A morbid taste for bones door Ellis Peters

Hoofdstuk 1: Saint Winifred’s story Het klooster heet Shrewsbury abbey. Mei, Monniken Cadfael, John en Columbanus werken in de kruidentuin. Cadfael heeft gereisd naar Venetië Cyprus en Israël. Was vroeger kapitein die werkte voor d koning van Jeruzalem. Leeft nu als monnik, weet veel van kruiden. Columbanus wilt de perfecte monnik zijn, is heel enthousiast over zijn werk en heeft vaak rare dromen en visioenen. John is volgens Cadfael niet geschikt voor het leven als monnik. Ze gingen naar de ochtendgebeden, Cadfael viel in slaap. Volgens prior Robert moesten er botten van een Heilige bij het klooster aanwezig zijn. Cadfael schrok wakker toen hij een schreeuw hoorde, Columbanus lag op de grond, hij werd naar een bed gebracht en kreeg ‘poppy medicine’ toegediend. Jerome bleef bij hem waken. Volgende dag vertelde Jerome dat hij een droom had gehad over een vrouw St. Winifred die zei dat Columbanus beter zou worden als ze naar een bron in Wales zouden gaan. De abbot herinnerde zich geen verhaal over een Winifred. Brother Rhys legde het verhaal uit. Winifred is een kind van Tevyth toen de St. Beuno naar dat deel van Wales kwam werden Winifred en haar vader volgers van hem. Ze bouwden een kerk voor hem en gingen elke zondag naar de kerk. Op een dag was Winifred ziek en kon niet naar de kerk. De koningszoon Cradoc was verliefd op Winifred. En ging op die dag naar Winifred. Zij liet hem binnen. Hij sprong op haar en duwde haar op de grond. Winifred ontsnapte en klom uit het raam. Ze rende naar de kerk maar Cradoc volgde haar en haalde haar net voor de kerk in en hij was bang dat ze het door zou vertellen dus hij hakte haar hoofd eraf. De kerk was net afgelopen dus iedereen zag dat. St. Beuno vervloekte Cradoc en hij verdween in de grond. Beuno zette Winifreds hoofd terug op haar nek en ze stond op levend! Daar ontstond de Holywell. Winifred leefde in Gwytherin. De prior vroeg gelijk aan de abbot dat als Winifred Columbanus beter zou kunnen maken of haar botten naar de abdij mochten komen. De abbot vond dit goed. Jerome en Columbanus gingen naar de Holywell. En Columbanus was beter. Cadfael mocht mee naar Gwytherin omdat hij de taal van Wales kon spreken. En Brother John mocht na aanbeveling van Cadfael ook mee. Hoofdstuk 2: A meeting in the woods Brother Jerome, Columbanus, John, Cadfael, Prior Robert, Brother Richard gingen naar Wales. Dat John en Cadfael meegingen vond de Prior niet leuk. Ze gingen op weg toen de kist voor de botten van Saint Winifred klaar was, eerst gingen ze naar Bangor voor de goedkeuring van Kerk en Koning. Die kregen ze. In de derde week van mei vertrokken ze de heuvels van Wales in. Ze kwamen bij een vallei, met bossen, groene velden en rivieren aan beide kanten daarvan. Ze gingen naar Gwytherin waar ze een kerk en een huisje zagen staan. Ze gingen naar Father Huw. Hij legde uit waar St. Winifred lag en dat ze niet uit Gwytherin weggehaald mocht worden. Als de monniken toestemming kregen van het volk mocht Winifred mee naar Shrewsbury abbey worden genomen. Terwijl een paar van de monniken naar de kerk gingen om te bidden, ging Cadfael naar de rivier waar hij Sioned ontmoette. Zij sprak tegen hem in de taal van Wales. Na een gesprek tussen Cadfael en Sioned liep Cadfael terug naar Gwytherin.
Hoofdstuk 3: Prior Robert’s mistake ’s Avonds ging Cadfael wat drinken met Bened en Cai. Zij hadden een gesprek over de ontmoeting van de volgende dag over de botten van Winifred. Cai en Cadfael liepen later naar huis en hadden het over Peredur, Rhisiart, Engelard en Sioned, ze zeiden dat Sioned Rhisiarts enige kind is en dat Rhisiart wil dat Peredur met haar trouwt. Maar dat Sioned met Engelard wil trouwen, maar dat Rhisiart dat nooit toe zou staan omdat Engelard een Engelsman is. De volgende dag had iedereen zich bij de kerk verzameld. Brother John zag Annest langs lopen en keek naar haar, Jerome wees hem erop dat het niet mocht. Aan het eind van de bijeenkomst sprak Prior Robert tegen alle mannen, terwijl Cadfael het vertaalde. Maar de woorden die de Prior zei maakten de mannen boos. Rhisiart sprak de prior tegen, hij zei dat als Winifred weg wilde dat ze het zou vertellen tegen iemand uit hun volk niet aan een monnik uit Engeland. De prior, Rhisiart en Cadfael gingen nog zonder de rest praten. De prior wilde Rhisiart omkopen zodat Rhisiart hen de botten zou geven. Rhisiart vond dit verkeerd en ging er woedend tegen in. Winifred zou daar blijven! Father Huw deed een Suggestie en stelde voor om boodschappers naar Rhisiart te sturen om te zorgen dat hij de volgende dag naar Huw’s huis zou komen om daar een overeenkomst te maken, als er een overeenkomst kwam zouden ze ook nog met het volk gaan praten. Cadfael en John gingen de boodschap brengen. Bij Rhisiart gingen ze nog wat drinken samen met Annest en Cai. Rhisiart zou de volgende dag rond de middag komen. Op die dag gingen Brother Jerome en Brother Columbanus naar de kapel voor Winifred’s zegen zij namen brood en wijn mee en gingen bidden, terwijl de anderen op Rhisiart zouden wachten. Het was een mooie dag met een klein beetje regen halverwege de dag. Op de afgesproken tijd was Rhisiart niet bij Huw’s huis en later nog steeds niet, ze gingen hem zoeken en vonden hem dood in het bos. Hoofdstuk 4: An arrow in the heart Cadfael bekeek Rhisiart, terwijl Sioned hopeloos naar haar vader rende. Ze mocht hem niet aanraken want Cadfael kon nog sporen op Rhisiart lichaam vinden. De prior vond dat Winifred haar wraak had genomen maar Peredur zei dat zo’n heilige dat nooit zou doen. Cadfael stemde in met Peredur. De pijl die in het hart van Rhisiart was gestoken was van Engelard. De prior beschuldigt Engelard, Sioned wordt boos en beschuldigt de prior. Ondertussen kwam Engelard eraan die schrok en uitviel toen hij hoorde dat mensen hem beschuldigden van moord. Zijn motief zou zijn dat hij boos zou zijn op Rhisiart omdat hij niet met Sioned mocht trouwen. Het omringende volk liep dichter naar Rhisiart maar Peredur liep naar achter gaf Sioned een stille boodschap die zij weer doorfluisterde aan Engelard en hij begon te rennen. Een paar mensen renden hem nog achterna maar ze konden hem niet te pakken krijgen. De mannen van het volk van Gwytherin maakten van takken een bed zodat ze Rhisiart naar huis konden brengen. Cadfael en Sioned waren ervan overtuigd dat Engelard de moordenaar niet was. Cadfael moest van Sioned een bericht aan Peredur brengen, maar Peredur rende weg zodra Cadfael over Rhisiart praatte… De volgende dag ontmoetten de 5 monniken elkaar en Cadfael merkte dat Columbanus zich niet goed voelde. Columbanus zei tegen prior Robert dat het hem erg speet want hij was in slaap gevallen tijdens de gebeden, hij zei dat het enige wat hij nog weet was dat Jerome hem wakker schudde. Cadfael zag angst in Jerome’s gezicht. Huw zei dat de mensen uit het dorp geschrokken waren toen de prior had gezegd dat het wraak was. En dat de botten nu meegenomen mochten worden. De monniken namen de botten niet meteen mee ze zouden nog 3 nachten in de kapel bidden om zeker te weten of ze deden wat goed was volgens God. Later ging Cadfael naar Sioned om meer te weten te komen over de moord van Rhisiart. Hij bekeek de kleren die Rhisiart tijdens de moord aanhad. Hij merkte dat maar 1 kant van de kleren nat was en ook maar aan 1 kant van het shirt zat bloed, de achterkant. Daaruit concludeerde hij dat Rhisiart toen het regende op zijn buik moest liggen, dat hij na de regen is omgedraaid en dat toen die pijl in zijn borstkas is geschoten. Sioned en Cadfael bekeken de wond op zijn rug en zagen bloed, dat zou niet kunnen want de pijl is er in de voorkant ingeschoten en heeft de huid van zijn rug alleen een beetje beschadigd. Dus op de achterkant zou geen bloed moeten zijn. Maar er was nog een andere wond in Rhisiarts rug boven de wond van de pijl. De wond was van een mes en dit was de wond waar het bloed uit was gekomen. De laatste conclusie van Cadfael was dat Rhisiart dood was gestoken met een mes, toen op de grond was gevallen met zijn gezicht naar beneden, na de regen is hij omgedraaid en is met het mes een snee gemaakt waar de pijl in is gestoken. Sioned en Cadfael bedachten een plan om de moordenaar te vinden. Hoofdstuk 5: Peredur tells the truth Na de avondgebeden, kwamen er mannen met het bed waar Rhisiart oplag en Sioned die aan prior Robert vroeg of Rhisiart tijdens de 3 dagen dat de monniken nog in Gwytherin zouden blijven in de kapel mocht liggen. Rhisiarts lichaam werd naast de kist voor Winifred’s botten gelegd. De eerste nacht hielden Father Huw en Brother Jerome de wacht in de kapel. Sommige mensen geloofden dat een dode nog kon bloeden en dat daarmee de moordenaar zal worden aangewezen. Daarom werd Jerome de volgende morgen door Sioned verzocht om zijn hand op Rhisiarts hart te leggen en een gebed uit te spreken. Er kwam geen bloed door het laken dat over Rhisiart heen lag Jerome was de moordenaar niet. De volgende nacht ging niet als verwacht een dienaar van de koning kwam naar Gwytherin en wilde alles over de moord op Rhisiart weten. Diezelfde nacht legde Brother Richard een hand op Rhisiarts hart en zegde een gebed maar ook hij was de moordenaar niet. De derde nacht gingen Cadfael en Columbanus naar de kapel. Toen het bijna middernacht was hoorde Cadfael rare geluiden van Columbanus komen, na een tijdje gaf Columbanus een schreeuw en viel languit op de vloer. Cadfael liet hem slapen. De volgende ochtend droegen ze Columbanus naar Huw’s huis zodat als hij wakker werd hij kon bidden. Later toen Columbanus wakker werd, vertelde hij dat hij een wonder had gezien. Rond middernacht hoorde hij een stem en hij zag een licht, in het licht verscheen Winifred. Winifred had tegen Columbanus gezegd dat ze het ermee eens was dat haar botten werden verplaatst, en dat waar haar botten uit de grond werden gehaald Rhisiart begraven zou moeten worden. Die middag werd het graf geopend, en rond de namiddag werden de botten gevonden. Toen werden Winifred’s botten in de kist gedaan. Father Huw zei dat het tijd was om Rhisiart te begraven. Sioned zei tegen Peredur dat hij als een zoon voor Rhisiart was en dat hij daarom een zilveren kruis op Rhisiarts borstkast mocht leggen. Peredur kon zich niet bewegen en viel op zijn knieën bij het graf. Hij huilde en zei: ‘Hij kan me niet beschuldigen, ik heb hem niet vermoord. Ik deed wat ik deed toen Rhisiart al dood was.’ Peredur legde uit waarom hij die pijl in Rhisiarts borstkas had gestoken, hij dacht dat als hij die pijl in de borstkas stak dat Engelard beschuldigd zou worden en dat Engelard dan terug zou vluchten naar Engeland. Zodat Sioned met hem zou willen trouwen. Peredur werd naar huis gestuurd, hij zou daar moeten blijven tot dat iemand hem kwam halen. Hoofdstuk 6: The bottle of the poppy medicine De monniken bleven nog een nachtje. Sioned was bezorgd dat Engelard zich moest gaan verstoppen omdat hij nog steeds beschuldigd werd. Er waren nog steeds mensen van wie Sioned en Cadfael niet zeker waren dat ze onschuldig waren. Toen ze met zijn allen op Cadwallon’s land waren aangekomen, kwam Huw naar Cadfael toe. Hij had een medicijn nodig omdat de moeder van Peredur aan het huilen en schreeuwen was vanwege haar zoon. Cadfael zorgde dat Peredur niet in de buurt van zijn moeder was, en hij ging naar Columbanus omdat hij nog ‘poppy medicine’ had. Dat mensen laat kalmeren. Toen Cadfael het flesje vond, merkte hij dat er nog maar een klein beetje inzat. Er was genoeg uit om iemand in slaap te brengen! Peredurs moeder dronk het medicijn dat in de wijn vermengd was, en kalmeerde. Cadfael had een plan bedacht die hij aan Sioned ging vertellen. Maar er werd hem verteld dat Brother John werd opgehaald door de dienaren van de koning (hij werd opgehaald omdat hij personen had gehinderd Engelard te vangen). Annest was bezorgd om John maar Cadfael had weer een plan. Later die avond reden prior Robert, Brother Richard, Cadfael en de dienaren van de koning naar Rhisiart’s huis. Toen ze bij de poort waren was er niemand, maar er kwam wel een vrouw naar hen toe om hen te helpen. De dienaren zeiden dat ze de gevangene (Brother John) kwamen halen. De vrouw antwoordde dat er wel een Brother in de stad was. Ze vertelde dat hij was gevlucht. De dienaren geloofden haar, het plan van Cadfael was gelukt. De dienaren vertrokken weer. Hoofdstuk 7: A vision in the night Brother Columbanus ging naar de kapel en maakte het comfortabel voor zichzelf. Niemand was er om hem in de gaten te houden, al snel viel hij in slaap. Om middernacht droomde hij van een vrouw die zijn naam riep. Hij deed zijn ogen open. De vrouw vroeg hem waarom hij Rhisiart had vermoord. Columbanus biecht alles op onder dwang van de vrouw. Columbanus biecht op dat niet hij maar Jerome in de kapel sliep omdat Columbanus ‘poppy medicine’ in de wijn had gedaan. Hij had het gedaan omdat hij dacht dat Winifred, die inmiddels voor de kist voor haar botten stond, het wilde. Hij biecht op dat hij Rhisiart heeft doodgestoken. Winifred zei dat hij het allemaal voor zichzelf had gedaan en niet voor haar. Ze kwam steeds dichterbij en Columbanus haalde het laken van haar af en zag dat het niet Winifred was die voor haar stond maar Sioned. Columbanus dacht gelijk dat als zij dood zou zijn dat hij geen problemen zou hebben. Sioned sprong weg en zag dat Columbanus een mes in zijn hand had. Cadfael kwam via de deur van de kapel naar binnen, Columbanus schrok, viel achterover en sneed Sioned in haar arm. Columbanus rende naar buiten en Sioned en Cadfael volgden hem. Uit de bomen sprong Engelard en greep Columbanus, zijn mes viel. Toen Engelard het bloed langs Sioneds arm zag lopen, verloor hij de controle over zichzelf. Hij pakte Columbanus bij zijn nek en schudde hem door elkaar, daarna gooide hij hem op de grond. Columbanus bewoog niet, Cadfael luisterde of zijn hart nog klopte, maar hij was dood doordat zijn nek was gebroken. Cadfael en Sioned hadden de moordenaar gevonden, Sioned was blij dat haar vader eindelijk in vrede kan rusten. Toen Cadfael terug liep langs de rivier gooide hij Columbanus’ mes in de rivier. Hij dacht: wat een geluk dat de monniken die de kist voor de botten maakten een zwaar metaal voor de wanden hebben gebruikt.
Hoofdstuk 8: Cadfael pleases everyone De monniken zouden weer vertrekken met de botten van Winifred. Ze liepen naar de begraafplaats. Daar sprak de prior het volk toe. Dat het goed is dat zij de botten mogen meenemen en dat het hen spijt als ze problemen hebben veroorzaakt. Bened zei ook dat het volk zeker wist dat het goed was. De prior opende de deuren van de kapel maar zag geen Columbanus alleen zijn kleren. Brother Richard zei dat Columbanus opgetild was door Winifred. De prior begon hardop een gebed hij zei: Laat ons de Heilige Vrouw optillen en God bedanken voor het gewicht. Mensen van het volk en Brother Jerome tilden de kist op, Jerome vroeg zich hardop af hoe het kon dat die botten zo zwaar wogen Cadfael zei snel dat er grote en kleine wonderen bestonden. De mannen tilden de kist op de kar zodat hij meegenomen kon worden naar Shrewsbury. Cai fluisterde in Cadfaels oor dat hij boven op de heuvel achterom moest kijken dan zou hij hen zien staan. John was achtergebleven in Gwytherin. 2 jaar later in juni kwam Cadfael uit de abdij en zag hij Bened. Zij hebben samen gesproken over Annest en John die getrouwd zijn en een kind verwachten. Over Sioned en Engelard die getrouwd zijn en een kind van 3 maanden hebben. Abbot Heribert vroeg zich af hoe het was met het graf dat van Winifred geweest was. Bened zei dat de zieken die kwamen weer genazen. Uiteindelijk zei hij tegen Cadfael dat de Heilige goed op haar plek ligt en voor haar volk zorgt. Wat zou beter zijn?