Happy as a dead cat door Jill Miller

Plaats/Jaar van uitgave: Londen, 1983
Genre: komedie Biografische gegevens van Jill Miller ‘Happy as a dead cat’ is het eerste boek van Jill Miller. Haar inspiratie putte ze uit het observeren van de werkende burger die leeft in totale verdrukking, waar overspannen zijn uiteindelijk het gevolg van is. Jill is erg trots op haar voorvaderen die leefden zonder vooroordelen en onvoorwaardelijk van elkaar konden houden. Zij streeft dit zelfde gegeven ook na. Samenvatting ‘Happy as a dead cat’ vertelt het verhaal van een vrouw met vijf kinderen, waarvan twee nog met borstvoeding gevoed worden. Verder heeft ze nog een kat, een konijn, een goudvis………en een man. En deze man vormt nu juist haar probleem: hij denkt alleen maar aan zichzelf en zijn drukke werk en ziet zijn vrouw als een luie huisvrouw die verder niets te doen heeft. Het tegendeel wordt al snel bewezen. Zodra zij zijn ontbijt heeft klaargemaakt en de kinderen heeft gevoed en aangekleed is ze al helemaal uitgeput. Dan moet ze het huishouden nog doen en de twee kleine kinderen bezighouden. Haar sociale leven lijdt er verschrikkelijk onder, maar van haar man hoort ze nooit een bedankje. Hij vindt dat het de normaalste zaak van de wereld is dat hij niets doet en hij ploft na thuiskomst dan ook lekker neer op de bank en laat zijn vrouw het eten en de thee klaarmaken. Alleen voor seks is zijn vrouw eigenlijk nog goed, alhoewel hij gek zou worden als ze nogmaals zwanger zou raken. Langzaamaan raakt de vrouw overspannen en ze voelt zich totaal nutteloos. Gelukkig heeft ze een lichtpuntje: Jane. Jane heeft zelf twee kinderen en weet precies wat te doen als je gek wordt van je man en het drukke bestaan. Ze raadt haar vriendin aan om haar man eens goed duidelijk te maken wat ze allemaal wel niet doet op een gewone dag. Jane weet haar vriendin altijd te overtuigen en is eigenlijk een soort voorbeeld voor haar. Jane is bij haar man weg en trekt zich nergens wat van aan. Ze gaat lekker uit als ze daar zin in heeft en laat zich vooral niet gek maken. De vrouw besluit Jane’s raad op te volgen en doet net alsof ze ziek is. Ze gaat slapen en laat haar man de klusjes opknappen. Althans, dat denkt ze. Als ze wakker wordt en haar bed uiteindelijk uitkomt staat de afwas er nog gewoon en is er nog niets aan de situatie veranderd. Ze realiseert zich dat het ook nooit zal gaan veranderen en raakt uiteindelijk in een dip. Jane pept haar opnieuw op: ze neemt haar mee naar een café en gaat samen met haar lunchen. Alles gaat weer wat beter, totdat haar schoonouders komen logeren. Gertie, de schoonmoeder, is een hele lieve vrouw. Haar man Harry lijkt precies op zijn zoon: beiden behandelen hun vrouwen als nietsnutten. De schoonmoeder is alleen te lief, want het is nog nooit in haar opgekomen om voor zichzelf op te komen en zich te gaan vermaken. Zij heeft zich eigenlijk bij de situatie neergelegd. Natuurlijk ontstaat er al snel onenigheid tussen de hoofdpersoon en haar schoonvader, die Gertie sterk onder waardeert. Ze probeert duidelijk te maken dat er wel degelijk iets te doen is tegen die dominante mannen en brengt Jane’s theorieën over aan Gertie. Gertie wil er zelf niets van weten, maar geeft de hoofdpersoon groot gelijk. Jill heeft in de tussentijd het idee ontwikkeld dat zij en de hoofdpersoon samen een uitzendbureau kunnen beginnen. Eerst ziet de hoofdpersoon het niet zitten, maar uiteindelijk besluit ze de grote stap te nemen en voor haar eigen belangen op te komen. Ze vertelt het Gertie, die eigenlijk wat ouderwets reageert. Ze zegt dat vrouwen er zijn om hun mannen en kinderen tot dienst te zijn en niet om buitenshuis te werken. Toch staat ze voor honderd procent achter het besluit van haar schoondochter. Niet lang na de logeerpartij overlijdt Gertie. De hoofdpersoon is er kapot van en zet nu helemaal kracht achter haar ‘onafhankelijkheidsstrijd’. Samen met Jill vindt ze een pand, wat ze helemaal moeten verbouwen. Toch kan dit ze er niet meer van weerhouden en ze plunderen hun spaarrekeningen om het pand te kopen. De man van de hoofdpersoon vindt het allemaal belachelijk en ziet het als een tijdelijke bevlieging. Helaas voor hem is dat niet het geval. Helemaal wanneer schoonvader Harry in hun huis komt wonen, barst de bom. De hoofdpersoon pakt haar spullen en besluit in het pand te gaan wonen. Na een tijdje ziet haar man eindelijk in wat hij in al die jaren aan zijn vrouw had: hij kan niet wassen, niet koken, geen dieren verzorgen etc. Hij smeekt haar om terug te komen, maar zij heeft haar besluit genomen. Nu wordt het tijd dat hij zich eens depressief gaat voelen!
Titel De titel ‘Happy as a dead cat’ komt meerdere malen terug in het verhaal. Het is een uitdrukking die de hoofdpersoon meerdere malen gebruikt om op een sarcastische manier haar depressieve gevoelens te uiten. Ze geeft hiermee aan hoe ongelukkig ze zich voelt. Aan het einde van het boekje is de laatste zin opnieuw ‘happy as a dead cat’. Het verschil is alleen dat het deze keer slaat op haar man die zich zonder haar diep ongelukkig voelt. Thema Het belangrijkste thema in dit boek is onafhankelijkheid. In het begin draait het nog om de onmacht die de hoofdpersoon ervaart ten opzichte van haar man, maar uiteindelijk is het doel van het hele verhaal het gevoel van onafhankelijkheid dat de vrouw moet ontwikkelen. Als ze zich onafhankelijk op zou durven te stellen, zou ze zich veel gelukkiger gaan voelen. Ze zou zich dan minder gevangen gaan voelen en ze zou voor haar zelf op kunnen komen. Dit gebeurt aan het einde van het verhaal dan ook als dat gevoel van onafhankelijkheid genoeg ontwikkeld is. Perspectief Het hele verhaal is in het ik-perspectief geschreven. Vandaar dat nergens de naam van de hoofdpersoon terug te vinden was en ik in de samenvatting de hele tijd over ‘de vrouw’ of ‘de hoofdpersoon’ sprak. Hoofdpersonen De echte hoofdpersoon in het verhaal is natuurlijk de vrouw waar het in het verhaal allemaal om draait. Zij is dus moeder van vijf kinderen en doet (in eerste instantie) het huishouden. Ze heeft een gehoorzaam karakter en wil het mensen graag naar de zin maken. Hierdoor voelt ze zich snel ongelukkig en raakt ze langzaam in een depressie. Dit heeft weer tot gevolg dat ze haar kinderen snel afkat, waar ze zelf erg mee zit. In de loop van het verhaal komt ze voor haar zelf op en kweekt ze eindelijk een gevoel van onafhankelijkheid, waardoor ze veel gelukkiger wordt. Ze is getrouwd en haar man verdient de kost. Ze is overigens dolblij met haar vriendschap met Jane. Verder is er dus de echtgenoot. Hij denkt nog op een zeer ouderwetse manier: de vrouw

Is alleen maar goed voor het huishouden en het opvoeden van de kinderen en leidt daardoor maar een beperkt bestaan. Hij had er niet opgerekend dat er ooit verweer zou komen tegen zijn gedachten. Pas toen zijn vrouw vertrok, realiseerde hij zich dat het huishouden met vijf kinderen (waarvan twee hele jonge) eigenlijk een full-time baan is. Hij ziet zich zelf als de belangrijkste van het gezin omdat hij het zwaarste werk doet en het geld verdient. Hij is wel erg krenterig met zijn geld. Tenslotte is er Jill. Zij is een alleenstaande vrouw met twee kinderen die wel weet hoe ze voor zichzelf op moet komen. Het is een echt gezelligheidsmens die doet waar ze zin in heeft. Zij is degene die de hoofdpersoon weer hoop geeft als ze in een depressie zit. Ze weet mensen goed te overtuigen en weet precies wat ze wil. Ze kan zichzelf prima redden. Mening Na het lezen van de achterkant van het boek was ik meteen enthousiast om het boek te gaan lezen. Het verhaal begon op een willekeurige ochtend, maar naar mijn idee leek er geen einde aan die dag te komen. Het begon allemaal dan ook erg langdradig. Toch kwam er in het eerste stuk al veel humor voor, wat het allemaal weer heel wat draaglijker maakte. Ik vond het verhaal steeds leuker worden en ging het boekje dan ook met meer plezier lezen. Wel vond ik dat de hoofdpersoon inderdaad af en toe wel erg zeurde over alle klusjes die zij moest doen. Als ze moest afwassen kwam er al een hele monoloog over haar slechte bestaan te voorschijn. Toch overtrof de humor deze mindere aspecten van het verhaal. De schrijfster maakte veel gebruik van korte opmerkingen met een humoristische boodschap. Als ik het verhaal in zijn geheel bekijk, was het geen straf om dit boek te lezen. Bovendien liep het verhaal niet, zoals meestal, voor alle partijen goed af. De vrouw besloot niet meer thuis te komen en haar man eindelijk een lesje te leren, ondanks dat hij zo lief aan haar vroeg of ze alsjeblieft weer thuis wilde komen. Een erg origineel einde van een origineel verhaal!