Pil van Drion

De Tuinman en de Dood
Een Perzisch Edelman: Vanmorgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik, Mijn woning in: 'Heer, Heer, één ogenblik! Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot, Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood. Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant, Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand. Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan, Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!'- Van middag (lang reeds was hij heengespoed) Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet. 'Waarom,'zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt, 'Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?' Glimlachend antwoordt hij: 'Geen dreiging was't, Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast, Toen 'k 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan, Die'k 's avonds halen moest in Ispahaan.' P. N. van Eyck. Het is een oud gedicht maar het geeft mooi weer hoe mensen in Nederland vroeger over de dood dachten: onverwacht. Maar tegenwoordig mag niets meer onverwacht komen. We kunnen ons overal tegen laten verzekeren, zelfs tegen een natuurlijke dood? Borst heeft verklaard dat ze niet tegen een zelfmoordpil is ( de pil van Drion). Dit heeft voor heel wat opschudding gezorgd en sommige partijen wouden zelfs dat ze zou gaan aftreden. Vooral haar opmerking ‘het is volbracht’ maakte de christelijke partijen woedend want Jezus zei dat ook toen Hij aan het kruis hing. Verder vonden partijen het zeer onverstandig dit soort uitspraken te doen, vlak nadat de euthanasie wet was aangenomen (waar Nederland trouwens al ontzettend veel kritiek op heeft gekregen). Ik ben het absoluut niet met minister Borst eens maar aan dat tijdstip erger ik me niet zo. Net na het aannemen van de euthanasie wet. Hier kan ik namelijk mooi inspringen op mijn eerste argument tegen de pil van Drion: we gaan steeds verder. Borst wil de pil alleen voor hoogbejaarden beschikbaar stellen, maar dat is volgens mij een begin. In Nederland is er van alles aan te doen om iemand er weer boven op te helpen. Lukt dit echt niet, dan is er een euthanasie wet. Ik zal niet ontkennen dat er mensen zijn die veel lijden. Misschien overkomt het me zelf ook ooit. Maar ik vind dat er nu wel een grens bereikt is. Dit eerste argument is natuurlijk voor een groot deel op mijn gevoel gebaseerd. Iemand anders kan dit nog niet de grens vinden. Daarom wil ik het nu even hebben over de rol van bejaarde mensen in de maatschappij. Toen ik eens op internet zat kwam ik om een forum terecht waar iemand voorstelde een verplichte euthanasie in te stellen voor mensen die niet meer economisch productief waren. Sommigen reageerden hier sarcastisch op, anderen gingen er serieus op in. Dit zegt denk ik nogal wat. Waarschijnlijk heeft de schrijver van het stukje het humoristisch bedoelt maar ik vind het er zo langzamerhand wel op gaan lijken. Borst wil de pil voor bejaarden. Waarom? Een bejaarde kan toch duizendmaal zo gelukkig zijn als een 20-er? Wordt je als je een bepaalde leeftijd passeert officieel nutteloos verklaart? Het lijkt wel of bejaarden kunnen kiezen tussen een touw, een trein en een flat, en dat Borst het menswaardiger vindt er dan ook nog een pil bij te doen. Ik kan hier echt niet bij. Als mensen niet meer productief genoeg zijn, als ze de maatschappij alleen maar geld kosten, ‘is het dan volbracht’? Wie bepaalt dat eigenlijk? Ik vraag me ook af hoe het eigenlijk moet zijn voor oudere mensen die wél gelukkig zijn. Het eerste probleem is al, wanneer ben je bejaard genoeg? Neem nou dat de leeftijd op 80 jaar wordt gesteld. Als een oudere weduwe van 85 naast een oudere weduwe van 78 woont, en mevrouw 2 heeft er geen zin meer in, wat moet het dan erg zijn als mevrouw 2 ziet hoe mevrouw 1 zit te wachten tot ze ook de leeftijd van 80 heeft en ze vervolgens een rouwbrief in de bus krijgt. Nu zal die grens misschien niet ze precies zijn maar het principe blijft hetzelfde. Ik denk dat de oude vrouw van 85 zich af gaat vragen wat ze hier eigenlijk doet? Ze is toch al geschikt bevonden om dood te gaan? Als ze zich verveelt kan ze zo uit het leven stappen. Dan brengt me gelijk bij het volgende: in wat voor staat zijn mensen als ze zo’n pil nemen? Bij euthanasie gaan er vele gesprekken vooraf. Met doktoren, met familie. Vaak zijn oude mensen bang iemand tot last te zijn. De pil van Drion heeft dan twee effecten: Het versterkt waarschijnlijk het gevoel lastig te zijn én het ontneemt gesprekken die misschien de situatie zouden verbeteren. Als bejaarden zo’n pil bij de dokter halen kan die misschien tegen ze praten, maar een goed gesprek met de familie werkt denk ik stukken beter. Komt het daar dan nog wel van? De pil van Drion is ook zo onherroepelijk. Mensen die probeerden zelfmoord te plegen of op de rand hebben gestaan om het te doen zijn vaak genoeg ontzettend blij dat het niet gebeurd is! Ze voelden zich ellendig maar zijn nu blij te leven. Dit zijn denk ik de mensen die anders de pil van Drion zouden hebben genomen, die hadden dus niet meer geleefd. Een praktische vraag is wie de pil moet verstrekken. 63% van de artsen in Nederland heeft negatief gereageerd t.o.v. de invoering van de pil van Drion. Artsen zijn trouwens verplicht alles te doen om een mens te redden. Ze hebben geleerd hoe ze mensen uit pijn en misschien verdriet helpen. Nu moeten ze mensen uit het leven helpen. Ik denk dat die 63% van de artsen dit niet zullen waarderen. Moet je de pil dan maar in een winkel gaan verkopen? Terwijl ik me in de Edah identificeer voor het aanschaffen van een fles beerenburg staat er een paar winkels verderop iemand zich te identificeren voor de pil van Drion. Bij apothekers krijg je ook een vreemd verhaal: tussen de pijnstillers, drankjes en middeltjes liggen ook wat pilletjes om er een einde aan te maken. Wat zijn nou eigenlijk de redenen om vóór zo’n pil te zijn? Het is beter voor de nabestaanden, zeggen sommigen. Het is toch beter je moeder dood in bed aan te treffen dan aan een stuk touw, onder een trein of onder aan een flat? Maar ik vind dat de gedachte als eerste naar de patiënt moet gaan. Hoe krijgen we de patiënt er weer bovenop? Ik denk trouwens ook niet dat zelfmoord plegen een meerkeuzevraag is maar dat de stap om de pil te nemen veel kleiner is dus dat mensen het sneller gaan doen. Maar om nog even op de nabestaanden terug te komen: misschien is de pil van Drion nog wel erger. Omdat de familie niet altijd van de plannen van een patiënt af zal weten voelen ze zich misschien nog vreselijker. Hadden we er maar wat aan gedaan! Hadden we het maar geweten! De pil van Drion lijkt dan opeens zo makkelijk. Als iemand op een onaangenamere manier zelfmoord pleegt is diegene waarschijnlijk veel hulpelozer. Er mislukken trouwens ontzettend veel zelfmoord pogingen en veel zelfmoord pogingen zijn er puur om aandacht te vragen. Een ander voor argument is dat je na een mooi leven ook zelf mag kiezen voor een mooie dood. Hier ben ik het niet mee eens. Behalve dat ik gevoels- en geloofsmatig hier niet mee instem valt er meer tegenin te brengen. Als we hier aan beginnen vrees ik een groot verlies in waarde voor het leven. Ik vind dat het leven heilig is, een mensenleven mag nóóit zijn waarde verliezen. Als het even niet meer wil moeten we voor deze mensen zorgen. Laten we investeren in de zorgsector en niet in manieren om uit het leven te stappen. We moeten respect hebben voor oude mensen, dat is alleen al een stukje fatsoen. En als oude mensen in een periode raken waarin ze het niet meer zien zitten moeten we ze opvangen en interesse tonen. Er valt zoveel van hen te leren! We kunnen ze de mooie dingen van hun oude dag in laten zien, ze gelukkiger maken. Maar wij racen door, zoals altijd. Nederland is een gehaast land waar normen en waarden vervagen. Tijd nemen voor een mens in de put is er niet meer bij, nee dan maken we pilletjes voor hen, zodat ze uit ons land, uit ons leven en uit onze economie kunnen verdwijnen. De grootste zwakte van de mensheid is intelligentie
stond er op internet. Maar ik denk dat de zwakheid én de kunst is, om op een goede manier met intelligentie om te gaan. Ik vind dat de wetenschap te ver is gegaan en een stapje terug moet nemen, dát is pas wijsheid. Ik wacht wel tot de dood mij komt ophalen.