Gandhi

Inleiding: Zoals u ziet gaat deze biografie over Gandhi. Gandhi was en is de persoon voor velen mensen, dit sprak mij aan om over hem en zijn instellingen te onderzoeken. Verder in dit verslag leest u eerst wat algemeen informatie over Gandhi, wie hij was, hoe hij was en waar hij voor stond. Mijn onderzoeksvraag dat luidt: "Hoe kon Gandhi zo een  invloed hebben op het British Empire?". Gandhi Mohandas Karamchand Gandhi geboren op 2 oktober 1869 in Porbandar  werd ook wel Mahatma genoemd wat 'Groot van ziel betekent bijgenaamd: Mahatma Indisch volksleider, stamde uit een ambtenarenfamilie, die behoorde tot een koopmanskaste in Kathiawar (West-India). Gandhi studeerde rechten in Engeland. In 1893 vertrok hij als advocaat naar Natal en kwam hij daar op voor de rechten van in Zuid-Afrika geïmmigreerde Indiërs. Als vele Indiërs nam hij na kennismaking met de westerse cultuur de dingen op die het beste in het Indische denken en voelen overeenkwamen. Zo kwam hij tot een gelouterd neo-hindoeïstische levensbeschouwing, bereid om veel traditionele uiterlijkheden op te geven en strijdend tegen uitwassen van het traditionalisme. Als ideaal stelde Gandhi zich: een tot het uiterste vasthouden aan de waarheid, dit is God. In Zuid-Afrika begon hij een actie van zgn. lijdelijk verzet (Satyagraha, vasthouden aan de waarheid) tegen als onrechtvaardig beschouwde overheidsmaatregelen tegen de Hindoes. Deze strijdmethode werd bepaald door het oude Indische beginsel van ahimsa, dit is universele liefde jegens, en steun aan al wat leeft. Volgens Gandhi zal ahimsa hem die haar toepast, onweerstaanbare macht geven, goodwill doen kweken, het goede in de tegenstander tot leven doen komen en het goede over het boze doen zegevieren. Door vrijwillig leed en alle consequenties van een 'weerloos verzet' te aanvaarden ontneemt een aanhanger van de satyagraha aan zijn tegenstander het object van zijn geweld. Gandhi had in zoverre succes dat de Indiaans Relief Act (1914) de immigranten politieke rechten toekende. In 1914 naar India teruggekeerd stichtte Gandhi in 1915 bij Ahmadabad (Gujarat) een werkgemeenschap op wereldbeschouwelijke grondslag (Asjram),  een oude Indische instelling met gemoderniseerde doelstellingen zoals hij ook al in Zuid-Afrika onder de naam Phoenix had opgericht. Hoewel hij aanvankelijk voor samenwerking met de Engelsen en zelfbestuur van India binnen het British Empire was, brachten de drastische maatregelen van de Britse overheid in 1919 hem in verzet. Hij beval een hartal (algemene treurdag: vasten, bidden, sluiten van zaken) aan als uiting van protest. Dit bracht onbedoelde gevolgen met zich mee. Na het overlijden van Tilak (1920) werd Gandhi politiek leider van de nationalisten.  Als leider streefde hij naar non-co-operation onder boycot van buitenlandse goederen en verheffing van de inheemse arbeid - alles op grondslag van ahimsa. In dit economisch-sociale streven, dat steeds op religieuze en ethische beginselen gefundeerd bleef, nam hij ook propaganda voor het zelfspinnen op: niet alleen om de arme boeren een aanvullend middel tot levensonderhoud te geven, maar ook om een ideële band van sympathie tussen al zijn volgelingen te kweken. Vanwege een lijdelijke ongehoorzaamheidscampagne, die tegen zijn bedoelingen tot bloedige onlusten aanleiding gaf, werd hij tot gevangenisstraf veroordeeld. Toen hij in 1923 in vrij kwam, was zijn invloed geslonken: zijn ideaal van samenwerking tussen Hindoes en moslims bleek niet te werken, evenmin toepassing van Satyagraha door een miljoenenmassa. De leiding van de Congrespartij kwam in meer radicale handen (Jawaharlal Nehru). In 1930 werd weer een Satyagraha-actie ondernomen. Na een nieuwe gevangenneming en vrijlating nam Gandhi deel aan de Londense Rondetafelconferentie (1931) ter bespreking van politieke hervormingen. Doordat het Congres ondertussen tegen de Engelse regering bleef strijden, werd Gandhi in 1932 weer gevangengenomen. Nu ging hij over tot 'hongerstaking', teneinde de 'kaste'-hindoes te bewegen de outcasts rechten toe te staan en de regering te verhinderen de Hindoes in beide groepen gescheiden te houden. Deze hongerstaking herhaalde Gandhi later nog verscheidene malen. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog nam Gandhi geen duidelijke houding aan, maar in 1942 bracht hij het Congres ertoe een resolutie aan te nemen waarbij onmiddellijke beëindiging van het Britse gezag werd gevraagd. Er volgde wederom een arrestatie. Kort na het verkrijgen van de zelfstandigheid (1947) werd Gandhi, die zich bij de verdeling in India en Pakistan had neergelegd en hindoes en moslims wilde verzoenen, door een lid van de extremistische hindoe Mahasabha doodgeschoten. Gandhi's enorme invloed is vooral te verklaren uit zijn idealisme, zijn beroep op oude elementen van het hindoeïsme en zijn gezag als Mahatma. Hij onderschatte echter de zwaarte van zijn taak en schoot als politicus (wat hij niet wilde zijn) te kort door een gebrek aan werkelijkheidszin. Velen die een groot respect voor hem hadden, konden hem in de praktijk niet volgen; anderen beoordeelden 'de man van de godsdienst' naar het onvolledige succes van zijn activiteit.
Hoe kon Gandhi zo een invloed hebben op het British Empire? Ik heb als hoofdvraag vraag:  Hoe kon Gandhi zo een invloed hebben op het British Empire? Ik heb deze vraag gekozen omdat het mij interesseerde hoe het nou kon dat Gandhi, eigenlijk één man, nou een British Empire met veel meer macht en mensen van Gandhi kon verliezen, de eenling. Het is heel vreemd hoe Gandhi zich omhoog heeft kunnen werken zonder ook maar een keer geweld te gebruiken. Om dit uit te zoeken heb ik de volgende deelvraag bedacht: Hoe kwam Gandhi aan zijn macht? Hoe kwam Gandhi aan zijn macht? In de tijd dat India was overheerst door de Engelsen, was de bevolking in India verdeeld. De Engelsen scheidden de verschillende geloven in India, en dan met name de twee belangrijkste, het hindoeïsme, en het mohammedisme. De Engelsen deden dit, omdat het volk van India te groot is om te kunnen overheersen. Er woonden destijds ongeveer 300 miljoen mensen in India. Het Britse Rijk kan deze mensen massa nooit aan. Hun manier om toch India te kunnen overheersen, is de verdeel en heers politiek. De Engelsen spelen de verschillende volken en geloven tegen elkaar uit, waardoor deze tegen elkaar vechten in plaats van tegen de Engelsen. Als er een groep mensen in opstand komt tegen de overheersing, is dit dus nooit een grote groep, en de Engelsen kunnen het dan wel aan. Gandhi wilde in zijn strijd tegen de Engelsen er voor zorgen dat hij het volk kon herenigen, zodat de verdeel en heers politiek van de Engelsen niet meer opging. Hoe kreeg Gandhi het Indiase volk zover dat ze zich herenigde, hoe kwam Gandhi aan het vertrouwen van zijn volk, waaruit zijn macht kwam. In India leefden destijds ongeveer 300 miljoen mensen. Aan mensen massa zou de Engelsen nooit het land kunnen overheersen, maar de mensen massa is nooit verenigd. Ze leven in enkele grote steden en maar liefst 750.000 dorpen. De Engelsen verdeelden de twee grootste geloof groepen in India, De Hindoes en de Moslems. Hiervan was de Moslem groep het kleinste. De Engelsen verdeelden zo de twee groepen. Ze zorgden ervoor dat de Moslems in een vrij India een ondergeschikte groep zou worden, omdat deze groep de kleinste is, en zo ging het ook met de andere minderheden zoals de Christenen en de Joden. Ze maakten de Moslems dus bang door een vrij India als een gevaar voor de Moslem groep te weerspiegelen. De Engelsen lieten dan merken dat hun overheersing de redding voor de Moslems is. De Moslems moeten dus uit twee kwaden kiezen, waarvan de Engelsen zichzelf propageren als beter partij. Gandhi's doel was om dit tegen te gaan, de volken te herenigen. Zijn opvatting, dat de twee geloven, net als alle wereld godsdiensten, in de kern dezelfde is, dus dat alle mensen "kinderen van God" zijn, en elkaar dus niet moeten bestrijden. Gandhi was dus een leider waar meerdere gelovigen, en ook van andere godsdiensten zich in kunnen vinden. Gandhi was dus een leider voor meer dan één door Engeland verdeelde groep een leider. India was echter ook een land met grote tegenstellingen tussen rijk en arm. Er waren veel armen, en slechts een kleine groep rijken. De meeste politieke leiders hadden een goede relatie met de Engelse overheerser. Zij beschikten over luxe, zoals auto's en mooie kleren. Gandhi was altijd eenvoudig gekleed, net als het volk. Hij liep bijvoorbeeld ook in plaats van een auto te nemen. Op deze manier was Gandhi ook een leider voor het arme deel van het volk, waardoor hij nog meer invloed kreeg over de mensen in India. Gandhi verzette zich tegen de Engelsen, maar hij deed dat altijd geweldloos, onder het motto van "liefde voor en steun aan alles wat leeft". Gandhi heeft met jarenlang constructief werk de massa's mensen op geweldloze ongehoorzaamheid tegen het Engelse gezag voor te bereiden. Gandhi had toch een dwangmiddel. Hij gebruikte dit bijvoorbeeld in 1924 toen de eenheid tussen Hindoes en Mohammedanen verder weg was dan ooit. In het hele land ontstaan rellen tussen de twee groepen. Gandhi gaat over tot een hongerstaking. Hij legt zichzelf 21 dagen vasten op en hij weet zo het volk tot rust te brengen. Maar India heeft ook andere leiders gekend, zoals de grote wijsgeer en staatsman Aurobindo Ghose, die een boycot organiseerde van alle Engelse waren in de provincie Bengalenen. Hij is echter nooit belangrijk voor India geworden als Gandhi. Wat is dan het wezenlijke verschil tussen deze leider, en anderen die ook het vertrouwen van het volk hadden, en Gandhi? Ten eerste was Gandhi de eerste leider die inzag dat de mensen massa nodig is om de onafhankelijkheid te bereiken. Hij kreeg propageerde niet alleen de ongehoorzaamheid, maar ook de positieve hervormingen zoals de sluiting van de drankhuizen en de boycot op alle in Engeland geweven stoffen. Vooral dat laatste was erg belangrijk. Veel boeren waren door de Engelsen gedwongen om in plaats van voedsel, kleding grondstoffen te verbouwen. Het gevaar hiervan was dat als bijvoorbeeld de textiel markt instortte, de boeren en mensen die hiervan hun inkomen kregen zonder voedsel zaten. Het zelf maken van kleding was dus een symbool voor de armoede. Door eigengemaakte kleding was immers een belangrijk imperialistisch middel ongedaan gemaakt, de kolonie als gedwongen afzetmarkt gebruiken. Het symbool voor het spinnen van eigen kleding, een soort spinnewiel, was hét symbool van Gandhi. Ook tijdens de zoutmars, een symbolische tocht om zout te halen uit de zee, liepen de mensen mee met het spinnewiel symbool, en de mensen aan de kant van de weg, toen de zoutmars langskwam hadden dit symbool. De zoutmars was een actie tegen de monopolie positie van de Engelsen op water en zout te doorbreken. Water en zout, een noodzakelijk middel om in leven te blijven, werd vaak gebruikt door de engelse heersers als chantage middel. Zo kregen Indiase werkers geen water of zout als ze niet werkten. Het spinnewiel, symbool van de strijd tegen Engeland, is nu nog in de vlag van India terug te vinden. Ten tweede vereenzelvigde Gandhi, wat nog geen andere leider had gedaan, de laagste volksmassa. Het kleedde zich niet allen als hen, leefde zonder fortuin, maar hij nodigde zelfs mensen uit de laagste klasse van het Indiase kastensysteem, de onaanraakbaren, uit om met hem te eten. Dit onderscheidde Gandhi van andere leiders. Ten slotte deed Gandhi iets wat geen andere politieke leider eerder had gedaan, zowel in India als in de hele wereld. Gandhi vestigde zijn politiek op het fundament van de godsdienst. Hij deed dat met absolute liefde voor de mens. Hij is de enige die op deze liefderijke manier het doel nastreefde de mensheid te bevrijden. De dood van Gandhi Gandhi's dood was een grote verrassing. Waarom werd deze man vermoord terwijl hij het vertrouwen van het volk had? Het leek bijna onmogelijk, de man die tegen geweld was werd gedood door bruut geweld. Het was echter dubbel erg voor Gandhi dat het een Hindoe was die de moord had gepleegd, een geloofsgenoot van hem.Hoewel de moord door een Hindoe dubbel erg leek voor een man als Gandhi, hij had zijn eigen overtuiging niet over kunnen brengen aan zijn eigen volk, toch was dit minder erg dan wanneer een Moslim dit had gedaan. Dan had was een woede aanval van de Hindoes tegen de Moslims onvermijdelijk geweest. Gandhi werd vermoord door fanatieke extremistische moslims die vonden dat Gandhi teveel concessies had gedaan aan de Moslims. Hij heeft zelfs zijn macht willen inruilen voor om tot een regering te komen met de Moslims. Gandhi heeft tevens een ambt geweigerd in een regering nadat de Engelsen vertrokken waren. Conclusie Gandhi was iemand die ondanks zijn kleine gestalte energie vertegenwoordigde. Voor het land dat zich machteloos voelde was hij een symbool van kracht. Gandhi was één van de weinigen  die zich durfde  te verzetten. Zonder geweld organiseerde hij verzetsacties, waarbij hij driemaal in de gevangenis terecht is gekomen. Gandhi's grote invloed berustte vooral hierop, dat hij ten bate van de vrijheidsbeweging en van de sociaal achtergestelden religieuze krachten opwekte en oude Indische heilsmethoden toe te passen.
Bronnen De Grote Oosthoek Encyclopedie en woorden: deel 8 Elsevier Gezinsencyclopedie editie 5 Gandhi: zijn leven en boodschap/ Louis Fischer http://www.kamat.com/mmgandhi.htm http://www.geocities.com.CapitolHill/Lobly/8522/gand_eng.html http://cs.oberlin.edu/students/tr/map/art.html