Hoofdstuk 5

Piscine was ongelukkig als een kind met zijn naam, zoals het was vaak verkeerd uitgesproken als "pissing" als het is bedoeld om te worden uitgesproken als "-erwt gezien". Om die reden als hij opgroeit en gaat het volgende niveau van de school, maakt hij een show van te springen tijdens het appèl en kondigen aan de klas dat zijn naam is "Pi" zelfs illustreert het met de wiskundige symbool op het bord. Het vangt snel op en het maakt hem heel blij.

Hoofdstuk 6

De auteur pikt weer, beschrijft Patel's kookkunsten vermogen als een volwassene en zijn rug stock van voedsel, genoeg om "laatste het beleg van Leningrad."

Hoofdstuk 7

Pi ontmoet Satish Kumar, een zeer bepaalde leraar van zijn - een communist, atheïst, biologie leraar, en een van de favorieten Pi's. Op een bepaald bezoek aan de dierentuin, Pi beschrijft voor Satish Kumar de noodzaak van geiten binnen de Rhino behuizing aan de Rhino's gezelschap te houden.

Satish Kumar begint aan zijn overtuiging dat alle dingen wetenschappelijk kan worden beschreven, het beschrijven van zijn gevecht met polio en hoe geneeskunde redde hem als een kind, niet God relais. Pi kan niet verzoenen met het verhaal, totdat hij leert overtuigingen Kumar's als geloof accepteren alle door zelf. Hij becommentarieert over hoe atheïsten zijn meer aanvaardbaar dan agnostici, die vol twijfel.

Hoofdstuk 8

Bezoekers van de dierentuin zijn verantwoordelijk voor het uitvoeren van een groot deel van de verschrikkelijke dingen met de dieren, waarbij de mens als de ergste van alle dieren. Hij noemt nogmaals Richard Parker en de dwaasheid van antropomorfiseren dieren en mensen.

Vader Pi's op een gegeven moment besloten om het gevaar van de dieren om Pi en Ravi weer te geven. Hij laat de jongens een tijger die niet is gevoerd voor drie dagen, een standaard voorwaarde in het wild. Kijken wat er gebeurt wanneer een geit wordt ingevoerd om de kooi schrikt "de levende vegetarische Daylights" uit hem. Zijn vader gaat om de sterkte van elk dier te beschrijven in de dierentuin tegen mensen, dat is natuurlijk behalve cavia's.

Hoofdstuk 9

Hier beginnen, Pi beschrijft een aantal van de wetenschap van de zoölogie en de dierentuin houden. Hier gaat hij verder over vliegafstand en hoe ver een dier zal blijven van een vijand. Die afstand kan worden verminderd door het aanbieden van voldoende voedsel, water en onderdak.

Hoofdstuk 10

Pi beschrijft dieren die niet zou genieten van gevangenschap, die werden gevangen genomen en naar de dierentuin of die paar dierentuin gefokt wezens die de instinctieve oproep om te vertrekken tijdelijk voelen gebracht. Hij beschrijft hoe de dieren vertrekken iets niet iets op zoek als ze ontsnappen.

Hoofdstuk 11

Als voorbeeld, Pi vertelt van een luipaard in de bergen van Zwitserland die er overleefden twee maanden.

Hoofdstuk 12

Terug te gaan naar de auteur, leren we dat Pi is vaak boos over iets, dat wie Richard Parker is, hij nog steeds "prooien op zijn hoofd". Hij vermeldt dat hij bezoekt Patel vaak en dat elke keer als hij daar is Pi kookt zeer kruidig ​​voedsel.

Hoofdstuk 13

Opnieuw de nadruk op dierlijke opleiding, Pi bespreekt leeuw temmen. Hij bespreekt de handeling van de oprichting van dominantie over een leeuw met een zweep en tot oprichting van alfamannetje-status. Het kalmeert eigenlijk de meeste dieren naar hun plaats in de orde der dingen kennen. Zonder onbekenden, hebben ze geen zorgen te maken.

Hoofdstuk 14

Met meer op leeuw opleiding, Pi beschrijft hoe lager de sociale status van een dier, hoe makkelijker het is om ze te trainen. Het zal loyaal en liefdevol met een trainer, omdat de trainer biedt het bescherming en voedsel, iets wat alle wezens te zoeken in de natuur. Het dient om te laten zien hoe een dier duidelijk sterker dan een mens zou kunnen voorleggen aan een mens die het gemakkelijk kon doden.

Hoofdstuk 15

De auteur keert, het beschrijven van huis Pi's als zeer religieus, vergelijkbaar met een tempel. Er zijn tal van religieuze voorwerpen die tal van verschillende godsdiensten, van het hindoeïsme tot het christendom en de islam. Hij beschrijft alleen het gebied zonder commentaar. Dit hoofdstuk begint met de bespreking van de verschillende religieuze discussies in de komende hoofdstukken.

Hoofdstuk 16

Eerste bezoek pi aan een hindoe-tempel als een kind is vol van verwondering en aanbidding rituelen. Hij beschrijft de details van de rituelen en waar ze voor staan ​​in de religie. Hij is een zeer gelovig man en geniet ervan, maar legt uit dat fundamentalisme wordt ontsierd met een verhaal over Krishna verdwijnen voordat bezitterig milkmaids. Hij noemt zowel christenen voor hun vertrouwen in liefde en moslims voor hun bewustzijn van God in alles. Hij maakt een zeer omslachtige beschrijving van hoe verschillend de religies zijn en toch hoe met een andere hoed ze zijn volledig uitwisselbaar.

Hoofdstuk 17

Op een reis naar Munnar, Pi ziet een trio van heuvels, elk met een tempel, kerk of moskee op. Het zien van de drie gelijke afstand van elkaar en het realiseren van zijn stichting in de Hindoe geloof, gaat hij naar Jezus Christus te ontmoeten. Hij ziet een priester van een afstand en is verbaasd door zijn daden van liefde. Hij is in de war, maar komt in de kerk anyways, benieuwd welke standbeeld betekenen voor de katholieke god vertegenwoordigen.

De volgende dag ontmoet hij Vader Martin voor een retourvlucht en leert meer van het christendom en de aard van Jezus en zijn offer. Pi probeert te begrijpen door het vergelijken van Hindoe goden tot het christelijk geloof, maar niet in te doen. In de loop van dagen, de twee ontmoeten vaak en Pi beantwoordt vele vragen, in een poging om meer te leren. Veel van de antwoorden eindigen met "liefde" als het simpele antwoord en Pi begint tot het christendom verband met het concept van de liefde. Hij besluit dat hij zal een Christen te worden, bidden in de kerk, dan terug naar de hindoe-tempel gaan en bidden bedankt voor het helpen van hem vinden het katholieke geloof.

Hoofdstuk 18

Een jaar gaat voorbij en Pi ervaart dezelfde nieuwsgierigheid als hij getuige is van de Grote Moskee. Hij ziet het, maar is bang om in te voeren, dus gaat een lokale bakkerij plaats. Terwijl je praat met de eigenaar van de bakkerij, wordt de eigenaar opgeroepen tot gebed door de muezzin (de man in de moskee die de tijd voor het gebed oproepen). Hij getuige denkt dat het bakkerijeigenaars ontspannen, repetitieve gebed bewegingen en later op terwijl bidden op de Katholieke Kerk.

Hoofdstuk 19

Hij gaat terug naar de bakker aan de bakker vragen over de religie te vragen en wordt geleid naar de moskee, waar hij deelneemt aan het buigen en gebeden met de andere moslims.

Hoofdstuk 20

Pi relais die de bakker ook wordt genoemd Satish Kumar, hetzelfde als zijn biologieleraar en is een soefi of moslim mysticus. Hij begint naar huis Kumar's zien als een heilige plaats en na bidden met hem voor een tijdje voelt de diepgang van die gebeden en relais die hij beoefent momenteel alle drie religies elke dag. Hij beschrijft zelfs een geval waarin hij getuige van de Maagd Maria in Canada.

Hoofdstuk 21

De auteur keert weer terug naar zijn middagen bespreken met Pi. Hij denkt na over de woorden van Pi problemen in de volgende hoofdstuk over religie en atheïsme.

Hoofdstuk 22

Pi denkt over hoe een atheïst dood zou kunnen ervaren, op die laatste openbaring. Hij brengt dit jaar weer vol zijn ongeluk met agnosticisme en hoe een agnost in de dood zou kunnen vasthouden aan "droge, yeastless feitelijkheid" en mis de "beter verhaal" zoals vermeld door de auteur in hoofdstuk 21. Hij niet waarderen hun gebrek aan fantasie en geloof.

Hoofdstuk 23

Een paar jaar zijn verstreken sinds de laatste opzichte van de gebeurtenissen in zijn leven Pi's en hij is het beoefenen van zijn religies in drievoud voor een paar jaar, nu 16. Terwijl op het strand, alle drie van de religieuze leiders studies Pi met lijken en aan zijn familie. Hij weet zijn keuze van religieuze veelheid worden niet geaccepteerd en wanneer de priester zegt Pi is een goed christen, de anderen verward reageren. Zij pleiten voor een beetje, verklaren Pi als hun eigen totdat ze het erover eens dat het goed is voor hem om zo religieuze en een zoeker van God te zijn. Echter, ze uiteindelijk te besluiten dat hij niet van alle drie religies kunnen zijn en moet kiezen. Zijn antwoord, "Ik wil gewoon om God lief te hebben" quiets ze allemaal en ze lopen weg. De familie loopt op met een ijsje en de zaak wordt met rust gelaten.

Hoofdstuk 24

Ravi gaat om Pi te plagen over de ontmoeting en zijn veelheid. Hij grappen over religieuze feestdagen en hoe Pi meer of minder krijgt elke dag een vakantie door het herkennen van de drie religies.

Hoofdstuk 25

Pi rails tegen degenen die niet zijn religieuze keuzes openlijk accepteren. Hij becommentarieert hun nauwe mindedness. Ongeacht zijn meningen maar hij is niet toegestaan ​​in een van de standaard kerken, tempels of moskeeën en wordt gedwongen om te aanbidden op zijn eigen. Hij besluit dat religie is uitgespeeld binnen, niet buiten.

Hoofdstuk 26

Pi gaat naar zijn vader voor religieuze toerusting. Hij vraagt ​​om een ​​christelijke doop en een islamitisch gebed tapijt. Pi's vader gaat over de verschillen tussen de religies probeert zijn zoon te ontmoedigen, maar wordt gestopt door litanie van informatie over elke religie van zijn zoon. Zijn vader zegt dat ze Indiase en dat hij hindoe zou moeten zijn waarop de pi antwoordt dat zowel de christelijke en islamitische geloof eeuwenlang in India zijn geweest. Zijn ouders beginnen om hem heen en weer gaan en onderwerpen herhaaldelijk veranderen. Zijn moeder probeert om nieuwe boeken aan hem en toen hij brengt meerdere paspoorten Franciscus 'Hij verstoort haar enige dat er veel meer.

Hoofdstuk 27

Het bespreken van de verzoeken Pi's, zijn ouders vergelijken zijn spirituele zoektocht met de veranderingen van de politieke status van India onder Indira Gandhi. Ze vergelijken ze allebei als dwaasheid en beslissen Pi zal uiteindelijk wel overheen (zoals ze hopen Gandhi wil), toe te geven aan zijn verzoeken in het einde.

Hoofdstuk 28

Pi neemt zijn gebedskleed buiten en absorbeert de schoonheid van de natuur. Zijn familie kijkt hem in een mengsel van nieuwsgierigheid en verlegenheid door dit alles, met inbegrip van zijn vreugde over de doop. Uiteindelijk zijn ouders komen om hem te accepteren, ondanks zijn broer plagen.

Hoofdstuk 29

Ondanks de grote problemen op het politieke landschap (die hij begrijpt, maar niet de zorg voor) Pi is tevreden met zijn leven in de dierentuin en met God. Zijn vader is al heel veel zelfs verstoord door Gandhi's overname van de overheid en hoe dat zal zijn dierentuin beïnvloeden. Omdat het lijkt meer en meer alsof de dierentuin zal falen in India, Pi's vader besluit naar India vertrekken naar Canada.

Hoofdstuk 30

Terugkerend naar de auteur, vertelt hij de vergadering van Pi's vrouw, een Canadees, tweede generatie Indische apotheker. Hij beseft dan dat het huis is gevuld met niet alleen religieuze bewijs maar het huwelijk bewijs. Hij denkt dat het misschien Pi's vrouw had de verschrikkelijke kruidige gerechten voor hem gekookt, maar leert later dat het was in feite Pi.

Hoofdstuk 31

Als Pi wacht heer Kumar (de soefi) in de dierentuin van zijn vader, hij zorgen omdat hij hem niet kan herkennen, zijn ogen wrijven als excuus om niet hem te zien aankomen. Wanneer hij dat doet aankomen, nemen ze een wandeling en bespreken de verschillende dieren en hoe ze omgaan, vooral de Zebra's. De andere heer Kumar aankomt en Pi laat ze beiden voeden de Zebra's met een wortel. Ze hebben allemaal vergapen aan de schoonheid van de ervaring. De twee Kumars, die wetenschap en religie interactie hetzelfde met de natuur in deze scène.

Hoofdstuk 32

Zoomorphism is wanneer een dier ziet een andere als een van haar eigen. Pi verklaart dit in termen van de leeuwentemmer nogmaals, en hoe een leeuw het menselijk tammer zal zien als een alpha schepsel. Hij geeft talrijke voorbeelden zoals een muis leven in vrede met een slang voor weken. De slang om wat voor reden dan ook niet eet de muis. Uiteindelijk een tweede, jongere slang eet de muis. Hij beschrijft het proces in detail en hoe de slang spijt moet voelen voor het eten van een muis.

Hoofdstuk 33

De auteur keert terug, op zoek naar oude foto Pi's. De meeste zijn van Pi in Canada, maar vier blijven van Pi's kindertijd. Richard Parker is in een beeld, maar niet herkenbaar als de lezer nog niet is ingevoerd Richard Parker. Pi merkt op dat hij zei dat hij zich niet kan herinneren zijn moeder, als hij geen foto van haar.

Hoofdstuk 34

Pi's vader verkoopt de dieren naar dierentuinen over de oceaan, veel in Amerika. Pi vergelijkt zichzelf en zijn broer om de dieren snel naar het buitenland worden verscheept. Het duurt meer dan een jaar voor te bereiden om te vertrekken, als gevolg van zo veel papierwerk voor een dergelijke substantiële overdracht. Uiteindelijk werd de familie Patel bereidt om te vertrekken en de Amerikanen komen om te controleren of de dieren.

Hoofdstuk 35

De datum van vertrek Pi's familie wordt gegeven als 21 juni 1977 op de Japanse vrachtschip, tsimtsum samen met de dieren in hun kooien. Hij is ontzettend enthousiast om te vertrekken. Dit hoofdstuk levert de laatste mooie beschrijvingen van India en moederland Pi's voor het boek.

Hoofdstuk 36

De auteur onderbreekt opnieuw, nadat kwamen vroeg aan Pi's huis en het vinden van niemand. Pi's zoon loopt, laat voor de praktijk waarna Pi verontschuldigt zich voor het niet invoeren van de auteur aan zijn zoon, zijn vier jaar oude dochter, een hond en een kat. Hij zegt: "Dit verhaal heeft een happy end", hebben eindelijk onthuld aan de auteur dat er andere mensen in zijn leven. Dit is de laatste keer dat de auteur onderbreekt omdat dit het laatste hoofdstuk in deel 1 van het boek.

DEEL TWEE

Hoofdstuk 37

Na de tsimtsum wastafels, is Pi vast aan boord van een reddingsboot met een zebra wiens been is gebroken. Hij ziet Richard Parker in het water en vraagt ​​hem om hem en helpt hem aan boord. Verbazingwekkend, Pi is helemaal goed, met geen fysieke verwondingen, maar is een puinhoop na te denken over zijn gezin en de dieren in dierentuinen, die zeker zijn verdronken. Toen hij eindelijk beseft wat hij doet, ziet hij dat hij heeft geholpen om aan boord van Richard Parker, een £ 450 Bengaalse tijger. Pi springt onmiddellijk overboord te ontsnappen.

Hoofdstuk 38

Terugkerend naar zijn dagen op de boot, Pi beschrijft de reis op de tsimtsum. Hij beschrijft de chimpansee en haar bananen en levendige belangstelling Ravi's in de machinekamer, waar hij denkt dat er iets is uitgeschakeld. Op een nacht, late, Pi hoort een explosie en probeert zijn broer wakker. Hij faalt en heads-up boven naar het dek om te zien wat er is gebeurd. Wanneer hij probeert om weer onder te gaan, is het trappenhuis geblokkeerd door water dus hij loopt tot drie Chinezen bemanning die hem een ​​reddingsvest en een fluitje en gooi hem over boord. Het schip is zinkende.

Hoofdstuk 39

Na te zijn gegooid, landt hij op zeildoek van een reddingsboot, het verliezen van zijn reddingsvest. Hij slaagt erin om de fluit wel houden. Als hij probeert te herstellen van de Chinese bemanningsleden beginnen schreeuwen tegen hem. Meteen daarna een Zebra crasht boord, gevolgd door de boot breken vrij van het vrachtschip en het te water raken.

Hoofdstuk 40

Terug in het water na het springen uit de buurt van Richard Parker, Pi zich vastklampt aan een boei in de hoop om ver genoeg te houden van Richard Parker niet te worden gegeten. Hij ziet echter dat er haaien in het water, dus als hij niet kan zien Richard Parker onder het dekzeil, klemt hij een riem onder het en klimt uit het water. Hij trekt de boei omhoog en uit het water en om zich heen daarna.

Hoofdstuk 41

Pi komt dichter en dichter bij de boot op de roeispaan en besluit dat als Richard Parker is onder het dekzeil, zal hij niet komen met Pi uit het zicht. Pi komt aan boord en opmerkingen over hoe geweldig de zebra ziet, afvragen waarom het nog niet gegeten. Hij ziet nog een ander dier aan boord ook een gevlekte hyena. Hij denkt cynisch dat de bemanningsleden overboord hem zouden hebben gegooid om zich te ontdoen van de hyena krijgen en zichzelf te redden. Hij gaat uit van de tijger viel overboord, want er is geen enkele manier een tijger en een hyena zou samen bestaan.

Hoofdstuk 42

Drijvend in de oceaan, Pi komt over een vrouwelijke orang-oetan genaamd Orange Juice. Hij pakt de banaan net ze drijft naar hem op en klimt aan boord van de boot, waardoor de hyena te schreeuwen.

Hoofdstuk 43

Terwijl Pie denkt bij zichzelf dat er waarschijnlijk honderden reddingswerkers op zoek naar hem, dat hij en Orange Juice zal worden gered uit hun oceaan gevangenis, de hyena blijft de boot tempo, op een gegeven moment te springen op het dekzeil voor een moment voordat u terug in angst. Het begint te blaffen en renden rond de zebra voor een moment terwijl Pi zit in angst overweegt hoe verontrustend de hyena is als schepsel. Uiteindelijk de hyena braakt en gaat liggen.

Hoofdstuk 44

Als de zon opkomt, Pi zit nog steeds op de roeispaan, bang om de boot te gaan met de roofdieren. Hij vraagt ​​zich af wat het duister zal doen om de dieren vóór het horen van het geblaf van de hyena en het geknor van de orang-oetan. Onder de boot, water roofdieren blijven lawaai ook. Pi is omgeven.

Hoofdstuk 45

Als de zon opkomt, Pi zoekt tevergeefs naar de redding schip hij zeker moet op zoek naar hem. Hij ziet hieronder dat de hyena eindelijk is het eten van de zebra, ook al is de zebra is nog in leven. Als de boot rotsen, Pi wordt misselijk. Wanneer hij zich begeeft, is hij getuige van Orange Juice op zoek ziek en vroeg zich af waarom ze nog veilig is, nog niet gedood door de hyena.

Hoofdstuk 46

In zijn geheugen, de tweede nacht aan boord van de boot was de ergste van allemaal, ongeacht de 226 andere nachten. Hij ziet meer haaien in het water en horloges als Orange Juice zoekt voor haar zonen (zoals hij de emotie aan haar). Als de zebra blijft protesteren wordt gegeten, de hyena wordt woedend en tranen in het dier luidruchtig. De hyena glijdt en dia's in het bloed, het eten van de zebra van binnen naar buiten, terwijl het nog leeft. De aanblik angers Orange Juice, waardoor ze brullen, waarop de hyena brult terug. Als de zebra spuit bloed, de haaien reageren op een razernij van hun eigen en nog meer lawaai ontstaat. Eindelijk, na een lange tijd van ruime geluid, alles stopt en Pi is vertrokken met zijn gedachten, huilen in de nacht over het verlies van alles wat hij weet.

Hoofdstuk 47

Als de zon daagt opnieuw, Pi ziet de zebra is nog steeds in beweging. Het sterft niet tot 's middags, maar zodra het doet, valt de hyena Orange Juice. De twee vechten voor een tijdje als Orange Juice valt de hyena, hem slaan. Hij herinnert zich ook dat ze ooit een huisdier dat te groot voor de eigenaars werd. Uiteindelijk de hyena winkelhaken haar keel al en als Pi is bang dat hij zal volgend verhuist hij naar de Hyena om wat hij kan doen. Daarbij ziet hij dat Richard Parker is nog steeds onder het dekzeil. Hij worstelt terug boven en stort in delirium voor de rest van de nacht.

Hoofdstuk 48

Tot slot leren we hoe het komt dat Richard Parker kwam door een menselijke naam. Wanneer een half dozijn mensen dood zijn gevonden in de bergen van Bangladesh, is een jager ingehuurd om de panter ze geloven deden het vast te leggen. Het blijkt om een ​​tijger met haar jong zijn. De jager vangt de twee en stuurt ze naar Pondicherry dierentuin. Op het papierwerk van de namen van de jager en de tijger Cubby (Dorst) worden gemengd en Pi's vader vindt het amusant genoeg om het te laten zoals het is.

Hoofdstuk 49

Tenslotte Pi realiseert zich dat hij wakker is geweest en heeft niet gegeten of gedronken iets in drie dagen. Om een ​​of andere reden, de situatie met Richard Parker, zo hopeloos als het lijkt, perks Pi die begint te zoeken naar een bron van drinkwater. Hij vreest niet langer de hyena vanwege de aanwezigheid van de tijger en hij cijfers nu uit het voorafgaande vreemd gedrag van de andere dieren was waarschijnlijk in reactie op de aanwezigheid van de tijger. Hij kan echter niet achterhalen waarom de tijger handelt zo vreemd, ervan uitgaande dat het is ofwel de sedativa of zeeziekte.

Hoofdstuk 50

Hier, Pi beschrijft minutieus elk aspect van de reddingsboot, van de grootte van de vorm en ruimte Richard Parker is de toegang tot onder het dekzeil. Hij merkt er vijf riemen, maar dat hij geen kracht om te roeien.

Hoofdstuk 51

Als hij blijft kijken, Pi wordt wanhopig en unhooks het zeil om te kijken waar Richard Parker is ondergedoken. Hij ziet meerdere Zwemvesten die hij fouten voor de tijger en is weer bang. Uiteindelijk opent hij het compartiment dat onder het dekzeil, die bij het openen blokkeert de opening naar Richard Parker's hol. Hij vindt daar tal overleven benodigdheden. Hij drinkt onmiddellijk vier blikjes water en gooit zijn vegetarisch dieet weg om dierlijk vet verbeterde koekjes eten. Na het kijken door de materialen tot zijn beschikking dat hij besluit dat hij heeft genoeg voedsel voor 93 dagen en genoeg water voor 124 dagen.

Hoofdstuk 52

Pi doet inventaris van de reddingsboot, komt met: voedsel, water, touwen, regen vangers, een notebook, en meer van de locker. Hij heeft eindelijk een goede nachtrust's.

Hoofdstuk 53

Pi probeert te beslissen wat het beste voor hem, zeker van de dood als hij blijft op de boot en zeker van de dood als hij springt overboord. Hij valt weer in wanhoop over zijn verliezen en het enige dat houdt hem gaande is een kort gebed houdt hij zichzelf te vertellen, "zolang God is met mij, ik zal niet sterven. Amen. "Hij besluit om een ​​vlot te bouwen van de reddingsvesten in de boot en de touwen in de kleedkamer. Hij zet de boei in het midden en stelt dat hij hecht aan de voorkant van de boot. De hyena is freaking out en Pi hoopt te voltooien voordat het te laat is.

Het is toen dat Richard Parker stijgt eindelijk in zijn volle omvang en snel doodt de hyena. De tijger kreunt van de rollen van de boot, duidelijk zeeziek en wendt zich tot Pi geconfronteerd. Bang voor zijn leven, Pi beheert nog steeds om de schoonheid van de tijger mee. Wanneer een rat loopt over Pi's hoofd, Richard Parker probeert aan te vallen. Hij kan niet helemaal maken als gevolg van de beweging van de boot al en het geeft Pi aan de ratten te gooien naar de tijger. Tevreden met zijn traktatie, Pi is in staat zich terug te trekken en te ontsnappen aan de aanval van de tijger. Hij merkt al snel daarna dat Richard Parker in zijn ruimte had overgegeven.

Met de tijd die hij heeft gegeven, Pi eindigt snel het vlot en krijgt aan boord. Hij houdt het dicht bij de reddingsboot, maar het drijft en biedt een bron van veiligheid weg te houden van de tijger. Wanneer het begint te regenen en Pi gaat naar een regen catcher te krijgen, Richard Parker hoort en gaat naar de aanval, waardoor Pi snel weg van de boot te duwen.

Hoofdstuk 54

In de koude en natte, Pi kan niet slapen en als de zee wordt slechter en de regen wordt harder, zorgen dat hij het vlot zal niet vasthouden. Hij besluit dat hij heeft behoefte aan nieuwe plannen, waarvan hij erin slaagt om ambachtelijke vijf. Geen van hen zal werken, dus hij besluit dat hij kan winnen tegen Richard Parker via natuurlijk verloop. Hij denkt dat hij kan gewoon overleven de tijger die geen water of voedsel zal hebben.

Hoofdstuk 55

Na een hele nacht en een halve dag van regen, is Pi uitgeput en nauwelijks herinnert wat hij eerder dacht. Valt hij uiteindelijk in slaap als de zon eindelijk arriveert. Hij ziet Richard Parker over de uitgestrektheid van het water te springen en hem aanvallen en onthoudt dat tijgers zout water kunnen drinken. Uiteindelijk concludeert hij dat plan 6 uiteindelijk is gedoemd vanaf het begin.

Hoofdstuk 56

Pi herkauwt over de aard van angst en dat, ongeacht hoe slim je zou kunnen zijn, zal de angst je vernietigen. Het aanvallen van alle delen van het lichaam en zal u verslaan. Hij besluit angst is zijn grootste tegenstander.

Hoofdstuk 57

Richard Parker lijkt vol en gedrenkt, en is het maken van een soort zoemgeluid dat zijn vader hem vertelde is tevredenheid. Hij besluit dat de enige manier waarop hij kan overleven is als ze allebei overleven. De enige manier om dat te bereiken is om de tijger te temmen. Hij realiseert zich dat hij een manier om het verslaan van angst nu en in leven te blijven.

Hij trekt zijn fluitje en met grote gebaren en circusartiest flare, maakt de tijger een stap terug en ineenkrimpen. Voor een moment althans, Pi boezemt angst in de tijger. Zijn zevende plan wordt gecreëerd, waardoor Richard Parker leeft.

Hoofdstuk 58

Pi vindt een survival gids en begint een opsomming van de tips van het. Er zijn tal van nuttige tips en een aantal specifieke manieren in leven te houden, terwijl op drift, maar niet een plek op training tijgers of co-existeren met een £ 450 roofdier. Hij moet zijn eigen opleidingsplan te maken, te beginnen met het dictaat van het grondgebied, het creëren van onderdak en meer.

Hoofdstuk 59

Pi begint de effecten van zijn beweging op de reddingsboot en het vlot en hoe ze manoeuvreren in de zee noot. Toen hij trekt de boot dichterbij, de boot rotsen en golven, verontrustende Richard Parker. Zoals Richard Parker huilt, de laatste overblijfselen van het leven in de ratten en kakkerlakken ontvluchten de boot.

Wanneer Pi keert terug naar het dekzeil hij merkt dat Richard Parker heeft aangegeven zijn grondgebied slechts onder de kap. Hij winkelhaken wat regen water dat is opgevangen en drinkt het, vervangt deze dan met zijn eigen urine en markeert de top van het zeil om zijn eigen territorium te claimen.

Zijn volgende stap is te trekken uit de zonne-stills en string ze samen achter de boot. Hij voegt een stoel en een klein onderdak aan het vlot en horloges de tijger. Toen hij zijn vlot voldoende gevuld, laat hij het uit en horloges Richard Parker uit de verte.

Terwijl hij kijkt, merkt hij onder dat er tientallen verschillende wezens in de zee onder hem. Hij ziet dat er nog meer wezens dan hij aanvankelijk dacht toen hij zag alleen dolfijnen op de boot.

Hoofdstuk 60

Wakker worden in het midden van de nacht, Pi vergelijkt de schoonheid van zijn omgeving met een hindoe-verhaal dat hij herinnert zich uit zijn jeugd van Markandeya, die ziet de kosmos als hij valt van Vishnu's mond. De gedachte maakt Pi voel me erg klein in vergelijking met het universum, en hij bidt voor weer slapen gaan.

Hoofdstuk 61

Pi voelt veel sterker en beter over zijn situatie als hij probeert vissen om voedsel te vangen met behulp van zijn schoenen. Na niet, kijkt hij voor meer aas in de kleedkamer en nog steeds vindt niets. Als hij merkt Richard Parker naar hem te staren hij bevriest tot een vliegende vis slaat hem in het gezicht. Hij ziet de vis flopping rond in de kleedkamer en gooit het Richard Parker. Helaas, de tijger mist de vis, maar meer vis begint te springen uit het water aan roofdieren te ontsnappen. Terwijl Pi wordt uitgescholden met vis, Richard Parker neemt de kans om de vis te eten en ruimschoots voeden. Voordat we terug naar zijn vlot, Pi grijpt een van de vis voor zichzelf.

Terwijl hij spant dan het doden van de vis te gebruiken als aas, bereikt hij tranen zichzelf te vergelijken met Cain in zijn misdaad. De vliegende vissen werkt heerlijk als aas al en hij slaagt erin om drie van de grote dorado vangen. Deze keer heeft hij geen probleem het doden van de vis als ze zijn voor Richard Parker plaats. Hij voedt Richard Parker en maakt gebruik van de mogelijkheid om op zijn fluitje te blazen en te laten zien zijn dominantie nogmaals.

Hoofdstuk 62

Pi heeft moeite met slapen en besluit om wat tijd te nemen met aandacht voor Richard Parker. Hij merkt op dat hij waarschijnlijk dorstig en gaat op zoek naar een manier om water te halen om de tijger zonder graven in zijn eigen voorraad. De zonne-stills dat hij opgezet zijn erin geslaagd in het creëren van een grote hoeveelheid water, dus hij zet het water in een emmer en voegt enkele zeewater voor Richard Parker. Hij gooit vis aan de tijger en hecht de emmer om een ​​bankje voor hem. Wanneer hij voor de vis en ziet het water, Pi blaast op zijn fluitje en kijkt Richard Parker rechtstreeks in de ogen en stuurt hem lopen. Na nog een aanval van de visserij, Pi heeft geen succes meer, maar hij merkt een zeeschildpad die hij zou kunnen hebben om te zetten in de toekomst. Het is alweer een week geleden dat het vrachtschip zonk.

Hoofdstuk 63

Pi stappen terug van zijn verhaal een beetje en vergelijkt zijn 227 dagen om de duur van de andere schipbreukelingen in de geschiedenis. Hij troeven ze allemaal, en geeft krediet aan hoe druk hij zichzelf hield. Zijn gebeden waren een groot deel ervan, evenals Richard Parker. Richard Parker van zijn kant is weg te blijven vanwege de hitte en de beweging van de boot. Hij vermeldt ook dat hij geen specifieke datums of tijden in orde, maar het begin en het einde van zijn reis doet herinneren.

Hoofdstuk 64

Pi beschrijft hoe zijn kleren desintegreren en zijn huid begint om de schade van zijn dagen op zee voelen. Zijn steenpuisten en zweren zou niet genezen, want hoe afschuwelijk het zeewater en de zon waren op de huid.

Hoofdstuk 65

Pi leest via de navigatie-instructies in zijn survival guide tevergeefs, niet helemaal te begrijpen zonder zee of navigatie training. Hij erkent dat hij zijn leven kan beheersen, maar hij heeft absoluut geen controle over welke richting hij gaat of hoe je dat van richting te veranderen.

Hoofdstuk 66

Na een tijdje van mislukte haak en lijn vissen, Pi besluit om te beginnen gespietst hen. De walging voelde hij zich al vroeg voorbij is en hij heeft geen problemen met meer doden hen. Op sommige momenten, het gebruik van de banaan net van de boot is handig en hij vangt zoveel vis, dat voelt hij zich bedekt in hun schubben. Hij heeft zelfs bukte om het doden van schildpadden en worstelen ze aan boord.

Hoofdstuk 67

De afleiding van de dag worden steeds meer en meer belangrijk als eentonigheid en verveling beginnen in te halen Pi. Hij getuige van het eco-systeem van algen, wormen, slakken, garnalen en vis groeit en die op of rond zijn vlot. Hij begint uiteindelijk het eten van de krabben en zeepokken die op of rond de reddingsboot.

Hoofdstuk 68

Richard Parker is waarschijnlijk de grootste afleiding, als Pi horloges van de tijger slaappatronen en stijl, terwijl hij zichzelf niet kan slapen.

Hoofdstuk 69

Er is een klein licht in de verte waardoor Pi fakkels die ruikt specerijen uit te stellen. Het doet hem denken aan zijn huis en zijn familie en een diepe depressie hem raakt. Het licht verlicht de zee en zowel hij als de tijger kijken, met de wanhoop die hij zou nooit worden gered.

Hoofdstuk 70

Hier, Pi gaat in detail over hoe je een zeeschildpad slachten. Hij moet het doen op de reddingsboot. Hij hoopt dat de warmte zal Richard Parker voor zich te houden. Hij slacht de schildpad door te snijden zijn hals met een bijl en aftappen het bloed in de beker. Hij drinkt het bloed en zaagt de schaal af met een mes. Toen hij eindelijk krijgt de schelp van zijn buik na veel werk en kan niet helemaal dood van de schildpad, gooien hem naar beneden om Richard Parker en post terug naar zijn vlot. Hij besluit dat hij moet stoppen met werken zo hard voor de tijger en fungeren als de "alpha".

Hoofdstuk 71

Pi gaat over het spel door te spelen wijze waarop hij in staat om een ​​tijger te temmen op een reddingsboot was. Om te beginnen, de eerste stap is om het dier te lokken, bijna tot het aangrijpingspunt van niet helemaal. Houd oogcontact, en toen de tijger komt in de buurt van slag op een fluitje en voor anker om de boot schommelen totdat de tijger is ziek. Daarna terugtrekken in uw eigen omgeving en laat de tijger zijn. Na een tijdje, moet de tijger het geluid van een fluitje associëren met ongelooflijke ziekte en alleen het fluitje nodig zal zijn.

Hoofdstuk 72

Wanneer Pi begint probeert om Richard Parker intimideren in hun opleiding hij maakt gebruik van een schildpad schild en prompt krijgt sloeg in het water. Na een tijdje, hij is in staat om te herstellen en met meer en meer schildpad schelpen hij blijft proberen. Uiteindelijk, met een vijfde schild, hij is in staat om de tijger te intimideren en uit te komen zegevieren.

Hoofdstuk 73

Pi herkauwt op hoe groot een boek zou zijn, iets om over en over lezen en anders geniet elke keer. Hij wil voor de Schrift te lezen en zichzelf vergelijkt met vergelijkbare gestrande Hindoe cijfers. Hij denkt ook aan de Gideon Bijbel hij gevonden in een hotelkamer en hoe groot een idee is om het geloof in plaats van rust te verspreiden. Hij zou zelfs zo ver om een ​​nieuwe op dat moment genieten gaan, maar het enige stuk van het lezen hij heeft verlaten is de survival guide en zijn eigen schokkerig dagboek, geschreven in kleine letters om papier te besparen. Niets is in orde en de dagen worden niet gecatalogiseerd. Het is eerder gewoon een puinhoop van zijn ideeën als ze bij hem en de ervaringen die hij heeft ondergaan komen.

Hoofdstuk 74

Pi gebruikt zijn religieuze riten om zichzelf te kalmeren, ongeacht hoe hard zij moeten vervullen. Bij zijn slechtste momenten, zijn liefde voor God spreekt hij het meest. Zijn spullen en zijn geest zijn snel uit elkaar te vallen maar en het duurt maar de gedachte aan zijn familie om een ​​klein beetje hoop vonk.

Hoofdstuk 75

Pi zingt Happy Birthday to zijn moeder en een dag raadt hij haar verjaardag.

Hoofdstuk 76

Pi is in het proces van het opruimen van Richard Parker's uitwerpselen, en merkt hoe zelden ze nu komen uit zo'n verschrikkelijke dieet. Hij merkt ook dat Richard Parker is begonnen om ze te verbergen als een teken van eerbied voor Pi en een show van Pi dominantie buigen. Door het rollen van de uitwerpselen over en staren naar Richard Parker, hij staat nog te oefenen een verdere mate van dominantie over de tijger.

Hoofdstuk 77

Het eten loopt lager door de dag, dus Pi begint zijn koekjes verder rantsoeneren, eten schildpadden, en voor elk deel van de vis die het lichaam kan verteren. Hij gaat zelfs zo ver om de verschillende uitspattingen van de Indiase keuken in de plaats van de vis onderdelen die hij verslindt voorstellen. In een vlaag van absolute honger en wanhoop, Pi probeert Richard Parker's uitwerpselen eet, het vangen van het in een kopje en het toevoegen van water. Als hij probeert het wel te eten, beseft hij er niets te krijgen, geen voedingsstoffen, alleen afval dus hij dumpt de rest uit. Hij blijft zieker.

Hoofdstuk 78

Er is veel variatie in het weer, uit de wolken naar de regenval. Hij denkt na over de verschillende geluiden van de zee, de wind en de maan, en al die vele nachten doorgebracht drijven. Alles is een cirkel om hem, met geen land aan de horizon, en alleen de zon slaan neer elke dag. Hij overdenkt of er iemand anders die er "ook gevangen door geometrie, ook worstelen met angst, woede, waanzin, wanhoop, apathie." Alles wat oorzaken vreugde en wanhoop tegelijk gebeurt. De zon is pijnlijk, maar het geneest het vlees voor Pi aan de stills die zoet water maken eten en bevoegdheden. De nacht is iets van opluchting, maar is koud en onbekend. Wanneer hij heet, wil hij nat zijn, en wanneer nat, wil droog zijn. En al die tijd is hij beiden zeer verveeld en doodsbang.

Hoofdstuk 79

Er zijn tal van soorten van haaien in de wateren altijd rond de reddingsboot. Pi geniet van hun schoonheid als een aangename afleiding. Hij besluit om een ​​te vangen en wanneer de Mako haai flops op de boot, valt Richard Parker het venijnig. De haai erin slaagt om de tijger te bijten op de voet al en de wreedheid van zijn gebrul en aanvallen sturen Pi aan het vlot. Na Richard Parker doodt uiteindelijk de haai, Pi is in staat om stukjes van het vlees op te halen, hoewel hij in de toekomst beslist hij zal kleine haaien te vangen met een steek op het oog voor een snelle kills.

Hoofdstuk 80

Een andere groep van vliegende vissen aankomt en als Pi verschuilt zich achter een van zijn schildpad schelpen, Richard Parker eet ze uit de lucht. Een van de Dorado vliegt in de reddingsboot op zijn eigen en brengt Pi grote vreugde. Richard Parker ziet de vis zo goed en de twee kijken elkaar tot Pi is in staat te staren naar beneden de tijger, waaruit blijkt dat hij daadwerkelijk heeft beheerst de tijger in volle. Hij voelt nu meer comfortabel op de reddingsboot als de alpha.

Hoofdstuk 81

Pi terugdenkt aan hoe geweldig het was dat hij het overleefd. Hij denkt aan het feit dat Richard Parker is een dierentuin tijger en niet een wilde, wat betekent dat hij vertrouwt op Pi uitsluitend voor zijn voedsel en water. Hij is nog steeds niet in staat om de relatie die hij heeft met de tijger geloven.

Hoofdstuk 82

De enige en belangrijkste doel in zijn leven is te vinden en te houden vers water. Hij houdt het zeer zorgvuldig opgeslagen en voegt zout voor Richard Parker. Er is zelden genoeg water om wel te drinken. Het eten is nog moeilijker als Pi geeft het grootste deel van de vis die hij vangt aan Richard Parker. Hij eet alles wat hij doet te vangen zo snel mogelijk al zo dat de tijger niet om het krijgt. Hij zichzelf vergelijkt met een dier, zinken lager na verloop van tijd om te overleven.

Hoofdstuk 83

Wanneer een monsterlijke storm toeslaat, van het soort dat kan waarschijnlijk zinken de reddingsboot, Pi besluit hij zal een nacht riskeren met Richard Parker in de reddingsboot. Hij kruipt onder het zeil en sluit het over de bovenkant van de boot, die strak uit wordt gegooid op de tijger te houden. Toen de storm verdwijnt, Pi's vlot en de meeste van zijn voedsel zijn verdwenen. Gelukkig, wat water blijft. Als de dag komt, Richard Parker komt en horloges Pi repareren de gebroken stukjes van de boot en verwijder het vocht eruit. Hij lijkt geen interesse in last Pi hebben.

Hoofdstuk 84

Als een walvis zwemt door, Pi denkt van hen als communicatoren van de oceaan, het delen van zijn benarde situatie met de hele oceaan. De walvissen zelf werden echter al harpooned, waarschijnlijk door een Japans schip en toen een paar dolfijnen zwemmen, hij is niet in staat om hen te bereiken met zijn gaffel. Als hij ziet vogels, hoopt hij dat ze zeggen dat er land in de buurt. Ongeacht, vangt hij een en eet haar organen, het gooien van de rest aan Richard Parker.

Hoofdstuk 85

Een briljante onweer verschijnt en biedt Pi een beetje opwinding. Hij hoopt voor Richard Parker om ervan te genieten met hem, maar de tijger is bang om te schudden. Pi is echter overweldigd maar niet bang, het prijzen van Allah en probeert verder te helpen Richard Parker genieten.

Hoofdstuk 86

Pi ziet eindelijk een schip, het verzenden van hem in extatische dagdromen van zijn familie in Canada. Toen hij eindelijk beseft dat het schip is een tanker, veel te groot om hem te zien in het water, hij heeft nauwelijks tijd om eruit te komen van haar weg te gaan voordat hij verpletterd. Nauwelijks ontsnappen aan de tanker vector, Pi is in staat om te manoeuvreren uit de weg, het verzenden van een flare af van de zijkant van het schip in het proces. Richard Parker slechts dutjes met een lichte interesse in het geding. Pi zweert de tijger, gelukkig slaan als hij is met zijn enige echte metgezel.

Hoofdstuk 87

Met behulp van een droom vod, dat is niets meer dan een natte doek, Pi bedekt zijn gezicht en stopt lucht in zijn longen, stort hij in een diepe slaap die hem een ​​beetje off versie biedt.

Hoofdstuk 88

Afglijden naar een grote massa van stinkende vuilnis, Pi's in staat om een ​​fles wijn addertje onder het gras van de rommel en schrijf een kort bericht waarin hij zijn situatie en gooi het terug in het water.

Hoofdstuk 89

Alles wat Pi heeft verzameld wordt snel uiteenvallen. Zijn leven vesten hebben wit gedraaid, en de zon heeft zelfs vernietigd hoe alles ruikt. Richard Parker is uitgemergeld op dezelfde wijze als Pi en zijn pen loopt eindelijk uit, eindigt zijn journaalposten. Dat laatste invoer is over zijn eigen verloren toestand en zijn gok dat zowel hij als Richard Parker binnenkort dood zal zijn. Een beetje regen brengt hem hoop, maar niet genoeg en toen Richard Parker niet beweegt, steekt hij hem om te zien of hij nog in leven is, gok dat hij niet zal zijn voor lang.

Hoofdstuk 90

Toen Richard Parker verliest zijn visie, het is slechts een korte tijd voordat Pi doet ook. Niet alleen dat, maar Pi kan niet meer opstaan ​​of eten. Hij is fysiek geslagen dat de belediging van blindheid is bijna te veel om te dragen.

Uit het niets echter Pi hoort een stem, in eerste instantie denken dat het om zijn verbeelding te zijn en dan met een volledige conversatie met de voice over eten. De stem bespreekt de vreugde van het eten van vlees gerechten met Pi waarop de pi antwoordt dat een wortel zou goed zijn ook. Hij beseft dat de andere stem is veel meer een vlees eter en hij gelooft dat hij zou kunnen worden "praten" naar Richard Parker. Als hij vraagt ​​of de stem van een man heeft gedood, de stem antwoordt dat hij niet alleen een man maar een vrouw heeft gedood en opgegeten hen beiden. Pi snel van onderwerp verandert.

Na een tijdje beseft hij dat de stem heeft een Frans accent en denkt dat iemand anders er eigenlijk moet zijn. Hij vertelt de stem zijn naam en ontvangt een reactie, die om voedsel. De beiden zijn volledig blind door gebrek aan voeding en verder naar de verhalen van voedsel te wisselen. Pi vertelt de man dat hij geen eten als de ander biedt een handels-en de twee meeleven verder totdat Pi nodigt hem uit aan boord om dingen dichterbij te bespreken, om van elkaars gezelschap te genieten. Uiteindelijk de andere collega komt aan boord en wanneer de twee te omarmen, is het duidelijk dat hij probeert te doden en opeten Pi in plaats van hem bevriend. Richard Parker reageert snel, het doden en eten van de andere schipbreukeling. Richard Parker redt leven van Pi, maar Pi is volledig gekrenkt door de wet en tot tranen gebracht.

Hoofdstuk 91

Na wroeten rond in de andere boot, Pi vindt een beetje water en voedsel. De tranen veroorzaakt door de dood van de andere man hebben zijn visie terug een beetje. Hij spoelt ze verder en in twee dagen, hebben ze volledig hersteld. Toen zijn visie keert hij ziet de definitieve resultaten van Richard Parker's aanval op het lichaam van de andere schipbreukeling. In een laatste bekentenis geeft hij toe dat hij gebruikte stukjes vlees van de dode man voor aas en zelfs aten kleine gedroogde stukjes zelf.

Hoofdstuk 92

De twee komen op een eiland volledig gemaakt van plantaardige massa. Er is slechts groen, die Pi vindt rustgevend als zijn favoriete kleur en de schaduw van de islam, maar Pi denkt dat het een illusie te zijn, totdat hij stapt op en ruikt de planten. Hij op de grond valt en besluit om de algen te proeven, een zoete coating en zout binnen. Hij huilt in vreugde op gevonden te hebben voedsel na gaan zitten in de schaduw van een boom.

Richard Parker laat ook de boot, met alle kracht die hij kan opbrengen en vertrekt naar het midden van het eiland. Bang voor de tijger claimen het eiland als zijn eigen, Pi keert terug naar de boot na het eten en rusten, om later door een veel levendiger worden samengevoegd en voerden Richard Parker.

De volgende dag, de twee terug naar het eiland en weer te eten. Na Pi keert terug naar de boot, Richard Parker komt opladen naar hem. Hij probeert hem te stoppen met het fluitje, maar het ongemak van de tijger dwingt hem in het water waar hij zwemt naar de boot plaats.

De volgende dag, de twee gaan voor meer van hetzelfde, het herwinnen van hun kracht. Pogingen Pi lopen voor de eerste keer en ze zijn veel gezonder voelen. Na nog een dag, Pi besluit om het eiland te verkennen een beetje, het zien van allerlei vijvers, bomen en duizenden kleine stokstaartjes. De stokstaartjes zijn zich rond een vijver haken vis van onderen en Pi binnenkort toetreedt tot hen door het weken het zoete water van de vijver. Richard Parker binnenkort arriveert en decimeert de stokstaartjes. Ze laten het gewoon, niets van roofdieren weten op hun algen eiland.

Na nog een paar dagen, Pi ruimt de reddingsboot en verkent het eiland verder. Hij besluit het moet ongeveer 7 mijl in diameter en 20 mijl rond. Hij gaat verder en maakt verdere wetenschappelijke uitspraken van de algen op het eiland ook.

Naarmate de tijd verstrijkt, de twee weer veel van hun gezondheid en kracht. Met de tijger herwinnen zoveel kracht, Pi besluit om training te hervatten om hem veilig te houden. Hij leert de tijger hoe om te springen door hoepels, niet helemaal in staat om hem de meer ingewikkelde rollende hoepel trucjes leren.

Op een bepaalde avond, Pi besluit om te slapen in een boom met de duizenden stokstaartjes die ze elke avond beklimmen. In de ochtend al van de harige wezentjes kruipen van hem af en ga voor de vijvers. Hij brengt uiteindelijk levert en blijft slapen in de bomen, genietend van het bedrijf van de stokstaartjes. Op een avond ziet hij een dode vis in de vijver die ervoor zorgt dat de stokstaartjes te schreeuwen. In de ochtend de dode vis is verdwenen.

Op een bepaalde avond, Pi besluit om te slapen in een boom met de duizenden stokstaartjes die ze elke avond beklimmen. In de ochtend al van de harige wezentjes kruipen van hem af en ga voor de vijvers. Hij brengt uiteindelijk levert en blijft slapen in de bomen, genietend van het bedrijf van de stokstaartjes. Op een avond ziet hij een dode vis in de vijver die ervoor zorgt dat de stokstaartjes te schreeuwen. In de ochtend de dode vis is verdwenen.

In verdere reizen op het eiland, Pi vindt dat het eiland vleesetende met een boom die een menselijke tand houdt kan zijn. Hij test dit door het laten vallen van een meerkat op de algen 's nachts en kijken naar het back-up van de boom scharrelen. Hij besluit dat het eiland straalt een soort van zuur in de nacht om te verteren wat er nog op. Het is tijd om het eiland te verlaten. Als hij vertrekt, brengt hij een overvloedige toevoer van water, stokstaartjes, en vis evenals enkele van de algen (hoewel het oplost 's nachts in het zuur). Hij wacht op Richard Parker en toen de tijger terug zet terug naar de zee in zijn boot dwalen.

Hoofdstuk 93

Met alles om hem heen opraken, Pi is uit de middelen. Hij bereikt het laagste punt tot nu toe, en besluit zich te wenden tot God.

Hoofdstuk 94

De reddingsboot komt aan wal in Mexico en Pi struikelt af op het strand. Richard Parker volgt hem en bouten in de jungle, nooit meer terug te kijken. Pi voelt zich alleen, verlaten door de tijger, totdat hij vergelijkt het strand tot God en hij voelt haar omhelzing. Als hij huilt over het verlies van Richard Parker, mensen vinden Pi op het strand, het wanhopen dat hij niet over een goede vaarwel aan het verhaal te beëindigen. Hij betreurt de zeer dag dat hij vertelt de auteur het verhaal dat hij niet zei "vaarwel. God zij met u, "Richard Parker.

Om een ​​lokaal dorp de mensen op het strand nemen Pi worden gebaad en gevoed. Hij eet voor dagen, en uiteindelijk overgebracht naar een ziekenhuis en ten slotte naar zijn pleegmoeder in Canada. Pi's verhaal eindigt met speciale dank aan iedereen die hem op weg hebben geholpen.

DERDE DEEL

Hoofdstuk 95

De auteur eindelijk terugkeert, het bespreken van de komst van de heer Okamoto en de heer Chiba te Tomatlan. Bij de eerste aankomst in Tomatan, de verkeerde stad, ze reizen meer dan 1500 KM via een veerboot en kapotte auto naar Tomatlan, hun werkelijke bestemming te bereiken. Na 41 uren van onaangenaamheden, komen zij tot de Benito Juarez ziekenboeg en interview Pi voor uren, alles opnemen. Op het einde geven ze een kopie van de gehele band en een kopie van het verslag aan de auteur.

Hoofdstuk 96

Pi voldoet aan de Japanse mannen, zichzelf introduceren als interviewers namens Japan, proberen te leren over het zinken van de tsimtsum. Ze vertellen hem dat ze had een goede reis in tussen het bespreken onderling in het Japans. Zij overhandigen Pi een cookie en start een interview.

Hoofdstuk 97

"Het Verhaal"

Hoofdstuk 98

Na te vragen voor een pauze en het geven van Pi een ander koekje, de Japanse mannen bespreken hoe zij denken Pi is gek. Ze merken ook op hoe Pi wordt hamsteren cookies, toch biedt hem een ​​andere en de kamer tijdelijk verlaten.

Hoofdstuk 99

De twee Japanse mannen terug en informeren Pi dat zijn verhaal niet geloofwaardig. Hij vraagt ​​waarom en ze vermelden dat bananen drijven niet, waarop de pi bewijst hun ongelijk door drijvende twee bananen voor hen. Hun tweede punt is de vleesetende eiland, dat lijkt onmogelijk. Pi stelt dat het onwaarschijnlijk is dat bepaalde andere planten zinvol zou zijn als men ze nooit had gezien, zoals een Venus Fly Trap. De ontbrekende tijger is het derde argument waarop de pi vermeldt dat dieren ontsnappen hele tijd en zijn nooit gevonden. Hij is boos dat zijn verhaal is "moeilijk te geloven" en ze een stap opzij nogmaals, met de opmerking dat hij hun hele lunches gestolen.

Toen de heer Okamoto probeert het zinken van het schip te bespreken, Pi heeft er niets van en ze blijven discussiëren over de waarheid van Pi's verhaal. Het gesprek trekt heen en weer eindigend met stationair gesprek om de stress te verlichten.

Tenslotte Pi boos begint een verhaal ontworpen om niet te 'verrassen. Dat zal bevestigen wat je al weet. "Hij vertelt hen een tweede verhaal zonder dieren waarbij een Franse kok, een zeeman met een gebroken been en Pi's moeder zijn met hem op de reddingsboot. De kok snijdt het been van de zeeman en als hij sterft, eet hem, sterk storen Pi en zijn moeder. Een tijdje later Pi's moeder en de kok argumenteren en de kok doodt Pi's moeder, gooide haar hoofd naar Pi. Daarna Pi doodt de kok en tot slot, alleen, wendt hij zich tot God.

Mr Okamoto wijst op de parallellen in de verhalen en analoge situaties en de twee weet niet wat ik moet geloven. Ze blijven aandringen op informatie over de feitelijke zinken van het schip en blijven ergeren Pi die heeft alleen maar slechte dingen te zeggen over de bemanning van het schip.

Met noch verhaal met een andere uitkomst, Pi vraagt ​​dat ze kiezen welk verhaal ze het beste bevalt. De twee mannen genieten van het eerste verhaal, waarop de pi biedt dank en begint te huilen. De twee mannen eindelijk bedanken Pi en laat de opmerking dat ze zullen verbergen Richard Parker. Comments pi "Hij verbergt ergens dat je hem nooit vinden."

Hoofdstuk 100

Toen de heer Okamoto eindelijk zijn verslag stelt, is het niet verklaren waarom het schip zonk en aan het einde hij voetnoten het met een reactie waarin staat dat Pi Patel is een geweldig verhaal van verbazingwekkende overleven als hij overleefde 'in het gezelschap van een volwassen Bengaalse tijger . "