Het leven van Baruch Spinoza
Nederlands bekendste filosoof werd in 1632 geboren te Amsterdam als zoon van een vermogend koopman, die als vluchteling naar Nederland was gekomen. Aan de naam is al wel te merken dat hij van Joods-Portugese afkomst is.
Spinoza werd opgevoed om samen met zijn broer d zaak van zijn vader over te nemen, maar hij gooide zelf roet in het eten. Toen hij namelijk na de dood van zijn vader samen met broer Gabriel twee jaar de zaak van zijn vader had gerund werd hij uit de joodse gemeenschap gestoten en in de ban gedaan vanwege zijn kijk op religie die als ketterij werd beschouwd. Grof gezegd vond hij dat het christendom en het jodendom alleen voorbestonden als godsdienst door de eeuwenoude gedachten en doorgegeven rituelen. Hij vond de bijbel ook geen betrouwbare bron om naar te leven, dit document was ten tijde van Spinoza ook al meer dan 1600 jaar oud en volgens hem, dus niet erg betrouwbaar. Hij geloofde ook niet in een persoonlijke en scheppende god, maar dat God in alles was en alles in God.
Door de tegenstand van zijn omgeving, zelfs zijn familie die hem op zeker moment zelfs wilden onteren op grond van zijn denkbeelden trok zich terug in Rijnsburg, bij Leiden. Hij besteedde zijn tij aan filosofische discussies met vrienden en het schrijven van zijn boeken. Zijn geld verdiende hij met het slijpen van optische glazen.
Het levenswerk en belangrijkste boek door Spinoza geschreven heet “Ethica, naar geometrische methode beschreven, en werd pas na zijn dood uitgegeven, op eigen verzoek.
Nadat Spinoza in 1670 naar Den Haag verguisde raakte hij goed bevriend met de gebroeders de Witt, die in 1672 door een woedende menigte werden vermoord. Spinoza was hierdoor buiten zichzelf van woede en verdriet, wat volledig tegen zijn eigen streven naar zelfbeheersing en gematigdheid inging.
Baruch Spinoza stierf als een man die zijn tijd ver vooruit was met zijn vrijzinnige denkbeelden, in 1677, waarschijnlijk aan tbc.
REACTIES
1 seconde geleden
W.
W.
vjdsjfbhsdbjhsd ckjs
7 jaar geleden
Antwoorden