Torey Adams, de verteller, verhuist naar een nieuwe stad en begint zijn laatste jaar op een nieuwe school. Als hij begint na te denken over hoe zijn jaar zal worden, herinnert hij zich hoe vreemd zijn junior jaar was. In het bijzonder, zijn voormalige klasgenoot Christopher Creed, die spoorloos verdween. Het enige afscheid dat hij had, was een mail naar de schooldirecteur. Torey en een paar van zijn vrienden lezen de e-mail van Chris Creed. Het is nogal dubbelzinnig en zou kunnen worden geïnterpreteerd dat Chris de bedoeling had om zelfmoord te plegen of weg te lopen. In de e-mail komen ook wat namen voor, die van Torey en van wat vrienden van hem, de jongens die ‘alles’ hebben. Dit maakt Torey meer bezorgd over Chris’ verdwijning en wat er met hem is gebeurd. Op school begint Torey zich steeds meer vervreemd te voelen van zijn vrienden Ryan, Renee, Alex en zijn vriendin Leandra. Ze maken zich helemaal geen zorgen over Chris en maken alleen maar grappen over zijn verdwijning. Een meisje, Ali McDermott, begint tegen Torey over Chris en vraagt hem langs te komen die avond, ze wil hem iets laten zien. Ali, die naast de familie Creed woont, is cheerleader en een deel van de sociale kring van Torey. Ali is veranderd, sinds haar recent gescheiden ouders, dat ze als de ‘school slet’ wordt gezien, dat ze is begonnen met roken, en dat ze vaak te laat komt op de cheerleader trainingen, wat Leandra, de hoofdcheerleader, erg frustreert. Torey ontdekt dat haar leven thuis nog erger is dan hij had gedacht. Hij ontmoet het vriendje van Ali, Bo Richardson. Bo is een ‘Boon’, een groep mensen die uit een armere buurt komt, waar veel criminelen en slechte mensen wonen, en die altijd wordt vermeden door de rijkeluiskinderen. Bo heeft Chris een keer verwond, door hem ergens vanaf te duwen. Torey is geschokt, en in eerste instantie op zijn hoede voor Bo, hoewel hij hem ook bewondert voor zijn lef en moed toen hij Ali hielp met haar moeders vriendje, iets wat Torey nooit zou durven. Ali’s raam heeft een duidelijk uitzicht op Chris’ slaapkamer, en ze vertelt dat ze Chris wel eens iets zag verbergen. Zijn dagboek, die hij altijd verstopte achter een fotolijst achter de muur. Ze vertelt ook dat de enige plek is die veilig is tegen zijn moeders nieuwsgierige ogen. Ali spreekt haar vermoedens uit dat mevrouw Creed iets te maken heeft met haar zoons verdwijning. Ali, Bo en Torey zijn er van overtuigd dat de hulpmiddelen die ze nodig hebben, kunnen worden gevonden in zijn dagboek. Torey komt met een plan; hij gaat naar een nabijgelegen telefooncel en belt de ouders van Chris. Hij wil dat ze komen, met geld, in ruil voor informatie over de verdwijning van Chris. Ondertussen zal Bo inbreken, en zal het dagboek pakken en meenemen. Het plan faalt en ze worden alledrie naar het politiebureau gebracht. Torey’s moeder is advocaat, en beschermt ze tegen eventuele vervolgen. Ondanks zijn onschuld vertelt Bo tegen de politie dat hij naar de ouders van Chris heeft gebeld, en Ali vreest dat hij de schuld krijgt voor het inbreken. De volgende dag op school ontwijkt Torey en wordt ook ontweken door zijn vrienden. Leandra vindt het verdacht dat Torey en Ali zo vaak met elkaar optrekken en zoekt er iets achter. De rest van de dag weet Torey zijn vrienden te mijden, maar gaat op het midden van de schooldag ziek naar huis. Ali gaat na school, naar Torey toe en vertelt hem dat Bo is gearresteerd. Leandra belt die middag naar Torey’s huis, en als Ali toevallig de telefoon opneemt, beschuldigt Leandra haar van het afpakken van haar vriendje. Torey en Ali besluiten Bo op te halen, en komen Renee en Ryan tegen, de zonen van het hoofd van de politie, en de twee jongens beginnen vragen te stellen over Bo Richardson. Bo geeft een weerwoord en vertelt dat hun vader zijn vrouw, hun moeder heeft bedrogen door vreemd te gaan met mevrouw McDermott (de moeder van Ali). Als Ali, Bo en Torey de volgende dag bij de lunch bij de ‘Boons’ aan de tafel zitten, valt de politie binnen, vergezeld door de moeder van Chris, om Bo voor ondervraging mee te nemen. Torey en Ali protesteren en bekennen het bellen naar de ouders van Chris.
De politie en de moeder van Chris weigeren het te geloven, en nemen Bo gewoon mee. Even later zitten ze met z’n allen in het kantoor van de schooldirecteur. Torey probeert aan mevrouw Creed uit te leggen dat zijn zoon nou eenmaal sociaal erg onhandig was. Ze gelooft hem niet, en zegt steeds dat haar zoon een gelukkig leven leidde, en zichzelf onmogelijk wilde doden of wilde weglopen. Ali en Torey besluiten naar het bos te gaan, om te kijken of ze Chris’ lichaam misschien kunnen vinden. Ze vinden een kaart van een jaar eerder, en ze herkennen onmiddellijk het handschrift van Christopher. Als Torey thuiskomt belt een vriend van hem, Alex Arrington. Hij vraagt of ze kunnen afspreken om 7 uur. Wanneer ze elkaar ontmoeten in de buurt van Torey’s huis, beschuldigt Alex hem van medeplichtigheid aan de moord van Christopher Creed. Ondertussen zoekt Alex steun bij Renee via de telefoon, en het gesprek eindigt in een fikse discussie . Torey loopt weg en gaat terug naar het bos. Hij valt in slaap in het bos, en als hij zijn ogen opent, ziet hij een Indiaanse geest. Hij volgt hem en komt uit bij een Indiaanse begraafplaats. Opeens valt er een steen van de berg naar beneden, op zijn been. Dat dwingt hem om naar de graven te kruipen. Hij ziet hoe netjes en zorgvuldig de lijken zijn verpakt, maar ziet één lichaam dat niet ingepakt is als de anderen. Als hij dichterbij kruipt, denkt hij meteen aan het lichaam van Chris. Uit het niets begint het ineens hard te waaien, waardoor het lichaam uit elkaar begint te vallen. Torey is getraumatiseerd. Hij kan geen roddels meer horen en verhuist voor zijn laatste jaar. Nog steeds emotioneel gestoord, realiseert Torey zich dat hij de zoektocht op moet geven, omdat de waarheid ongrijpbaar zal blijven. Het lichaam van Christopher Creed is nooit teruggevonden.
Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Body_of_Christopher_Creed
REACTIES
1 seconde geleden