Walt Disney

Walter Elias Disney komt ter wereld op 5 december 1901, om half één 's middags. Het in Chicago levende gezin waarin hij verwelkomt wordt bestaat dan uit vader Elias Disney, moeder Flora Disney-Call, en de drie broers Herbert, Raymond en Roy. Na Walt komt er nog een dochter bij : Ruth. Walt's opvoeding is streng, maar rechtvaardig. Hij moet hard werken, maar er is ook oog voor zijn hobby's. Al snel blijkt dat hij een groot talent voor tekenen heeft. Waarschijnlijk heeft hij dit creatieve geërfd van zijn vader, die timmerman is. Jammer genoeg verdient Elias hier niet genoeg mee om een groot gezin te onderhouden, en ze verhuizen naar een boerderij vlak buiten Marceline, een klein dorpje in Missouri. Walt zelf vond dat deze periode een zeer grote invloed op zijn verdere leven had : "Er was zo'n groot gevoel van saamhorigheid, die instelling heeft me later zeer geïnspireerd". Van zijn vader krijgt hij vooral mee dat loyaliteit het belangrijkste in het leven is, en dat je nooit op moet geven als je aan de grond zit. Walt besluit om meer te gaan met tekenen, maar wordt hierin niet echt aangemoedigd door zijn vader, het brengt immers geen geld in het laatje. In 1908 vertrekken zijn broers Herbert en Raymond weer naar de stad, en moet hij nog harder meewerken op de boerderij. Het boeren wordt echter een grote mislukking, en als Elias in 1910 de tyfus bijna niet overleeft, en maar langzaam herstelt word er besloten om de boerderij te verkopen en te verhuizen naar Kansas City. Elias koopt hier een krantendistributiebedrijf, en het is vanzelfsprekend dat Walt en Roy mee moeten helpen, door 's morgens vroeg de kranten rond te brengen. Dit heeft niet zo'n goede invloed op Walt's schoolresultaten. Hij heeft geen moeite met leren, maar wel met het wakker blijven in de klas. Toch verrast hij zijn leraren door op een ochtend verkleed als Abraham Lincoln een sketch op te voeren voor de hele school. Verder heeft hij veel interesse in Charlie Chaplin, en in het tekenen van cartoons. Volledig onverwacht geeft zijn vader hem toestemming voor het volgen van tekenlessen aan het Kansas Art Institute als hij 14 is. Elias praat dit goed door te zeggen dat het ''Goed voor de algemene ontwikkeling" is. Het bedrijf begint goed te lopen. Zelfs zo goed dat er geld wordt geïnvesteerd in een bedrijf wat koolzuurhoudende dranken in flesjes wil gaan verkopen. Elias ziet hier wel toekomst in, en de investeringen lopen zover op dat hij bedrijfsleider wordt. Deze baan vereist dat het gezin moet verhuizen naar Chicago, maar Walt besluit om in Kansas City te blijven bij zijn broers Herbert en Roy om zijn school af te maken. In de zomer werkt hij als venter op de Santa-Fe spoorlijn. Hij besteedt weinig aandacht aan de zakelijke kant hiervan, zodat hij zwaar verlies lijdt. Dit kan hem niets schelen, hij doet nooit iets voor het geld, meer voor de ervaring. Aan het eind van de zomer besluit hij terug te gaan naar zijn familie in Chicago . Hij schrijft zich in op de McKinley High School, en neemt tekenlessen bij het Chicago Institute of Art. Ondanks dat het er goed gaat, zijn zijn gedachten niet bij school. Ze zijn bij de eerste wereldoorlog , die op dat moment in Europa aan de gang is. Roy Disney neemt op 22 juni 1917 dienst bij het leger. Walt is erg jaloers, en wil zelf dolgraag bij het leger, maar hij is te jong. Je mag er pas bij vanaf je 18e. Hij ontdekt dat het ambulancekorps van het Rode Kruis ook jongens van 17 aanneemt, en met hulp van zijn moeder vervalst hij zijn leeftijd op het aanmeldingsformulier een jaar, zodat hij geen 16 maar 17 is, en begint aan de opleiding. Bijna loopt hij zijn kans mis om naar Europa te gaan door een griepepidemie die over de hele wereld aan meer dan 20 miljoen mensen het leven kost. Als hij geneest wordt hij doorgestuurd naar een doorgangskamp in Sound Beach, Connecticut. Maar vlak voordat hij naar Europa gaat, wordt de wapenstilstand getekend. In Europa was echter nog steeds een grote vraag naar chauffeurs, en uiteindelijk belandt hij in Frankrijk. Hij wordt gestationeerd in Neufchateau en blijft nog steeds doorgaan met tekenen. Al snel komt hij bekend te staan als de tekenaar van zijn onderdeel, en verdient hij geld met het overschilderen van buitgemaakte Duitse helmen. Deze verkoopt hij vervolgens als souvenirs. Ook schildert hij nepmedailles op leren jasjes, wat hem ook aardig wat geld oplevert. In de herfst van 1919 keert hij terug naar de Verenigde Staten. Zijn vader heeft al een baan voor hem, maar hij is vastbesloten om carrière te gaan maken als kunstenaar. Hij verhuist naar het voormalige huis van de Disney-familie in Kansas City, waar zijn broers Roy en Herbert (met zijn gezin) al wonen. In Kansas City vindt hij werk bij de Persmen-Rubin Commercial Art Studio, waar hij reclameposters ontwerpt. Omdat het bedrijf verlies maakt wordt hij vlak voor kerst ontslagen. Collega Ub Iwerks wordt ook ontslagen, en als goede vrienden besluiten ze om een eigen bedrijf op te zetten : Iwerks-Disney Commercial Art. De zaak liep niet, ze hadden maar één echte klant. Na een paar maanden krijgt Walt een andere baan aangeboden bij de Kansas-City Slide Company . Het gaat om het maken van reclamecartoon voor plaatselijke bioscopen. In feite zijn het niet meer dan onhandig gemaakte tekenfilmpjes, maar hij neemt de baan aan. Een tijdje later voegt Ub zich bij hem. Het tekenfilmmedium staat in die tijd nog in de kinderschoenen, het zijn slecht vloeiende zwart-wit tekeningetjes, gebaseerd op krantenstrips. Maar net als het publiek was Walt erdoor gefascineerd. Hij en Ub lezen veel boeken over animatie, en ontdekken welke technieken de voornaamste animators uit New York gebruiken. Dit inspireert hem tot het maken van zijn eerste eigen tekenfilm. Hij leent een camera, en huurt de garage van zijn vader om als studio te gebruiken. Het resultaat is een kort filmpje, met actuele grappen, wat hij verkoopt aan een plaatselijke bioscoop : het Newman Theatre. Het slaat aan, en hij krijgt de opdracht om meer van dit soort filmpje te produceren, onder de naam "Newman Laugh-'o-grams". Ze hebben allemaal actuele thema's als onderwerp, zoals de corruptie van de politie, en de lengte van rokken. Technisch gezien zijn ze beter dan alles wat er tot dan toe op dit gebied gemaakt is. Jammer genoeg, maar ook typisch, vraagt Walt er veel te weinig geld voor, en verdient hij er niets aan. Ondanks dit is zijn droom uitgekomen : hij zit in de cartoonbusiness. Zijn ouders keren terug naar Kansas City, maar blijven niet lang. In 1921 verhuizen Elias, Flora, Ruth en Herbert naar Portland. Niet veel later krijgt Roy tuberculose en wordt opgenomen in een ziekenhuis in Arizona. Walt blijft alleen achter in een pension. Hij werpt zichzelf volledig op het maken van tekenfilms. Het nieuwe bedrijfje wat hij opzet heet "Newman Laugh-'o-gram Films", en hij werkt samen met het personeel hard aan een nieuwe serie sprookjestekenfilms, o.a. : Cinderella, The Four Musicians of Bremen, Goldie Locks and the three bears, Jack and the beanstalk, Little red riding hood, en Puss in Boots. Hij slaagt erin deze te verkopen voor 1000 dollar, maar na één termijn van afbetaling gaat de afnemer failliet, en zit Walt aan de grond. Ondanks pogingen om aan geld te komen kan hij de huur van het pension niet meer betalen, neemt hij zijn intrek in het kantoor. Zijn personeel neemt ontslag, en hij is al zijn geld kwijt. Met zijn laatst geproduceerde film "Alice's Wonderland", een half speelfilm / half getekend sprookje, die nog maar half af was, vertrekt hij naar Californïe Los Angeles, Hollywood. Hier probeert hij het te maken als acteur, maar na een eenmalig fiasco in een cowboyfilm besluit hij toch verder te gaan in de cartoonbusiness. In de garage van zijn oom Robert bouwt hij een klein studiootje. Hij schrijft een brief aan M.J. Winkler, een filmdistributeur, waarin hij zijn bedrijfje ophemelt. In de brief staat dat hij "Een onderneming in Los Angeles opgezet heeft met het doel een nieuwe en ongebruikelijk frisse serie cartoons te produceren". De onderneming was dus de studio in de garage, en de "nieuwe en ongebruikelijk frisse cartoon" was het half afgemaakte sprookje over Alice. Winkler sluit een deal : hij koopt 6 'Alice' filmpjes, en Walt zit gebakken. In januari 1925 moet hij meer personeel aannemen vanwege het succes van Alice. Met één van hen, Lilian Bounds, kan hij goed opschieten. Er bloeit een romance op, en ze trouwen in juli 1925. Winklers bedrijf is ondertussen overgenomen door Charlie Mintz en Universal Pictures, en Walt wordt erg onder druk gezet. Het blijkt dat de Alice-filmpjes niet meer aanslaan na 60 afleveringen, en hij wil graag weer een zuivere tekenfilm maken. Hij verzint een nieuwe tekenfilm : The adventures of Oswald the Lucky Rabbit. Uiteindelijk zou dit konijn voor Walt toch niet zo 'lucky' uitpakken. Oswald wordt een regelrechte hit. Hij vermaakt de bioscoopbezoekers, en geeft Walt's bedrijf weer een stevige basis. Terwijl de ster van Oswald rijst, vindt Walt dat hij het contract voor de filmpjes wel wat kan aanscherpen tot een betere prijs. Wat hij niet weet is dat zijn personeel geld heeft aangeboden gekregen van Mintz als ze bij hem weggaan. Het grootste deel van het personeel heeft dit aanbod aangenomen. Het grootste probleem is echter dat, ook al wordt er in de reclameteksten gesproken van "Oswald, een schepping van Walt Disney", de rechten van de naam bij Mintz liggen. Mintz eist dat Walt zijn eigen bedrijf opheft, en exclusief voor hem komt werken. Walt weigert dit, en verlaat New York zonder het grootste gedeelte van zijn personeel, en zonder Oswald. In de trein naar huis stuurt hij een telegram naar zijn broer Roy, die de financiële kant van het bedrijf voor zijn rekening neemt. Hij belooft hierin dat alles goed komt, en dat hij al iets nieuws heeft bedacht. Dit is natuurlijk niet waar, dus in de trein staat hij voor de taak om een nieuw figuur te bedenken. Het idee van een muis die allerlei avonturen beleeft komt in hem op : Mickey Mouse. Zodra hij thuiskomt begint hij met het uitwerken van zijn idee tot een echte tekenfilm. In het begin moet dit in het geheim, omdat het Oswald-contract nog niet helemaal verlopen is. De Mickey-filmpjes zijn niet makkelijk te verkopen, omdat ze op moeten boksen tegen grote sterren als Oswald en Felix the cat. Er moet iets gedaan worden om ze op te laten vallen . Tot dan toe is er wel geluid te horen bij tekenfilms, maar dat is altijd klassieke achtergrondmuziek. Walt ontwikkelt een systeem waardoor geluidseffecten, achtergrondmuziek, stemmen en beeld allemaal synchroon lopen. De eerste tekenfilm die zo gemaakt wordt is Steamboat Willy, en ook al is het een technisch wonder, het slaat niet echt aan. Door lang doorzetten wordt het toch een succes. Mickey wordt een hit, en brengt genoeg geld op om nieuw personeel in te huren. Mickey's populariteit groeit, en na een tijdje is hij bekender dan Felix the cat, en beroemd over de hele wereld. Tussen 1929 en 1932 worden er meer dan een miljoen kinderen lid van de "Original Mickey Mouse Club". Terwijl de studio doorgaat met het maken van Mickey Mouse-filmpjes, heeft Walt alweer een nieuw idee, op een totaal ander gebied. De nadruk op muziek wordt in de hele cartoonbusiness al groter, en leidt in 1929 tot een geheel nieuw soort tekenfilms : de Silly Symphonies. Dit zijn filmpjes waarin muziek en beweging gecombineerd worden tot iets geheel nieuws, een soort musical in het klein. De eerste Silly Symphony is de "Skeleton Dance". Deze draait vooral om skeletten die dansen op een kerkhof, om hij het aanbreken van de dag weer terug te keren naar hun graven. Ook de Silly Symphonies worden een groot succes. Ze verhogen de status van de tekenfilm over de hele wereld. Eén van deze filmpjes , "Flowers and Trees" is zelfs de eerste tekenfilm in kleur, een doorbraak op animatiegebied. Ondanks het feit dat de zaken goed gaan, zijn de cheques die ze van Pat Powers, de distributeur van Disney films, binnenkrijgen aan de lage kant. Ook komen ze onregelmatig binnen. Roy gaat dit onderzoeken, en het blijkt dat Powers de gebroeders Disney heeft opgelicht. Hij heeft jarenlang geld achtergehouden, en hij wil de Disney-studio overnemen, en zijn troef is Ub Iwerks, de beste animator van de studio. Iwerks is overgehaald door Powers om voor hem te komen werken in ruil voor zijn eigen serie cartoons, en een fikse opslag. Walt is vreselijk teleurgesteld, maar denkt er niet over om toe te geven. De studio gaat verder zonder Iwerks, die een aandeel in het bedrijf van 20% heeft opgegeven. Dit zou tegenwoordig miljarden dollars waard zijn. Het succes van het bedrijf is groot, maar privé gaat het minder goed. Walt en Lily willen dolgraag kinderen. In 1930 komen er twee nichtjes tijdelijk bij hen inwonen, en Walt zit tot over zijn oren in de rol van vader. Tot hun grote teleurstelling eindigen de eerste twee zwangerschappen allebei in een miskraam. Bij de derde hebben ze meer geluk, en op 18 december 1933 wordt Diane Marie Disney geboren. Walt en Lily willen graag meer kinderen, en na nog een miskraam besluiten ze om een kindje te adopteren. In Januari 1937 komt Sharon Mae Disney bij het gezin. De meisjes hebben er geen benul van dat hun vader beroemd is. Ze worden buiten de pers gehouden door hun ouders. Deze tijd was over het algemeen zeer druk voor Walt : het succes van Mickey Mouse en de Silly Symphonies groeit hem boven het hoofd, de Academy Awards die hij hiervoor ontvangt neemt hij overigens met vreugde in ontvangst, en hierbij komt ook nog dat hij druk bezig is met wat de eerst avondvullende tekenfilm ooit zal worden : Sneeuwwitje en de zeven dwergen. Het idee hiervoor dient zich al in de zomer van 1934 aan. Als hij besluit om dit gigantische project door te zetten verklaart iedereen hem voor gek. Een tekenfilm zolang als een speelfilm zou minstens een half miljoen dollar gaan kosten (uiteindelijk zou dit uitkomen op meer dan drie keer zoveel, te danken aan Walt's perfectionisme). Iedereen denkt dat hij nooit met een verhaallijn en plot zou kunnen komen wat mensen langer dan een uur naar een tekenfilm kon laten kijken. Natuurlijk trekt hij zich hier niets van aan, en houdt vast aan zijn idee. Hij weet namelijk dat hij Sneeuwwitje wel zal moeten maken, wil hij in beeld blijven. De bioscopen draaien niet meer zoveel korte tekenfilms als vroeger, en Mickey Mouse krijgt concurrentie van andere tekenfilmhelden zoals Popey. Er moet iets nieuws komen. Sneeuwwitje is een goed doordachte keuze geweest, aldus Walt : "Ik had de vriendelijke dwergen, het droevige meisje, de prins, de romantiek, het was een perfecte mix". Om zijn personeel te overtuigen speelt hij het hele verhaal in zijn eentje uit. Na een paar vermoeiende uren spelen van een slechte koningin, een meisje, en zeven verschillende dwergen, zijn ze eindelijk overtuigd. Bij het maken van de film krijgt de studio te maken met problemen dit nog nooit eerder voor waren gekomen. Er moeten nieuwe camera's worden ontwikkeld, en nieuwe technieken worden aangeleerd, en dit alles om de sprookjesstijl zo echt mogelijk te houden. Ook moet er veel nieuw personeel ingehuurd worden : alleen in 1935 al 300 man extra. Er wordt hard gewerkt, en als de film bijna klaar is, besluit Walt nog eens dat Sneeuwwitje te bleek is, en moeten er op meer dan 10.000 tekeningen blosjes bij worden geschilderd. Maar het is het waard : de film gaat op 21 december 1937 in het Carthay Circle Theater in Los Angeles in première. Alle grote sterren van die tijd zijn aanwezig : Charlie Chaplin, Cary Grant, Shirley Temple, het is de première waar Disney altijd al van heeft gedroomd. De mensen genieten van de film, en het hoogtepunt is het moment waarop de prins Sneeuwwitje tot leven kust. Alle sterren hebben de tranen in hun ogen staan, en dit is, zoals Disney het zei: "Het moment waarop voor het eerst bewegende tekeningen een echte film werden". De kritieken zijn schitterend, en de winst is gigantisch. Een jaar na het succes van Sneeuwwitje gebeurt er iets vreselijks in de Disney familie. Flora en Elias Disney zijn verhuisd naar Californië. Helaas is de verwarming in hun nieuwe huis niet goed geïnstalleerd, en op de ochtend van 26 november 1938 verspreiden gaswolken zich door het huis heen. Elias en Flora worden gevonden door de huisbaas. Elias kan nog gered worden, maar voor Flora is het al te laat. Met de winst die Sneeuwwitje opbrengt begint Walt aan de bouw van een nieuw studiocomplex in Burbank. Het is een investering van 3 miljoen dollar, en Walt zelf is betrokken bij elk onderdeel van het ontwerp : van de fundering tot de gordijnen. Het resultaat is een prachtige campus voor de tekenaars, mooie kantoren, en zelfs airconditioning : in die tijd een luxe. Terwijl de studio nog in aanbouw is wordt er al aan drie nieuwe films gewerkt : Pinokkio, Fantasia en Bambi. Het publiek wacht vol spanning op deze films, maar ondertussen is het personeel van Walt minder tevreden. Ze werken ontzettend hard, maar worden slecht betaald. Men is er van overtuigd dat Walt Disney door de megaopbrengst van Sneeuwwitje een oneindige bron van inkomsten heeft. Dit is echter niet zo. In feite heeft hij helemaal geen geld meer over, door de grote bedragen die hij aan de nieuwe films uitgeeft. Als door de eerste zet van de Duitsers Europa in oorlog raakt valt er weer een belangrijke bron van inkomsten weg. Een ander probleem is dat Walt nooit rekening houdt met het budget. Doordat hij alles zo realistisch mogelijk wil maken vertraagt de productie van Bambi zo sterk dat ze ver achterop schema raken. De productie van Pinokkio is ondertussen gestopt omdat het karakter van Pinokkio Walt Disney niet aanstaat. De oplossing : toevoegen van het figuurtje Jiminy Cricket, de sprinkhaan die fungeert als het geweten van de houten pop. Hoewel Pinokkio een succes wordt, is het succes toch minder dan dat van Sneeuwwitje. De meest gehoorde reactie van het publiek is : "Waar zijn de dwergen". Fantasia brengt, ondanks dat het een totaal vernieuwende film is, lang niet genoeg geld op, en al snel zit de studio met 1500 man personeel tot 4,5 miljoen dollar in de schulden. Een vakbond komt erbij om de werknemers bij te staan in hun eis om hogere lonen. Walt ziet dit als een misbruik van vertrouwen door mensen die hij als familie beschouwt. Op 10 februari 1941 spreekt hij zijn personeel toe in de hoop ze over te halen, maar het is te laat, in mei van dat jaar volgt de staking. Na de staking heeft Walt het helemaal gehad, en gaat hij op een lange vakantie naar Zuid-Amerika. Tegen de tijd dat hij terugkomt is Elias overleden, en is hij vastbesloten om zijn personeel nooit meer als familie te zien. Tijdens het begin van de tweede Wereldoorlog trekken er militairen in het studiocomplex om de vliegtuigfabriek in de buurt te verdedigen
Rond deze periode wordt hij ook door de FBI ingehuurd als "inside spion" om in de gaten te houden wat andere filmmakers doen in Hollywood. Walt grijpt dit aanbod met beide handen aan, omdat hij altijd al sterk nationalistische gevoelens heeft gehad en er alles aan doet om Amerika te helpen. Hij is dit tot aan zijn dood blijven doen. De regering geeft de opdracht om propaganda en trainingsfilmpjes te maken, en hieruit volgen o.a. "The new spirit" (om mensen te overtuigen van het nut van het betalen van inkomstenbelasting) en "Der Führer's Face" (waarin Donald Duck verzeild raakt in Nazi-Duitsland). Jammer genoeg maken deze filmpjes geen winst, en belandt hij opnieuw in de schulden. Met zijn laatste geld neemt hij een grote stap : het begin van drie soorten nieuwe films, namelijk natuurfilms, speelfilms, en lange tekenfilms die voortborduren op het succes van Sneeuwwitje. De studio klimt uit de financiële crisis. De eerste natuurfilm die gemaakt wordt is Seal Island. Ondanks.dat iedereen denkt dat het een flop wordt - een saaie film over zeehonden - wordt het een groot kassucces. Na Seal Island worden er tussen 1948 en 1960 nog 12 gemaakt, waaronder Living Desert en Vanishing Prairie, waarvan er 8 een Academy Award winnen. Zoals er al eerder was gedaan in de Alice filmpjes uit de jaren 20 gebruikt Disney in de eerste speelfilm, Song of the South, weer een mix van tekenfilmfiguren en echte acteurs. Hierop volgen juweeltjes als Treasure Island, Robin Hood en 20.000 Leagues under the Sea

Ondertussen heeft zich alweer een ander idee ingenesteld in Walt's geest : een pretpark. De pretparkjes die er bestaan in die tijd zijn meestal niet erg veilig, en Walt vindt dat hij het beter kan. Hij is vooral onder de indruk van het grote Tivoli in Kopenhagen. Ondertussen gaat hij gewoon verder met het maken van nieuwe films zoals Assepoester, Alice in Wonderland en Peter Pan. Het idee van het pretpark blijft echter. Wanneer hij het vertelt aan de zakelijke helft van zijn bedrijf, zijn broer Roy, vindt die het een belachelijk idee. Waarom zou je aandeelhouders verliezen aan zo'n risicovol project als je ook gewoon veilig door kan gaan met het maken van films? Maar (zoals Walt altijd deed) overtuigde hij Roy ervan om door te gaan met het plan. Ze leenden geld waar ze maar konden, sloten een contract met ABC (een televisiestation in Amerika) voor het uitzenden van een show, Disneyland, in ruil voor geld voor het pretpark. Onverwacht werd de show een groot succes en leidt tot andere shows, zoals Zorro, en natuurlijk de Mickey Mouse Club, wat nog steeds bestaat. De bouw van Disneyworld gaat door en de studio's werken hard door aan het maken van nieuwe films zoals Honderd en één Dalmatiners en Doornroosje. Ondertussen is Walt (zoals altijd) bij elk onderdeel van het park betrokken, van de geografische ligging, tot de planten die in de perkjes moeten komen. Ondertussen wordt hij ook nog eens grootvader. Zijn dochter Diane krijgt een zoontje, Christopher. Maar eigenlijk is hij diep van binnen meer bezig met het pretpark dan met zijn kleinzoon. Op 17 juli 1955 wordt Disneyworld officieel geopend. De opening van het pretpark wordt op de Amerikaanse televisie uitgezonden en het wordt het best bekeken programma tot dan toe. 20 camera's zenden live-beelden door vanuit alle hoeken van het park, om alle attracties te laten zien, onder commentaar van Art Linkletter, Bob Cummings en Ronald Reagan. Jammer genoeg is het park nog niet helemaal voorbereid op de gigantische stroom mensen die eropaf komt. Er moeten nog veel aanpassingen gemaakt worden, maar na twee weken loopt het park als een trein. "Disneyworld zal nooit af zijn" zei Lily in die tijd al, en dat is gebleken. Zelfs nu worden er jaarlijks nog attracties bijgebouwd. De studio's gaan nog steeds door met het produceren van films als Old Yeller en the Swiss Family Robinson. Maar de grootste klapper komt toch in 1964, als Mary Poppins in première gaat. Het publiek is laaiend enthousiast over de film. De schrijver van de originele boeken echter niet. P.L. Travers vind dat, ook al heeft hij de rechten voor de film al verkocht, de film een "verschrikkelijke verkrachting van de mooie kinderboeken" is die hij geschreven had. Disney heeft deze kritiek al eerder gehad bij alle sprookjes die hij verfilmde, van Sneeuwwitje en Pinokkio tot Assepoester en Doornroosje, altijd zitten de echte critici hem op de nek. Het grote publiek vind de films echter mooi, en daar draait het om bij Walt Disney. Mary Poppins krijgt 13 Oscarnominaties en snoert hiermee de critici de mond. In 1966 wordt er longkanker geconstateerd. Niemand is hierover verbaasd, aangezien Walt zijn hele leven lang een verwoedt roker is geweest. Hij vertelt zijn familie dat ze zich geen zorgen moeten maken, dat hij de tumor zo snel mogelijk zal laten verwijderen, maar het blijkt dat de kanker zich al verspreidt heeft en dat hij tussen de 6 maanden en 2 jaar nog te leven heeft. Er wordt één long verwijderd, maar
op 15 december overlijdt hij op 65-jarige leeftijd. De vlag in Disneyworld hangt halfstok, maar zelfs zijn dood lijkt hem niet te kunnen stoppen. Na de dood van Walt gaat Roy verder met de studio's en het pretpark, en er verschijnen nieuwe parken in Frankrijk en Japan. Er worden nieuwe films uitgebracht, zoals Jungle Book, The Aristocats, Beauty and the Beast, Alladin, The Lion King, Pocahontas, Mulan en Tarzan. Elke Disneyfilm heeft nog steeds hetzelfde concept als Sneeuwwitje : een mooi sprookje gecombineerd met ijzersterke muziek. Keer op keer weer een kassucces, en de naam van Disney leeft door.