boek echt leuk te maken, wel in gemogen. Ik zou dit boek niet zo snel aan iemand anders aanraden omdat ik zeker weet dat er veel leukere boeken bestaan die een werkelijkheid toch beter beschrijven dan in dit boek geprobeerd is.
REACTIES
1 seconde geleden
Jan
Jan
De titel is wel bewust gekozen. Het komt uit een claus uit het beroemde toneelstuk van Jean Racine, Bérénice, die in het eerste hoofdstuk zelfs genoemd wordt (4 regels). Goede samenvatting/analyse overigens.
1 maand geleden
Antwoorden