The murder on the links door Agatha Christie

Zakelijke gegevens Titel: Moord op de golflinks
Auteur: Agatha Christie
Jaar van eerste uitgave: 1983
Druk, jaar van uitgave: Achtste druk 1989
Uitgeverij en plaats van uitgave: Luitingh-Sijthoff, Leiden
Oorspronkelijke titel: Murder on the links
Vertaler: J.C. Pasman Samenvatting Als Poirot net terug is in Engeland krijgt hij een brief. Hierin verzoekt Paul Renauld dringend of Poirot naar zijn villa in Frankrijk wil komen. Maar als Poirot samen met zijn vriend Hastings bij de villa aankomt is het al te laat, Renauld is al vermoord met een dolk in zijn rug. De dolk is een geschenk van de zoon van Paul: Jack Renauld aan zijn moeder. Poirot gaat op onderzoek uit. Maar een dag na de moord op Paul Renauld wordt er een tweede lijk gevonden. De dokter stelt vast dat de persoon al minsten 48 uur dood is en hoogst waarschijnlijk nog langer. Hierdoor wordt de zaak extra ingewikkeld maar Poirot wist al dat deze moord was gepleegd voordat Paul Renauld was vermoord. Dat paste helemaal in de theorie van Poriot die hij overigens helemaal geheim hield. Uiteindelijk komen Poirot en Hastings erachter dat Paul eigenlijk Georges Conneau is. Hij heeft 20 jaar geleden een moord gepleegd en is daarvoor gevlucht maar is nu zo veranderd dat niemand hem meer herkent. Hij wilde zijn eigen moord in scène zetten zodat hij rustig weg kon zonder dat iemand hem lastig zou vallen. Maar net toen hij een graf voor zichzelf aan het graven was op de golfbaan werd hij onverwachts in zijn rug gestoken door Bella Duvee, zij had een relatie gehad met Jack Renauld. Maar Jack had een nieuwe liefde gekregen en daar was Bella boos over. Ze dacht dat Paul Jack was dus ze stak hem in zijn rug. Het tweede lijk was een zwerver die ruzie kreeg met Paul. Toen Paul met de zwerver naar het schuurtje ging kreeg de zwerver daar een epileptische aanval, Paul stak alsnog een dolk in zijn hart. Karakterbeschrijving van de hoofdpersonen Er zijn twee hoofdpersonen: Hercule Poirot en Kapitein Hastings.] Poirot is klein, uiterst zelfbewust, heeft groene ogen, een stijve snor, een raar hoofd, onberispelijk, goed gekleed en zeer keurig. ”Hoe zag hij eruit? Hij was klein van stuk, goed gekleed, zeer keurig, onberispelijk, zeer stijve snor, een eigenaardig gevormd hoofd en groene ogen. Poirot!”(blz 103) Poirot is altijd heel opgewonden over bizarre detectivezaken “Hoe dan ook, vervolgde Poirot, in dit geval is het niet het geld dat me het meest aanspreekt. Natuurlijk zal het heel plezierig zijn carte blanche te hebben wat betreft onze uitgaven, dan wordt er zo min mogelijk tijd verspild, maar er zit een ietwat bizarre kant aan deze zaak, waardoor mijn belangstelling wordt opgewekt.”(blz. 14) Poirot houd vaak dingen achter, als hij bijvoorbeeld iets onderzoekt laat hij wel merken dat hij iets ontdekt heeft maar zegt niet wat. En hij houdt zijn theorie over een zaak ook altijd achter. Over Hastings wordt helemaal niks verteld en ik denk dat dat komt doordat het verhaal wordt verteld vanuit Hastings, in de ik-vorm.
Verloop van de moordzaak · Slachtoffer werd neergestoken · Slachtoffer werd gevonden door medewerkers van de golfbaan · Detective ging naar het pd op zoek naar aanwijzingen · Vingerafdrukken werden gezocht op moordwapen · Alle mensen die in de villa woonden werden verhoord · Lijk werd geïdentificeerd door de vrouw van het slachtoffer · Dokter stelt de dood vast · Detective ging op zoek naar andere aanwijzingen en keek in de spullen van het slachtoffer · Detective reist naar Parijs voor aanwijzingen · Detective zet alle feiten op een rijtje en komt zo tot de oplossing Trucs van de schrijfster De schrijfster houd heel veel informatie achter. Ze laat onverwachte dingen gebeuren. “Wat is er gebeurd? O, monsieur! monsieur! Weer een moord! Het is verschrikkelijk.”(blz 106) Af en toe zit er ook een cliff-hanger in aan het einde van het hoofdstuk. Er wordt ook gebruik gemaakt van herhalingen. Mijn mening Er wordt heel veel gebruik gemaakt van Franse woorden gewoon tussen de tekst door, dat vind ik soms heel irritant want ik weet niet van allemaal wat ze betekenen. Het boek is niet zo spannend en dat vind ik niet zo goed. De opbouw van het verhaal vind ik wel goed want dat leest wel prettig. Ik vind het verhaal niet erg geloofwaardig want Bella komt net langs als Paul zijn graf aan het graven is en de zwerver krijgt een epileptische als Paul hem wil vermoorden, dat vind ik wel een beetje veel toeval.