Frank Sinatra

Beoordeling 5.7
Foto van een scholier
  • Biografie door een scholier
  • 4e klas havo | 3609 woorden
  • 22 april 2008
  • 28 keer beoordeeld
Cijfer 5.7
28 keer beoordeeld

Italiaanse Natalie Dolly Garavanta was een charmante en sterke vrouw. Ze ontmoette de siciliaanse Anthony Martin Sinatra (zoon van een ketelmaker) in italië. Toen ze 19 was kregen ze een relatie. De ouders van Dolly waren niet zo enthousiast over hun relatie. Anthony, met bijnaam ‘Marty’ was een boxer. In die tijd werden italianen niet toegelaten, te vechten in de ring. Dus vocht Marty onder de ierse naam ‘O’Brien’, zodat hij toegelaten werd. Vrouwen werden ook niet toegelaten om te kijken. Dus leende Dolly de kleding van haar broer om zo de wedstrijden toch te kunnen zien.

Het verliefde stel trouwden tegen de wil van Dolly’s ouders op 14 februari 1914. En emigreerden naar Amerika. Op 12 december 1915 werd Francis Albert Sinatra geboren. Hij werd vernoemd naar zijn peetvader Frank Garrick, Marty’s beste vriend. De zwangerschap was vreselijk voor Dolly. Frank woog ruim 5 kilo bij zijn geboorte. Frank had er nog littekens aan overgehouden op zijn wang en oor. Dolly kon daarna geen kinderen meer krijgen. Dolly wilde liever een meisje. Ze kocht vaak roze kleding voor Frank, het maakte haar niet uit. Naarmate Frank ouder werd liet ze haar moeder zwarte pakjes maken voor Frank. Frank groeide op in een kleine appartement dat zijn ouders huurden in het westen van Hoboken, New Jersey. Het water was altijd koud en hun toilet stond in de tuin. Toen Frank 3 werd, kreeg Dolly haar droombaan. Ze werkte als een chocolade-dipper in een snoepwinkel. Snoepjes dippen in de chocolade en versieren met letters, als V voor vanillesmaak of E voor Esdoornsmaak.
In 1926 verliet Marty de ring, nadat hij beide polsen had gebroken. En ging hij werken als een ketelmaker, maar Marty had astma dus werd hij gedwongen zijn baan op te geven. Dolly had verschillende baantjes, zoals verloskundige. Later werd ze een bestuurslid voor een democratische partij, daarmee werd ze wat beheersend. Ze deed zelfs een keer mee aan een verkiezing tot burgemeester van Hoboken. Ze had overal connecties en zorgde voor een baan als kapitein brandweerman op augustus 1927 voor haar man. Dankzij Dolly’s inkomen verhuisden de familie Sinatra van een kleine appartement naar een wat groter appartement in een betere wijk, dichtbij het ‘Hudson’ rivier.

1921-1926
In de periode van 6 tot 12 jaar bracht Frank zijn tijd meer door met zijn oma Rosa, tante Mary, Dolly’s zus Rosalie of met zijn joods bejaarde buurman. Frank’s ouders hadden het altijd te druk met werken. Volgens Frank’s neef had Frank een warm karakter, gevoelig, was altijd heel stil en wilde vriendschap. Frank’s vader was volgens hem een hele lieve man. Hij praatte soms stoer, maar had een groot hart.
Frank kreeg de bijnaam ‘Slacksy’ dat luilak betekende door zijn buurjongetjes, omdat hij zoveel mooie broeken had. Hij was het rijkste kind van de gevaarlijke wijk. Hij richtte met zijn buurjongetjes een straatgang op ‘The Turks’ om hun ‘gebied’ te beschermen.

1930
Frank zat op de ‘A.J. Demarest High School’ en zong af en toe. Hij vond het fijn wanneer iemand voor hem applaudisseerde. School vond hij niet interessant, huiswerk maakte hij nooit en verbaastte hem niets wanneer iemand eruit werd gestuurd tijdens de les. Frank deed altijd imitaties tijdens de lessen van filmsterren en radiokomieken. Hij was populair bij de leerlingen. Frank ging in zijn laatste jaar van school af, hij wilde zijn kansen wagen om zanger te worden. Zijn oma Rosa vond het vreselijk. Ze wilde hem graag zien afstuderen als eerste van de familie, maar uiteindelijk legde ze zich neer bij het feit dat hij zanger wilde worden.
“Als hij de muziek in wil gaan. Dan zal hij het moeten doen”. Marty daarentegen was er niet blij mee en vertelde Frank dat school verlaten ‘ok’ was, maar dat hij een goede baan moest vinden. Geen nietsnut in de muziek.

1932
De familie Sinatra verhuisden van hun kleine appartement naar een echt huis, die ze eigenlijk niet konden betalen. Drie verdiepingen, vier slaapkamers en een eetkamer. Frank had zelfs een eigen kamer op de bovenste verdieping. Er stond een vogelbadje bij de voordeur, een piano in de woonkamer en een goudwitte Franse telefoon op een voetplaat in Frank’s ouders slaapkamer.
Één van de ooms van Frank’s vader had een baan voor Frank in de scheepswerven voor drie dagen. Na een dag viel er per ongeluk een klinkbout naar beneden en miste net Frank’s schouder. Frank schrok zo erg en ontdekte dat hij ruimtevrees had. Hij nam daarom een andere baan. Hij laadde kratten vol boeken uit voor een boekenwinkel in New York. Op gegeven moment was hij de baan zat en zocht hij naar betere banen. Hij werkte een tijdje bij de schepen van ‘United Fruit Lines’. Hij moest erin klimmen om het goed schoon te maken. Soms moest hij ’s avonds werken in de winter. Dat was te koud.
Op een dag vroeg Frank’s opa waarom Frank niet es een keer uit huis gaat en op zoek gaat. Frank’s moeder moest vreselijk huilen, maar Frank realiseerde zich dat hij niet terug ging naar School dus dat dit de enige optie nog was. Hij pakte in en vertrok naar New York, maar als snel keerde hij weer terug naar huis.
Het ging bergafwaarts met de Economie ‘The Great Depression’. Miljoenen Amerikanen zaten zonder werk. Frank vroeg zich af waarom hij niet ging zingen als werk. Frank verdiende geld waar het kon, bij welke baan dan ook. Maar zingen bleef zijn grote passie. ’s Avonds trad hij op met verschillende bandjes. Hij verdiende er niets mee, maar hij hield van de ervaring. “I was making nothing, but it was a great experience. I was using a megaphone like Rudy Vallee and guys would throw pennies and try to get them into my mouth. But I used to move a great deal so they couldn’t hit it. It was great fun.”
Hij zong in nachtclubs, snelwegrestaurants, democratische partij vergaderingen en bijeenkomsten van de Hobokan Siciliaanse cultuurcompetitie’s. Meestal in weekenden en avonden na het werken. Hij werkte hard voor het boeken van avonden en ontwikkelde een eigen stijl.

Zomer 1934
Toen hij 19 was bracht hij zijn zomer door met zijn familie bij het huis van zijn tante Josie in Long Branch bij de kust van Jersey, ontmoette hij de 17-jarige Nancy Barbato. Frank’s eerste serieuze relatie was met haar. Zij was de één van de weinigen die in Frank’s droom geloofde.

Zomer 1935
“I sang at social clubs and at roadhouses. Sometimes for nothing or for a sandwich or cigarettes-all night for three packs. But I worked on one basic theory: Stay alive, get as much practice as you can”
Op een avond nam Frank Nancy naar een optreden van Frank’s idool Bing Crosby in een oude theather in Jersey. Het was een avond dat zijn leven voorgoed zou veranderen.
“I was a big fan of Bing’s. He was the first real troubadour that any of us had heard. After seeing him that night, I knew I had to be a singer. But I never wanted to sing like him, because every kid on the block was boo-boo-booing like Crosby. My voice was up higher, and I said, ‘That’s not for me. I want to be a different kind of singer.”’

8 september 1935
Wanneer Frank en een plaatselijke trio, die zich ‘The Three Flashes’ noemden. Apart auditie deden voor een verschijning in een wereldwijd populair radioprogramma op NBC genaamd ‘Major Bowes and His Original Amateur Hour’ in New York. De man van de radio bedacht bij zichzelf, waarom Frank niet samen met ‘The Three Flashes’ gingen optreden en zich ‘Hoboken Four’ noemden. Ze zongen het lied ´Shine´ van ´The Mills Brothers´ en kregen de grootste stem die er ooit was in het hele radio programma. Bowes was zo onder de indruk dat ze elke week mochten optreden.

Oktober 1935
´Hokoben Four´ verscheen nog in twee films voor ´Major Bowes´:
- The Night Club, waar hij een ober speelde
- The Big Minstrel Act, speelde hij iemand in een band
Die gefilmd werden in de beruchte wijk ‘The Bronx’ en werden laten zien in de ‘Radio City Music Hall.’

Eind 1935
‘Hoboken Four‘ tourden in het land en traden op in verschillende theathers voor radiopubliek voor per optreden plus maaltijden. Overal waar ze naartoe gingen om te slapen. Hingen ze een bord met daarop de tekst ‘MAJOR BOWES’ AMATEURS STOPPING HERE’. Maar ze waren natuurlijk allang geen amateurs meer.
Ze begonnen hun tour in het Westen van Amerika. Ze speelden in San Francisco, in Los Angeles en in kleine stadjes langs de weg.
“The radio program was such a hit that people wanted to see what we looked like, like animals in a cage. But one of the niceties was that people came backstage with cakes and homemade food, and women would say, ‘You must miss your mother’s cooking’ and all that kind of jazz, and they’d give us food like we were starving. It was sweet.”

Lente 1936
Frank kreeg steeds meer aandacht tijdens de tour, vooral van jongedames. Meer dan de andere leden van ‘Hoboken Four’. De andere jaloerse leden begonnen hem een beetje te pesten. Frank kwam voor zichzelf op, maar na drie maanden had hij geen zin in ‘Hoboken Four’. Hij wilde eigenlijk helemaal niet in een band. Hij wilde solo en hij miste zijn familie en vriendin.
“It was the first time I had ever been away from home. I missed my girl and I missed my family. I also felt I was going nowhere. I had auditioned as a solo and now I was part of a quartet, and I was thinking solo.”

1937
Frank’s neef Ray Sinatra, die zelf in het NBC house orchestra speelde, zorgde voor een auditie van 15 minuten voor een dagelijkse radio show in New York. Frank kreeg een week lang de 15 minuten voor 70 ct.

12 mei 1937
Als de zanger en ukelele-speler en ‘The Sharps’ trad hij op in ‘Town Hall Tonight’, een amateurs-show die gepresenteerd werd door de komiek Fred Allen.

1938
Frank woonde nog steeds thuis met zijn ouders. Frank hoorde over een opening bij ‘The Rustic Cabin’ een wegrestaurant dichtbij New Jersey. Ze hadden een zingende ober die ook kon acteren nodig.
“I went up and sang a few songs and got the job. The pianoplayer and I performed from table to table between sets. I would push his little half piano around. He’d play and I’d sing. We had a little dish on the piano and people would drop in coins. I earned about 15 clams a week. I did a little bit of everything. I never stopped. I showed people to tables. I sang with the band, I sang in between sets. But I didn’t mind. Because I was learning. And we were on the air every night. ‘The WNEW Dance Parade.’ That’s what I wanted; I wanted to be heard. By people. No salary-they just picked up the orchestra. And people at home apparently danced to it. There were about 15 clubs all around the area, each hooked up. It was great”

26 november 1938
Frank werd gearresteerd. Hij werd ervan aangeklaagt, dat hij op de tweede en negende dag van de verloving een seksuele relatie had met een vrouw van goede afkomst genaamd ‘Antoinette Della Penta’. Maar de aanklacht was snel teruggehaald, wanneer bleek dat Antionette al was getrouwd met een man genaamd ‘Edward Franke’. Ze klaagde hem opnieuw in december aan, vanwege ‘overspel’. De zaak ging naar een jury.

24 januari 1939
De zaak was afgerond. Nancy vroeg aan Frank of zij de eerste was. Frank antwoordde met: ‘Nee, maar ze is de laatste’
Dolly vond de rechtzaken vreselijk. Dat mensen zoiets konden zeggen over haar zoon. Ze vond dat het beter zou zijn als Frank ging trouwen. Dan pas zouden mensen hem met rust laten. Frank wilde niet dat iemand tussen hem en zijn succes zou komen en zei tegen Nancy ‘I dont want anyone dragging on my neck’ Zij antwoordde met ‘I’ll never get in your way’.
Het stel trouwden in een Katholieke kerk ‘Our Lady of Sorrows’ in Jersey City. Als een bruiloftcadeau gaf hij haar een opname van de dag ervoor van een liedje dat aan haar toegewijd was. ‘Our Love’.
Na de bruiloft ging Nancy werken als een secretaresse in New Jersey.
Marty over Nancy: “In Nancy I found Beauty, warmth and understanding; being with her was my only escape from what seemed to be a grim world”

Februari 1939
Als een 24-jarige onbekende was Frank van plan om zich in te schrijven bij een band van Bob Chester en een leider van één van de groepen die bij ‘The Rusic Cabin’ gespeeld hadden.
“My mother got a 15-dollar advance on her salary so Dad could have publicity pictures taken to give to trumpeter Harry James, who had just left Benny Goodman, the ‘King of Swing’ to start a band of his own.”
Harry Schuchman zei: “I remember that day. He had the pictures taken but he couldn’t get to Harry James. So he got someone to them on Harry’s desk.”
Gauw daarna hoorde Harry James Frank op de radio, al wetende hoe Frank eruit zag dankzij de foto’s. James ging naar ‘the Rustic Cabin’ om Frank live te zien. Wanneer James aankwam begon Frank het liedje ‘Begin the Beguine’ te zingen.
James zei later dat hij; “Liked Frank’s way of talking a lyric” en schreef hem een 2-jarig contract voor 75 ct per week als zanger bij zijn nieuwe band.

30 juni 1939
James wilde Frank ‘Frankie Satin’ noemen. Frank had het gehad met alle bijnamen en dat hij zo zijn kansen waagde op gewoon ‘Sinatra’.
Frank en de rest van de band traden op in verschillende soorten plaatsen de hele zomer lang.

13 juli 1939
Frank Sinatra had zijn eerste album opgenomen samen met James. “From the Bottom of My Heart” bij ‘the Brunswick’ platenmaatschappij. Jammer genoeg zat er geen één hit bij. 

31 augustus 1939
Voor Columbië heeft Frank een nummer opgenomen dat wel één van zijn grootste hits moest worden. ‘All or Nothing at All’
Uiteindelijk bleef de James-band maar zakken. En Frank wilde niet mee zinken. Dus ging hij er weg. Hij kwam er achter dat Tommy Dorsey (nummer één big band leider) aan het plannen was om een show te geven in the ‘Rustic Cabin’. Had hij geregeld dat hij als gast-zanger daar aanwezig zou zijn. Dorsey vond hem goed en bood Frank een baan aan, die Frank aannam. Hij verdiende steeds meer, maar het ging hem niet om het geld.
Februari 1940
Frank nam zijn eerste twee nummers met The Dorsey Band op in Chicago:
- The Sky Fell Down
- Too Romantic

23 Mei 1940
Frank, The Pied Pipers en Dorsey hebben hun eerste hit opgenomen. ‘I’ll Never Smile Again’ Frank had verder 40 liedjes geschreven met de band tot het einde van dit jaar.

8 juni 1940
Frank’s eerste kind, dochter Nancy Sandra werd geboren. Frank was in Hollywood. “He was so excited that all he did all night was talk about his new baby girl”

17 Oktober 1940
Frank begon een radioshow Fame and Fortune, waarbij amateurse tekstschrijvers de kans kregen om 0 te winnen en hun lied te zien op NBC.
Frank heeft ook voor het eerst in een grote film gespeeld. ‘Las Vegas Nights’, terwijl zijn lied ‘I’ll never smile again’ de nummer 1 had bereikt.

Lente 1941
Toen de band aan het eten waren in een afgesloten ruimte in een restaurant, kwam er een 17-jarige jongen Paul Keyes binnen met een boek en een pen. Hij wilde graag handtekeningen van de bandleden, maar de manager gooide hem eruit. Paul zag net dat Frank naar de toilet ging en liep hem achterna. Frank vroeg hoe hij heette en hij gaf hem een handtekening. Hij vertelde Frank over dat hij handtekeningen wilde, maar de manager hem eruit gooide. Hij nam toen Paul mee naar binnen en stelde hem voor aan de andere bandleden, iedereen zette een handtekening in het boek. Uiteindelijk kwamen ze bij de manager en Frank zei toen: “This is my friend Paul, and I want you to write something nice in his book. He’s a good kid.” En paul mocht met de band mee-eten.

Mei 1941
In 15 maanden werd Frank Sinatra de meest gewilde en bekendste nieuwe zanger van het land. Hij was vooral gewild bij de jonge meisjes. Je kon hem overal vinden: op de radio, op zijn albums, op het podium en in de films. Het blad Billboard vernoemde hem zelfs tot ‘Top mannelijke zanger van het jaar’.

December 1941
Frank wilde meevechten in de 2e wereldoorlog, maar werd afgewezen vanwege een slecht oor, die hij sinds zijn geboorte heeft.

Maart 1943
Frank is na veel werk eindelijk af van zijn contract met Dorsey af en heeft een contract met de platenmaatschappij Columbia Records. Manie Sacks kwam met het idee om het liedje “All or Nothing at All” weer uit te brengen samen met Harry James. Dat werd een gigantisch succes en Frank’s eerste miljoenenverkoper en een echte Frank Sinatra classic.

12 september 1943
Frank tekent een 7-jarig contract met RKO voor een film-carrière.
“If you’re a singer and you want to go into the acting business. You begin by learning to use the lyric of a song as a script”

Januari 1944
Frank tourde samen met Bing Crosby, Bob Hope, Ginger Rogers en nog meer sterren als gast om op te treden voor de soldaten die meevochten.

10 januari 1944
Frank’s tweede kind, zoon Franklin Wayne Emmanuel Sinatra werd geboren.
Februari 1944
Frank tekent bij MGM, dat maakt hem volgens bepaalde bronnen de best betaalde man van de wereld.
27 juni 1944
Frank’s eerste film-kus in ‘Step Lively’
4 maart 1946
Frank’s nieuwe album kwam uit, genaamd ’The Voice’.
Van november 13 tot december 3 1947
Frank gaf 8 concerten per dag in New York.
20 juni 1948
Frank’s derde kind, dochter Christina ‘Tina’ Sinatra geboren.

Toch in eind jaren ’40 en begin jaren ’50
Ging het bergaf met zijn carrière en liefdesleven.
Zijn affaire met Ava Gardner kwam in de bladen. Frank en Nancy scheidden op 29 oktober 1951. Ze bleven vrienden. Op 7 november 1951 trouwde Frank met Ava. Het stel ging uit elkaar op
29 october 1953, maar scheidden pas in 1957.
Frank maakte een comeback als acteur in de film ‘From here to Eternity’. Hij verscheen daarna in veel verschillende films, in het bijzonder ‘The man with the golden arm’ en ‘The Manchurian Candidate’.
In de jaren ’50 en ’60 was Frank een populaire attractie in Las Vegas. Hij was bevriend met Dean Martin en Sammy Davis Jr., en samen vormden ‘Rat Pack’, een losse groep muzikanten en zangers die vrienden waren en samen feest vierden.

8 december 1963
Frank’s zoon Frank jr. was ontvoerd. Frank betaalde de ontvoerders 0.000, hij bood zelfs een miljoen dollar aan. Maar op de één of ander manier wezen de ontvoerders het aanbod af. Op 10 december werd Frank jr. vrijgelaten. Hij mankeerde niets. Er werd zelfs een film over gemaakt ‘Stealing Sinatra’.
1966
Frank trouwde met de 30-jaar-jongere Mia Farrow, maar scheidden helaas 2 jaar later.
1967
Frank trouwde met Barbara Blakely Marx, die voor hem was bekeerd tot het katholicisme. Ze bleven getrouwd tot Frank’s dood, ondanks dat Barbara niet zo goed kon opschieten met Frank’s kinderen.
Frank Sinatra overleed in 1998 en is begraven in het ‘Desert Memorial Park’ in Cathedral City, Californië. Op zijn grafsteen staat de tekst "The Best is Yet to Come".

Geselecteerde Albums:
- Frank Sinatra: A Man and His Music
- Trilogy
- Duets
- Songs for Swingin Lovers
- My Way Best of Frank Sinatra

Bijzondere bekende hits:
- All or Nothing At All
- Come Fly With Me
- I’ll Never Smile Again
- Fly Me To The Moon
- My Way
- It Was A Very Good Year
- Theme of New York, New York
- The Birth Of The Blues
- Night and Day
- Strangers In The Night
- The lady is a tramp
- Love And Marriage
- I've Got You Under My Skin
- Come rain or come shine
- Thats Life

Bijnamen van Frank Sinatra:
- Slacksy, omdat hij het rijkste kind van de wijk was.
- The Voice, omdat zijn stem onmiddellijk herkenbaar is. Zijn stem straalt kracht en charisma uit.
- Ol’Blue Eyes, omdat hij hele lichte blauwe ogen heeft.

Meest bekende films
- 1953 - From Here to Eternity
- 1954 – Suddenly
- 1955 - The Man with the Golden Arm
- 1957 - Pal Joey
- 1960 - Ocean’s Eleven
- 1962 - The Manchurian Candidate

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.