We were liars

1. Lockhart, we were liars, Fontein, USA, 2014

Primaire gegevens

De titel van het boek is ‘We were liars’. De titel gaat over de hoofdpersonages. In het Nederlands betekent de titel ‘Wij waren leugenaars’. De hoofdpersonages zijn familie van elkaar en ze zien elkaar maar één keer per jaar tijdens de zomervakantie. Hun opa heeft een eigen eiland en de hele familie komt daar samen tijdens de zomer. De vier hoofdpersonages Cadence, Gat, Johny en Mirren zijn een hechte groep. Cadence noemt de groep ‘the liars’, hier komt de titel vandaan. Bij het lezen van de titel vraag je je af, wie zijn leugenaars en waarover liegen ze.

Verwachtingen

Dit boek is erg populair op het internet, ik heb er dus al veel over gehoord. Het boek ziet er interessant, zielig, spannend en heftig uit. Ik verwacht dus ook dat het boek interessant, zielig, spannend en heftig is.

Tijdens het lezen van het boek kon ik het niet meer wegleggen. Ik heb het in één keer uitgelezen. Het is een erg spannend, zielig meeslepend verhaal. Het verhaal is vanuit Cadence geschreven. Zij lijdt aan geheugenverlies en hallucinaties, je weet dus niet wat er echt is. Cadence probeert in het verhaal uit te zoeken wat er echt is gebeurd, je weet alleen wat zij ook weet. Het verhaal is zielig.

Biografie van de schrijfster

De schrijfster van het boek is Emily Jenkins. Zij is geboren op 13 september 1967. Ze gebruikt meestal de schrijf naam E. Lockhart. Lockhart is de familienaam van haar oma. Vroeger zat ze bij de toneelclub. Ze is hierna Engelse literatuur gaan studeren. Haar eerste boek kwam uit in 2005. Bij dit boek, the boyfriend list, heeft ze drie vervolgen geschreven. Ze schrijft ook veel kinder plaatjesboeken.

Bron: http://www.emilyjenkins.com/

Samenvatting

Het boek gaat over de familie Sinclair. Opa heeft een eiland waarop vier vakantiehuizen staan, in één vakantiehuis woont hij zelf en in de resterende drie zijn van zijn dochters met hun gezin. Hun leven lijkt elke zomer wel een droom. In de realiteit is het niet zo perfect. In de familie Sinclair wordt niet over gevoelens, verdriet en gemis gepraat. De overleden oma lijkt niet eens meer te bestaan.

Cadence is een dochter van een ban de drie Sinclair dochters. Cadence is hecht met haar neef Johny, nicht Mirren en goede vriend Gat die geen familie is maar toch altijd meegaat. De hechte groep van Cadence spendeert elke zomer samen, na de zomer lijken ze niet voor elkaar te bestaan. Als Cadence haar moeder en vader uit elkaar gaan en ze met tegenzin naar het eiland moet voor de zomervakantie, krijgt ze er steeds meer last van dat ze niet over haar gevoelens kan praten. Ze richt zich tot Gat, ze begrijpen elkaar en worden erg verliefd.  

Er gebeurt een ongeluk met de hechte groep, Gat, Mirren en Johny overleven het niet. Cadence kan zich niet herinneren wat er is gebeurd en ze weet ook niet dat haar clubje niet meer leeft. Na het ongeluk heeft ze twee jaar lang erg heftige migraine aanvallen, ze gaat in de zomer dan ook niet terug naar het eiland. Het probleem is alleen dat ze niet weet wat er is gebeurd en waardoor ze zoveel migraine heeft. Ze weet dat het antwoord op het eiland ligt. De volgende zomer gaat ze er weer naar toe.

Beetje bij beetje komen haar herinneringen weer terug, ze kan het bijna niet verdragen en ze is helemaal in de war. Cadence herinnert zich dat het haar idee was om samen het huis in de fik te steken als de rest van de familie weg was. Ze deden dit zodat de familie eindelijk over hun gevoelens zouden praten. Het was de bedoeling dat ze met zijn vieren benzine over het huis zouden gooien en eruit te komen voordat het vlam vatte. Er ging iets fout. Iedereen was nog binnen toen de vlam de benzine raakte, Cadence was op de begane grond en kon nog net eruit komen terwijl ze Mirren, Johny en Gat hoorde gillen. Cadence realiseert dat ze hallucinaties heeft gehad en ze vindt dat alles haar schuld is. Ze weet nu wat er is gebeurd.

Thema

De thema’s die in het boek we were liars spelen zijn familie, familiemoraal, zelfacceptatie en dodelijke gevolgen na een fout. Het thema familie en familiemoraal is makkelijk te verantwoorden, het boek gaat namelijk over één familie en hoe zij denken en met elkaar omgaan. Het thema zelfacceptatie gaat over Cadence en dat ze moet accepteren dat ze niet meer zoals vroeger is en dat niets meer hetzelfde is na het ongeluk. Ook gaat het over de fout van Cadence en haar familie/ vrienden die daardoor overleden zijn.

Personages

De personages zijn allemaal karakters. Alle hoofdpersonen zijn in het verhaal 17 jaar oud.

Cadence is het oudste kleinkind van de familie Sinclair. Ze is eigenlijk een beetje onbetrouwbaar. Ze is opstandig en avontuurlijk. Ze was blond maar na het ongeluk heeft ze haar haar zwart geverfd. Ze was altijd erg sportief. Ze is enig kind en daardoor best eenzaam.

Mirren is een nicht van Cadence, ze is de perfecte Sinclair. Blond haar, blauwe ogen, slim en erg sportief. Ze is een dromerig persoon en ze ziet in alles het positieve. Ze kan best jaloers zijn. Mirren geeft niks om geld en wilt dat iedereen van elkaar houdt.

Gat is het geheime liefje van Cadence. Hij is een goede vriend van Johny die daarom altijd meegaat naar het eiland. Hij wordt buitengesloten omdat hij de enige niet witte persoon is. Hij luistert goed en is altijd rationeel. Hij voelt zich vaak eenzaam.

Johny is niet lang, hij heeft blond haar en blauwe ogen. Hij is onzeker over zijn lengte. Johny is altijd met iets sport gerelateerd bezig. Hij heeft grote ambities. Hij heeft goede humor en laat iedereen altijd lachen.

De rest van de familie Sinclair zijn allemaal bij personen, je leest niet hoe zij zich voelen. Ze zijn ongeveer allemaal blond met blauwe ogen. Ze hebben veel geld.

Perspectief en verteller

Het verhaal wordt verteld vanuit Cadence. Het verhaal is dus geschreven met een ik- perspectief. We weten alleen wat Cadence ook weet en wat zij voelt. Je leest hoe ze langzaam weer dingen weet over het ongeluk. Dit is spannend omdat je meer wilt weten. Over de andere personages lees je alleen hoe Cadence vindt dat ze zijn en wat Cadence vindt van wat ze zeggen.

Tijd

Het verhaal wordt niet chronologisch verteld. Er zijn veel flashbacks en een paar flashforwards. Cadence herinnert zich dingen in vlagen, die herinneringen worden dan beschreven. Het verhaal speelt zich dus grotendeels af in het verleden, voordat het ongeluk gebeurde. Dit maakt het verhaal spannend en interessant.

Ruimte

Het verhaal speelt zich grotendeels af op het eiland van de Sinclairs. Dit eiland heeft een Hawaii achtig uiterlijk. De zee is mooi blauw, het zand wit en er zijn veel palmbomen. De vakantiehuizen zijn groot en mooi, het zijn een soort villa’s. Het eiland heeft een mysterieuze sfeer. De omgeving lijkt te perfect. Er wordt niet uitgebreid vertelt over het eiland en de huizen, wel over wat ze op het eiland doen. Het eiland geeft veel mogelijkheden: kajakken, cliff-jumpen, zwemmen enz. Het eiland is de basis van het verhaal. De rest van het verhaal speelt zich af in Cadence haar kamer. Het is daar altijd donker omdat Cadence last heeft van migraines. Er wordt niet veel verteld over die kamer.

Stijl

De stijl is makkelijk, er zijn geen lange zinnen. De woorden die gebruikt worden zijn niet moeilijk en het verhaal is best modern. De stijl moest makkelijk zijn omdat het verhaal ingewikkelder en heftig is.

Waardering

Ik vond dit een geweldig boek. Het verhaal was meeslepend en heftig. Ik vind dat het precies de goede hoeveelheid spanning had, het boek was moeilijk weg te leggen. Op het eind was er een grote plot twist, je wist namelijk niet dat ze hallucinaties had en daar kwam je achter. Ik had veel plezier in het lezen van dit boek, ook al was het verhaal wel verdrietig. Het was fijn dat er niet veel moeilijke woorden en lange zinnen gebruikt werden, hierdoor viel het verhaal beter te beschrijven. Ik zou dit boek aanraden aan leeftijdsgenoten om te lezen.