A.
Cyrano de Bergerac
Edmond Rostand
1930
B.
Cyrano de Bergerac, hoofd van de kadetten en dichter, is verliefd op zijn nichtje Roxane. Maar omdat hij zo’n lelijke, lange neus heeft, denkt hij dat ze nooit van hem zal houden. Tot ze op een dag een afspraak met hem wil. Hij is zo zenuwachtig dat hij besluit haar een brief te schrijven en snel weg te gaan. Maar dan komt ze al binnen. Roxane begint hem te vertellen dat ze op iemand verliefd is die volgens haar ook van haar houdt. Cyrano krijgt hoop, totdat ze zegt dat haar geliefde in zijn regiment zit en hij Christian de Neuvillette heet. Hevig teleurgesteld, maar ook hevig verliefd, belooft Cyrano Roxane te doen wat zij vraagt, namelijk ervoor te zorgen dat Christian niets overkomt in de oorlog.
Als Cyrano Christian later ontmoet, spreekt hij af hem te helpen Roxane voor hem te winnen. Omdat Cyrano immers dichter is, belooft hij brieven te schrijven waar Christian dan zijn naam onder kan zetten en bij Roxane kan bezorgen. Zo geeft Cyrano hem de brief die hij al voor Roxane had geschreven en ze doen dit een aantal keer. Christian wil bij een ontmoeting met Roxane zelf het woord doen, maar omdat hij totaal niet kan dichten vindt Roxane dit maar niets. Daarom praat Cyrano in zijn plaats.
Dan krijgt Roxane een brief van een baron die met haar wil trouwen, wat zij natuurlijk absoluut niet wil. Daarom trouwt ze razendsnel met Christian, vlak voordat de baron aankomt. Om tijd te rekken leidt Cyrano deze af, en zo komt de baron net te laat om het huwelijk te voorkomen.
Cyrano en Christian moeten hierna naar het front om oorlog te voeren tegen de Spanjaarden. Cyrano schrijft elke dag twee liefdesbrieven aan Roxane onder Christians naam, maar nu zonder dat deze dat weet. Na weken in de oorlog heerst er een vreselijke hongersnood onder alle soldaten. Maar dan komt Roxane zelf met veel voedsel. Ze bedankt Christian voor al zijn brieven en zegt dat ze nu niet meer van zijn uiterlijk, maar van zijn innerlijk houdt. Zelfs als hij lelijk was, zou ze nu nog van hem houden. Dit vindt Christian natuurlijk niet zo leuk, omdat ze eigenlijk zegt dat ze nu van Cyrano houdt. Hij zegt dit tegen hem, waarna Cyrano ook eens met Roxane gaat praten. Hij begrijpt dat het waar is wat Christian had gezegd, maar als deze wordt neergeschoten door de Spanjaarden en op sterven ligt, vertelt Cyrano hem dat Roxane toch wel degelijk van hém, Christian, houdt. Gerustgesteld en in de armen van zijn geliefde sterft Christian.
Veertien jaar later rouwt Roxane nog steeds om Christian, die ze denkt zo goed te hebben gekend. Cyrano komt haar al die tijd elke week opzoeken. Maar vandaag hebben vijanden van hem een aanslag op hem gepleegd; ze hebben een balk op zijn hoofd laten vallen. Zwaar gewond, maar met zijn hoed over de wond, komt Cyrano bij Roxane en probeert haar zo normaal mogelijk een weekverslag te geven. Ze hebben het dan ook nog over Christian en Cyrano vraagt of hij Christians laatste brief, die Roxane altijd bij haar draagt, mag lezen. Zonder te kijken zegt hij de brief uit zijn hoofd op en omdat het al donker is, heeft Roxane dat door. Opeens begrijpt ze het, maar Cyrano ontkent het. Hij zegt een laatste gedicht op en sterft.
C.
Ik vond het verhaal nogal langdradig, omdat er weinig gebeurt in een lange tijd en omdat er hele lange gedichten tussendoor zijn waar ik toch niet zo veel van begreep en wat ook veel korter gezegd had kunnen worden. Ook vond ik het jammer dat het verhaal zo’n tragisch einde heeft. Maar het was wel leuk om samen de film te kijken.
D.
Het verhaal wordt chronologisch verteld. Eerst speelt het in de stad, later aan het Franse front en op het einde weer in de stad. Het boek is als toneelstuk geschreven, het is dus in de derde persoon. Er staat telkens wat de personen zeggen, maar af en toe wat er verder nog gebeurt. Maar er wordt dan ook heel veel gepraat. Doordat het verhaal uit allemaal dialogen bestaat, wil je verder lezen, want je wilt weten wat de ander zal antwoorden.
Het thema van het boek is (tragische) liefde. De personages zijn natuurlijk Cyrano de Bergerac, Roxane en Christian de Neuvillette. Cyrano heeft een hele lange neus, dat is het eerste wat aan hem opvalt. Hij is heel behendig met zijn zwaard en bovendien met taal, want hij dicht voortdurend.
Roxane is een mooie, jonge vrouw. Ze is erg dapper, want ze durft door het oorlogsgebied naar haar geliefde toe te rijden. Maar ze is wel naïef, want ze heeft niets door als ze de stem van haar oom hoort terwijl het Christians stem zou moeten zijn, en ze treurt veertien jaar later nog om haar geliefde die ze eigenlijk helemaal niet kende.
Christian, die absoluut niet kan dichten, vindt al dat gepraat eigenlijk niet zo belangrijk; hij wil een zoen van Roxane. Uiteindelijk blijkt dat hij dom is geweest de hulp van Cyrano de aanvaarden. Hij had zich niet moeten voordoen als een ander.
De titel is Cyrano de Bergerac, omdat hij de allerbelangrijkste persoon uit het verhaal is. Als ondertitel staat er nog bij Comédie héroïque en cinq actes en vers, dit geeft aan dat het een toneelstuk is, bestaande uit vijf bedrijven.
Ik vind het verhaal vrij cliché, omdat het alleen maar over een paar verliefden gaat, zonder iets origineels eromheen.
REACTIES
1 seconde geleden