Romulus der Grosse door Friedrich Dürrenmatt

Titel: Romulus der Groe
Schrijver: Friedrich Dürrenmatt
Eerste uitgave: 1957
Deze uitgave: dit is een in 1980 herschreven vorm van het toneelstuk en werd uitgegeven
door Diogenes
Aantal bladzijde: 115
Literarische Gattung: Drama

Samenvatting:

Het verhaal speelt in 476 na Chr. in het Romeinse Rijk in het keizerlijk paleis. Het Romeinse Rijk is in verval. De Germanen rukken op maar de keizer, Romulus Augustus, trekt zich hier niks van aan, hij houdt zich liever met zijn kippen bezig.
Op een dag komt er een boodschapper het paleis binnen om belangrijk nieuws te vertellen over de opkomst van de Germanen, maar de keizer stuurt hem eerst naar bed omdat hij zo lang heeft moeten reizen. Iedereen aan het hof smeekt hem om de boodschapper aan te horen, maar omdat een kip genaamd naar de Germaanse leider op één dag drie eieren legt, weet hij genoeg; namelijk dat er een stad is veroverd door de Germanen.
De toestand ziet er slecht uit. Het leger is volledig overgelopen naar de Germanen; allerlei ministers zijn gevlucht en de lege staatskas is gestolen, maar Romulus doet er allemaal niks aan, hij gaat liever goed ontbijten met een eitje.
Vervolgens komt de keizer van het Oost-Romeinse Rijk om asiel vragen, omdat dat rijk ook al is veroverd door de Germanen. Hij is ook verbijsterd over de manier waarop Romulus de dingen (niet) aanpakt.
Ondertussen hebben de Germanen Rome bereikt en trekken steeds verder op. Dan lijkt de redding nabij als er een broekenfabrikant zich op het hof aanmeldt. Hij is bereid in ruil voor de dochter van de keizer, Rea, de Germanen om te kopen en het Rijk zo te redden en ook nog een beetje op te kalefateren.
Ondertussen zijn de Germanen Rome binnengetrokken en is de verloofde van Rea uit gevangenschap gevlucht en op het paleis aangekomen. Romulus wil niet dat Rea met de broekenfabrikant trouwt, hij wil dus niet dat het Rijk wordt gered. Daarom komen ‘s nachts als hij lekker wil gaan slapen allen zijn kamer binnen om hem te vermoorden, maar plots roept iemand dat de Germanen komen en de moordenaars vluchten vroegtijdig door de ramen en springen snel in de boot naar Sicilië om van daar de opstand tegen de Germanen te beginnen. Alleen de boodschapper vlucht niet want hij is eindelijk in slaap gevallen.
De volgende dag wordt Romulus wakker na een goed nachtrust en hij verneemt dat het schip naar Sicilië is gezonken, inclusief alle opvarende waarbij zijn vrouw en dochter ook zaten.
Dan komen er twee Germanen het paleis binnen. Ze beginnen een praatje met Romulus en één van hen blijkt de Germaanse leider te zijn die zich wil overgeven aan Romulus. Dit is natuurlijk een rare situatie, want Romulus heeft al die jaren regering niets gedaan omdat hij vond dat het Romeinse Rijk verdiende om ten onder te gaan en hij rekende er volledig op dat hij vermoord zou worden door de Germanen. Maar nu blijkt dat de Germaanse leider helemaal geen groot rijk wil, maar dat hij is gedwongen door de mensen in zijn land. Romulus kan natuurlijk niet de overgave aannemen en doet dit dan ook niet. Nu hebben ze beiden niet hun zin: Romulus wordt niet vermoord en de Germaanse leider heeft wel een groot rijk. Romulus krijgt van de Germaanse leider een huisje op het platteland en een pensioentje om van te leven. Het Romeinse Rijk is dus wel ten onder gegaan.

Hoofdfiguur:

Romulus Augustus:

Hij is de laatste keizer van het Romeinse Rijk en dit komt doordat hij helemaal niets doet aan regeren, maar liever op zijn kippen let. Een stuk waarin duidelijk naar voren komt hoe hij zich de hele dag gedraagt is een stuk uit een dialoog tussen de keizer en de teruggekeerde verloofde van zijn dochter. Ik citeer de verloofde: “Willkommen, Imperator des guten Essens und des gesegneten Schalfs in der Mittagshitze. Sei gegrüßt, Cäsar der Hühner und Stratege des Eierlegens! Heil dir, den die Soldaten Romulus den Kleinen nennen.” Hij doet dit allemaal omdat hij vindt dat Rome zoveel bloed heeft vergoten, dat ze hetzelfde lot nu verdient. Typisch was dat hij de enige was die dood wilde gaan en de enige was die overleefde.

Mening:

Ik vond het een erg geslaagd en grappig boek. Vooral de scène als Romulus over de moordenaars struikelt vond ik erg grappig. Ik zou zeker nog meer van dit soort boeken willen lezen, dit is precies het soort boeken dat ik leuk vind. Ook vond ik het Duits niet moeilijk, het was zeer goed te begrijpen.