Titel: Gedumpt (Body Dumps)
Schrijver: James Ellroy
Commentaar: ‘Kaal en genadeloos genoteerd in een tempo dat de lezer ademloos achterlaat’ <-HetParool… ‘Ellroy is de radicaalste en zwartgalligste misdaadauteur van nu’<-HP/DeTijd
Facts:94blz’des~6 hoofdstukken~vertaald door Tinke Davids
De kaft van het boek is heel mysterieus want je ziet een beetje rotzooi in een groene gloed, verder staat er de naam van de schrijver heel groot bovenaan en de titel onderaan en ook het commentaar van HetParool. In het eerste hoofdstuk word de dood van Betty Jean Scales beschreven, in het tweede hoofdstuk word de dood van Geneva Hillikrt Ellroy beschreven. In de overige 4 hoofdstukken kan je lezen hoe ze de dood van de twee vrouwen proberen op telossen. Het speelt zich af in El Monte, Fresno, L.A. In verschillende jaren want er wordt steeds terug gekomen op de moord van zijn moeder (Ms. Ellroy). Het boek gaat over de twee onopgeloste moordzaken van Betty Jean Scales en Geneva Hilliker Ellroy . Betty Jean Scales was een 24 jarige blonde vrouw en getrouwd met William David Scales In huwelijk was hij als een soort dictator in huis. Maar Betty was verdomd verliefd op haar man. Betty was vermoord op 29 Januari 1973… Geneva Hilliker Ellroy was de moeder van James Ellroy (De schrijver van het boek). Zij was vermoord op 22 Juni 1959. Ze was op bijna de zelfde manier vermoord als Betty. Ook verkracht en gedumpt.. Het begon allemaal om 8 uur toen Betty de flat verliet en waar William met de twee kinderen naar de tv aan het kijken was. Betty ging die avond naar de bank om cheques af te geven bij de bank en boodschappen te doen Durfee Drugs en Crawford’s Market. Het was allemaal heel dicht bij thuis dus dacht William dat ze over een uurtje wel thuis zou zijn. Maar Betty bleef langer dan een uur weg en William ging allemaal rare dingen denken van wat er met Betty gebeurd zou kunnen zijn (dat ze hem en de kinderen in de steek had gelaten..betty heeft iemand anders gevonden;dat ze nou in een motel of bar zitten). Als Betty dan om middernacht nog steeds niet terug is belt William de politie en de vader van Betty, Bud. Bud kwam gelijk naar William toe en ze gingen op zoek naar Betty. Dat leverde niets op en Betty werd als vermist opgegeven. Toen op Donderdag de Pick-up van William werd gevonden waar Betty mee was weggegaan, werd het duidelijk dat er wat met haar gebeurd was. Overal in de auto waren er bloedsporen.. Toen William daar ook naartoe ging om de auto te bekijken viel het hem op dat de stang van de krammachine weg was en dat er allemaal grind in de achterbak lag, en hij kwam tot de conclusie dat ze met de stang van de krammachine was vermoord en haar lijk in de kiezelgroeven van Irwindale gedumpt zou zijn. Koury en Meyers zijn de twee die het onderzoek naar Betty leidde. Op zondag 25 februari werd het lichaam van Betty gevonden na een lange zoekactie. Het lichaam lag in een diepe groeve en was helemaal aangevreten door de maden. En ontbindt.. Toen begon het onderzoek pas echt en werd de man van Betty (William) als hoofdverdachte van de zaak gezien. Maar aangezien dat ze geen bewijzen hadden moesten ze hem vrijlaten en liep heel het onderzoek stuk en werd op 12 Juli 1973 (en de moord was gepleegd op 29 januari) verklaart: ONOPGELOST. Dit was de tweede onopgeloste moord in het dorpje El monte. De eerste onopgeloste was die van Geneva Hilliker Ellroy.. James Ellroy was in 1994 terruggegaan naar El Monte omdat een vriend van hem een kranten knipsel ging schrijven over onopgeloste moordzaken en ook bij het dossier van zijn moeder zocht. James Ellroy ging daarnaartoe om meer over de moord van zijn moeder te weten te komen. Toen hij zijn mam’s dossier bekeek wou hij beslist de zaak oplossen. De rechercheur, die heette Bill Stoner, die hem het dossier liet zien was bereid om James te helpen bij zijn zoektocht. Het onderzoek duurde 15 maanden waarin James en Bill Stoner samen werkten aan het onderzoek en echt alles doorzochten. Om de man te zoeken die James zijn moeder had vermoord. Het onderzoek liep uiteindelijk weer vast en James was van plan om over de dood van zijn moeder een boek te gaan schrijven. ‘Mijn Moordkuil’ heette het boek dat James in zeven maanden had geschreven, in het boek stond alles over hoe ze hebben geprobeerd de moordenaar te vinden. Bill zat nog steeds bij de afdeling moordzaken, en vertelde dat er veel oude dossiers weer werden geopend door de komst van onderzoek: DNA. James vroeg aan Bill of hij wou kijken of er nog meer onopgeloste dossiers waren in El monte. Bill belde daarna James op dat er nog een onopgeloste zaak was. James was van plan om ook die zaak te proberen optelossen. Hij vroeg om het dossier van Betty en lette op de allerkleinste details. Hoe ze vermoord was wisten ze al, maar door wie?.. James ging ook nu samen met Bill op onderzoek uit. Ze ondervraagde betty’s familie; ze waren allemaal niet positief over William Scales. Op een ochtend belde Bill dat ze een jongen hadden opgespoord die in de gevangenis zat voor twee verkrachtingen. De jongen heette Robert Leroy Polete. James en Bill kregen het dossier van Polete en bekeken het aandachtig. In het dossier stond beschreven hoe polete de vrouwen had verkracht. En hij was ook als verdachte gezien in de zaak van Betty Jean Scales. Bill en James denken dat hij het heeft gedaan, dus gingen ze op zoek naar nog meer bewijs dat polete haar heeft vermoord. In November 1997 gaan Bill en Gary Walker namens het politiebureau van El Monte, naar de gevangenis om polete te ondervragen. Polete ontkende alles. Toen Bill begon over de kinderen van Betty; dat die zonder moeder waren opgegroeid, werd polete boos en hij stopte met antwoorden, dat was om half 1 ’s middags. De rechercheurs vertellen James dat polete eerder in 1973 (dat is het jaar waarin betty vermoord was) had toegegeven aan 4 verkrachtingen. In december 1997 gingen Bill Stoners en Gary Walker, weer met polete praten. Weer ontkende polete alles en toen Bill begon dat hij in het dossier van de jeugdgevangenis had gekeken werd polete weer heel boos en staakte hij weer om 1 uur ’s middags. Bill gaat weer verder met het onderzoeken van de moordzaak op Betty en praat met de dominee van de kerk waar polete vaak kwam, en met de dochters van de dominee waar polete mee omging. Het onderzoek ging niet zo geweldig maar Bill blijft naar meer informatie zoeken van de moord van Betty Scales. Ik vind het jammer dat het niet opgelost is, maar ik denk dat het Polete was. Het mooie aan dit boek was dat het heel subtiel en duidelijk geschreven was, maar sommige woorden begreep ik helemaal niet zoals: LSD-gebruikers. Wat zijn dat? Maar het was verder wel heel goed te snappen. Het was soms wel lastig om te weten of ze het nou over de moord van Betty of van Geneva hadden. James viel ook steeds weer terug op zijn moeders dood. Dan schrijft hij de overeenkomst van betty’s tegenover Geneva’s moord. Dan voel je echt met hem mee. Want die polete is echt een rare gast. Hij had in 1973 zeven pogingen tot verkrachting gedaan waarvan er 4 slaagde.! Hij heeft zeker weten Betty vermoord, denk ik. Het was een heel mooi boek, een aanrader voor mensen die van CSI houden.
Commentaar: ‘Kaal en genadeloos genoteerd in een tempo dat de lezer ademloos achterlaat’ <-HetParool… ‘Ellroy is de radicaalste en zwartgalligste misdaadauteur van nu’<-HP/DeTijd
Facts:94blz’des~6 hoofdstukken~vertaald door Tinke Davids
De kaft van het boek is heel mysterieus want je ziet een beetje rotzooi in een groene gloed, verder staat er de naam van de schrijver heel groot bovenaan en de titel onderaan en ook het commentaar van HetParool. In het eerste hoofdstuk word de dood van Betty Jean Scales beschreven, in het tweede hoofdstuk word de dood van Geneva Hillikrt Ellroy beschreven. In de overige 4 hoofdstukken kan je lezen hoe ze de dood van de twee vrouwen proberen op telossen. Het speelt zich af in El Monte, Fresno, L.A. In verschillende jaren want er wordt steeds terug gekomen op de moord van zijn moeder (Ms. Ellroy). Het boek gaat over de twee onopgeloste moordzaken van Betty Jean Scales en Geneva Hilliker Ellroy . Betty Jean Scales was een 24 jarige blonde vrouw en getrouwd met William David Scales In huwelijk was hij als een soort dictator in huis. Maar Betty was verdomd verliefd op haar man. Betty was vermoord op 29 Januari 1973… Geneva Hilliker Ellroy was de moeder van James Ellroy (De schrijver van het boek). Zij was vermoord op 22 Juni 1959. Ze was op bijna de zelfde manier vermoord als Betty. Ook verkracht en gedumpt.. Het begon allemaal om 8 uur toen Betty de flat verliet en waar William met de twee kinderen naar de tv aan het kijken was. Betty ging die avond naar de bank om cheques af te geven bij de bank en boodschappen te doen Durfee Drugs en Crawford’s Market. Het was allemaal heel dicht bij thuis dus dacht William dat ze over een uurtje wel thuis zou zijn. Maar Betty bleef langer dan een uur weg en William ging allemaal rare dingen denken van wat er met Betty gebeurd zou kunnen zijn (dat ze hem en de kinderen in de steek had gelaten..betty heeft iemand anders gevonden;dat ze nou in een motel of bar zitten). Als Betty dan om middernacht nog steeds niet terug is belt William de politie en de vader van Betty, Bud. Bud kwam gelijk naar William toe en ze gingen op zoek naar Betty. Dat leverde niets op en Betty werd als vermist opgegeven. Toen op Donderdag de Pick-up van William werd gevonden waar Betty mee was weggegaan, werd het duidelijk dat er wat met haar gebeurd was. Overal in de auto waren er bloedsporen.. Toen William daar ook naartoe ging om de auto te bekijken viel het hem op dat de stang van de krammachine weg was en dat er allemaal grind in de achterbak lag, en hij kwam tot de conclusie dat ze met de stang van de krammachine was vermoord en haar lijk in de kiezelgroeven van Irwindale gedumpt zou zijn. Koury en Meyers zijn de twee die het onderzoek naar Betty leidde. Op zondag 25 februari werd het lichaam van Betty gevonden na een lange zoekactie. Het lichaam lag in een diepe groeve en was helemaal aangevreten door de maden. En ontbindt.. Toen begon het onderzoek pas echt en werd de man van Betty (William) als hoofdverdachte van de zaak gezien. Maar aangezien dat ze geen bewijzen hadden moesten ze hem vrijlaten en liep heel het onderzoek stuk en werd op 12 Juli 1973 (en de moord was gepleegd op 29 januari) verklaart: ONOPGELOST. Dit was de tweede onopgeloste moord in het dorpje El monte. De eerste onopgeloste was die van Geneva Hilliker Ellroy.. James Ellroy was in 1994 terruggegaan naar El Monte omdat een vriend van hem een kranten knipsel ging schrijven over onopgeloste moordzaken en ook bij het dossier van zijn moeder zocht. James Ellroy ging daarnaartoe om meer over de moord van zijn moeder te weten te komen. Toen hij zijn mam’s dossier bekeek wou hij beslist de zaak oplossen. De rechercheur, die heette Bill Stoner, die hem het dossier liet zien was bereid om James te helpen bij zijn zoektocht. Het onderzoek duurde 15 maanden waarin James en Bill Stoner samen werkten aan het onderzoek en echt alles doorzochten. Om de man te zoeken die James zijn moeder had vermoord. Het onderzoek liep uiteindelijk weer vast en James was van plan om over de dood van zijn moeder een boek te gaan schrijven. ‘Mijn Moordkuil’ heette het boek dat James in zeven maanden had geschreven, in het boek stond alles over hoe ze hebben geprobeerd de moordenaar te vinden. Bill zat nog steeds bij de afdeling moordzaken, en vertelde dat er veel oude dossiers weer werden geopend door de komst van onderzoek: DNA. James vroeg aan Bill of hij wou kijken of er nog meer onopgeloste dossiers waren in El monte. Bill belde daarna James op dat er nog een onopgeloste zaak was. James was van plan om ook die zaak te proberen optelossen. Hij vroeg om het dossier van Betty en lette op de allerkleinste details. Hoe ze vermoord was wisten ze al, maar door wie?.. James ging ook nu samen met Bill op onderzoek uit. Ze ondervraagde betty’s familie; ze waren allemaal niet positief over William Scales. Op een ochtend belde Bill dat ze een jongen hadden opgespoord die in de gevangenis zat voor twee verkrachtingen. De jongen heette Robert Leroy Polete. James en Bill kregen het dossier van Polete en bekeken het aandachtig. In het dossier stond beschreven hoe polete de vrouwen had verkracht. En hij was ook als verdachte gezien in de zaak van Betty Jean Scales. Bill en James denken dat hij het heeft gedaan, dus gingen ze op zoek naar nog meer bewijs dat polete haar heeft vermoord. In November 1997 gaan Bill en Gary Walker namens het politiebureau van El Monte, naar de gevangenis om polete te ondervragen. Polete ontkende alles. Toen Bill begon over de kinderen van Betty; dat die zonder moeder waren opgegroeid, werd polete boos en hij stopte met antwoorden, dat was om half 1 ’s middags. De rechercheurs vertellen James dat polete eerder in 1973 (dat is het jaar waarin betty vermoord was) had toegegeven aan 4 verkrachtingen. In december 1997 gingen Bill Stoners en Gary Walker, weer met polete praten. Weer ontkende polete alles en toen Bill begon dat hij in het dossier van de jeugdgevangenis had gekeken werd polete weer heel boos en staakte hij weer om 1 uur ’s middags. Bill gaat weer verder met het onderzoeken van de moordzaak op Betty en praat met de dominee van de kerk waar polete vaak kwam, en met de dochters van de dominee waar polete mee omging. Het onderzoek ging niet zo geweldig maar Bill blijft naar meer informatie zoeken van de moord van Betty Scales. Ik vind het jammer dat het niet opgelost is, maar ik denk dat het Polete was. Het mooie aan dit boek was dat het heel subtiel en duidelijk geschreven was, maar sommige woorden begreep ik helemaal niet zoals: LSD-gebruikers. Wat zijn dat? Maar het was verder wel heel goed te snappen. Het was soms wel lastig om te weten of ze het nou over de moord van Betty of van Geneva hadden. James viel ook steeds weer terug op zijn moeders dood. Dan schrijft hij de overeenkomst van betty’s tegenover Geneva’s moord. Dan voel je echt met hem mee. Want die polete is echt een rare gast. Hij had in 1973 zeven pogingen tot verkrachting gedaan waarvan er 4 slaagde.! Hij heeft zeker weten Betty vermoord, denk ik. Het was een heel mooi boek, een aanrader voor mensen die van CSI houden.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden