Das Schiff Esperanze door Fred von Hoerschelmann

Axel Grove is een man op zoek naar een baan , hij kan op een boot werken als bootmannetje. Er zijn twee boten waarop hij terecht kan, eentje gaat over 3 weken weg en de ander nu. Hij heeft weinig geld en kiest dus voor de Esperanza, bovendien zag hij dat die kapitein ook grove heet, misschien is het familie…
Megerlin is een vluchteling, hij wilt naar Amerika en gaat sneaky mee op de boot samen met ene Edna. Eenmaal op de boot ontmoet Axel; Bengsten, de eerste stuurman. Hij brengt Axel naar Kapitein Grove. Axel keek altijd erg op naar z’n vader, maa rnu hij met ziet vindt hij het eigenlijk maar een stomme dronkelap. Grove vindt Axel een watje omdat hij niet zo is als z’n vader.
Podbiak werkt ook op de boot, hij heeft voor 50 euro zeven mensen aan boord genomen. (waaronder Megerlin en Edna) hij heeft een droom en Krucha hoort dit en gaat met hem praten. Hij ontfutselt Podbiak’s geheim. Podbiak wilt namelijk de dudes dumpen op de zee. Hij gaat dan even met een klein bootje de zee op en zegt dat het strand ongeveer 10 meter zwemmen is, maar eigenlijk zijn ze midden op zee. Zo hebben de schippers genoeg geld en niet het gevaar om gesnapt te worden als smokkelaars. Podbiak is oud en weet niet of hij de last van de vluchtelingen wel aan kan en Krucha ziet een kans om zijn taak over te nemen. Krucha legt het idee voor aan Bengtsen. Hij vindt hem een sukkel maar laat het toe.

Bengtsen vertelt dit tegen Grove (eigenlijk wilt hij geen mensen meer overboord zetten nu zijn zoon er is). Hij wil niet dat Axel dit weet want anders wordt hij in een slecht daglicht gezet. Ondertussen gaat Axel naar het laderaum. Hij hoort stemmen en schrikt zich dood. Hij maakt een deurtje open en ziet de vluchtelingen. Hij raakt in gesprek met Edna en Megerlin. Hij vertelt ze waar ze zijn en hoe het schip heet. Daarna gaat hij naar Grove om te vragen waar dit allemaal op slaat. Grove wordt gepisst op hem omdat hij heeft gezegd hoe de boot heet en waar ze zijn. Nu kunnen ze niet meer makkelijk dumpen omdat ze ze dan kunnen verlinken. Dezelfde avond brengen ze de vluchtelingen weg (dat zijn ze van plan) Krucha gaat ze wegbrengen en telt er zeven. Grove en Bengtsen praten nog even na als er een matroos binnenkomt en zegt dat er nog een verstekeling op de boot is. Ze gaan een kijkje nemen en zien dat Megerlin nog op de boot is. In eerste instantie geven ze Krucha de schuld dat hij niet goed geteld heeft, maar dan denkt hij dat er gewoon stiekem nog een achtste persoon op de boot was. Megerlin vertelt dat er een ander iemand meewilde gaan. En dat hij dan gewoon op de boot kon blijven. Grove denkt meteen aan Axel. Hij gaat hem zoeken maar vindt hem niet. Grove freakt de pan uit en wilt terug naar de zandbank gaan, bengtsen zegt dat er toch niemand meer zal leven. Toch gaan ze terug.

Personages:
Grove – Kapitein en vader van Axel
Axel – zoon, spanningen tussen papa en Axel
Bengtsen – eerste stuurman, contact met grove
Podbiak – de mensen overhoord, droom --> angst. Werkte samen met Bengtsen
Krucha – droom gehoord, wilt baan overnemen
Megerlin – vluchteling – wilt eigenlijk niet meer naar de VS