Zakelijke gegevens
Titel: Untergetaucht; ein Flucht aus Deutschland
Auteur: Gert Koppel
Jaar van de eerste uitgave: 1997
Eerste indrukken
Ik heb het boek gekozen omdat ik het zo mooi vond om de oorlog te beleven vanuit de Joden. Daarnaast was het natuurlijk ook verplicht iets te lezen. Boeken in de “Ik-vorm” spreken me uberhaupt erg aan, meestal krijg je zo een ontzettend goed beeld en je leeft mee vanuit een persoon.
Een ontzettend mooie en boeiende beschrijving van een Joodse jongen in de oorlog. Heel triest als je leest over de ontberingen die ze mee moesten maken. Maar ook aan de andere kant de moed om verder te gaan is erg bijzonder. Het Duits was goed te volgen. Ik heb echt genoten van het boek omdat het ook zo goed te begrijpen was.
Verdieping
Hoofdpersoon. Gert Koppel, hij is in rond 1940 ongeveer 12 jaar oud. Hij woont met zijn ouders, John en Magda en zijn zus Ilse in Hamburg. Ze zijn streng Joods. Hij bezoekt een Joodse school en word daar opgeleid in de Thora. Er is een hechte band met de familie, die deels in Hamburg woont maar ook in Antwerpen. Hij heeft veel vrienden. Aan het beging van het boek (rond 1937) is het een klein en onzeker jongetje die nog veel leren moet. Aan het eind (rond 1945) is hij uitgegroeid tot een volwassen jonge man die weloverwogen zijn keuzes maakt.
Samenvatting. Gert leeft met zijn vader en moeder in Hamburg. Hij bezoekt een Joodse school in Hamburg. Al snel worden de ideeën van Hitler zichtbaar in de samenleving. Jeugdorganisaties worden opgericht. Gelijdelijk aan worden de Joden in een hoekje gedrukt, Arisirung. Gert verliest veel vrienden omdat hij Jood is. Ze tellen niet meer mee. Bordjes als, Juden unerwunscht, worden overal opgehangen. Synagogen worden in brand gestoken en de Joodse school gaat dicht. Ze moeten vluchten. Alleen Ilse en Gert kunnen een visum krijgen om Belgie in te gaan. Ze gaan naar een oom en tante in Antwerpen. Vader en moeder blijven achter in Duitsland.
(1938) Later weet moeder ook te komen en zij krijgt zelfs toestemming naar Engeland te gaan. Vader lijkt verloren. Hij gaat ilegaal de grens over en wordt in Belgie opgepakt. Al snel wordt hij toch weer vrij gelaten en vertrekken ze naar Wallonie. Dan 10 mei 1940 vallen de Duitse legers de Benelux binnen. Ze proberen, zoals duizenden anderen, naar de kust te vluchten om zo naar Engeland te gaan. Ze worden door de Duitsers ingehaald en worden terug gestuurd naar Antwerpen. Daar gaan ze bij familie in. Als het in Antwerpen gevaarlijk wordt voor Joden, vertrekken ze naar Brussel. (1941) Daarna begint het gevaarlijk te worden en volgt voor de Joden slag op slag. De grote Joden moord begint op gaan te komen. Doodsbange momenten volgen. Dan wordt het echt tijd om onderte duiken. (untergetaucht) Ilse, Gert en vader John. Hun moeder is nog steeds in Engeland. Ze kunnen nog steeds corresponderen met haar via het Rode Kruis. De Duitsers pakken inmiddels alle Joden op. Gert verhuist naar een boeren familie waar hij werkt vindt en daar niet opvalt. Dan is de bevrijding dichtbij. Direkt na de bevrijding ontmoet hij zijn moeder. Een emotionele ontmoeting tussen moeder en zoon die elkaar 5 jaar niet meer hebben gezien. Het hele gezin wordt herenigd. Veel familieleden hebben net als zij de oorlog overleeft.
Schrijfstijl
“Mitten in der Nacht wachte ich auf. Der Zug stand still. Er hielt an einem beleuchteten Bahnsteig. Wir sind in Koln! Flusterte Ilse, die van den Stimmen draussen auch aufgewacht war. Wir haben uber eine Stunde aufenthalt!”
Het boek is vrij duidelijk geschreven, tot in de details worden de situaties toegelicht. Dat principe komt telkens terug.
Aan te bevelen?
Het boek is echt bijzonder mooi om te lezen. Het onderwerp spreekt iedereen wel aan denk ik. Het duits is voor “leken” erg toegankelijk. Doordat je het tot in de details snapt is het lezen ook erg leuk. Het boek is eigenlijk een soort dagboek. Van periode tot periode de situatie toegelicht. Dit geeft een heel goed beeld van een Jood in de oorlog. Dit boek moet echt toegevoegd worden aan de literatuurlijst
REACTIES
1 seconde geleden
J.
J.
hoi, bedankt
21 jaar geleden
AntwoordenI.
I.
dankje
14 jaar geleden
Antwoorden