Thirteen Reasons Why door Jay Asher

13 reasons why

Verschillen Serie-boek

• Hannah snijdt in de serie haar polsen door en in het boek neemt ze een overdosis pillen
• Zo is de volgorde bijvoorbeeld niet hetzelfde en komt Jenny in de serie niet (onder die naam) voor.
• In het boek luistert Clay alle tapes in één lange nacht, terwijl hij er in de serie veel langer over doet.
• Clay weet in het boek pas vanaf de vierde tape dat hij gevolgd wordt door zijn vriend Tony, terwijl hij het al vanaf de eerste aflevering weet in de serie.
• In het boek is het meer eenzijdig: Clay vindt Hannah leuk, maar durft niet te praten en Hannah is gewoon aardig tegen hem.
• Het boek kwam uit in 2007, dus voordat sociale media echt populair waren. Alleen is het nu zo een groot onderdeel in ons dagelijks leven, dat de makers het moeilijk uit de serie konden laten.
• In het boek doen Hannah en Courtney alsof ze elkaar een massage geven, terwijl ze in de serie dronken worden en zoenen.
• In het boek sterft een onbekende door een omvergereden stopbord, in de serie is het iemand die Clay kent. Hij is de jongen die Clay aanmoedigde om te praten met Hannah.
• Hannah’s groepje in Monet’s zegt ‘FML’ bij elke meeting In het boek zeggen ze ‘olly olly oxen free‘.

De structuur van dit boek is eenvoudig: het boek begint met een soort proloog, waarin je leest hoe Clay de doos met tapes naar de volgende persoon, Jenny, laat sturen. Vervolgens begint het eerste van de dertien echte hoofdstukken. Al die hoofdstukken laten zien welke tape Clay in dat hoofdstuk beluistert en ieder hoofdstuk heeft dus eigenlijk een eigen tape en daarmee een eigen stukje verhaal.

Binnen de hoofdstukken zijn er steeds twee soorten tekst: de 'normale' tekst, waarin Clay aan het woord is en je een kijkje in zijn gedachten kan nemen terwijl hij de tapes afgaat. Je leest waar hij heen gaat en hoe hij zich voelt naar mate hij zich verder door de tapes heen worstelt. Hij gaat ook rechtstreeks in tegen Hannahs woorden door erop te reageren en zo zijn kant van het verhaal uit te leggen.

Daarnaast is er de cursieve tekst. Dat is de tekst die Hannah heeft ingesproken voor de tapes. Het is dus eigenlijk Hannahs kant van het verhaal. Je leest hoe zij bij iedere tape een reden heeft de hoop te verliezen en dat uiteindelijk ook doet. Je leeft met haar mee door de tapes.

Verder kun je door middel van play (driehoekje), pauze (twee verticale strepen naast elkaar) en stop tekens (vierkantje) zien of Clay aan het luisteren is, de tape tijdelijk gestopt is of klaar is voor de volgende tape. Dit brengt een soort kleine hoofdstukken binnen de hoofdstukken aan en zorgt voor duidelijkheid. Je weet op die manier namelijk of je beide verhaallijnen door elkaar kunt verwachten, of alleen Clay's perspectief zult lezen.

De delen die vanuit Clay's perspectief verteld worden, gebeuren allemaal binnen 48 uur. Dat weet je omdat Clay in het eerste hoofdstuk (nog voor de eerste tape) vertelt hoe hij de dag ervoor de cassettes vond en ze 'nu' doorstuurt naar de volgende persoon: Jenny. Dan aan het einde van het boek lees je hoe het inmiddels weer een dag later is.

De delen die vanuit Hannahs perspectief verteld worden, zijn verspreid over een aantal jaar: in haar eerste jaar op de middelbare school komt Hannah in deze stad wonen, en in haar tweede jaar beëindigt ze haar leven.