Titel: Der Schimmelreiter
Schrijver: Theodor Storm
Aantal bladzijdes: 173
1e publicatie: 1888
Samenvatting (max 15 regels): Een reiziger wordt aan de kust van Oost-Friesland overvallen door zwaar weer. Hij ziet een schimmel met een berijder. In een herberg gaat hij schuilen. In de herberg vertelt de schoolmeester over de ‘schimmelreiter’: Hauke Haien was een technische jongen, die zijn hele leven al een grote belangstelling heeft voor dijken. Hauke wil graag dijkgraaf worden. Eerst wordt hij knecht van de dijkgraaf Tede Volkerts. Hauke stoot Ole Peterson van zijn plek en daar is hij niet blij mee. Hauke wordt verliefd op de dochter van de dijkgraaf, Elke. Als de vader van Elke doodgaat, neemt Hauke het over als dijkgraaf en trouwt met Elke. Ole Peterson bazuint verhalen rond die Hauke niet echt populair maakt. Ook wil Hauke een nieuwe dijk bouwen, maar daar zijn de bewoners het ook niet mee eens. Er komen steeds vreemdere verhalen over de nieuwe dijkgraaf. Er werd bijvoorbeeld gezegd dat de schimmel waarop Hauke reed opgestaan was uit de dood.
Na een tijd kreeg Elke een dochtertje, die blijkt zwakzinnig te zijn. De nieuwe dijk loopt niet voorspoedig en Ole Peterson maakt gebruik van Hauke’s zwakke plek. Hij zorgt hiervoor voor zijn ondergang. De oude dijk breekt door en het hele dorp wordt onderwater gezet. Hauke verdrinkt met zijn schimmel. Na honderd jaar ligt de Hauke Haien- dijk er nog steeds. Telkens als zwaar weer de dijk bedreigt, duikt de schimmel met berijder op, waardoor de mensen weten dat ze moeten oppassen.
Conflict tussen de figuur en zijn omgeving = Dijkgraaf met zijn verlichte ideeën tegenover de onbuigzaamheid en het bijgeloof van een boerengemeenschap.
Auteur: Theodor Storm was een Duitse schrijver in het realisme. Hij schreef "Der Schimmelreiter" in zijn laatste levensjaar, dit was zijn meesterwerk. Storm werd geboren in Husum, een havenstadje aan de Noordfriese waddenkust in Sleewijk Holstein, de noordelijkste deelstaat van Duitsland, die dan nog onder de Deense kroon valt.
Hun ouders horen tot de gegoede burgerij. Storm ging naar gymnasium Lübeck en is daar begonnen met poezië. In 1837 ging Storm rechten studeren in Kiel. Hij ging volksverhalen, volkssprookjes en natuurgedichten verzamelen.
Periode : Idealisten werden realisten. Opkomende kapitalisme. Arbeidersklasse groeit, het proletariaat (= armste klasse van de samenleving bezitloze arbeiders). Politiek onzekere tijd.
1876: Karl Marx kwam met Das Kapital. Gevolg hiervan was de oprichting van de eerste vakbond en de eerste socialistische partij. De vierde stand werd steeds groter.
Schrijvers van deze tijd, hadden de aardse realiteit als uitgangspunt. Hun personages vinden soms een klein geluk, vaak ook niet. Het menselijk verlangen naar geluk loopt stuk op de realiteit: tevredenheid is genoeg.
Titelverklaring: Het verhaal gaat over de legende van 'Der Schimmelreiter'. Het gaat zowel om Haike die op een schimmel rijdt als de vreemdeling die bij slecht weer boven komt op zijn schimmel.
Genre: Drama Roman
Literaire periode: Realisme
Opbouw tekst: Het is een stuk tekst, zonder hoofdstukken. De tekst wordt niet onderbroken door figuurtjes zoals *. Storm heeft flarden Noord Fries dialect door het verhaal gestrooid, die voor Nederlanders makkelijk te begrijpen zijn.
Motto: -
Thema: Een oude sage over een spookruiter
Motieven: Werklust (Hauke is altijd bezig met het worden van dijkgraaf), de schimmel, de legende, de dijk, god en de duivel, Hollandse elementen, bijgeloof van de Friezen (= in dit novelle wordt de scheppingskracht van het individu tegenover een in zijn tradities vastgeroeste gemeenschap geplaatst)
Perspectief: ik- perspectief tot bladzijde 16, daarna personeel vertelperspectief
Verteller: Dubbele raamverteller (= een raamvertelling start met een vertelling in het heden waarin een personage aan het woord is, soort backstory, waarbij het thema wordt bepaald en de personages als vertelinstanties worden geïntroduceerd. Ze vertellen een verhaal dat in het verlden heeft plaatsgevonden)
De schoolmeester (1) vertelt het verhaal van Haike aan de reiziger en de reiziger (2) zet het vervolgens op papier + de schrijver herinnert zich dat hij als kind dit verhaal van de reiziger heeft gelezen. Hierdoor wordt het een soort sage.
Verhaal(lijnen): Twee, de reiziger (rond 1888) en de verteller van het verhaal (schoolmeester, rond 1750)
Aardrijkskundige plaats: Aan de oude waddenkust van Noord- Friesland, Duitsland, een plek waar de men het tegen de zee moet opnemen
Tijdsperiode: Rond 1817
Ruimte: Aan de kust van Nord- Friesland, Duitsland; bij de dijk, in huize Haien, in het dorp
Chronologisch?: Nee, het verhaal begint in de toekomst en gaat verder in het verleden.
Flashbacks of flashforwards: Flashback, ze vertellen een verhaal uit het verleden.
Vertelde tijd: In de tegenwoordig tijd maar een paar uur
Personages: Hauke Haien, de hoofdpersoon, gebaseerd op de wiskundige en astronaut Hans Momsen
Elke Haien (Volkert), de dochter van de voorgaande dijkgraaf en Hauke’s vrouw
Wienke Haiken, de zwakzinnige dochter van Hauke en Elke
Tede Volkerts, de vader van Elke en de voorafgaande dijkgraaf
Ole Peters, de eerste knecht van de dijkgraaf en het rivaal van Hauke, de mensen vonden Hauke beter en werd de volgende dijkgraaf, Ole zal nooit zijn nederlaag kunnen vergeten en zal Hauke altijd dwarsbomen
Trin’ Jans, oud vrouwtje wiens angorakater door Hauke gedood wordt, wordt later door Hauke in huis genomen
De schoolmeester, een man van het dorp die het verhaal vertelt aan de schrijver, honderd jaar later
De reiziger
Open of gesloten einde: Gesloten, de schoolmeester is klaar met het vertellen aan de reiziger.
Eigen mening: Ik vond het verhaal in eerst instantie moeilijk te begrijpen, maar na te hebben gekeken op internet, snapte ik het verhaal beter. Het verhaal was niet heel moeilijk om te lezen.
“Telkens als zwaar weer de dijk bedreigt, duikt de schimmel met zijn bereider op en weten de mensen dat ze moeten oppassen.”
Uitgebreide samenvatting:
The novella tells the story of Hauke Haien, allegedly related to the author by a schoolmaster in a small town in Northern Frisia. Hauke is the son of a farmer and licensed surveyor, and does his best to learn his father's trade. He even learns Dutch so he can read a Dutch print of Euclid's work on mathematics and geometry. Over time, he becomes very familiar with the dykes along the local coast, and begins to wonder if it would not be better to make them flatter on the sea side so as to reduce their windage during floods.
When local Deichgraf Tede Volkerts fires one of his hands, Hauke applies for the job and is accepted. He soon becomes a great help for Volkerts, which makes Ole Peters, the senior hand, dislike him. Tensions rise even more when Hauke begins to show interest in the Deichgraf's daughter, Elke. Hauke even proposes marriage, but she wants to wait.
After the unexpected deaths of both Hauke's and Elke's fathers, the people of the village must chose a new Deichgraf. Hauke is actually already doing the work, but does not hold the necessary lands required for the position. However, Elke announces that they are engaged, and that he will soon hold her family's lands as well. With the traditionalists satisfied, Hauke becomes the new Deichgraf. However, the people soon start talking about his white horse, which they believe is a resurrected skeleton that used to be visible on a small island, but is now gone.
Meanwhile, Hauke begins to implement the changes to the form of the dykes that he envisioned since childhood. However, during a storm surge several years later, the older dykes break and Hauke has to witness Elke and their daughter, Wienke, being swept away by the water. In agony, he drives his white horse into the sea, yelling, "Lord, take me, spare the others!"
The novella ends with the schoolmaster recounting that after the flood, the mysterious horse skeleton was once again seen lying on the small island off the coast. Hauke Haien's dyke still stands, and has saved many lives in the hundred years since its creator's tragic demise. And the older ones in the village say that, on stormy nights, a ghostly rider on a white horse can sometimes be seen patrolling the dyke.
Uitgebreide samenvatting 2:
Een reiziger wordt aan de kust van Oost-Friesland overvallen door zwaar weer. Tot zijn verbazing ziet hij twee keer een schimmel met zijn berijder langs zich heenrijden, zonder dat hij ook maar een geluidje van hoeven hoort. Dan ziet hij hoe de man zich met zijn paard van de dijk stort. Als de reiziger bij een dorp aankomt, vindt hij een herberg waar hij kan schuilen voor het noodweer. In de herberg hoort hij juist een dijkgraaf met zijn mannen praten over het slechte weer. De reiziger vertelt hun wat hij heeft gezien en de mannen weten meteen dat hen een zware tijd staat te wachten. Als hij zich afvraagt wie hij dan wel niet gezien heeft, vertelt de dorpsleraar hem het verhaal van de "schimmelreiter".
Hauke Haien was een technisch zeer begaafd kind. Hij had al zijn hele leven een grote belangstelling voor dijken. Later werd hij dan ook een knecht op het landgoed van de dijkgraaf. Ole Petersen, de meesterknecht van de dijkgraaf, had niet zo'n hoge pet op van Hauke, die in zijn vrije tijd altijd maar in zijn boeken zat. Na verloop van tijd slaagde Hauke erin om de dijkgraaf te wijzen op allerlei werkzaamheden, die nodig moesten worden uitgevoerd. De dijkgraaf was hem hier echter niet dankbaar voor. Intussen waren Hauke en de dochter van de dijkgraaf, Elke verliefd op elkaar geworden. Ze hielden hun liefde echter geheim, omdat Elke vreesde dat haar vader geen toestemming tot hun huwelijk zou geven. Toen Hauke's vader stierf bleek hij voor zijn zoon nog een lapje grond te hebben gekocht van zijn met moeite bijeengespaarde geld. Dit grondbezit zou Hauke echter niet groot genoeg maken om zijn aanzien in het dorp te doen stijgen, waardoor hij een opvolger zou worden van de dijkgraaf. Daarom deed Elke na de dood van haar vader een goed woordje voor Hauke bij de dijkgraaf uit de nabijgelegen stad. Ze vertelde hem van hun huwelijksplannen, waardoor Hauke in het bezit zou komen van het land van haar vader. Door haar goede woordjes werd hauke toch de nieuwe dijkgraaf. Ole Petersen, die allang ontslag had genomen bij de oude dijkgraaf, bracht het praatje in de wereld dat Hauke alleen maar met Elke was getrouwd om dijkgraaf te worden. Hauke maakte zich niet geliefder toen hij vertelde dat hij een nieuwe dijk ging bouwen om op deze manier nieuw land te verkrijgen. Intussen waren er steeds meer vreemde verhalen over de nieuwe dijkgraaf in omloop gebracht. Zo zou de schimmel waar hij altijd op reed, een tot leven weergekeerd geraamte zijn, dat vroeger af en toe bij maanlicht in ze boven de golven uitstak, maar dat niet meer te zien was geweest, sinds de dijkgraaf het paard had. Haike's vrouw kreeg na lang wachten een dochtertje, het meisje bleek zwakzinnig te zijn. na een ziekte was de dijkgraaf erg verzwakt en had hij een groot deel van zijn wilskracht verloren. Ole Petersen maakte hier optimaal gebruik van en praate de dijkgraaf om. Hij moest genoegen nemen met minieme herstelwerkzaamheden aan een zwakke plek in de aansluiting van de oude op de nieuwe dijk. Dit leidde tot zijn ondergang. Tijdens een spookachtige nacht rijdt Hauke bij stormvloed uit om de dijken te controleren. Tot zijn grote schrik ziet hij dat de dijkbewakers op bevel van Petersen bezig zijn, zijn nieuwe dijk door te graven om de oude dijk, waarin ze meer vertrouwen hebben, te redden. Hij weet dit nog net te verhinderen. Opeens ziet hij hoe zijn vrouw en kind, die hij veilig in hun hooggelegen huis waande, in een rijtuig komen aanrijden, recht op het water af, dat kort tevoren door de oude dijk is gebroken. Ze worden meegesleurd in de woeste watermassa. Wanhopig stort ook de dijkgraaf zich op zijn schimmel in de golven. Na honderd jaar ligt de Hauke-Haien-dijk er nog steeds. Telkens als zwaar weer de dijk bedreigt, duikt nu de schimmel met zijn bereider op en weten de mensen dat ze moeten oppassen.
Schrijver: Theodor Storm
Aantal bladzijdes: 173
1e publicatie: 1888
Samenvatting (max 15 regels): Een reiziger wordt aan de kust van Oost-Friesland overvallen door zwaar weer. Hij ziet een schimmel met een berijder. In een herberg gaat hij schuilen. In de herberg vertelt de schoolmeester over de ‘schimmelreiter’: Hauke Haien was een technische jongen, die zijn hele leven al een grote belangstelling heeft voor dijken. Hauke wil graag dijkgraaf worden. Eerst wordt hij knecht van de dijkgraaf Tede Volkerts. Hauke stoot Ole Peterson van zijn plek en daar is hij niet blij mee. Hauke wordt verliefd op de dochter van de dijkgraaf, Elke. Als de vader van Elke doodgaat, neemt Hauke het over als dijkgraaf en trouwt met Elke. Ole Peterson bazuint verhalen rond die Hauke niet echt populair maakt. Ook wil Hauke een nieuwe dijk bouwen, maar daar zijn de bewoners het ook niet mee eens. Er komen steeds vreemdere verhalen over de nieuwe dijkgraaf. Er werd bijvoorbeeld gezegd dat de schimmel waarop Hauke reed opgestaan was uit de dood.
Na een tijd kreeg Elke een dochtertje, die blijkt zwakzinnig te zijn. De nieuwe dijk loopt niet voorspoedig en Ole Peterson maakt gebruik van Hauke’s zwakke plek. Hij zorgt hiervoor voor zijn ondergang. De oude dijk breekt door en het hele dorp wordt onderwater gezet. Hauke verdrinkt met zijn schimmel. Na honderd jaar ligt de Hauke Haien- dijk er nog steeds. Telkens als zwaar weer de dijk bedreigt, duikt de schimmel met berijder op, waardoor de mensen weten dat ze moeten oppassen.
Auteur: Theodor Storm was een Duitse schrijver in het realisme. Hij schreef "Der Schimmelreiter" in zijn laatste levensjaar, dit was zijn meesterwerk. Storm werd geboren in Husum, een havenstadje aan de Noordfriese waddenkust in Sleewijk Holstein, de noordelijkste deelstaat van Duitsland, die dan nog onder de Deense kroon valt.
Hun ouders horen tot de gegoede burgerij. Storm ging naar gymnasium Lübeck en is daar begonnen met poezië. In 1837 ging Storm rechten studeren in Kiel. Hij ging volksverhalen, volkssprookjes en natuurgedichten verzamelen.
Periode : Idealisten werden realisten. Opkomende kapitalisme. Arbeidersklasse groeit, het proletariaat (= armste klasse van de samenleving bezitloze arbeiders). Politiek onzekere tijd.
1876: Karl Marx kwam met Das Kapital. Gevolg hiervan was de oprichting van de eerste vakbond en de eerste socialistische partij. De vierde stand werd steeds groter.
Schrijvers van deze tijd, hadden de aardse realiteit als uitgangspunt. Hun personages vinden soms een klein geluk, vaak ook niet. Het menselijk verlangen naar geluk loopt stuk op de realiteit: tevredenheid is genoeg.
Titelverklaring: Het verhaal gaat over de legende van 'Der Schimmelreiter'. Het gaat zowel om Haike die op een schimmel rijdt als de vreemdeling die bij slecht weer boven komt op zijn schimmel.
Literaire periode: Realisme
Opbouw tekst: Het is een stuk tekst, zonder hoofdstukken. De tekst wordt niet onderbroken door figuurtjes zoals *. Storm heeft flarden Noord Fries dialect door het verhaal gestrooid, die voor Nederlanders makkelijk te begrijpen zijn.
Motto: -
Thema: Een oude sage over een spookruiter
Motieven: Werklust (Hauke is altijd bezig met het worden van dijkgraaf), de schimmel, de legende, de dijk, god en de duivel, Hollandse elementen, bijgeloof van de Friezen (= in dit novelle wordt de scheppingskracht van het individu tegenover een in zijn tradities vastgeroeste gemeenschap geplaatst)
Perspectief: ik- perspectief tot bladzijde 16, daarna personeel vertelperspectief
De schoolmeester (1) vertelt het verhaal van Haike aan de reiziger en de reiziger (2) zet het vervolgens op papier + de schrijver herinnert zich dat hij als kind dit verhaal van de reiziger heeft gelezen. Hierdoor wordt het een soort sage.
Verhaal(lijnen): Twee, de reiziger (rond 1888) en de verteller van het verhaal (schoolmeester, rond 1750)
Aardrijkskundige plaats: Aan de oude waddenkust van Noord- Friesland, Duitsland, een plek waar de men het tegen de zee moet opnemen
Tijdsperiode: Rond 1817
Ruimte: Aan de kust van Nord- Friesland, Duitsland; bij de dijk, in huize Haien, in het dorp
Chronologisch?: Nee, het verhaal begint in de toekomst en gaat verder in het verleden.
Flashbacks of flashforwards: Flashback, ze vertellen een verhaal uit het verleden.
Vertelde tijd: In de tegenwoordig tijd maar een paar uur
Personages: Hauke Haien, de hoofdpersoon, gebaseerd op de wiskundige en astronaut Hans Momsen
Wienke Haiken, de zwakzinnige dochter van Hauke en Elke
Tede Volkerts, de vader van Elke en de voorafgaande dijkgraaf
Ole Peters, de eerste knecht van de dijkgraaf en het rivaal van Hauke, de mensen vonden Hauke beter en werd de volgende dijkgraaf, Ole zal nooit zijn nederlaag kunnen vergeten en zal Hauke altijd dwarsbomen
Trin’ Jans, oud vrouwtje wiens angorakater door Hauke gedood wordt, wordt later door Hauke in huis genomen
De schoolmeester, een man van het dorp die het verhaal vertelt aan de schrijver, honderd jaar later
De reiziger
Open of gesloten einde: Gesloten, de schoolmeester is klaar met het vertellen aan de reiziger.
Eigen mening: Ik vond het verhaal in eerst instantie moeilijk te begrijpen, maar na te hebben gekeken op internet, snapte ik het verhaal beter. Het verhaal was niet heel moeilijk om te lezen.
“Telkens als zwaar weer de dijk bedreigt, duikt de schimmel met zijn bereider op en weten de mensen dat ze moeten oppassen.”
The novella tells the story of Hauke Haien, allegedly related to the author by a schoolmaster in a small town in Northern Frisia. Hauke is the son of a farmer and licensed surveyor, and does his best to learn his father's trade. He even learns Dutch so he can read a Dutch print of Euclid's work on mathematics and geometry. Over time, he becomes very familiar with the dykes along the local coast, and begins to wonder if it would not be better to make them flatter on the sea side so as to reduce their windage during floods.
When local Deichgraf Tede Volkerts fires one of his hands, Hauke applies for the job and is accepted. He soon becomes a great help for Volkerts, which makes Ole Peters, the senior hand, dislike him. Tensions rise even more when Hauke begins to show interest in the Deichgraf's daughter, Elke. Hauke even proposes marriage, but she wants to wait.
After the unexpected deaths of both Hauke's and Elke's fathers, the people of the village must chose a new Deichgraf. Hauke is actually already doing the work, but does not hold the necessary lands required for the position. However, Elke announces that they are engaged, and that he will soon hold her family's lands as well. With the traditionalists satisfied, Hauke becomes the new Deichgraf. However, the people soon start talking about his white horse, which they believe is a resurrected skeleton that used to be visible on a small island, but is now gone.
Meanwhile, Hauke begins to implement the changes to the form of the dykes that he envisioned since childhood. However, during a storm surge several years later, the older dykes break and Hauke has to witness Elke and their daughter, Wienke, being swept away by the water. In agony, he drives his white horse into the sea, yelling, "Lord, take me, spare the others!"
The novella ends with the schoolmaster recounting that after the flood, the mysterious horse skeleton was once again seen lying on the small island off the coast. Hauke Haien's dyke still stands, and has saved many lives in the hundred years since its creator's tragic demise. And the older ones in the village say that, on stormy nights, a ghostly rider on a white horse can sometimes be seen patrolling the dyke.
Een reiziger wordt aan de kust van Oost-Friesland overvallen door zwaar weer. Tot zijn verbazing ziet hij twee keer een schimmel met zijn berijder langs zich heenrijden, zonder dat hij ook maar een geluidje van hoeven hoort. Dan ziet hij hoe de man zich met zijn paard van de dijk stort. Als de reiziger bij een dorp aankomt, vindt hij een herberg waar hij kan schuilen voor het noodweer. In de herberg hoort hij juist een dijkgraaf met zijn mannen praten over het slechte weer. De reiziger vertelt hun wat hij heeft gezien en de mannen weten meteen dat hen een zware tijd staat te wachten. Als hij zich afvraagt wie hij dan wel niet gezien heeft, vertelt de dorpsleraar hem het verhaal van de "schimmelreiter".
Hauke Haien was een technisch zeer begaafd kind. Hij had al zijn hele leven een grote belangstelling voor dijken. Later werd hij dan ook een knecht op het landgoed van de dijkgraaf. Ole Petersen, de meesterknecht van de dijkgraaf, had niet zo'n hoge pet op van Hauke, die in zijn vrije tijd altijd maar in zijn boeken zat. Na verloop van tijd slaagde Hauke erin om de dijkgraaf te wijzen op allerlei werkzaamheden, die nodig moesten worden uitgevoerd. De dijkgraaf was hem hier echter niet dankbaar voor. Intussen waren Hauke en de dochter van de dijkgraaf, Elke verliefd op elkaar geworden. Ze hielden hun liefde echter geheim, omdat Elke vreesde dat haar vader geen toestemming tot hun huwelijk zou geven. Toen Hauke's vader stierf bleek hij voor zijn zoon nog een lapje grond te hebben gekocht van zijn met moeite bijeengespaarde geld. Dit grondbezit zou Hauke echter niet groot genoeg maken om zijn aanzien in het dorp te doen stijgen, waardoor hij een opvolger zou worden van de dijkgraaf. Daarom deed Elke na de dood van haar vader een goed woordje voor Hauke bij de dijkgraaf uit de nabijgelegen stad. Ze vertelde hem van hun huwelijksplannen, waardoor Hauke in het bezit zou komen van het land van haar vader. Door haar goede woordjes werd hauke toch de nieuwe dijkgraaf. Ole Petersen, die allang ontslag had genomen bij de oude dijkgraaf, bracht het praatje in de wereld dat Hauke alleen maar met Elke was getrouwd om dijkgraaf te worden. Hauke maakte zich niet geliefder toen hij vertelde dat hij een nieuwe dijk ging bouwen om op deze manier nieuw land te verkrijgen. Intussen waren er steeds meer vreemde verhalen over de nieuwe dijkgraaf in omloop gebracht. Zo zou de schimmel waar hij altijd op reed, een tot leven weergekeerd geraamte zijn, dat vroeger af en toe bij maanlicht in ze boven de golven uitstak, maar dat niet meer te zien was geweest, sinds de dijkgraaf het paard had. Haike's vrouw kreeg na lang wachten een dochtertje, het meisje bleek zwakzinnig te zijn. na een ziekte was de dijkgraaf erg verzwakt en had hij een groot deel van zijn wilskracht verloren. Ole Petersen maakte hier optimaal gebruik van en praate de dijkgraaf om. Hij moest genoegen nemen met minieme herstelwerkzaamheden aan een zwakke plek in de aansluiting van de oude op de nieuwe dijk. Dit leidde tot zijn ondergang. Tijdens een spookachtige nacht rijdt Hauke bij stormvloed uit om de dijken te controleren. Tot zijn grote schrik ziet hij dat de dijkbewakers op bevel van Petersen bezig zijn, zijn nieuwe dijk door te graven om de oude dijk, waarin ze meer vertrouwen hebben, te redden. Hij weet dit nog net te verhinderen. Opeens ziet hij hoe zijn vrouw en kind, die hij veilig in hun hooggelegen huis waande, in een rijtuig komen aanrijden, recht op het water af, dat kort tevoren door de oude dijk is gebroken. Ze worden meegesleurd in de woeste watermassa. Wanhopig stort ook de dijkgraaf zich op zijn schimmel in de golven. Na honderd jaar ligt de Hauke-Haien-dijk er nog steeds. Telkens als zwaar weer de dijk bedreigt, duikt nu de schimmel met zijn bereider op en weten de mensen dat ze moeten oppassen.
REACTIES
1 seconde geleden