Mosquito town door N. Adoma A.G. Eyre

Beoordeling 5.7
Foto van een scholier
Boekcover Mosquito town
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 2e klas havo | 3203 woorden
  • 26 april 2005
  • 88 keer beoordeeld
Cijfer 5.7
88 keer beoordeeld

Boek
Auteur
N. Adoma A.G. Eyre
Taal
Nederlands
Vak
Eerste uitgave
1996
Pagina's
48
Oorspronkelijke taal
Engels

Boekcover Mosquito town
Shadow
Mosquito town door N. Adoma A.G. Eyre
Shadow
Chapter 1.

Het was 06:00 in de ochtend en de zon kwam al op in Mosquito Town. Alle muggen die woonden in Mosquito Town.
Alle mensen woonden in het stadje Bamboko en Mosquito Town lag aan het water en was de mooiste plek aan het water.
The muggen hielden van hun woonplaats. Er was voldoende voedsel, genoeg water en voldoende beschutting voor eventuele gevaren. Alle muggen waren naar Bamboko om bloed te drinken, behalve eentje. Het was Zambra, een al oud vrouwtjes mug
Zij at sap van de bladeren omdat ze te oud was om nog zo ver te kunnen vliegen. Gelukkig voor haar woonde er een oude man aan het water, vlakbij Mosquito Town en daar dronk ze altijd bloed van. Zo bleef ze in leven.
Die avond kwamen de muggen terug uit Bamboko en ze stond al te wachten op ze. Maar toen ze terug waren bleek dat niet al haar 200 er waren. Mitsi, een van de oudsten zei wat ze gehoord had van Buzu (Zambra's lievelings dochter) dat 12 dochters het niet gered hadden. Zambra was verrast door dit en vroeg:” Wat is er gebeurt dan?” Mitsi antwoorde:” Alle mensen hebben nu muggennetten voor hun ramen en deuren hangen. We kunnen dus niet naar binnen.” Zambra zei:” Jullie doen het ook niet goed, je moet geduld hebben en wachten totdat je de kans krijgt. Ga dan op een zacht plekje zitten en steek ze. Niet op de neus gaan zitten want dat merken ze en dan slaan ze je toot.” Jah mam, begon Mitsi. Jou truucs zijn oud en werken nog maar zelden of niet meer. We moeten met nieuwe truucs komen. 1 mug had moeite met blijven staan en Zambra gaf haar wat medicijnen. Maar het gif was te sterk en ze viel uiteindelijk dood neer. Een paar dochters keken verschrikt en vroegen waarom zij geen sap mochten drinken. Zambra antwoorde:” Het is voor je eitjes. Je eitjes hebben bloed nodig om uit te kunnen komen. Maar vertel eens Buzu, waarom kan je niet naar binnen komen?"
Buzu antwoorde:"Overal hangen netten en ze hebben ook iets wat zwaar sterk en zeer dodelijk is. Ze spuiten het in de kamers en als je het ruikt ga je dood, als je het eet ga je dood, als je het inademd ga je dood. Dat is de reden waarom 12 van je dochters niet terug kwamen.” Zambra was geschokt hierover en probeerde hier over na te denken. Ze dacht heel diep na om een het gif te ontlopen. Maar arme Zambra wist niet wat die spray was. Ze had het nog nooit gezien. En terwijl ze diep aan het denken was, viel ze inslaap.

Chapter 2.

Terwijl ze sliep droomde ze dat ze haar kinderen leidde naar de mensen en dat haar kinderen lekker warm bloed zogen.
Maar toen Mitsi haar wakker maakte merkte ze dat ze niet droomde. Het was echt! In haar eigen woonplaats.
2 mensen zaten tegen de boom van de schaduw en van het uitzicht te genieten. Toen ze volledig wakker was riep Mitsi:” Kom snel, kom snel! Er is iets vreselijks gebeurt."
Zo snel als Zambra kon vloog ze met Mitsi mee en ze landden op een groot blad.” Kijk hier eens, moeder."
Ze wees naar een paar zusjes van haar en Zambra zag dat ze allemaal wit waren en ze konen niet goed ademen.
Een voor een vielen ze dood neer. Een zei:"Moeder, de helft van mijn zusjes zijn toot. En ik denk dat ik ook toot ga.” En nadat ze dat had gezegd, viel ze toot op het blad. Mitsi zei dat een paar mensen kwamen zonnen en ze hadden wat op hun lijven gesmeerd. Iets dat heel erg sterk was en het heel veel muggendoden op haar naam heeft staan. Zambra keek verschrikt naar al haar kinderen die her en der toot verspreid lagen. Ze kon haar ogen niet geloven. Wat moet ze doen om haar familie te redden? Haar man was al dood en dan is het dubbel zo zwaar om ze alleen op te voeden. Wat moest ze doen, wat moest ze doen. Ze was ten einde raad. Ze riep alle muggen bij elkaar en ze telde ze. Ze telde twee keer. Van de eerdere 188 overige waren er nu nog maar 124 over.
Ze had een oplossing, maar ze wist dat het riskant was. En veel van haar kinderen waren onervaren en ze wist dat ze er heel veel zou verliezen. Maar het was de enige mogelijkheid om haar familie groot te brengen en de volgende generatie leven in te brengen. Ze riep haar 3 leidsters bij elkaar. Mitsi, Buzu and Soro. Zambra vertelde haar plan aan haar leidsters. Ze had het zo ingedeeld dat ze op 3 plaatsen tegelijk zouden aanvallen. Ze leek wel een generaal van het muggenleger! Ze zei:” Mitsi, jij neemt een groep mee en gaat naar het ziekenhuis.Daar liggen heel veel mensen en die kan je makkelijk steken. Buzu, jij neemt de tweede groep mee en gaat naar de basisschool. Veel kinderen werken daar en merken dat toch niet. Soro, jij neemt de derde groep mee naar de markt. Als je stil op ze gaan zitten merken ze het niet.
Buzu en Mitsi riepen de namen al bij elkaar. Soro, die nooit wat zei liep naar een hoekje van hun huis en er liep een stel met haar mee. Ze kon niet missen, ze was de grootste van de familie en dus makkelijk te zien. Toen iedereen verdeeld was vertelde Zambra het hele verhaal aan haar kinderen. Die waren dol enthousiast omdat ze nog nooit overdag naar Bamboko waren gegaan. Zambra riep nog voor ze gingen:” Maak geen geluid, anders horen ze je en is dit de laatste keer dat je me gezien hebt."
En weg waren ze. De mannetjes en de jongens keken verontwaardig naar Zambra. De vrouwen mochten alles en zij mochten alleen maar sap slurpen. Boos lieten ze Zambra alleen achter.

Chapter 3.

De drie groepen bereikten Bamboko om 09:00 uur en ze splisten zich op naar de afgesproken locaties.
Mitsi vloog naar het ziekenhuis, Buzu naar de oude basisschool en Soro naar de markt. Mitsi die voorop naar het ziekenhuis vloog zag ineens dat alle ramen dicht waren met netten. Mitsi hield haar groep halt toe. Ze zei:” Zoek een groot gat om erdoor te kunnen. Maar helaas voor Mitsi waren er geen grote gaten. Een mug probeerde door een haar groot genoeg gat en probeerde zo binnen te komen. Alleen ze bleef vast zitten en ze riep om hulp. Mitsi vloog erop af maar opeens kwam er een reusachtige varaan op haar af en ze schreeuwde om hulp.” Help me! Help me! Hel...” en ze werd door midden gebeten opgegeten. Mitsi vloog verstijft rond.Maar ze moest haar groep door leiden. Maar Godzijdank ging er een zuster naar binnen en Mitsi riep:” NU! We me moeten nu er door heen vliegen! Ieder voor zich!"
Ze vlogen door de deur maar de deur sloot zich automatisch en Mitsi hoorde 3 keer spletten bij de deur. Toen de zuster een tweede deur opende en de muggen erdoor vlogen werden er weer 3 gevangen. Toen ze eindelijk binnen waren dacht Mitsi bij zichzelf:” O, man! Als een mens me niet vermoord doet moeder het wel... 7 zijn er al toot en ze waren nog niet eens binnen...” Maar Mitsi wist dat Zambra erop gerekend had dat niet iedereen levend terug kwam. Maar nu even terug denken aan de anderen. Even kijken wat er hier allemaal is. Er waren 12 mensen op de kamer en het waren allemaal vrouwen. De meesten sliepen, maar 2 waren er wakker en ze praatten met elkaar.
De dunne vrouw vroeg aan de wat dikkere vrouw:” Waarom bent u hier?” De wat dikkere vrouw antwoorde: ik heb malaria en ik heb last van wormen.” De dunne vrouw zei:” Iedereen hier heeft Malaria en die komen ook nie in het ziekenhuis."Ja, maar, antwoorde de dikkere vrouw. Ik ben zwanger en de dokters vermoeden dat de baby ook ziek is. Daarom lig ik hier. En omdat ik allebei heb moet ik hier 10 dagen liggen en dan zal als alles goed gaat, is de baby dan ook nie meer ziek zijn."
"Ik heb ook een hekel aan muggen, zei de zwangere vrouw. Ze zoemen altijd iritant langs je oren en steken je dan en dan krijg je Malaria. Ik word er echt gek van!” Toen kwam de dokter binnen en die hoorde het gesprek over muggen. En hij begon uit leggen wat muggen precies doen. De vrouwen luisteren aandachtig.
Nadat de dokter uitgepraat was vroeg de zwangere vrouw:” Is Malaria dodelijk?” De dokter antwoorde:” Helaas is het dodelijk, voor kleine kinderen. Die zijn er niet sterk genoeg voor."
"Zijn er hier muggen?” vroeg de zwangere vrouw.” Nee, zei de dokter. En als dat wel zo was dan gaf ik je 25 pence. Nou geef het dan maar, want daar zijn er wel 100!"
Vliegensvlug pakte de zuster een spray en spoot in de kamer rond. Mitsi riep:” Vlug weg hier! Die jonge gaat eruit, wij dus ook komop, komop!” Mitsi haalde het en een paar anderen ook. Maar meer als de helft kwam voor een gesloten deur. En Mitsi wist dat ze ze nooit meer zou zien. Mitsi telde huilend de groep.. midden onder het tellen hield ze op, met de gedachten:"Ik ben er geweest. Moeder vermoord me...."

Chapter 4.

Buzu's groep was gearriveerd bij de oude basisschool. Ze glipten via de deur die de directeur openhield naar binnen. Buzu en de groep wisten iedereen's naam in Bamboko alleen deze man niet. De man was een Malaria-controleur met de naam Mr Kofo. Deze man was de grootste vijand van alle muggen. Hij haatte ze en andersom ook.
Mr Kofo ging samen met de directeur de klas binnen. Buzu en de groep volgden snel. Buzu zei:” Kom we gaan hier zitten. Hier is het donker, dan zien ze ons niet."
De muggen konden amper stil zitten. Ze waren zo dichtbij de mens dat ze het bloed al konden ruiken. Mr Kofo ging een spreekbeurt houden over muggen en Malaria.
Een van de muggen zag dat er een dik jongetje bij het raam zat achteraan. Ze was niet bang om geplet te worden, maar was wel heel erg hongerig. Ze vloog op hem af en wilde hem bijten. Mr Kofo ging gewoon door met z'n verhaal. Hij vertelde wat Malaria doet en hoe je het kan krijgen. Buzu luisterde aandachtig en ze wist niet dat haar spuug mensen kon doden. Ze was een goeie mug en had een goed hart. Het raakte haar wel even. Ze was bezorgt. Mr Kofo schreeuwde:” De mug dood ons, dus wat moeten wij doen?” De kinderen schreeuwden:” De mug doden!” Buzu was dol op kinderen, niet omdat ze bloed zo lekker vind maar omdat ze kinderen leuk vind.
Maar die vent vond ze een engerd. Hij wilde haar familie doden en zij was machteloos.

Chapter 5.

"Muggen leggen honderden eieren per keer", zei Mr Kofo.” En die leggen ook weer honderen eieren. Zo zijn er al weer honderdduizend muggen geboren. En het blijft maar groeien. Ze leggen ze in het water. Zelfs in een plas water langs de kant van de weg! Of in je huis. Ze houden van schaduw dus daar zitten ook veel muggen. En die krijgen allemaal weer zo'n larf in hun lijf en dan wordt hun spuug ook aangetast door de Malaria.”
In de hoek van de klas stond een waterpot. De dikke jonge bij het raam riep:” Daar in die pot zitten dus ook muggen larven. De directeur riep:” Heb jij ze erin gestopt?”
"Ja,” zei de dikke jonge.” Ik wist dat Mr Kofo kwam vandaag dus heb ik het daarin gestopt om hem te verrassen. Mr. Kofo schoot in de lach:” Dat is inderdaad een verrassing!” De directeur moest ook lachen en algauw moest de hele klas lachen. Mr Kofo liep naar de pot en keek erin.” Ja dat zijn ze inderdaad. Hij keek streng.
Als je deze ziet jongens, ga direct iemand halen die dat weg kan halen. Als je dat doet dan kan de larven niet meer in de mug komen en kan de mug ons ook geen Malaria geven. Of anders moet je ze zelf doden. Dood ze zo snel als ze nog geen lichaamsdelen hebben."
Hij vertelde over een plaats genaamd ' Maluba ' en dat daar heel veel kinderen toot zijn gegaan door muggenbeten met Malaria.” Vorig jaar zijn de mensen van Malaria Control daar naartoe gegaan en alle muggen gedood. Nu groeien daar alle kinderen gezond,” zei Mr Kofo.
Olu vroeg:” Hoe kan je een larf doden?"
Mr Kofo antwoorde:” Met water, ze kunnen zo slecht tegen water dat ze eraan toot gaan."
Binta, een heel net meisje dat altijd mooie jurken aanheeft vroeg:” Kan het me doden als ik water drink?"
Mr Kofo antwoorde:” Nee, maar het smaakt zeker vies. Kijk uit als je wat drinkt."
Mr Kofo ging verder met het verhaal en Buzu wist genoeg.
“We moeten dit aan moeder vertellen, dan kan zij plannen maken."

Chapter 6.

Mr Kofo bleef maar praten en maar praten, er kwam geen eind aan! Opeens riep de dikke jongen:” Au! Een mug heeft me gebeten."
Mr Kofo lachte.” Jij bent dik en ze houden van dikke mensen. Ik ben dun en ze hebben mij nog nooit gestoken". Buzu werd opeens heel erg kwaad.
Deze man is nooit gebeten maar wilde wel haar familie uitroeien?! Dit betekende oorlog! Ze vloog op z'n oor af en beet hem in de oor.
"Au!” schreeuwde Mr Kofo. Hij hief z'n hand op en sloeg, maar miste Buzu. Wel sloeg hij z'n bril van z'n gezicht af en viel kapot op de grond.
De dikke jonge glimlachte, maar Mr Kofo was kwaad. Reusachtig kwaad! Hij riep kwaad:” Ik ga ervoor zorgen dat alle muggen in Bamboko zullen toot gaan! Ze gaan er allemaal aan!” Mr Kofo richtte zich op de directeur.” En u zorgt ervoor dat die bomen eruit gerost worden, anders laat ik het doen!
Roep mijn chauffeur!” Buzu en haar groep vloog door een raampje naar buiten. De chauffeur was inslaap gevallen en Buzu greep haar kans.
Toen vlogen ze verder en de muggen riepen:” Buzu wat ben jij dapper! Je beet in die man's oor!” Buzu zelf lachtte niet.
“We moeten dit zo snel mogelijk aan moeder gaan vertellen! Ze gaan Bamboko besproeien! En nog erger... Ons thuis gaan ze ook besproeien!"
Toen ze thuis kwamen was Mitsi al thuis, maar Soro nog niet. Die was nog steeds op de markt. De markt was vol met mensen, met in het midden een verkoper die anti-mug spullen verkocht. Voor 30 pence werd het verkocht. Opeens riepen er een paar mensen dat er muggen waren in het ziekenhuis en de dokter hadden gebeten. Dit was niet helemaal waar. Ze waren weliswaar in het ziekenhuis maar hadden de dokter niet gebeten.
Toen kwamen er een paar kinderen aanrennen.” Ze waren ook in de klas en ze hebben Mr Kofo van het Malaria Control gebeten en z'n bril kapot laten vallen! Mr Kofo is razend. Hij gaat er voorzorgen dat er een vliegtuig over het meer gaat vliegen en dat water naar beneden laat vallen om de Malarialarven tegen te houden."
De man in het midden die de muggen spullen verkocht, straalde helemaal. Dit was zijn kans!
“U hoort het mensen! Laten we alle muggen doden! Sproei jullie huizen, dood alle muggen!"
Soro haalde vlug alle muggen bij elkaar en haastten zicht terug naar Mosquito-Town. Soro haastte zich naar haar moeder.
“Ze gaan ons aanvallen, moeder! We moeten van huis weg!”

Chapter 7.

Zambra was plannen aan het maken en gaf de orders wat ze moesten doen. Mitsi rook iets en riep:” Moeder ik heb iets geroken, het lijkt wel.. het lijkt wel... gif! Zambra rook ook en riep tegen de anderen:” Niet ruiken jongens, het gif kan in je neus komen. Ga terug het huis in, daar ben je veilig.” Alle muggen gingen naar binnen en ze moesten een tijdje wachten. Toen riep Zambra dat het weer veilig was.” Buku, gaan ze alle muggen in Bamboko uitroeien?” Buzu antwoorde:” Ja, moeder. Tot de laatste aan toe. Ze hebben in Maluba iedereen al uitgeroeid. Er leeft geen enkele mug meer daar.” Zambra zei dat ze ooit eerder een dier heb gebeten, maar toen was ze nog heel klein. Mitsi zei:” Ik heb ooit een keer een hond en een paard gebeten, maar ik deed het voor de lol. Niet omdat ik hun bloed zo lekker vond. Ik denk dat we niet lang kunnen leven op dierenbloed."
"Komen we nooit meer terug in Mosquito Town?” vroeg Buzu aan Zambra.” Jawel, tuurlijk. De mensen in Bamboko zijn lui en geven het snel op. Maak je niet druk we komen nog wel een keer terug. Ze volgen het advies van Mr Kofo op maar dat doen ze maar voor een week of 2 weken en dan zijn ze het vergeten. Dan komt hij in de problemen want hij verdient dan niks meer.”
"Ok we gaan!” riep Zambra.” Er zijn overal bladeren en daar gaan de dikkere van ons in. Jo Mits! Roep Buzu en Soro. Ze moeten weten dat de dikkere in de bladeren gaan, anders worden ze heel snel gezien. Als het blad valt, spring je op een ander. Simpel zat! Ok we gaan! En daar gingen ze. Onderweg vroeg Soro:” Waarom moeten we onder de bladeren blijven? Omdat anders het gif op je kan vallen.” zei Zambra. Opeens kwam er een vliegtuig aan vliegen en de muggen dachten dat er een hele groep muggen aankwam die Bamboko gingen aanvallen. Maar het vliegtuig ging boven ze hangen en opeens blies een windvlaag ze in het vliegtuig. De helft van de muggen die nog over waren vlogen verder. Zambra hield geen kind meer over. Zambra zag een olifant drinken en ze zei dat ze even wat van zijn bloed moesten drinken om weer krachten te komen. Maar toen ze even pauze namen bleken er heel veel muggen ziek te zijn geworden van het gif en Mitsi en Buzu waren bezig iedereen medicijn te geven. Zambra zei: ”Soro, jij hebt niks te doen, zoek een hol om te overnachten.” En weg was Soro.
Toen de avond viel en de maan opkwam vielen ze bijna allemaal inslaap. Soro kwam terug en zei dat ze een verlaten spechten-nest gevonden had.
Maar het bleek niet verlaten te zijn. Gelukkig viel de specht hun niet lastig en sliep allang. Zambra zei zacht: ”Morgen gaan we heel stilletjes weg."
De volgende dag waren de kleintjes alweer opgeknapt. Buzu vloog achteraan en riep tegen de kleinste: ”Als je moe word, draag ik je wel op me rug."
Toen de zon opkwam, kwamen ze aan bij hun nieuwe woonplaats. Iedereen ging slapen, behalve Buzu en Mitsi. Mitsi vroeg aan Buzu: "Zullen we ooit nog terug kunnen naar Mosquito Town?” Buzu antwoorde terwijl ze haar pootjes waste:” Meestal heeft moeder wel gelijk. Dus ik denk wel dat het zo is. Maar ze kan het ook mis hebben en ze vielen inslaap. Buzu kende alleen de oudere mensen en die waren nogal snel lui. Maar als de kinderen Mr Kofo's advies opvolgden, dan zouden ze nooit meer terug kunnen naar hun thuis. Hun thuis genaamd: 'Mosquito Town'.

REACTIES

T.

T.

k vond het een heel interesante boek het heeft wel trurig gemaakt maar het was fantasties

13 jaar geleden

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.