Titelbeschrijving
Titel: The Scarlet Letter
Auteur: Nathaniel Hawthorne
Uitgave druk: Wolters Noordhoff Groningen 1997 (Blackbirds)
Aantal pagina’s: 173
Inhoud
Hester Pryne heeft een kind gebaard met de naam Pearl maar ze weigert de naam te geven van haar biologische vader. Omdat ze dat niet wil zeggen moet ze drie uur op een platform staan en voor de rest van haar leven een “Scarlet Letter” dragen, de A van Adultary (overspel) als een teken van schaamte. Later wordt die A aangezien voor Able.
In het publiek staat haar man ook, die wil weten wie de echte vader is en hij vraagt het ook maar ze vertelt het hem niet. Hij gaat verder het leven door in Boston als Roger Chillingworth.Hester woont een paar minuten buiten Boston in een zeer klein huisje.
Ze zorgt daar voor zieke mensen.
De ontkennende man wil Pearl afnemen van haar moeder maar Mr. Dimmesdale (Hester’s man) voorkomt dat omdat hij zich schuldig voelt tegenover Hester, alleen Roger Chillingworth weet de echte reden waarom hij dit doet. Hij woont bij hem als een dokter en een vriend, hij ziet Hester en Dimmesdale en Pearl een keer op een marktplijn en Hester smeekt hem om Dimmesdale met rust te laten, maar doet dat niet. Dan verteld ze Roger wie Dimmesdale is en dat ze wil vluchten met Dimmesdale. Als ze willen vertrekken komt Dimmesdale erachter dat Roger ook op dat schip zit en zo komt hij erachter dat hij wel nooit van Roger af zal komen en daarom gaat hij met Hester en Pearl naar een plek waar hij zijn Scarlet Letter, dan krijgt hij een hartaanval en is dood. Een jaar later sterft ook Chillingworth.
Pearl gaat naar de oude wereld en Hester gaat ook mee maar gaat een paar jaar later weer terug om voor zieke mensen te zorgen totdat ze sterft.
Technische aspecten
Het boek is fictie maar gebaseerd op echte gebeurtenissen.
Het speelt zich af in Boston in plus minus 1650, het beschrijft het leven van Hester vanaf het moment dat ze naar het podium loopt.
De hoofdpersonages:
Hester Prynne: Een onafhankelijk en sterk persoon wie moeder is van Pearl.
Roger Chillingworth: De man van Hester die wraak wil nemen op de vader van Pearl.
Mr. Dimmesdale: De priester en biologische vader van Pearl, het is moeilijk voor hem om te leven met zijn zonden.
Pearl: Een vreemd kind die erg geobsedeerd is door de Scarlet Letter
Structuur/samenhang: het verhaal bestaat uit 24 hoofdstukken die op chronologische volgorde zijn opgeschreven.
Perspectief: Het wordt gezien vanaf een centraal punt, de schrijver vertelt alle gebeurtenissen en dus niet een van de hoofdpersonen.
Genre: het is een negentiende eeuwse novelle.
Er zijn opvallende kenmerken met betrekking tot het taalgebruik omdat ik het persoonlijk nogal moeilijk Engels vond (Men and women are assembled in front of an wooden eddifice).
Interpretatie
Titelbeschrijving:
The Scarlet Letter staat voor de rode letter welke Hester voor de rest van haar leven op haar borst zal dragen. Die heeft ze gekregen omdat ze weigerde de naam van de vader te geven en moest daarvoor eerst drie uur op een soort podium staan en daarna voor de rest van haar leven een rode letter op haar borst dragen.
In de “Purian community” is het een grote zonde om overspel te spelen en daarvoor moet ze dus een letter op haar borst dragen A(dultary) (overspel), als een teken voor haar zonden.
Thema:
De soort van ruzie die er is voor het persoonlijk leven (de letter) en het publiekelijk leven (schaamte).
Eigen oordeel:
Eigenlijk was het het lezen wel waard omdat er echt een thema in zit, alhoewel het wel erg langdradig was en ook wel een beetje saai. Het is echter wel goed geschreven, een goed voorbeeld van het taalgebruik uit die tijd.
Er wordt veel beschreven, zodat je een vrij goed beeld krijgt van wat de waarden en normen zijn in die tijd inhielden, dit was af en toe best wel een beetje lastig omdat ik daardoor soms een beetje de verhaallijn een beetje kwijtraakte.
Omdat ik telkens een beetje bezig wat om uit te vinden waar het nou werkelijk om ging, begon het verhaal een beetje irritant te worden omdat je telkens terug moest bladeren om nog eens goed te lezen wie die persoon was en waarom en wanneer die dat nou gedaan had (jaja, lees dat nog maar eens een keer).
Het verhaal is ook wel logisch opgebouwd, de gebeurtenissen volgen elkaar dus chronologisch op, dat vereenvoudigt het lezen wel enigszins omdat je dan niet rekening hoeft te houden met eventuele tijdsprongen. De schrijfstijl trekt je als het ware mee in de tijd van het verhaal, dan krijg je automatisch meer inzicht in het doen en laten van de personages als je niet meteen in het verhaal kunt “komen”.
Een bijkomend feit is dat omdat het verhaal best wel in een moeilijke soort Engels is geschreven je het boek aandachtiger leest als andere boeken en je dus beter en sneller in de verhaallijn kunt komen.
Door de uitvoerige beschrijvingen van de schrijver is het best wel makkelijk te begrijpen wie personen zijn en waarom ze zo handelen. Je leert echter niet de persoon kennen maar meer de denkwijze van de persoon.
Het boek draait helemaal om Hester Prynne zodat je automatisch een beetje mee gaat voelen met haar en dat je eerder medelijden met haar zal hebben dan met een ander persoon.
Het taalgebruik vond ik zoals gezegd moeilijk, dit komt vooral omdat het in het oud engels is geschreven ( de taal die eind de 19e eeuw werd gesproken ). Daarbij komt dat hij erg gedetailleerd schrijft, wat het verhaal enorm langdradig maakt.
Ik zou het boek iedereen aanraden, ondanks de moeilijke taal, het boek geeft een andere kijk op eerste koloniale jaren in Amerika wat het verhaal heel interessant maakt voor mensen die houden ervan te lezen over de koloniale tijdperken en de levenswijzen en normen van die mensen.
Een aanrader dus voor de persoon die het niet erg vindt om in oud engels te lezen en er tijd in te stoppen, want over dit boek doe je minstens een week als je keihard doorleest.
REACTIES
1 seconde geleden