Keith Haring

Keith is geboren op 4 mei in 1958. Hij groeide op in Kutztown, dat in Pennsylvania (V.S) ligt. Hij was erg jong toen hij begon met tekenen. Een verklaring daarvoor volgens hem : 'Mijn vader tekende strips, vanaf dat ik klein was wilde ik ook strips tekenen, en zo karakters en verhalen tot leven brengen' Nagelang Keith opgroeide ging hij door met het tekenen van kunst. Hij zag moderne kunst voor het eerst toen hij het 'Modern Museum of art' bezocht in Washington, DC. Nadat hij zijn high school afgemaakt had, ging hij naar een kunstschool in Pittsburgh, Pennsylvania. Hij bleef daar 1 jaar.

Vanaf dat moment ging hij steeds vaker grote tekeningen maken en nadat hij de leeftijd van 19 bereikt had kreeg hij zijn eerste echte publiek. In 1978 verhuisde Keith naar New york City om naar een andere kunstschool te gaan. Hij vond het prachtig om in de grote stad te wonen. Hij kon er grote musea bezoeken met allerlei verschillende soorten kunst en er waren een heleboel verschillende kunstenaars in de buurt waar hij woonde aan het werk. Ook vond hij dat er een heleboel leven en energie te voelen was, alleen al wanneer je over de straat liep. Het was dan ook in deze grote stad waar Keith Haring zijn eigen, unieke stijl vond. "I bought a roll of oak-tag paper and cut it up and put it all over the floor and worked on this whole group of drawings. The first few were abstracts, but then these images started coming. They were humans and animals in different combinations. Then flying saucers were zapping the humans. I remember trying to figure out where this stuff came from, but I have no idea." Vertaald : 'Ik kocht een rol oud papier knipte er gaten in en legde het over heel de vloer, en ik maakte daar een aantal schilderijen op. De eerste waren abstract maar toen kwamen er hele andere beelden, het waren mensen en beesten in verschillende combinaties ook zag ik vliegende schotels die de mensen aan het wegzappen waren, ik weet nog dat ik probeerde te achterhalen waar deze figuren vandaan kwamen, maar ik had geen idee.' Een stijl was geboren. Toen zag Keith Haring steeds maar weer lege zwarte bladziijde in de metro?s van New York. Hij wist meteen dat dat de ideale plaats voor hem zou zijn om zijn ideen tot uiting te brengen. Hij begon steeds vaker tekeningen te maken in de metro totdat het een dagelijkse bezigheid werd. Hier een citaat van hem dat aangeeft waarom hij nou juist in de metro ging tekenen. "When I drew, I drew in the daytime which meant there were always people watching, from little kids to old ladies to art historians." Of in het Nederlands : 'Wanneer ik tekende, tekende ik overdag, wat betekende dat er altijd mensen aan het kijken waren van kleine kinderen tot oude vrouwtjes tot kunstkenners' Hij vond de aandacht prachtig en de mensen vonden zijn werk prachtig. Hij werd steeds beroemder. Al de mensen die in de metro meer reden kenden zijn werk en het was op de televisie en het stond in de krant. Keith begon in kunstgalleries te werken om zijn werk te koop aan te bieden. "I wanted to sell my paintings because it would enable me to quit my job, whether as a cook or delivering house plants or whatever else I was doing--and paint full time." : 'ik wilde mijn schilderijen verkopen omdat het me in staat zou stellen om mijn baan op te geven, of dat nou kok zijn was of huisplanten bezorgen of wat ik dan ook aan het doen was, en me volledig op het schilderen te richten.'

In zijn eerste expositie in New York schilderde hij eerst alle muren vol met zijn kunst, toen pas hing hij zijn schilderijen op en zetten hij zijn beeldhouwwerken neer. Door alle publiciteit die hij had gekregen van zijn werk in de metro had hij een grote naamsbekendheid en zagen de mensen zijn werk graag, er kwamen dan ook honderden mensen naar zijn expositie waardoor het een groot succes werd. Vanaf dit punt begon Keith Haring harder te werken dan hij ooit had gedaan. Hij reisde de hele wereld rond om zijn werk te exposeren. Hij had exposities in Europa, Japan, en door de hele Verenigde Saten. Hij schilderde zelfs de hele zijkant van een kerk in Italie. Als gevolg van deze naamsbekendheid ging de prijs van zijn werken torenhoog de lucht in. Toch wilde hij dat niet alleen de welgestelde van deze wereld konden genieten van zijn kunst. Daarom openden hij een nieuwe winkel 'The Pop shop' genaamd. In deze winkel waren posters, T-shirts, buttons en speldjes te koop met zijn kunst erop.

Ook werkte hij samen met kinderen, hij maakten schilderijen en beeldhouwwerken voor scholen en ziekrnhuizen in allerlei verschillende plaatsen. In 1988 kreeg Keith Haring de ziekte Aids, toen nog een ziekte waar je dood aan ging. Keith wist dat hij zou sterven maar hij ging onverstoord verder. Hij maakt ook posters over zijn ziekte en doneerde geld aan artsen die op zoek waren naar een medicijn.
Na zijn dood in 1990 leefde zijn werk voort. Je kunt het nog steeds vinden in musea, boeken, posters, op tv en het internet.
Keith wilde dat iedereen kunst maakte, vooral kinderen.