The talented Mr Ripley door Patricia Highsmith

1.Samenvatting Het boek begint ermee, dat Tom Ripley wordt gevolgd door een man. Hij denkt dat de man van de politie is omdat hij verschillende keren fraude heeft gepleegd met de belasting. Hij gaat een café in en de man komt bij hem aan tafel zitten. Hij is de vader van Richard Greenleaf die Tom wel kent. De man heeft een vraag aan Tom: namelijk of hij wil proberen zijn zoon over te halen terug naar huis te komen. Hij vertelt dat zijn zoon, die door Tom “Dicky” wordt genoemd, in Italië is en niet naar Amerika terug wil komen. Tom wil dit graag, niet alleen om Dicky te overtuigen, maar gewoon om Europa te zien. Als hij eenmaal in Italië is aangekomen vindt hij Dicky heel snel. Hij komt erachter hoe hij woont en hij wordt zijn vriend. Ze hebben het heel goed samen tot een vriendin van Dicky jaloers wordt op Tom omdat hij zoveel met Dicky omgaat. Tom probeert dit tegen te gaan, maar Marge heeft Dicky zo overtuigd dat die alleen nog maar bot is tegen Tom. Dicky wil nog wel een keer met hem op reis. Op die reis ziet Tom het niet meer zitten, vermoordt Dicky en gooit hem uit een bootje in de zee. Het bootje, dat vol met bloed zit gooit hij vol met stenen en het zinkt vlak bij de kust. Hij neemt zich voor om Dicky te wórden en zijn handtekening te vervalsen zodat hij Dicky’s geld kan opnemen. Hij reist door verschillende steden en vermoordt nog iemand, die er bijna achter was gekomen hoe de waarheid in elkaar zat. De politie vindt deze man en brengt deze moord in verband met Dicky. Tom moet zich tegen de politie voordoen als Dicky en zich tegen zijn en Dicky’s vrienden voordoen als Dicky. Hij doet dit heel goed en hij doet het zelfs zo goed dat hij helemaal niet meer verdacht wordt. Pas als Tom wordt vermist door de politie gaat het mis. Hij meldt zich nu bij de politie en die kent hem dus nu als Tom. Hij moet Tom blijven en de politie vermoedt dat Dicky of zelfmoord heeft gepleegd of onderduikt. Hij raakt nog één keer in het nauw als de vader van Dicky een privé-detective inhuurt. Maar deze heeft niks door en het verhaal eindigt. 2. De verdieping en verwerking. A. Verklaar de titel, de evt. ondertitel en het motto. De titel is “The talented mister Ripley”. Dit slaat op het idee dat Tom Ripley zich heel goed uit situaties kan redden waarin hij vastzit. Dit doet hij zo meesterlijk dat het net lijkt of dat hij het al jaren doet. Hij heeft er gewoon talent voor, maar eigenlijk is hij maar een gewone jongen uit New-York die een heel normaal leven leidde. Ik kon geen motto vinden in het boek. Er staat nergens een leus waar de schrijver door geïnspireerd kan zijn.
B. De gedachtes van de schrijver. De strijd tussen goed en kwaad, en het daaraan gekoppelde schuldgevoel hebben Highsmith’s primaire belangstelling. Het is wel raar dat ze eigenlijk geen normen lijkt te kennen voor goed en kwaad. Zelfs moordenaars beschrijft ze met een zekere sympathie. Ze is van mening, dat iedereen wel een moordenaar zou kunnen zijn. Het gaat haar over hoe de misdadiger tot de moord komt. Ze vindt misdadigers ook zeer interessant, “ omdat ze tenminste een tijd lang, actief en vrijmoedig van geest zijn en ze geven aan niemand toe.” Haar vraag is, hoe een moord met een ogenschijnlijk onschuldige handeling of een terloopse opmerking in gang wordt gezet. In het boek gebeurt dit bij de moord op Dicky. Tom vindt Dicky al de hele tijd chagrijnig en teneergeslagen en daar kan hij niet tegen. Daardoor vermoordt hij Dicky. C. Keuze opdracht literatuur boek. Dit verhaal zou makkelijk in een andere tijd kunnen spelen, maar toch niet in de tegenwoordige tijd, omdat politietechnieken nu veel beter zijn dan vroeger, en Tom volgens mij in deze tijd wel tegen de lamp zou lopen, omdat het toch wel erg gevaarlijk is, wat hij doet. Ik wist wel meteen, dat het al een vrij oud boek is (1956), omdat de waarde van het geld toen veel hoger was dan nu. D. Wat zijn het thema, de motieven en de hoofdgedachten In dit boek zijn een aantal thema’s te herkennen, die blijkbaar in meer boeken van Patricia Highsmith gebruikt worden: de kleine gebeurtenissen die onherroepelijk naar moord leiden, wat is goed en kwaad, wat is schuld en onschuld en hoe beleeft een dader zijn eigen “schuld”, relaties tussen mannen (met homoseksuele aspecten) waar een onsympathieke vrouw tegenover staat. Patricia Highsmith heeft zelf een heel onprettige jeugd gehad en zij was al heel jong geinteresseerd in misdaden die door mensen werden gepleegd, die precies deden wat ze zelf wilden: “They were natural”. Het boek, dat zij altijd bij zich droeg, was “The human mind” van Karl Menninger, waarin heel veel gevallen staan beschreven van vreselijke misdaden en de behandeling van degenen die de misdagen hebben gepleegd: kleptomanen, sadisten, pederasten, lustmoordenaars en psychopaten. Volgens Highsmith hebben alle mensen kiemen van het kwaad in zich en kan elk mens een moordenaar worden. Daarvoor is maar een klein duwtje nodig. De hoofdgedachte is: “Iedereen die je op het trottoir passeert kan een sadist, dief of zelfs moordenaar zijn.” 3. Persoonlijke beoordeling. Het onderwerp. Het was een interessant onderwerp omdat ik nog nooit een boek hierover had gelezen. Het boeide mij ook omdat het een spannend onderwerp was. Het onderwerp was niet herkenbaar in mijn eigen belevingswereld omdat het niet echt normaal is wat er gebeurt, hoewel je in het verhaal denkt dat het wel heel normaal is. Ik had eigenlijk nog nooit nagedacht over het onderwerp dus ben ik door het boek aan het denken gezet of dit eigenlijk heel erg slecht of toch een beetje goed is. Het boek kwam niet overheen met mijn gedachten. Het boek gaat over een moord en die wordt beschreven alsof het helemaal niet erg is als je een moord pleegt. Ik ken ook geen andere boeken of films die over dit onderwerp gaan omdat het een beetje een raar onderwerp is, waar denk ik mensen niet graag over spreken. De gebeurtenissen. Het belangrijkste in het boek waren de gebeurtenissen omdat er niet vaak over de gevoelens van de hoofdpersoon werd verteld. Het verhaal werd meer verteld door alle gebeurtenissen. Het aantal gebeurtenissen was precies goed vond ik. Het verhaal werd niet langdradig en als het op het punt stond om saai te worden gebeurde er wel weer iets spannends, waarover dan een stuk werd verteld. De gebeurtenissen waren meestal wel spannend. Soms had je ook dingen waarvan ik dacht dat die er niet in zouden hoeven staan maar meestal waren ze wel boeiend. Er vonden een paar gebeurtenissen plaats die in ons leven schokkend zouden zijn geweest maar die in het boek als heel normaal behandeld werden. Er kwam maar één gebeurtenis in voor die schokkend werd verteld en dat was toen de hoofdpersoon de andere hoofdpersoon vermoordde.
De personen. De hoofdpersoon kwam heel erg levensecht over omdat het realistisch werd verteld. Je kon je aardig goed inleven, ondanks dat er niet echt heel veel werd verteld over zijn gedachtes en gevoelens. Ik herkende niks van de hoofdpersoon in mij zelf omdat hij wilde ontvluchten aan zijn eigen omgeving en hiervoor moorden pleegt. Ik hoef niet weg uit mijn omgeving hier en ik zou nooit van mijn leven iemand vermoorden. Ik ben dan ook niet door het gedrag van de hoofdpersoon beïnvloed. De andere hoofdpersoon, Dicky, was een echte levensgenieter. Mensen zoals hem ken ik wel een paar. Zij doen niet erg veel en genieten maar van het leven. Ik vind dat de auteur de hoofdpersoon precies goed heeft laten handelen. Het paste precies bij de gebeurtenissen en hoe die werden verteld. De opbouw Het verhaal was niet moeilijk opgebouwd. De gebeurtenissen werden rustig achter elkaar verteld en daarom kon ik het verhaal goed lezen. In het hele verhaal waren er niet echt stukken die saai of onbegrijpelijk waren. Hierdoor was het boek ook makkelijk te lezen. De spannende delen kwamen precies op tijd zodat het verhaal niet saai zou worden. De afloop was precies de afloop die je zou verwachten, de hoofdpersoon kwam er goed uit ondanks een paar stukken dat hij het moeilijk heeft gehad. Het taalgebruik Het taalgebruik was makkelijk om te lezen. Ik vind dit fijner dan dat er hele langen zinnen in een boek staan. Dan verslapt je aandacht voor de gebeurtenissen in het boek. De gebeurtenissen werden uitgebreid beschreven zodat je je goed kon inleven in de situatie. Er kwamen bijna geen dialogen in voor. Het hele verhaal werd verteld. Er zaten geen speciale fragmenten in die ik perse zou willen onthouden.