Primaire Gegevens
Titel: Die Küchenuhr
Schrijver: Wolfgang Borchert
Geschreven in: 1947
Korte samenvatting
Het verhaal gaat over een man die een klok heeft gevonden uit zijn ouderlijke huis. Hij komt in het park waar ook andere mensen zitten. Hij laat de klok aan hen zien en vertelt heel enthousiast maar de mensen luisteren helemaal niet.
De klok is stil blijven staan op half 3 en hierdoor denkt hij terug aan het verleden toen het nog goed was. Vroeger kwam hij ’s nachts om 3 uur thuis. Zijn moeder kwam dan altijd naar beneden en vroeg hem altijd waarom het weer zo laat moest zijn. Zij maakte voor hem dan eten en bleef altijd bij hem.
Een vrouw en een man in het park snappen de man niet helemaal en willen helemaal niet meer aan het verleden denken. Die ene man denkt op het einde toch terug aan zijn verleden.
Verdieping
Tijd: Het verhaal speelt zich af in de tijd na de oorlog.
Ruimte: Het verhaal speelt zich waarschijnlijk af in Duitsland. Er wordt niet gezegd waar het zich afspeelt maar omdat het in het Duits geschreven ga ik ervan uit dat het zich daar afspeelt.
Vertelwijze: De schrijver is de alwetende verteller.
Thema/ motieven:
Thema: Hoe stuk de geest kan zijn van iemand die de oorlog heeft meegemaakt.
Motieven: verleden, liefde, oorlog en vergeten.
Personages:
Hoofdpersonage; De hoofdpersoon is een man maar zijn naam wordt niet genoemd. Hij is rond de twintig maar heeft een oud gezicht. Je kunt aan hem zien dat van alles heeft meegemaakt en dit nog niet heeft verwerkt. Hij praat eigenlijk alleen met zichzelf, leeft een beetje in zijn eigen wereld.
Bijpersonages: Er komen twee bijpersonen aan het woord; een vrouw met een kind en een andere man.
Vrouw met kind: Zij praat heel even met de man maar vind dat hij op moeten houden over het verleden. Ze komt over als een vrouw die ook veel heeft meegemaakt maar het verleden heeft afgesloten. Zij vindt dat de man het verleden moet afsluiten, het verdringen en er niet meer over moet praten.
De andere man: Hij praat ook met de man maar dringt ook niet tot de man door. Op het eind denkt deze man zelf aan het ‘paradijs’ oftewel het verleden.
Oordeel
· Onderwerp
Het verwerken van een trauma. Het wordt zo niet genoemd in de tekst maar je kunt uit zijn gedrag opmaken dat het hij bezig is met verwerken van de oorlog maar dat het niet zo goed lukt.
· Gebeurtenissen
Het wandelen in het park, het praten met de mensen waarbij hij eigenlijk alleen met zichzelf praat. De opmerkingen van de andere man en de vrouw met het kind. Het terug denken aan de tijd bij zijn moeder, de goede ouwe tijd. Het terug denken van de andere man aan de goede tijd in het verleden.
· Personen
De man met de klok is goed te begrijpen, hij probeert zijn trauma te verwerken. Hij praat eigenlijk alleen met zichzelf en heeft bijna geen contact met anderen. De klok heeft erg veel waarde voor hem. De kapotte klok geeft zijn kapotte innerlijk weer. De andere man geeft een realistische verklaring voor de kapotte klok maar de man maakt daar iets speciaals van. De man heeft erg veel innerlijke monologen. Hij leeft nog in zijn eigen wereld om zijn trauma te verwerken. De andere twee willen daar niks van weten, ze leven als het ware in twee werelden.
Door het terug halen van zijn moeder – figuur in zijn gedachten haalt hij de zorgzaamheid en zekerheid een beetje terug. Hij idealiseert zijn herinnering. Deze herinnering is zeer gevoelig voor hem.
De andere man zoekt eigenlijk geen contact met de man met de klok maar op een gegeven moment geeft hij een realistisch verklaring voor het stil staan van de klok. Op het eind zegt hij iets over een Paradijs, hij duidt hiermee op zijn eigen verleden.
De vrouw vindt dat de man met de klok zijn verleden moet afsluiten, zij zegt dit niet letterlijk maar dit blijkt uit haar houding. Zij wil zelf niet meer praten over de oorlog.
· Opbouw
Het verhaal is chronologisch opgebouwd met flashbacks. Het verhaal begint in het park waar de man met klok enthousiast vertelt over wat hij gevonden heeft, dat de klok nog het enige is wat over is van zijn ouderlijke huis. Het verhaal vervolgt zich verder met zijn verklaring voor het stil staan van de klok. Hij praat in zichzelf, zijn innerlijke monoloog. Daarna is het verhaal weer terug in de werkelijkheid en daarna weer een stuk herinnering. Het eindigt met een blik op het verleden van de andere man.
· Taalgebruik
Het verhaal is in het Duits geschreven. Het taalgebruik is verder niet moeilijk en goed te lezen.
Genre
Hoofdgenre: roman
Subgenre: oorlog, blik in het verleden.
Mening
Ik vond dit verhaal goed te lezen en goed te begrijpen. Ik vond het best moeilijk om er speciale dingen uit te halen en daarom erg fijn dat dit in de klas werd besproken.
Door dit verhaal ben ik erachter gekomen dat mensen die een oorlog hebben meegemaakt van binnen meer kapot zijn dan het lijkt. Om de man in het verhaal te begrijpen kostte mij meer moeite dan ik dacht.
REACTIES
1 seconde geleden