Apostel Paulus

1. Wie is Paulus nu eigenlijk?

Wie was Paulus? Echte betrouwbare bronnen buiten de bijbel zijn er niet gevonden over Paulus. Daarom weten we nu niet heel veel van hem.

De Joodse naam van Paulus was oorspronkelijk Saul. In Tarsus (Cilicië) werd hij geboren in een goede Joodse familie, die het met de Farizeese opvattingen eens was. Hij had een goede Joodse opvoeding. Paulus kwam uit de stam Benjamin. Hij had ook een zus. Paulus z’n vader had waarschijnlijk het Romeins Burgerrecht in Tarsus gekregen, waardoor Paulus kon zeggen dat hij een geboren Romeins staatsburger was. Daardoor heeft Paulus zich uiteindelijk kunnen beroepen op de keizer, waardoor de boodschap van het Evangelie tot in de hoogste regionen van het Keizerrijk verkondigd is. Het beroep dat Paulus had was dat van tentenmaker. Paulus werd opgevoed als Farizeeër, en heeft een opleiding gekregen van Gamaliël, in die tijd een Schriftgeleerde met veel aanzien. Paulus werd zeer radicaal en vervolgde de eerste Christenen. Toen Paulus jong was ging hij al naar Jeruzalem. Paulus was een sterke aanhanger van de Farizeeërs. Bij het proces van Stephanus was Paulus een getuige.
Hij wilde ook op andere plaatsen de Christenen gaan vervolgen. Een keer toen hij op weg was naar Damascus om nog meer Chirstenen te gaan vervolgen, kreeg hij een ontmoeting met Jezus. Paulus zag een groot licht en Jezus sprak tot hem dat hij Hem en de Christenen niet meer moest vervolgen, en dat hij Paulus wilde gebruiken. De mensen die met hem meereisden zagen alleen een licht, maar hoorde de stem van Jezus niet. Nadat dit allemaal gebeurt was werd Paulus blind, drie dagen lang at en dronk hij niet. Ananias heeft hem later genezen. Nadat dit allemaal gebeurd was heeft Paulus zich bekeerd en heeft zich laten dopen. Toen hij Christen was geworden predikte hij vaak over het Christelijk geloof. Doordat hij nu zelf een Chirsten was geworden werd hij ook vervolgd en vluchtte naar Arabië, daarna was hij kort in Jeruzalem en vanaf daar ging hij naar Sicilië. Daar bleef hij wel 10 jaar. Het is onbekend wat voor werk hij daar uitgevoerd heeft. De 1e zendingsreis die Paulus deed heeft hij met Barnabas gemaakt. Via Cyprus werden ze naar het zuiden van Klein-Azië geleid. De gewoonte van Paulus bij deze zendingsreizen was om eerst de synagoge te bezoeken als hij in een stad was aangekomen. Als hij niet toegelaten werd om in de synagoge te prediken ging hij prediken tot de heidenen. Doordat hij tegen heidenen predikte kwam er conflict tussen hem en de Joden-Christenen. Een 2e zendingsreis maakte hij met Timotheus, ze gingen dwars door Klein-Azië naar Macedonië waar hij in Fillippi en Thessalonica het evangelie bracht. Daarna ging hij door naar Athene Corinthe en via Efeze reisde hij naar Jeruzalem en Antiochië. Daarna maakte hij een reis door Macedonië en Griekenland om dan terug te gaan naar Jeruzalem, waar hij de collecte ging overhandigen. In Jeruzalem werd hij een keer gearesteerd omdat hij verdacht werd van tempelschending, omdat hij een heiden mee had genomen naar de tempel. Daarmee begon een lang proces voor de Romeinse stadhouders, Felix en Festus, terwijl Paulus ondertussen in Ceaserea gevangen zat. Als Romeinse burger beriep hij zich op de keizer zodat hij naar Rome gebracht kon worden om daar berecht te worden. Na een gevaarlijke zeereis kwam hij in het voorjaar in het jaar 60 aan in Jeruzalem. De laatste twee jaar heeft hij in een gehuurde woning geleefd. Geleerde verwachtte dat hij dus na die twee jaar vrij is gekomen. Als dat zo is zou hij nog een reis naar Kreta en Spanje hebben gemaakt, dan zou hij door Nero onthoofd worden in 64. In totaal heeft hij 20 jaar gereisd en gepredikt.

3. De 1e reis van Paulus

Antiochië Op een dag toen profeten en leraren een gebedsdienst hielden en aan het
(in Syrië) vasten waren zei de Heilige geest tegen hen: ‘Stel mij Barnabas en Paulus ter beschikking voor de taak die ik hun heb toegedeeld’. De profeten en leraren legden Barnabas en Paulus de handen op en lieten hen vertrekken.

Seleucië Seleucië was de plaats waar ze eerst heen gingen, vandaar vandaan gingen ze per schip naar Cyprus waar ze aankwamen in Salamis.

Salamis In Salamis verkondigden Paulus en Barnabas Gods boodschap in de synagogen van de Joden. Johannes was met hen meegegaan om te helpen. Johannes, Paulus en Barnabas reisden op het eiland rond totdat ze in Pafos kwamen.

Pafos In Pafos kwamen ze een Joodse Margier tegen (valse profeet). Hij heette Barjesus. Sergius Paulus was een hele verstandige man. Sergius Paulus liet Saulus en Barnabas bij zich komen, om het woord van God aan hem te verkondigen. Maar Barjesus probeerde het woord van Sergius Paulus af te houden. Toen hij dit deed, keek Paulus hem strak aan en zei vervuld van de heilige geest tegen hem: ‘U bent een bedrieger, een gewetenloze oplichter, een kind van de duivel en een vijand van elke vorm van gerechtigheid. Hoe durft u de rechte wegen van de Heer te veranderen in kronkelpaden? Let op: de hand van de Heer zal u treffen, u zult blind zijn en voorlopig geen zonlicht meer zien’ Op dat moment werd Barjesus blind en Sergius Paulus aanvaardde het geloof.

Perge Vanuit Pafos reisde Paulus en zijn reisgenoten naar Pamfylie. Daar verliet Johannes, Paulus en Barnabas en ging terug naar Jeruzalem. Vanuit Pamfylie gingen ze naar Perge, en daarvandaan gingen ze naar Antiochië (in Pisidië).

Antiochië Toen ze in Antiochië (in Pisidië) aangekomen waren gingen ze op Sabbat
(In Pisidië) naar de synagoge. Na het lezen uit de wet, werden Paulus en Barnabas welkomgeheten en werd er door de leiders van de synagoge gevraagd of Paulus of Barnabas iets bemoedigens te zeggen had tegen de mensen. Paulus stond op en vertelde over de Belofte van God aan David. Ook vertelde hij over Jezus, die eerst aan het kruis ging voor onze zonden en later opstond omdat hij de dood had overwonnen. Toen Paulus klaar was met zijn verhaal werd na afloop gevraagd of hij de volgende week weer over dit onderwerp wilde preken. De volgende Sabbat kwam bijna het hele stad bijeen om het woord van God te horen. Toen de Joodse leiders van de synagoge dit zagen werden ze jaloers en begonnen ze de woorden van Paulus op godslasterlijke wijze verdacht te maken. Maar Paulus en Barnabas zeiden: ‘De boodschap van God moest het eerst onder u worden bekendgemaakt, maar aangezien u die afwijst en uzelf het eeuwige leven niet waardig acht, zullen we ons tot de heidenen wenden. Want de Heer heeft ons het volgende opgedragen: ‘Ik heb je bestemd tot een licht voor alle volken om redding te brengen, tot aan de uiteinden van de aarde’. Toen de heidenen dit hoorden waren ze blij, en spraken vol blijdschap over het woord van God, en veel mensen kwamen tot bekering. Het woord van de Heer verspreidde zich over de hele streek. Maar de Joden zorgden ervoor dat veel mensen tegen Paulus en Barnabas werden en hun uit het gebied wilden verdrijven. Maar zij schudden het stof van hun voeten, omdat ze niets meer met hun te maken wilde hebben en vertrokken naar Ikonium. De leerlingen die achtergebleven waren vervuld door de heilige geest en door vreugde.

Ikonium Ook in Ikonium bezochten Paulus en Barnabas de synagoge van de Joden, ook daar kwamen er veel mensen tot bekering omdat ze het woord van God hoorde. Maar er waren ook Joden die niets van boodschap wilden horen. Die Joden wilde ervoor zorgen dat de heidenen ook niets van die boodschap wilden horen, en ze zorgde ervoor dat er een vijandige sfeer was tegenover Paulus en Barnabas. Maar Paulus en Barnabas bleven de boodschap verkondigen en lieten wonderen zien aan de mensen in Ikonium. Maar er ontstond verdeeldheid zodat sommige Joden tegen de boodschap van Paulus en Barnabas waren en dat sommige Joden juist voor de Boodschap waren. Toen Paulus en Barnabas merkte dat de heidenen en Joden geweld wilde gebruiken en hun wilden stenigen vluchtten ze naar Lystra.

Lystra Toen Paulus en Barnabas aankwamen in Lystra, kwamen ze een man tegen op straat die zijn voeten niet kon bewegen, hij was zijn hele leven al verlamd aan zijn voeten. Toen de man luisterde naar een toespraak van Paulus, zag Paulus dat die man echt geloofde dat hij genezen kon worden. Daarom riep Paulus naar de man: ‘Kom overeind en ga op uw benen staan!’ de man stond op en begon te lopen. Toen de mensen dit zagen zeiden ze: ‘De goden zijn n mensengedaante naar ons afgedaald!’ ze noemden Barnabas Zeus en Paulus Hermes. De priester van Zeus wilden getooide stieren met bloemenkransen gaan offeren. Maar toen Paulus en Barnabas merkten wat er ging gebeuren, scheurden ze hun kleren en riepen tegen de mensen: ‘Wat doet u toch? Wij zijn mensen net als u. Onze boodschap is nu juist dat u geen afgoden moet vereren, maar de levende God, die de hemel en de aarde en de zee heeft geschapen en alles wat daarin leeft. Hij heeft in het verleden alle volken hun eigen weg laten gaan, maar heeft toch blijk gegeven van zijn goedheid: vanuit de hemel heeft hij u regen geschonken en vruchtbare seizoenen, hij heeft u overvloedig te eten gegeven en u zodoende vreugde gebracht’. Uiteindelijk hadden ze de menigte ervan weerhouden de stieren te offeren. Maar na een tijdje kwamen er Joden en die praatte de mensen in Lystra weer om. Ze stenigten Paulus en sleepte hem de stad uit, ze dachten dat hij dood was. Maar later toen de leerlingen om hem heen waren gaan staan, kwam hij overeind en ging de stad weer in. De volgende dag vertrok hij naar Derbe.

Derbe In Derbe verkondigde Paulus en Barnabas de boodschap van God en veel mensen namen Jezus aan in hun hart en waren bekeerd.

De terugreis Daarna keerden ze terug naar Lystra en vervolgens naar Ikonium en Antiochië. Daar bemoedigde ze de leerlingen om vol te houden en in God te blijven geloven, maar wel dat ze na veel beproevingen pas het koninkrijk van God binnen kunnen gaan. In elke gemeente stelden ze oudsten aan, en na gevast en gebeden te hebben bevalen ze hen aan bij de Heer, in wie ze hun vertrouwen hadden gesteld. Na hun reis door Pisidië kwamen ze in Pamfylië, waar ze in Perge de boodschap verkondigden. Daarna reisden ze door naar Attilia. Van daar gingen ze per schip naar Antiochië, de stad waar ze aan Gods genade waren toevertrouwd toen un de taak was opgelegd die ze nu hadden volbracht. Toen ze daar waren aangekomen vertelden ze de leerlingen wat ze allemaal hadden meegemaakt.

4. De reis naar Rome

Paulus Voordat de zeven dagen van reiniging voorbij waren, zagen Joden uit
wordt Asia Paulus in de tempel. Ze grepen hem vast en schreeuwde:
gevangen ‘Israëlieten, kom ons helpen! Dit is de man die zich telkens weer tegen het
genomen Joodse volk keert en tegen de wet en de tempel. Bovendien heeft hij ook Grieken de tempel binnengebracht, en daarmee heeft hij deze heilige plaats ontwijd’ De hele stad raakte in rep en roer, Paulus werd hardhandig de tempel uitgesleept, en de tempelpoorten werden meteen gesloten. Terwijl de menigte hem wilde vermoorden hoorde de Tribuun dat er opschudding in de stad was. Ze gingen kijken wat er aan de hand was. Toen het Tribuun aangekomen was bij de tempel hielden de mensen op met Paulus te slaan. De Tribuun arresteerde Paulus en gaf opdracht hem met twee ketingen te boeien. Toen de Tribuun vroeg wie Paulus precies was, riepen de mensen door elkaar, de Tribuun zei toen dat Paulus maar naar de kazerne moest. De mensen schreeuwde daarop: ‘Weg met hem!!’. Toen Paulus bij de kazerne aangekomen was, vroeg hij aan de Tribuun of hij de mensen misschien mocht toespreken, dit mocht. Hij zei tegen de mensen: Broeders, zusters, en u, leden van het Sanhedrin, luister naar wat ik tot mijn verdediging het aan te voeren’. De mensen werden stil en luisterde. Paulus vertelde over z’n bekering. De mensen geloofde hem niet en riepen:’ Weg met die man! Zo iemand heeft niet het recht om te leven!’. Paulus moest de Kazerne in en werd verhoord onder zweepslagen. Maar voordat dat gebeurde kwam er een man naar de Tribuun en zei dat Paulus een Romeinse burger was, toen de Tribuun dit hoorde schrok hij en stopte ze met verhoren. Later waren er 40 mannen die een eed hadden afgelegd, dat ze voordat ze Paulus hadden gedood niet zullen eten of drinken, maar de Tribuun hoorde hiervan en liet Paulus naar Caesarea. Daar werd Paulus naar stadhouder Felix gebracht.

Stadhouder Stadhouder Felix zal Paulus verhoren als de aanklagers aangekomen
Felix waren. Vijf dagen later arriveerde Ananias met wat oudsten en een advocaat. Ananias moest z’n aanklacht indienen en Paulus mocht zich verdedigen, dat deden ze. Uiteindelijk werd Paulus in hechtenis gehouden, maar onder een mild regime. Enkele dagen later kwam Felix samen met zijn vrouw naar de gevangenis om te horen wat Paulus over het geloof te zeggen had. Maar toen Paulus sprak over het komende oordeel van God werd Felix bang en liet Paulus vrij, maar als Paulus weer in de gelegenheid zal zijn zou hij weer geroepen worden. Maar ondertussen hoopte Felix dat Paulus hem geld zal bieden, daarom liet hij Paulus vaker komen voor een gesprek. Na twee jaar werd Felix opgevolgd door Porcius Festus, en Paulus was weer in gevangenschap.

Stadhouder Drie dagen nadat Festus zijn intrede had gehad, ging hij van Caesarea na
Festus naar Jeruzalem. Daar dienden een hogepriester en nog een paar Joden weer een aanklacht in tegen Paulus. Ze wilde dat Paulus naar Jeruzalem gebracht werd, zodat ze hem onderweg konden vermoorden. Maar Festus liet Paulus in Caesarea. Daar kwam er weer een rechtzitting. Daarbij vroeg Festus of Paulus naar Jeruzalem wilde, maar dat wilde Paulus niet. Hij wilde zich beroepen op de keizer!

Koning Koning Agrippa kwam enkele dagen later op bezoek bij Festus, tijdens dat
Agrippa verblijf hoorde Agrippa over Paulus en zei tegen Festus dat hij Paulus zelf wel eens zou willen horen, dat mocht van Festus, de volgende ochtend zou Agrippa hem te zien krijgen. Er kwam weer een zitting en Paulus verdedigde zichzelf goed. Agrippa zei daarop: ‘Deze man is niet schuldig, hij had al vrij kunnen zijn als hij zich niet op de keizer had beroepen’. Toen dat besluit was gevallen werden Paulus en enkele andere gevangenen overgedragen aan Julius.

De zeereis Ze vertrokken met een schip. Toen ze in Sidon aankwamen mocht Paulus even naar z’n vrienden zodat hij verzorgd kon worden. Toen ze verder vaarden was er veel tegenwind. Daarna voeren ze Lycië binnen. Ze gingen langs Kreta. Het weer zat niet mee. Het was een zware reis. Een engel was aan Paulus verschenen en had hem verteld dat het goed zal komen en dat hij voor de keizer zal verscheinen. Op een gegeven moment stortte ze op een zandbank waardoor het schip aan de grond liep. Alle bemanning moest naar het land zwemmen.

Verblijf op Toen ze aan land waren gekomen hoorde ze dat ze op het eiland Malta
Malta waren aangekomen. De mensen op het eiland waren heel erg vriendelijk. Ze staken ’s avonds een vuur aan, toen Paulus daar zat werd hij door een slang gebeten, de bevolking dacht dat Paulus wat ergs gedaan had, en verwachtte dat Paulus elk moment dood zou neervallen door de slange beet. Maar Paulus bleef ongedeerd. De mensen dachten daarom dat hij een god was. Ze verbleven op het eiland bij de gouverneur van het eiland, die gouverneur had een vader die erg ziek was, toen Paulus bij de man ging kijken genad hij hem. Daarna werden er nog meer mensen genezen op het eiland.

Syracuse Nadat ze hadden overwinterd op Malta gingen ze met de boot naar
Syracuse, daar bleven ze drie dagen liggen.
Regium Daarna kwamen ze aan in Regium, de volgende dagen vaarden ze door naar Puteoli. Daar bleven ze twee weken bij leerlingen, daarna gingen ze door naar Rome.

Rome Toen Paulus in Rome aankwam zeiden ze tegen hem dat ze hem niet verwachtte en dat ze niets over hem hadden gehoord. Later moest hij heel veel getuigenissen afleggen, en veel menesn wilden dingen over hem weten. Later verbleef Paulus twee jaar in een huis dat hij gehuurd had, en hij verkondigde aan iedereen het woord van God die naar hem toe kwamen.