The Mediator: Shadowland door Meg Cabot

Koningin van de nacht
Schaduwland (deel 1) Auteur: Meg Cabot
Oorspronkelijke titel: The Mediator, Shadowland
Oorspronkelijke uitgave: 2000 by Meggin Cabot
Nederlandse uitgave: Arena Amsterdam, 2005
Vertaling uit het Engels: Karien Gommers en Hanneke van Soest
Omslagontwerp: Roald Triebels, Amsterdam
Omslagillustratie: Nicola Slater Samenvatting Susannah Simon is 16 jaar en woont met haar moeder in Brooklyn, New York. Toen Susannah 6 was kreeg haar vader een zware hartaanval en overleed. Sindsdien is haar moeder erg ongelukkig, maar ze heeft een nieuwe man gevonden, Andy. Het enige probleem is dat hij, met zijn 3 kinderen, in Californië wonen. Susannah en haar moeder verhuizen naar Californië. Susannah moest wel wat achterlaten in Brooklyn om haar moeder geluk te geven wat ze verdiende, Haar beste, en ook enige, vriendin Gina, haar Oma, bagels en Soho. Susannah is geen normaal 16-jarig meisje. Ze heeft iets bijzonders, een soort gave. Ze kan met geesten praten. Eigenlijk praten de geesten tegen haar, Susannah begint het gesprek eigenlijk nooit. Beter gezegd, Susannah probeert het juist te vermijden. Ze is een nachtwaker. Dat houdt in dat ze geesten moet helpen om hun laatste rustplaats te vinden. Vanaf jongs af aan kon ze al geesten zien, dat was natuurlijk niet altijd even leuk voor haar. Het nieuwe huis waar ze in gaan wonen is gebouwd in 1849 en Susannah houdt niet bepaald van oude huizen. Als ze in haar kamer komt, ziet ze iemand op de vensterbank. Ze kijkt verschrikt naar haar moeder, maar die kan dat natuurlijk niet zien. Als haar moeder en Andy weg zijn, gaat ze maar even met hem praten. Hij heet Jesse. Hij zorgt voor problemen en helpt Susannah. Ze vindt hem eerst helemaal niet aardig, omdat hij zomaar in haar kamer zit. Maar langzamerhand raken ze steeds meer bevriend en steeds closer. Misschien is ze wel een beetje verliefd op Jesse. Susannah denkt dat zij de enige is die geesten kan zien, omdat ze niemand kent die dat ook kan, althans niemand heeft het ooit toegegeven. Totdat ze op school bij haar kluisje iets ziet. Ze ziet een geest, maar het ergste is nog dat Pater Dominic achter haar staat en toe kijkt. Susannah doet alsof er niks aan de hand is en draait zich vlug om en zie ze Pater Dominic kijken. Vanaf dat moment beseft ze dat ze niet de enige is die geesten kan zien. Ze komt erachter dat de geest, Heather, de ex-vriendin was van ene Bryce bij haar op school. De eerste keer dat Susannah Bryce zag, zat hij ongelofelijk verdrietig voor zich uit te staren. CeeCee vertelde haar waarom Bryce zo verdrietig was. Zijn vriendin is in de kerstvakantie overleden. Zelfmoord was het. Bryce had haar gedumpt en nu wil ze wraak nemen op hem. Gelukkig heeft Susannah het door dat er iets mis is. Opeens ziet ze Heather. Ze gaat richting Bryce en laat het houtwerk van de overkapping, waar Bryce onder liep, trillen. Gewoon één zware balk, die nou juist net boven Bryce’ hoofd zit. Zonder erover na te denken werpt ze zich, zo hard als ze kan, tegen Bryce aan. Susannah heeft Bryce’ leven gered en is nu de held van de school. Deze poging tot wraak was mislukt, maar Susannah weet dat er nog meer zal komen. Susannah is het zat. Alle wraakpogingen van Heather heeft ze tot nu toe nog kunnen stoppen. Op een avond gaat ze stiekem naar school. Ze wil praten met Heather, maar dat pakt verkeerd uit. Heather wordt woest en probeert op allerlei manieren Susannah te doden, maar het lukt haar maar niet. Opeens komt Jesse haar helpen en samen ontsnappen ze. Nog steeds probeert Heather wraak te nemen, maar nu op Susannah en Bryce. Een paar dagen later heeft Susannah een plan. Ze gaat weer naar school en ze komt thuis Jesse tegen. Ze verbiedt hem vanavond te komen. Ze voert iets in haar schild. Ze ging exorcisme doen, ook wel duiveluitdrijving. Ze wilde Heather weg hebben hier. Bij de duiveluitdrijving moest ze er dus voor zorgen dat Jesse niet zou komen, want anders zou hij ook mee genomen kunnen worden. Dat wil ze natuurlijk niet. Ze bereidt eerst alles voor. Ze legt alles klaar en als ze Heather’s foto pakt, komt ze ineens tevoorschijn. Susannah negeert haar. Ze beloofde Heather dat ze haar oude leventje weer terug zou krijgen als ze in de cirkel ging staan, maar Susannah wist maar al te goed dat ze dat niet voor elkaar zou kunnen krijgen. Opeens doet Heather haar ogen open en merkt dat het niet goed is. Ze wordt woest en stapt uit de cirkel. Uiteindelijk is het Susannah toch gelukt om Heather weg te sturen, maar ondertussen had Heather wel het hele galerij laten instorten. Susannah lag onder het puin. Even later wordt ze onder het puin gehaald door Jake en David, haar stiefbroers. Jesse had het David verteld, maar hoe dat wist ze ook niet. Nu Heather weg is, is het weer een beetje rustig op school. Susannah is assistent-klassenvertegenwoordiger geworden en heeft het prima naar haar zin. Ze heeft nog even een goed gesprek met Jesse en zoent hem bijna, maar haar moeder klopte op de deur en Jesse verdween in het niets. Ze praat met haar moeder en samen kijken ze naar de mooie zonsondergang. Mijn mening over het boek Ik vond het een erg leuk boek om te lezen. Steeds wanneer er iets spannends gebeurde werd de spanning een beetje weggenomen en als je dan verder las en het begon een beetje saai te worden, kwam de spanning weer helemaal terug. Elke keer als je aan het einde van een hoofdstuk was, was het spannend en dan wil je gewoon verder lezen om te weten hoe iets afloopt. Het verhaal wordt in de “ikvorm” verteld, waardoor je eigenlijk beter mee krijgt wat er in het hoofd om gaat van de hoofdpersoon. Zo’n verhaal vind ik wel fijn lezen, omdat je veel informatie doorkrijgt van het persoon zelf. Met de meeste verhalen heb je een soort uitleg van wie wie is en wat, dat vind ik een beetje “stroef” lezen waardoor ik meestal ook niet verder ga in zo’n boek. Wat het verhaal interessant maakt om te lezen, is dat je veel informatie pas laat/later in het boek te horen krijgt. Hierdoor krijg je meer zin om het boek te lezen en jezelf vragen te stellen die dan later beantwoord kunnen worden. Wat ik wel jammer vond is dat het een heel erg vaag begin heeft. Het verhaal begint ergens middenin en je weet pas een paar bladzijdes verder wie het is en wat er aan de hand is. Een tijdje terug heb ik het eerste hoofdstuk gelezen, maar toen vond ik hem niet meer zo leuk, omdat het allemaal zo vaag was. Maar voor het boekverslag had ik nog geen boek en deze had ik nog liggen, dus daarom heb ik dit boek toch maar gelezen. Ik ben toch wel blij dat ik dit boek heb gekozen, want het is echt een super leuk boek waar je snel doorheen gaat en je helemaal inleeft in de personage(s). Ik heb een paar dagen nadat ik het boek had uitgelezen, het tweede deel gekocht, omdat ik dit boek al zo leuk vond en dan kan ik meteen doorlezen in het tweede deel om te kijken hoe alles afloopt. Er werden ook af en toe moeilijke woorden gebruikt waardoor ik het soms niet helemaal begreep. Dit vond ik erg jammer, omdat je dan dat stukje niet goed snapt en moet gaan opzoeken wat het betekend. Ik vind dat je een boek gewoon moet kunnen lezen, zonder te stoppen om woordjes op te zoeken.
Over de schrijfster Meg Cabot werd op 1 februari 1967 geboren in Bloomington, Indiana en is vooral bekend als jeugdboekenschrijfster. Ze heeft inmiddels al meer dan 40 boeken geschreven, voor zowel kinderen als voor volwassenen. Ze is vooral bekend van Het dagboek van een prinses, een jeugdboek die door Disney werd verfilmd en is uitgegroeid tot een serie met nu al negen delen. Andere succesvolle series die ze geschreven heeft zijn: De koningin van de nacht en Vermist. Als kind hield Meg Cabot al ontzettend veel van lezen en bracht haar meeste vrije tijd door in de bibliotheek. Ze studeerde kunst en illustratie aan de Universiteit van Indiana, maar toen ze uiteindelijk was afgestudeerd wilde lukte het maar niet met haar tekencarrière. Ze ging als assistent manager aan de Universiteit van New York aan het werk en schreef boeken in haar vrije tijd. Haar eerste boek schreef ze voor volwassenen, een historische roman. Ze publiceerde het boek 1998 gepubliceerd onder de schuilnaam Patricia Cabot. Ze heeft nog meer boeken geschreven onder schuilnamen, o.a. Meggin Patricia Cabot en Jenny Carroll. Ze schreef Het dagboek van een prinses en de koningin van de nacht om te laten zien hoe tienermeisjes omgaan met problemen thuis, waardoor het soms moeilijk word om sommige mensen te begrijpen.