Proefdieren

Inleiding Dierproeven: al die arme diertjes, opgesloten in kooitjes, wachtend op de volgende gruwelijke test. En dan moet je niet alleen aan ratten, muizen, en apen denken, maar ook bijvoorbeeld honden en paarden worden gebruikt voor dierproeven. Jaarlijks worden meer dan zeshonderdvijftig duizend dieren gebruikt voor onderzoek. Hiervan is 46% medisch onderzoek, 11% giftigheidonderzoek, 1% voor het onderwijs en 42% wetenschappelijk onderzoek. Er worden meer dan 1 miljoen proefdieren gefokt, en de dieren die niet worden gebruikt voor onderzoek, worden vernietigd of ze blijven in gevangenschap. Mijn stelling Mijn stelling is: er moet een algeheel verbod op dierproeven komen. De mens lijkt op een dier, maar ze zijn niet gelijk aan elkaar. Veel stoffen die op dieren zijn getest, hebben een andere werking op mensen, met als gevolg allerlei bijverschijnselen, die soms ernstig zijn. Dus moet er weer opnieuw op dieren getest worden. Gezonde dieren worden ziek gemaakt met bijvoorbeeld kanker of aids. Dan wordt geprobeerd of ze beter gemaakt kunnen worden, en als dit lukt, is de kans op genezing bij de mens iets groter. Dit is natuurlijk pas zeker als het op mensen getest wordt. Tegen de tijd dat het zover is dat er op mensen getest kan worden, zijn al vele dieren gestorven door het onderzoek.
De proeven Er wordt op dieren geëxperimenteerd voor de volgende onderzoeken: Medisch onderzoek: Onderzoek naar geneesmiddelen eist de meeste slachtoffers. Hierbij worden de dieren eerst ziek gemaakt met vb. kanker, aids of hart en vaatziekten. Als de dieren uitvoerig zijn getest en "beter" zijn geworden wordt het middel op de markt gebracht. Giftigheidonderzoek: Deze dieren worden getest op giftige stoffen die uiteindelijk terechtkomen in producten die wij (dagelijks) gebruiken, zoals medicijnen, schoonmaakmiddelen, verf, geur, kleur en smaakstoffen, etc, etc. Deze stoffen worden ingespoten of op de kale huid aangebracht Vervolgens wordt gekeken hoe de dieren op deze stoffen reageren. Onderwijsonderzoek: Studenten gebruiken gezonde levende dieren om te leren hoe het menselijk en dierlijk lichaam er van binnen uitziet, of hoe dieren zich gedragen. Ook studenten die later in hun beroep niet met dieren gaan werken. Studenten leren hoe ze moeten snijden, hechten en anders en andere vaardigheden. Wetenschappelijk onderzoek: Dit kan zijn onderzoek naar wapens, drank, drugs, genetische manipulatie, etc, etc. Zo worden bijvoorbeeld wapens getest op dieren om te kijken wat voor slachting het wapen aan kan richten bij mensen (niet in Nederland). Uiteraard is dit voor de dieren een pijnlijke dood. Zeker voor de dieren die niet direct aan de schotwonden overlijden, maar meestal in shock toestand doodbloeden. De alternatieven Er zijn duizenden alternatieven voor dierproeven. Deze alternatieven worden alleen niet vaak gebruikt, omdat er te weinig geld beschikbaar wordt gesteld voor onderzoek naar deze proefdiervrije middelen om stoffen te testen. Voor alternatieven voor dierproeven en onderzoek zonder dieren wordt 3,5 miljoen beschikbaar gesteld door de overheid, terwijl voor onderzoek met proefdieren ongeveer 500 miljoen wordt uitgegeven. En dat terwijl proeven zonder proefdieren goedkoper en betrouwbaarder zijn. Zo is het mogelijk om losse cellen van weefsel en organen te kweken en levend te houden in een bepaalde vloeistof. Zo behouden deze cellen hun specifieke eigenschappen, zodat men hier proeven op kan doen. Verder is het mogelijk om cellen in kweek stoffen te laten produceren, waarvoor anders dieren nodig zijn. Buiten het feit dat testen op cellen/weefselkweek goedkoper is dat het testen op dieren, zijn de resultaten hiervan betrouwbaarder omdat het om menselijke cellen gaat. Deze methode is al een keer toegepast: een onderzoekster in Nederland is er namelijk in geslaagd huid te laten groeien uit huidcellen van een mens. Deze stukjes huid worden gebruikt voor huidirritatietesten. Op deze stukjes huid kun je zien of stoffen schadelijk zijn voor de huidcellen. Nu nog worden bijvoorbeeld schoonmaakmiddelen op de kaalgeschoren huid van cavia’s gesmeerd om te kijken of en na welke tijd deze stof irritaties of ontstekingen veroorzaakt. Een andere methode is het gebruik van computers. Resultaten verkregen uit onderzoeken kunnen in computersystemen worden opgeslagen en weer worden opgevraagd. Zo hoeven niet steeds dezelfde proeven door verschillende onderzoekers te worden gedaan, maar kan men de gegevens van anderen benutten. (uitwisselen van gegevens onderling wordt bijna niet gedaan) Met computers kan men ook biologische systemen van mensen en dieren nabootsen en door middel van speciale programma's sturen. Op die manier kan bijvoorbeeld de groei van een kankercel worden nagebootst en de werking van een bepaald geneesmiddel erop worden bestudeerd.
Slot De dieren worden dus gefokt en in veel te kleine kooien gehouden, ze wachten op gruwelijke testen en voelen vreselijke angst en pijn. Als ze niet meer nodig zijn, of als ze in overvloed gefokt zijn, moeten hun hele leven in gevangenschap zitten of worden zonder pardon vernietigd! Er wordt op de dieren getest of medicijnen wel werken, of dat ze geen bijwerkingen hebben, en als het dier beter wordt, is het niet eens zeker of het bij mensen wel hetzelfde resultaat geeft. Het dier moet alleen maar lijden, terwijl er veel meer andere alternatieven zijn. Zoals het kweken van cellen en weefsels, er is zelf aangetoond dat het mogelijk is! Kortom, het is helemaal niet nodig dat er op dieren word getest, stel jezelf maar eens voor in een veel te klein kooitje, te wachten op een gruwelijke dood!