Het huis in niemandsland door Christine Nöstlinger

Samenvatting

Ik heb het boek ‘Het huis in Niemandsland' van Christine Nöstlinger gekozen omdat boeken die zich afspelen in de tweede wereldoorlog mij wel aanspreken. Het verhaal speelt zich af tussen 1940-1945. De hoofdpersoon is een vrij jong meisje van tussen de 7 en 9 jaar dat Christina heet. Ze woont met haar ouders, opa, oma en nog veel meer mensen in 1 huis in Wenen, de hoofdstad van Oostenrijk.
Er werden vaak bomaanslagen gepleegd met vliegtuigen bij haar in de buurt. Op een dag werd hun huis getroffen terwijl alle mensen bij de huisbaas in de schuilkelder zaten. Het huis is half ingestort, waardoor ze moesten verhuizen naar een villa buiten Wenen. Ze gaat daar met haar vader, moeder, zusje en de mevrouw Braun wonen, die 2 kinderen had, genaamd Hildegard en Gerald.

Ze hebben gehoord dat de Russen komen, maar niemand weet precies wanneer. De meeste mensen waren doodsbang voor de Russen, omdat ze verschrikkelijke verhalen over ze gehoord hadden.
Als de Russen uiteindelijk komen, wordt hun villa ingenomen. Ze waren in het begin doodsbang voor de russen maar later werd het steeds minder. Christina werd bevriend met de kok van de russen, genaamd Cohn. Op de dag hielden de Russen een groot feest en de meesten zopen zich helemaal klem. Één Russische soldaat lag te slapen op de grond, met zijn pistool naast zich. Christine en Cohn namen het pistool mee, en verstopten het in een kruiwagen.
Toen de soldaat de volgende dag wakker werd, ontdekte hij dat zijn pistool weg was, en riep iedereen bij elkaar om te vragen waar zijn pistool was. Christina wou het wel zeggen maar ze mocht het niet van haar ouders.
Christina ging vaak met Cohn om. Op een dag gingen ze naar de stad Wenen, waar de grootouders van Christina wonen, want Cohn moet een nieuwe bril kopen.
Cohn zet haar bij haar grootouders af en zei dat hij haar die avond weer op kwam halen. Maar dat was niet zo en ze moest die nacht bij haar grootouders slapen, maar haar ouders wisten dan niet en maakten zich dus ook erg ongerust over Christina. Maar gelukkig zei Gerald het, en haar vader kwam haar de volgende dag ophalen. Bij de controlepost aan de grens van Wenen werden Christina en haar vader gearresteerd, Christina kon nog net vluchten, maar haar vader niet. Ze ging hulp halen bij de andere Russische soldaten en die konden haar vader weer vrij krijgen.
Een paar weken later waren de Russen verdreven en gingen Christina en haar familie weer terug naar Wenen.