Hotel Savoy door Joseph Roth

Joseph Roth
Hotel Savoy
1ste ned. druk 1994
vert. van Hotel Savoy 1924

A. Verwachting en eerste reactie.

Omdat het erg moeilijk is een uit het Duits vertaald boek te vinden, had ik niet veel keus. Ik had dan ook geen verwachting van het boek dat ik koos. Eerst dacht ik dat het boek over een Hotel zou gaan. Op de achterflap stond echter dat het over een oorlogssoldaat gaat. Mijn eerste reactie was de vreemde steenkooltekening op de eerste pagina. Daarna viel me de persoonlijke ik-vorm op waarop het verhaal geschreven is.

B. Beknopte samenvatting en analyse.

Het verhaal gaat inderdaad over een soldaat die van het front terugkeert en geheel gedesilisioneerd Europa interkt. Over de oorlog word echter niets verteld. Aan de hand van het jaar van uitgave denk ik dat het de eerste wereldoorlog moet zijn.
Het boek begint wanneer Gabriel Dan een stad in de poort van europa binnenkomt. Hij is daar opzoek naar famillie en geld. Zijn famillie vind hij, maar op geld hoeft hij niet te rekenen. Dan gaat hij in Hotel Savoy wonen waar het verdere verhaal zich omheen afspeelt. In het hotel ontmoet hij een meisje, Stasia, dat naar Parijs wil. Zij heeft haar koffers verpacht aan Ignatz, de liftjongen die later ook de eigenaar van het Hotel blijkt te zijn. Eigenlijk zit er niet echt een verhaal in dit boek. Het is meer een sfeerbeschrijving van hoe het er na de eerste wereld in Oost Europa aan toe ging. In iedere dialoog wordt er wel iets verteld ovre de sfeer. Zo staat heel de stad op zijn kop wanneer er een rijke inversteerder naar de stad komt. Iedereen wil een lening hebben bij meneer Bloomfield. Gabriel dan komt er echter achter dat Bloomfield naar de stad komt om het graf van zijn vader te bezoeken. Idere dag komen er honderden vluchtelingen van het front bij. Ook vrouwen en kinderen komen in de stad aan. Er worden barakken opgesteld. Gabriel en zijn rijke vriend en medevluchtling Zwonimir gaan iedere dag bij de gaarkeukens kijken of er een bekende tussenzit.
Gabriel krijgt een baan aangeboden in deze schaarse tijd van Bloomfield. Hj moet alle aanvragen voor leningen beoordelen en naar Bloomfield doorbriefen. Ondertussen komen er steeds meer vluchtelingen in de barakken en breekt er tyfus uit. Gabriel krijgt een fiks honorarium van Bloomfield en hij trekt de wijde wereld in richting Amerika.

motief:
Desillusionisme, ik denk dat het hele boek een beschrijving is van de manier waarop mensen zich na een hevige oorlog gedragen. Je ziet op iedere bladzijde het ongeordende van een doelloze mensenmassa terug. Zo is iedereen op weg maar weet niet waarheen. Ook de hogere klassen weten zich niet te gedragen en hangen de hele dag in de foyer van het hotel rond.

personages:
Personen die de moeite van het noemen waard zijn, zijn:
-Gabriel Dan een soldaat die terug naar huis wil maar dat eigenlijk nergens vind. Hij is een roundcharacter je ziet van hem wat hij denkt en doet, en vooral hoe hij op voorvallen reageert. Zo merk je op de manier waarop hij met het meisje Stasia omgaat dat hij niet echt een goeie vrouwenversierder is.
-Zwonimir is een strijdmakker van Gabriel. Hij is rijk van het front teruggekeerd en heeft het de eerste dag al gelijk naar zijn zin in het Hotel. Ook hij is een roundcharacter. Je merkt bijvoorbeeld dat hij zeer spontaan maar dat hij tegenover Bloomfield niets te zeggen heeft.
-Stasia is een gewone jonge vrouw die vreemd genoeg alleen in het hotel woont. Ze wil graag naar Parijs en ze houdt niet van opdringerige types. Verder kom je eigenlijk niets over haar te weten en volgens mij is ze dus dat ze een flatcharacter is.
-Ignatz is een liftbediende die wel een grote rol speelt in het boek maar nooit op de voorgrond. Als in het laatste hoofdstuk het hotel afbrand en naar de hoteldirecteur word gezocht blijkt Ignatz ook nog directeur te zijn. Ook hij is een flatcharacter.

perpectief:
Het boek is vanuit Gabriel Dan geschreven in de ik-vorm. Je komt dan ook veel over zijn gedachten te weten; wat hij afkeurt wat niet, enzovoorts.

ruimte:
Het hele verhaal speelt zich in het Hotel af of in iedere geval in diens stad.

stijl:
Ik vind de stijl die de schrijvre gebruikt heel warrig. Je weet vaak niet vanuit wie hij nu weer schrijft. Het is vaak raden ovre wie heij het heeft. De verhaal lijn is prima maar in dialogen spingt hij van de hak op de tak.

thema:
Ik denk dat de schrijver met dit boek aan wil tonen dat de oorlog niet voorbij is als er niet meer gevochten wordt. de verselijk lange nasleep die een oorlog vaak met zich meebrengt word vaak vergeten. Het thema is dus: "met vrede is de oorlog nog niet over".

tijd:
De eerste druk van dit boek stamt uit 1924, zes jaar na de eerste wereld oorlog. Ik denk dat de schrijver deze oorlog niet aan den lijve heeft ondervonden maar dat hij wel alle vluchtelingen zag die aan hem voorbij trokken. Zodoende zag hij de nasleep die zo'n oorlog net zich meebrengt. Hij zag dat de mensen die naar huis wilden dat niet meer konden vinden. Daar hheft hij een boek over geschreven.

C. Verwerkingsopdracht A3

Voordat ik dit boek ging lezen had ik eigenlijk nooit over dit probleem nagedacht. Ik dacht dat wanneer er vrede gesloten is je misschien nog een paar weken moeilijk bereikbaar bent, maar dat je binnen een maand toch gewoon weer vanuit je eigen huis een brood kan bestelen bij de plaatselijke bakker. Je zou toch denken dat er opvang is voor dit soort mensen dat na de oorlog gewoon weer naar huis wil.
Het vervelende is echter dat wanneer je naar huis wilt dat nergens te vinden is. In het boek word ook verteld dat de Hotels overvol raken door al de vluchtelingen die uit Rusland komen. Overal was het een hektiek van jewelste. De mensen waren op zich wel rustig maar ook radeloos. Daardoor gingen ze rare dingen doen. Waar moesten ze naar toe. Hun huis was er niet meer. Geld verdienen kon niet want je bedrijf bestond plotseling niet meer. Al die mensen kwamen nu in barakken terecht waar tot overmaat van ramp de tyfus uitbrak. Een oorlog is dus zo weet ik nu, eigenlijk pas vele generaties later afgelopen.

D. Eindoordeel en evaluatie

Ik vind het een zeer pessimistisch boek. Dat is de schrijver van het nawoord het ook zeker met mij eens. Het boek gaat over de nasleep van de eerste wereld oorlog in Oost-Europa. Er zit geen boeiend verhaal in. De lijn van het verhaal is zelfs af en toe helemaal zoek wanneer een nieuw hoofdstuk begint. Dat vind ik moeilijk om te lezen. Toch vond ik het een leuk boek om te lezen. Niet dat het echt meeslepend is maar toch wil je de verhoudingen tussen de bewoners van het hotel in de gaten houden. Het is als een soort soap. Iedere keer ontdek je iets nieuws en zo blijft het min of meer boeien.
Het boek op zich spreekt mij niet geweldig aan, maar de gedachte erachter des te meer. Hoe de vluchtelingen zich na een oorlog gedragen is leuk om te lezen. En hoe een revolutie ontstaat en uitbreekt is ook leuk om te lezen.