Turkije en de EU?

Eerst de Euro en dan nu... De uitbreiding van de Europese Unie... Het zit er aan te komen...de EU gaat uitbreiden. Bij de europese bevolking en bij hun leiders hangen de vraagtekens boven het hoofd als je ze de concrete vraag stelt of de Europese Unie daar eigenlijk wel aan toe is... De regeringsleiders zijn het er wel over eens als je het over het politieke aspect gaat hebben maar, gevoelsmatig zijn ze er zelf nog niet helemaal uit. Het grootste struikelblok waar de europese commissie over valt is de kandidatuur van de republiek Turkije. Turkije probeert al tientallen jaren een volwaardig lid te worden van de EU.Al die jaren werd verder onderhandelen afgebroken of er werd niet eens onderhandeld over het verzoek.Dit had te maken met het feit dat Turkije niet aan de voorwaarden voldeed om een kandidaat te kunnen worden. Ieder EU-kandidaat dient te voldoen aan een pakket strenge voorwaarden en regels die betrekking hebben op alle kandidaten en leden van de EU.Dit is de basis voor een eventuele toekomstige samenwerking met de overige lidstaten. De regels zijn keihard...keihard voor de kandidaat-kandidaten die hun interne organisatie nog niet op dusdanig niveau hebben gebracht. Met interne organisatie hebben we het over: politieke organisatie, economische organisatie en de bestuurlijke organisatie. Volgens de criteria van de Europese commissie behoort elke kandidaat op zijn minst aan de volgende eisen te voldoen: -Een stabiele democratie die mensenrechten eerbiedigt en minderheden beschermt -Over een competitieve markteconomie beschikken -Goede,betrouwbare administratieve en juridische apparaten hebben om EU-regels mee te handhaven en over te nemen. De zgn. EU-roeping... Deze 3 hoofdpunten beslaan alle achterliggende onderwerpen zoals: "belastingen, energie, financien, landbouw, mededinging, milieu, ondernemingsrecht, sociale zaken en vrij verkeer van personen en kapitaal", en zijn dus van groot belang om een eventuele uitbreiding soepel te laten verlopen. Je kan pas bouwen als de grond vlak is...daarom is het zo belangrijk dat deze regels in acht genomen worden.Loopt een uitbreiding niet soepel en is een land eenmaal lid van de EU dan kan er niks meer terug gedraaid worden want, een land uit de EU zetten is niet zo simpel als dat je het uitspreekt. Niemand heeft baat bij een "slechte toetreding" ... De bedoeling van het uitbreiden is immers dat het met steeds meer mensen goed gaat als je het in grote lijnen bekijkt. 2004 is voor 10 kandidaat-staten het jaar dat ze hoogst waarschijnlijk ook tot de EU gaan behoren.Turkije zit daar niet bij tot hun grote woede...Turkije is zoals eerder gezegd al tientallen jaren bezig om aan de voorwaarden te voldoen om over een lidmaatschap te kunnen onderhandelen.Inderdaad, tot nu toe dus alleen maar, OM TE KUNNEN ONDERHANDELEN OVER EEN LIDMAATSCHAP!!!!!! Voordat je kan onderhandelen over het lidmaatschap zul je eerst aan de eerdergenoemde eisen moeten voldoen. Turkije is van mening druk bezig te zijn om het tot dat niveau te brengen,nog sterker, naar hun mening hebben ze dat niveau al bereikt en vinden ze het onzin dat de EU in principe denkt...wil je zo graag,wacht nog maar ff... Maar...wil de EU sowieso wel dat Turkije deel gaat uitmaken van onze beschaving en met hun lidmaatschap dus ook een grote inspraak krijgt in wat er besloten gaat worden in de EU, wat ons ook aangaat...willen wij dat wel? Zo ja...waarom wel?...zo niet...waarom niet? Persoonlijk...ik moet zeggen dat er heel wat haken en ogen aan zitten...deze moeten immers in elkaar passen... Daarom is het belangrijk dat ook de vaak onbesproken onderwerpen in het licht gezet worden zodat er over gesproken kan worden... Wat is Turkije precies voor land en wat wil het of, wat wil Turkije dat de wereld denkt als iemand de naam Turkije in de mond neemt? Als je je die vraag gaat stellen zul je moeten afgaan op de dingen die gebeuren en je zult moeten afgaan op de dingen die gebeuren waarvan wij weten dat ze gebeuren maar waar nooit over gesproken wordt omdat ze of onschuldig lijken of juist heel erg beschuldigend als je ze uitspreekt. Vb.
Politiek Zoals bij iedereen bekend is, staat Amerika te popelen om Irak aan te vallen om daar het communistische regime van Saddam Hussain met 100.000 soldaten plat te lopen.Dit vanwege een mogelijke dreiging van Saddam met biologische of chemische wapens.De VN veiligheidsraad heeft in een resolutie ingestemd dat Amerika toestemming krijgt voor deze aktie als gebleken is dat Irak deze wapens daadwerkelijk tot zijn beschikking heeft. Nu vond ik in de krant een stukje waaruit bleek dat Irak van te voren al zou weten waar de wapeninpecteurs naartoe gaan.Amerika gaat daarom gestaag door met het mobiliseren van troepen en heeft een eventuele aanval al wat vooruitgeschoven in de planning.Nu heeft Amerika bij Turkije een verzoek ingediend of het in geval van oorlog gebruik mag maken van de bases in Turkije voor haar bommenwerpers en jachtvliegtuigen. Turkije heeft daarop gereageerd dat zij dat definitieve besluit pas aan het eind van de maand geeft als de wapeninspecteurs hun definitieve eindrapport hebben ingediend. Prima...begrijpelijk...nooit te vroeg oordelen
Maar...wat ik nu niet begrijp is dat ik 2 dagen later in de krant een stukje lees dat de Turkse minister van buitenlandse handel Kursat Tuzmen op 10 januari met een 150-koppige handelsdelegatie voor een 2-daagse trip naar Bagdad af wil reizen terwijl aan de grenzen van Irak het Amerikaanse leger zich in staat te houden. Ook handig om te weten dat prime-minister Blair van Groot-Brittanie ,Amerika volledig steunt in deze aanval. Is het dan niet een beetje verkeerd van Turkije, nu deze zich kandidaat probeert te stellen voor een lidmaatschap bij de EU, om zich nu op deze manier zo vlak voor een oorlog tussen G-B en Amerika met Irak in te laten.Uiteindelijk heeft een lidstaat van de EU, bij het besluit of een staat mag toetreden tot de EU, vetorecht.Het lijkt me niet slim om je met de vijand in te laten als je een gunst van een,toekomstige, vriend verwacht...dat lidmaatschap. Je kan deze kwestie dus ook zien als een test van Amerika tegenover Turkije (ook een moslimstaat) om te zien hoe deze zich gaat gedragen in een conflict met een mede-moslimstaat(Irak in dit geval...ook gezien als "de as van het kwaad") Daarbij komt ook nog eens dat Irak en Turkije buurlanden van elkaar zijn...mocht Turkije lid worden van de EU komt Irak (wat gezien wordt als een terroristisch,fundamentalistische staat) dan niet heel erg dichtbij Europa? Dit zou moeten betekenen dat de grenzen heeeel erg goed bewaakt zullen moeten worden...is dit niet het geval dan zouden er zich grote problemen voor kunnen doen wat betreft de veiligheid van de EU. Nou is er een klein probleempje; Turkije heeft nou niet echt bewezen dat hun grenzen zo goed bewaakt zijn...was dit wel het geval dan hadden we in Europa geen integratieproblemen want dan zouden er niet zoveel mensen hoeven te integreren... Zou de interne politieke situatie van Turkije toch niet zo goed zijn als dat het voor doet komen???? Mocht de politieke situatie stabiel zijn en worden mensenrechten in acht genomen dan zouden er hier niet zoveel mensen asiel hebben aangevraagd. Hier in Europa kan aan iemand pas asiel verleend worden als gebleken is dat die betreffende persoon echt niet meer terug zou kunnen keren naar zijn land van herkomst als dat zijn veiligheid niet zou kunnen garanderen, een echte vluchteling dus...economische vluchtelingen worden tegenwoordig geweigerd en teruggestuurd als hun asielaanvraag afgewezen is... Toch zijn er dus een hoop politieke vluchtelingen, mede uit Turkije. Geloof Een ander nog veel te weinig besproken onderwerp is het geloof. Je ziet het steeds meer gebeuren: landen in het oosten bijv. Polen,Tjechie,Roemenie zijn steeds meer aan het verwesteren, voornamelijk op economisch en politiek beleid. Dit verwesterde, Europese beleid is voor deze landen een goede richtlijn die dit beleid ook over willen nemen.Immers, het gaat economisch en op het gebied van de welvaart niet slecht met de EU. Vandaar dat een lidmaatschap bij de EU bij deze landen zo in trek is. Het politieke beleid wordt bepaald door overtuigingen van een politiek leider of de regering (al dan niet gekozen door het volk), NIET ALLEEN geloofsovertuigingen en opvattingen maar,een overtuiging of opvatting over wat een goede leefomgeving is of moet zijn voor het land wat bestuurd wordt. De landen die aangesloten zijn bij de EU delen in grote lijnen dezelfde opvattingen over “hoe het moet” en “hoe het zou moeten zijn”. De normen en waarden waar wij, als het goed is, met zijn allen grote waarde aan hechten. Deze opvattingen komen voort uit traditie, opvoeding, economische situatie, sociale leefomgeving en geloof. Deze factoren bepalen hoe iemand in grote lijnen denkt en hoe iemand dus handelt. De vraag die ik mezelf nu stel en ik zal vast niet de enige zijn: Zal Turkije met een overgrote moslimbevolking zich op zo een manier aan kunnen passen aan de normen en waarden van de EU dat het op een goede manier mee kan draaien? Gaat de islam samen met de westerse cultuur? De westerse cultuur is op zich al een geloof. Het heeft zich onderverdeeld in verschillende interpretatiewijzen bijv. Katholiek, Hervormd, Protestant en nog tal van stromingen, maar over het algemeen hebben ze dezelfde denkwijze wat het samenleven tussen deze stromingen mogelijk maakt. Hetzelfde geldt voor de islam. Dit is over het algemeen de arabische cultuur. Ook deze cultuur heeft zich opgesplitst in een aantal stromingen wat een levens- en denkwijze met zich meebrengt. De ene moslim is de andere niet, maar net als met de westerse cultuur heeft de arabische cultuur ook zijn eigen denkwijze en manier van leven. Je kan dan hoog of laag springen maar de levenswijzen en de manier van denken tussen de westerse en de arabische cultuur is naar mijn mening totaal verschillend omdat we andere wortelen hebben. Ok, je kan de hele tijd vanuit een negatief oogpunt kijken naar een samenwerking en samenleving tussen 2 culturen maar kijk ook eens naar de realiteit. We zien keer op keer dat het geloof de grootste problemen geeft in een samenleving.Als mensen elkaar niks meer te zeggen hebben of een groep voelt zich onderdrukt door een andere groep zie je meteen de groep zich opsplitsen; in gelovigen en ongelovigen (en dat terwijl ze allemaal gelovig zijn). Zodra de ene groep het geloof van de ander niet erkent ontstaan er problemen.Ik kijk nu niet naar wie er goed en wie er fout is maar naar de situatie: -Israel en de Palestijnen -op Oost-Timor: de Christenen en de moslimbevolking die elkaar afmaken -De Indiaase regio Kasjmir waar de moslimbevolking vecht om bij Pakistan te kunnen horen, wat een moslimstaat is -De kwestie Amerika en Irak -In Zimbabwe: blanke boeren moeten van hun land van de zwarte bevolking -In Belgie: de Arabisch Europese Liga (AEL) die met hun aanwezigheid voor rellen zorgen. -Dansende moslims op straat als Osama Bin Laden uit naam van de moslimbevolking de Twin Towers in laat storten op 11/9/2001 -De welbekende,beruchte imam die liever opruiende taal in een moskee preekt dan dat ie eenheid wil creeren onder de bevolking in het land waar hij leeft. -De in Turkije strijdende Koerdische beweging onder leiding van Ocalan. -Cyprus; het Turks-Griekse eiland waar de verdeeldheid nog steeds een grote rol speelt. Dit zijn enkele voorbeelden van gebeurtenissen die onder andere de grote belangstelling kregen van de media en de politiek het afgelopen jaar. Trek je eigen conclusie. Persoonlijk zie ik dit nou niet echt bevorderend voor de wereldvrede en de globalisering die in ontwikkeling is en waar de regeringsleiders naar eigen zeggen naar streven. Je kan het dan ook vanuit een ander oogpunt bekijken; zal er ooit wel wereldvrede bestaan? Zeer zeker niet als je het geen kans geeft maar wat wil je, neem je het risico om in problemen te komen als je je ergens mee inlaat (in dit geval de toetreding van Turkije in de EU) of, ben je bereid dat risico te nemen met de gedachte dat je aan iets goeds werkt? Dit zou dan weer een argument kunnen zijn om te kunnen zeggen: laten we het gewoon proberen.Laat Turkije lid worden van de EU. Dit kun je alleen niet klakkeloos besluiten als je geen duidelijke afspraken hebt gemaakt.Je zal van beide kanten moeten geven en nemen. Dat wil zeggen dat Turkije zich zal moeten aanpassen maar niet alleen Turkije. De EU zal ook nog het een en ander aan zijn denkwijze moeten veranderen.Men zegt dat de EU op de goede weg is met het multiculturele beleid dat ze voeren maar, naar mijn mening werkt dat ook nog niet helemaal lekker.Kijk naar de val van het kabinet,dit is zo ontstaan doordat onze interne politiek ook nog niet als een blok achter hun eigen ideeen en idealen staat met wat ze bedoelen een multi-culturele samenleving(onder andere de LPF) Economisch Natuurlijk weegt niet alleen het ethische en politieke gedeelte van deze kwestie mee.Net als met bijna alles wat er gebeurt speelt geld ook een hele grote rol.Het economische aspect zal dan ook zeker zeer zwaar meewegen in de beoordeling of Turkije wel of niet tot de EU gaat behoren net als met de overige kandidaten. We kunnen er niet omheen dat we moeten investeren.Het geschatte bedrag dat de uitbreiding met 10 lidstaten de EU gaat kosten bedraagt van 2004 tot 2006 41.5 miljard euro.Nederland gaat vanaf 2004 jaarlijks 1,5 miljard euro meer betalen tot 2006 voor deze uitbreiding.Vanaf 2007 wordt dit 2.5 miljard meer, voor deze 10 lidstaten. Dat was het bedrag dat Nederland afgelopen jaar over had op de begroting en waar de staatsschuld mee afgelost werd.Helaas heeft onze economie het afgelopen jaar een flinke deuk opgelopen waardoor we voor het komende jaar weer flink wat bezuinigingen hebben doorgevoerd in het onderwijs, de zorg en het leger.We zijn nu dus hard aan het bezuinigen en ondertussen hebben we plannen om nog eens 1,5 miljard extra uit te gaan geven de komende 2 jaar.Wachtrijen in de zorg moeten weg en ondertussen zijn we op de zorg aan het bezuinigen...Onderwijs moet beter maar daar bezuinigen we ook nog eens 700 miljoen op dit jaar.We hebben net een jaar de euro,mensen staan massaal rood,ouders betalen zich nog scheler aan fatsoenlijk onderwijs,land van nederlandse,belgische,duitse en franse boeren loopt onder door overstromingen. Nederland wil eerst een fatsoenlijk landbouwhervormingsbeleid voeren voordat er een uitbreiding komt maar daar zijn geen oren naar.Er moet 78,1 van de 98,6 miljard euro naar de landbouwpolitiek voor de uitbreiding van de EU.Ach...soms is biologisch heel logisch al zie ik hier de logica niet van in. Maar wat levert het ons op? We hebben meer ruimte en vrijheid en de verwachting is dat de nederlandse export over een periode van 10 jaar met een derde zal stijgen van 7 naar 9 miljard euro per jaar.Dat is 2 miljard euro extra over een periode van 10 jaar. 20 Miljard euro zal de uitbreiding ons opleveren.Daarentegen betalen we de komende 10 jaar zoals het ernaar uitziet 57,6 miljard aan de uitbreiding.2x 4,8 miljard van 2004 tot 2006 en 8x 6 miljard de 8 jaar daarna.En dan hebben we er alleen 10 nieuwe lidstaten bij en nog geen Bulgarije, Roemenie en Turkije. Conclusie: Mochten deze drie staten ook deel gaan uitmaken van de geplande uitbreiding dan zal het totale plaatje ons nog net een paar miljard euro meer gaan kosten op economisch vlak. Wie gaat dit allemaal betalen? Inderdaad,de bevolking van de EU. Naar mijn mening lijkt het me verstandig als we eerst zelf op economisch,politiek en op ethisch vlak wat orde op zaken gaan stellen voordat we een besluit gaan nemen wat heel veel mensen aangaat en we ons vastzetten in onze eigen regels als we overhaaste besluiten gaan nemen. Dit helemaal met betrekking tot de kandidatuur van Turkije waar de zaken op politiek gebied(mensenrechten etc.),economisch gebied en de hervormingen nog hartstikke onzeker zijn.We kunnen wel vooruit gaan lopen op een uitgebreide EU maar als ik de zaken zo op een rijtje zet lijkt het me met alles wat er op dit moment gaande is in de wereld niet echt een goed plan. Liever niet dus.