Deel 1
Primaire gegevens:
Auteur:
Nancy Werlin
Titel:
Black Mirror
Uitgeverij:
Harper Collins
Plaats van uitgave:
St. Ives Place
Jaar van uitgave:
2001
Druk:
2e
Aantal bladzijden:
238
Motivering keuze:
Ik heb al eerder een boek gelezen van deze schrijfster, namelijk The Killer’s Cousin. Dat vond ik een mooi en aangrijpend boek.
Toen ik in de bibliotheek aan het kijken was voor een 3e boek voor Engels, kwam ik dit boek tegen. De titel sprak mij aan. Ik las de achterkant en het leek mij wel een spannend boek. En aangezien ik het vorige boek van deze schrijfster ook mooi vond, dacht ik dat deze mij ook wel zou bevallen. Ik las de eerste bladzijde en ik merkte dat het taalgebruik ook niet te moeilijk was. Toen besloot ik om dit boek te nemen.
De samenvatting:
Het boek gaat over Frances Leventhal. Haar moeder was een Japanse, en haar vader een Engelsman. Daarom ziet Frances er een beetje Aziatisch uit. Omdat haar moeder vertrokken is en haar vader geen werk heeft, verhuizen ze naar het huis van haar oma: Bubbe. Bubbe is al oud en heeft verzorging nodig, en dat wou de vader van Frances gaan doen. Hij schrijft boeken, maar geen enkele uitgever wil ze publiceren.
Nadat de familie Leventhal verhuisd is, gaan Frances en haar broer Daniël naar dezelfde school in Pettengil. Het was een soort internaat. Frances is altijd een beetje een buitenbeentje geweest en ze heeft geen vrienden daar. Daniel daarentegen, is heel erg populair en bijna overal bij betrokken. Frances en Daniël waren behalve broer en zus ook hele goede vrienden, maar dat werd steeds minder nadat Daniël zijn vriendin Saskia Sweeney kreeg.
Er was op die school een soort project: Unity Service heette het. Unity is een liefdadigheidsinstelling. Van daaruit werden kleren en eten aan arme gezinnen gegeven. Het hoofdkantoor staat in Pettengil in een oude fabriek. Leerlingen die actief betrokken zijn in Unity, krijgen een beurs om te gaan studeren.
Daniel was daar erg bij betrokken, maar op de een of andere manier probeerde hij daar Frances zo veel mogelijk uit te houden.
Het boek begint met het verhaal dat Daniël zelfmoord heeft gepleegd. Een overdosis heroïne. Dat komt als een harde klap voor iedereen, want niemand wist dat Daniël zo ongelukkig was. En niemand wist dat hij aan de drugs zat. Vooral voor Frances was het een harde klap. Wanneer is ze haar broer zo uit het oog verloren? Op een of andere manier geeft Frances zichzelf er de schuld van. Als zij niet zo met zichzelf bezig was geweest, had ze misschien de pijn van Daniël gezien. Ze voelt dat er iets niet klopt en ze gaat op onderzoek uit.
Ze praat erover met haar kunstlerares MS Wiles. Dat is haar enige ‘vriendin’ op school. Iemand die haar wel begrijpt. Het leek MS Wiles het beste als Frances ook bij Unity kwam, zodat ze een beetje gaat socialiseren. MS Wiles werkte er immers ook in haar vrije tijd. Na lang nagedacht te hebben besloot Frances om het toch maar te doen. De conciërge Andy werkte er ook. Andy is iemand die niet helemaal begaafd is. Hij waarschuwt Frances voor het werk bij Unity.
Als Frances het uiteindelijk toch doet, mag ze gaan beginnen met blikken eten stapelen. Als ze iets wil gaan vragen hoort ze een raar gesprek in het kantoor. Vanaf dat moment weet ze dat er iets niet in de hand is. Ze praat met Andy, en die verteld haar dat het geen echt werk is. De dozen die binnenkomen zijn dezelfde dozen als die eruit gaan. Het is geen echt liefdadigheidswerk. Toen kwam Frances op het idee dat het een ‘complot’ is om drugs te verkopen. Zo zou Daniël aan zijn heroïne zijn gekomen. En misschien heeft hij wel geen overdosis genomen, maar is hij ermee vermoord. In paniek gaat ze naar MS Wiles om dit verhaal te vertellen. Maar MS Wiles zegt dat haar fantasie op hol slaat. Frances rent weg, maar ze weet niet waar ze heen moet. MS Wiles werkt immers ook bij Unity, wat nou als ze de rest heeft gewaarschuwd? Ze loopt kans om ook vermoord te worden.
Frances gaat naar Andy. Gelukkig wil hij haar wel helpen. Ze besluiten om samen naar de politie te gaan. Omdat ondertussen heel de school wakker is (misschien wel om Frances te zoeken) besluiten ze om via een klein bospaadje te gaan. Daar komen de James droussian tegen. Een jongen waarvan Frances dacht dat hij een leerling was, dus ze durfde eerst niets te zeggen. Toen praatte Andy zijn mond voorbij, en begon James uit te leggen.
James was eigenlijk geen leerling. Maar iemand van FBI. MS Wiles was zijn partner. Ze hadden een tip gekregen over een drugsschandaal dat hier aan de gang was, dus daarom waren ze undercover als leerling en lerares. Na vanavond zou alles voorbij zijn, want ze hadden genoeg bewijsmateriaal verzameld om de verantwoordigen te straffen.
Na dit alles is Frances erg opgelucht, er was alleen nog 1 ding wat haar dwarszat: heeft Daniël echt zelfmoord gepleegd? Ze maakt een afspraak met MS Wiles en James om te weten wat er nu precies gebeurd is. Ze zeggen dat Daniël inderdaad vermoord is, maar dat zijn vriendin, Saskia, aan Frances wil vertellen wat er nu precies gebeurd is. Frances had een hekel aan Saskia, maar ze wilde het zo graag weten dat ze besloot om Saskia te gaan bezoeken.
Saskia zat in een huis vol met beveiliging. Ze legde uit wat er nu precies aan de hand was. Saskia en Daniël zaten samen bij Unity. Ze deden het alleen om die beurs te krijgen, zodat ze verder konden gaan studeren. Het hoofd van Unity kreeg het idee om de drugs ook naar de lagere scholen uit te gaan breiden, en toen schrok Saskia wakker. Hij wilde drugs gaan kopen aan kleine kinderen, en dat vond ze niet kunnen. Toen tipte ze de FBI en ze ging samen met de FBI bewijzen verzamelen. Ze had een heel logboek bijgehouden van wat Unity allemaal gedaan had, en sommige gesprekken opgenomen.
Op een dag kwam Daniël erachter. Hij geloofde heilig in het idee van de drugs. Hij wilde er wél mee doorgaan. Saskia probeerde nog een smoesje te bedenken waarom ze al dat bewijsmateriaal had, maar Daniël trapte er niet in. Op dat moment wist ze: hij of ik.
Daniel zou nu waarschijnlijk naar het hoofd van Unity gaan om Saskia te verraden, en dan zou ze vermoord worden. Ze zag maar één oplossing: Daniël vermoorden.
De nacht daarop is ze bij hem blijven slapen. Toen hij sliep heeft ze een overdosis heroïne bij hem geïnjecteerd. Ze is bij hem gebleven toen hij langzaam stierf.
Toen Frances dit hoorde was ze geschokt. Maar ze wist nu eindelijk de waarheid. En ze snapte waarom Daniël zo hard probeerde om haar uit de buurt van Unity te houden. Frances is blij dat Daniël geen zelfmoord heeft gepleegd, en ze heeft nog meer bewondering voor hem omdat hij zo zijn best heeft gedaan om haar te beschermen.
Deel 2
Eigen mening.
Leg uitwat de titel betekent.
De titel is black mirror. Frances is voor een deel Aziatisch. Die cultuur heeft ze ook meegekregen. Ze hebben daar een traditie: als iemand overlijd, worden in de periode van rouw alle spiegels bedekt met zwart. In die periode mag je niet aan jezelf denken, alleen aan de overleden persoon. Die periode dat de spiegels bedekt zijn met zwart hoort een week te zijn. Maar omdat Frances er geen vrede mee heeft is tijdens heel het verhaal haar spiegel bedekt met zwart. Op het einde, als ze weet wat er echt gebeurd is, haalt ze het zwart van de spiegel af.
Heeft dit boek je aan het denken gezet over een bepaald probleem?
Ja. Daniel stierf omdat hij zo gemakkelijk beïnvloedbaar was. Ze hebben hem laten geloven dat de drugs een goed doel hadden, en hij zou zelf veel dingen krijgen. Een hoge beurs om te studeren en verder veel geld.
Dit boek laat goed zien hoe gemakkelijk je de fout in kan gaan als iemand je verkeerd beïnvloed.
Stel dat het boek zou worden verfilmd en jij krijgt een rol naar keuze: welke rol zou jij dan kiezen? Waarom?
Ik zou denk ik de rol van Frances willen hebben. Het is echt bijzonder hoe dat zij met haar verdriet omgaat en hoe dat ze groeit in het verhaal. Van een meisje dat echt minderwaardig over zichzelf denkt tot een meid die trots op zichzelf is. Je ziet haar ook langzaamaan steeds socialer worden. Ik leefde echt met haar mee en ik bewonder haar om de moed die ze getoond heeft.
Is er in het verhaal sprake van flashbacks of flashforwards, de toepassing van een niet-chronologische vertelwijze of wisseling van het perspectief? Waren er andere kenmerken die het verhaal lastig te lezen maakten?
Er was geen wisseling van perspectief. Je krijgt alles te zien vanuit de ogen van Frances. De vertelwijze was wel chronologisch, maar er waren erg veel flashbacks. Frances vertelt vaak over ‘vroeger’. De tijd dat zij en Daniël nog jonger waren en hun ijzersterke band samen.
Er zijn ook veel terugverwijzingen. Ze vertelt vaak over haar moeder en waarom ze vertrokken is. En ze denkt heel vaak terug aan dingen die personen tegen haar gezegd hebben.
Kies één van de mogelijkheden en maak de volgende zin af. Denk eraan dat je zinnige argumenten moet geven.
Ik vond het boek spannend, want het is erg onvoorspelbaar. Zelfs op het laatste moment komen er nog wendingen in voor die je niet verwacht. Bijvoorbeeld: Je verwacht dat het hoofd van Unity Daniël heeft vermoord, maar dat blijkt zijn eigen vriendin te zijn.
REACTIES
1 seconde geleden