Amerika door Franz Kafka

Karl Rossman, 16 jaar, wordt van huis weggestuurd naar Amerika door zijn ouders. Hij had namelijk zijn nanny verleidt, zij hem eigenlijk, en haar zwanger gemaakt (?). Hij was, toen hij van boord ging, zijn paraplu vergeten en vroeg aan een bekende, Franz Butterbaum, van de reis of deze even op zijn koffer kon passen terwijl hij zijn paraplu zou gaan zoeken. Hij gaat terug in het schip en verdwaalt daar en bonst op een deur van een kabine. Daar komt hij ‘der Heizer’ tegen. Hij wordt door zijn baas, Schubal, slecht behandelt. Hij besluit op advies van Karl, naar de kapitein te gaan en hem zijn mening te geven en hem te vertellen over de situatie met Schubal. Hij maakt er echter zo’n rotzooi van door alles heel uitgebreid te gaan vertellen dat het hel warrig wordt. Karl besluit in te grijpen en zegt hem het duidelijk te vertellen. Der Heizer is echter helemaal van streek en valt Karl vervolgens aan. Karl blijft echter zich inzetten voor hem. Er zijn in de hut van de kapitein van de kapitein nog een paar mensen, onder hen Senator Edward Jakob. Hij blijkt de oom te zijn van Karl. Hij besluit Karl mee te nemen naar zijn huis en hem daar op te voeden.
Karl heeft het daar heel goed. Hij leert ijverig en maakt ook zeker vooruitgang. Zijn oom is erg aardig voor hem, zelfs een beetje op een incestueuze manier. Hij makt ook contact met Herr Mack, een vriend van zijn oom, waar hij meermalen mee gaat paardrijden. Op een dag ontmoet hij ook Herr Polunder, een andere vriend van zijn oom, die hem perse wil uitnodigen bij hem thuis. Oom is er niet zo blij mee, maar gaat uiteindelijk akkoord. Het is al vrij laat als Karl samen met Pollunder naar zijn landgoed rijdt. Als hij dar aankomt blijkt er nog een vriend van zijn oom daar te zijn, Herr Green. Pollunder lijkt op het eerste gezicht niet blij te zijn dat hij ook is gekomen, maar gaat daarna wel vrolijk met hem babbelen. Pollunders dochter is er ook, Klara. Klara laat Karl het huis zien. Ze bewonen het nog niet zo lang, dus er is nog nauwelijks elektriciteit. Ze laat hem de kamer zien waar hij de nacht zal doorbrengen, maar hij mag nog niet naar binnen. Karl doet dit toch, Klara wordt heel boos en ze gaan vechten. Ze blijkt de verloofde te zijn van Mack. Ze gaat vervolgens naar haar kamer en zegt dat als hij zin heeft hij later wel langs mag komen. Karl staat op de gang, heeft geen idee waar hij is, ziet niks vanwege de donkerte en wil naar huis, vanwege het gevecht met Klara, maar ook omdat zijn oom niet echt blij was met zijn bezoek en Karl zich schuldig voelde. Hij probeert de weg terug te vinden, maar dat wil niet echt lukken en raakt verdwaalt. Op een gegeven moment komt hij een dienaar tegen die hem naar de kamer van Pollunder brengt, Green is er ook nog. Hij zegt dat hij naar huis wil, Pollunder doet eerst nog wel moeilijk, maar uiteindelijk belooft hij hem om 12 uur naar het station te brengen. Karl gaat weer naar boven, ontmoet daar Klara en Mack en speelt nog wat piano voor ze, om kart voor 12 wil hij naar beneden om Pollunder te ontmoeten, maar dan komt Green naar boven en geeft hem een brief van zijn oom. Die zegt dat Karl zich niet aan zijn principes heeft gehouden en dat hij een man is van echte principes. Het spijt hem ontzettend, maar hij wil hem nooit meer zien. Karl besluit daarop naar New York te gaan. Hij brengt de nacht door in een kleine herberg en ontmoet daar twee landlopers, Robinson en Delamarche. Hij besluit met hen mee te gaan naar Butterford waar erg veel werk schijnt te zijn. De twee hebben helemaal geen geld en Karl moet alles betalen. Hij doet dit allemaal maar, omdat hij denkt dat het zijn echte vrienden zijn. Als ze dan op een gegeven moment ergens in de berm liggen moet Karl bij een hotel eten gaan halen. Hij doet dit en komt een erg aardige kokkin tegen die hem een baan aanbiedt. Hij zegt dat hij erover na zal denken en gaat terug naar zijn makkers. Als hij daar aankomt merkt hij dat zij in zijn tas hebben gekeken en wordt erg boos. Er mist niks, alleen een foto van zijn ouders die hem erg dierbaar was. Hij besluit daarop te scheiden van zijn makkers en de baan in het hotel aan te nemen. Hij wordt daar liftjongen. Hij ontmoet ook een meisje, Therese Brechtold, de secretaresse van de kokkin, waarmee hij bevriend wordt. Het werk is erg zwaar, maar Karl is erg ijverig en probeert alles zo goed mogelijk te doen. Op een dag komt Robinson hem opzoeken in het hotel en vraagt hem geld. Hij is dronken en Karl wil niet dat iemand hem ziet. Hij probeert Robinson dan naar de slaapzaal te brengen en in zijn bed te leggen. Hij mag echter absoluut niet zijn post verlaten tijdens zijn werkuren zonder dat te melden. Zijn baas komt er achter en hij moet naar zijn kantoor komen. Daar zijn de hoofdkelner en de hoofdportier. Zij willen weten waarom hij zijn post had verlaten. Ze geven hem echter niet de tijd om het uit te leggen en spoedig ziet Karl in dat het toch geen zin heeft zich nog te verzetten. De kokkin komt nog een goed woordje voor hem doen, maar als zij denkt ook dat Karl gewoon naar buiten is gegaan om lol te hebben en doet dus ook niks voor hem. De Hoofdportier is ook extra boos op hem omdat Karl hem zogenaamd nooit groet. Karl wordt dus ontslagen en komt op straat te staan. Daar komt hij Robinson weer tegen die in elkaar is geslagen door de andere liftjongens in de slaapzaal. Robinson wil dat hij mee gaat naar zijn huis en Karl doet dit uiteindelijk. Daar aangekomen wil Karl eigenlijk gelijk weer weg. De taxi kan hij alleen niet betalen en een agent komt om te kijken of alles wel goed gaat. Karl rent weg en de politie achtervolgt hem. Uiteindelijk duikt hij een zijstraatje in en wordt door Delamarche in een huis getrokken. Karl moet wel met hem aangezien de politie hem nu zoekt. Delamarche blijkt een soort relatie te hebben met een hele dikke zangeres en Robinson is hun slaaf. Deze dame, Brunelda, is erg prikkelbaar en alles moet gaan zoals zij het wil. Het plan was dat Karl ook hun dienaar zou worden, maar Karl heeft daar helemaal geen behoefte aan. Hij probeert te ontsnappen, maar dit mislukt. Karl besluit vrede te hebben met zijn lot en dan mar zo goed mogelijk Brunelda te dienen. Hij bedenkt zich dat hij uiteindelijk wel op een kantoor wil werken al loopjongen o.i.d..
In het volgende hoofdstuk loopt Karl dan opeens op straat. Hij ziet een plakkaat met daarop “Het grote theater van Oklahoma zoekt mensen! Iedereen is welkom en iedereen krijgt een baan!” Karl besluit er heen te gaan. Als hij daar aankomt zijn er maar weinig mensen. Karl moet in de rij staan en wordt vervolgens door iemand doorverwezen naar een tent waar hij zich aan moet melden, daarvandaan wordt hij nog enkele keren doorverwezen. Hij wil zijn echte naam niet zeggen en geeft zich daarom op als ‘Negro’. Hij wordt als toneelspeler aangenomen. Hij komt in het theater ook nog een liftjongen uit hotel Oklahoma tegen, Giacomo. Alles is heel gezellig en ze stappen op de trein om naar Oklahoma af te reizen.
Het volgende hoofdstuk wordt karl echter gewekt en het lijkt alsof het hele Oklahoma theater een droom was. Hij is weer gewoon dienaar bij Brunelda en Delamarche.
Het laatste hoofdstuk is erg vaag. Karl heeft de opdracht gekregen Brunelda in een soort van kruiwagen (?) ergens heen te brengen. Niemand mag Brunelda zien en ze is daarom bedekt met een lap stof. Hij levert haar af bij een erg smerig huis van een ‘Verwalter’ (rentmeester).