Paul Huf

Wie is Paul Huf?

Paul Huf werd geboren op 1924 in Amsterdam, als zoon van Paul Huf senior, voordrachtskunstenaar, en Emmy Huf de Beneditty, chef inkoopster bij Metz.
In zijn jeugd werd Huf al vaak, onder invloed van zijn vader bekend gemaakt met de wereld van expressie. Zijn vader leerde hem al op jonge leeftijd diverse karakters te onderscheiden in gelaatstrekken en houdingen.
Hij staat in Nederland bekend als de pionier in de ontwikkeling van de professionele fotografie. Reeds in 1946 heeft hij, met zijn eerste portretopdracht voor toneelgezelschap Comedia, een geheel nieuwe eigen standaard bepaald voor stijl en ontwerp in de fotografie.
Zijn eerste tentoonstelling vond plaats in 1948 in het Stedelijk Museum in Amsterdam. In 1949 maakte hij de eerste internationale kleurkalender voor de KLM. Beïnvloed door o.a. Erwin Blumenfeld, George Platt-Lynes, George Hoyninge-Huene en George Hurrell, is Huf uitgegroeid tot de belangrijkste vertegenwoordiger van glamour fotografie in Nederland.
Vanwege de manier waarop hij zijn onderwerpen weet vast te leggen, wordt Huf ook wel de ‘beeldhouwer’ onder de fotografen genoemd. Hoewel deze kwaliteit zijn werk juist zo bijzonder maakt, is het ook de reden geweest waarom hij zich is gaan interesseren voor film. Sinds 1966 heeft Huf een aantal televisiecommercials, reclamefilms en documentaires geproduceerd. Vele films hiervan kregen awards.
Paul Huf is bestuurslid van stichting World Press Photo en van Dutch Photography, een groeiende collectie hoogstaande Nederlandse fotografie.
Ook is hij lid van de GKF (Gebonden Kunstenaars in de Federatie) en van de ASMP (American Society of Media Photographers).

Het werk van Paul Huf

Huf probeert op zijn foto’s zo veel mogelijk het onnatuurlijke te vermijden. Met het onnatuurlijke bedoelt hij de gespeelde houding die mensen aannemen als ze weten dat ze op de foto gaan. Een voorbeeld hiervan is een lach waarvan je duidelijk ziet dat hij niet echt is. Hij probeert mensen zoveel mogelijk natuurlijk op de foto te zetten, alsof het lijkt dat ze niet doorhebben dat er een foto van ze gemaakt wordt. Maar hij wou wel de mensen op hun mooist fotograferen. Daarom werden zijn foto’s al gauw gelikt genoemd. Maar dat kon hem niet schelen, want moest je je schamen voor het feit dat je foto’s verzorgd waren en dat er was nagedacht over de manier waarop alles in beeld was gezet? Hij wilde de ‘gewone’ mensen op een glamoureuze wijze portretteren. Hij probeert met zijn foto’s een verhaal te vertellen.

Paul Huf heeft veel opdrachten voor de KLM gemaakt, ook foto’s voor kalenders. Vaak gebruikte hij vliegtuigen van de KLM als achtergrond bij het maken van modereportages. Met behulp van de KLM kon Huf in 1989 het project ‘Eye to eye’ realiseren. In het jaar van de honderdste sterfdag van de schilder Vincent van Gogh, bracht Paul Huf al zijn tochten in beeld. Paul Huf was ook jarenlang bestuurslid van World Press Photo, waarvan de KLM hoofdsponsor is. En de KLM heeft om hem te eren de
Paul Huf award bedacht. De grootste Nederlandse fotografieprijs. Die dit jaar voor de derde keer wordt uitgereikt.

Hij maakte ook de bekende Grolsch Bier advertenties: ‘Vakmanschap is meesterschap’. Bijna dertig jaar lang heeft hij al hun advertenties en commercials gemaakt. In het begin waren ze heel vernieuwend in die opzet. Maar na dertig jaar werkte het niet meer. De jeugd reageerde niet meer op die oude vakmannetjes. Grolsch wilde bovendien internationaal en is naar een ander bureau gestapt. Die nieuwe campagne vond Paul Huf maar niets. Hij vond het te kunstmatig en te bedacht.
Er worden nu ook foto’s van hem tentoongesteld in het Rijksmuseum. De expositie bestaat uit foto’s die Huf maakte voor bierbrouwer Grolsch voor de reclamecampagne Vakmanschap is Meesterschap. Het museum kocht vlak voor het overlijden van Huf een reeks foto’s uit de serie. De fotograaf legde vanaf 1957 jarenlang allerhande ambachten vast die werden gebruikt voor de reclames van de bierbrouwer.

Hij heeft ook foto’s gemaakt van koningin Beatrix van het koninklijk huis. De laatste keer dat Huf haar heeft gefotografeerd was in 1979, vlak voor haar kroning. Het was een foto voor de Margriet en ik vond hem zelf nogal geslaagd. Beatrix zelf blijkbaar ook, want ze wilde een paar afdrukken. Paul Huf dacht eerst dat de foto het officiële staatsportret zou worden. Maar de RVD vond de foto’s net iets te intiem om overal in openbare gebouwen op te hangen.

Paul Huf heeft ook vele bekende Nederlandse vrouwen gefotografeerd voor de Playboy. Zoals Adele Bloemendaal, Sophie van Cleef, Viola van Emmenes, Penny de Jager en Patty Brard. Voor zulke vrouwen was het een grote stap om uit de kleren te gaan. Daar hadden ze een fotograaf voor nodig waar ze vertouwen in hadden. En Paul Huf kon hen dat vertrouwen geven.