Normen en waarden

Normen en waarden? Wat zijn dat ook alweer? Tijden veranderen. Mensen veranderen. En het gedrag van mensen veranderd mee. Zo was het vroeger bijvoorbeeld vanzelfsprekend dat je ‘u’ zei tegen je ouders, maar tegenwoordig zeggen bijna alle kinderen gewoon ‘je’. En het is nu bijvoorbeeld ook heel gewoon als een vrouw carrière maakt en haar man thuis blijft om voor de kinderen te zorgen. Het is dus duidelijk dat de normen en waarden ook met hun tijd meeveranderen en ik vind dat dat de verkeerde kant op gaat, de normen en waarden moeten aangescherpt worden. Maar blijkbaar ben ik niet de enige die dat vind. Zo vindt bijvoorbeeld minister Heinsbroek dat televisiespotjes ervoor moeten zorgen dat jongeren in het openbaar vervoer opstaan voor ouderen, mindervaliden en vrouwen. Ook moet de overheid in de spotjes uitleggen hoe de burgers dienen om te gaan met buitenlanders: “We hebben nu eenmaal een multiculturele samenleving. Leer je medemens hoe het hier werkt, praat Nederlands, leg hem of haar de spelregels uit,” aldus minister Heinsbroek. Hier ben ik het helemaal mee eens omdat de tieners van tegenwoordig weinig respect hebben voor ‘andere’ mensen in onze samenleving. Ze doen lekker wat ze zelf willen. Hier moet echt verandering in komen omdat we steeds minder geven om hoe andere mensen leven en denken, dus steeds minder respect voor onze omgeving tonen. Een voorbeeld hiervan is gelijk schelden of zelfs geweld gebruiken als het even tegen zit. Ook moeten we fatsoenlijker en beleefder worden, zeggen acht van de tien Nederlanders volgens een onderzoek in opdracht van het dagblad Trouw. De geënquêteerden zijn het erover eens dat de overheid en het onderwijs daar het meest verantwoordelijk voor zijn. Maar is de schoolklas wel de plaats waar kinderen kennis krijgen van normen en waarden? Ik vind dat de ouders de basisregels van het leven aan hun kinderen moeten leren. Maar omdat de meningen over deze ‘regels’ onder ouders erg sterk uiteen lopen, kunnen de overheid en vooral het onderwijs daarin bijsturen. Vooral omdat kinderen hele dagen op school zitten en daar dus in aanraking komen met allerlei anders opgevoede kinderen. Soms krijgen kinderen helemaal niets mee over normen en waarden, want als ze uit school komen zijn beide ouders aan het werk en moeten ze zichzelf vermaken. En als de ouders thuis komen is het tijd om te eten, tv te kijken en te gaan slapen. Ze leren zo niet dat ze niet zomaar alles krijgen, maar er ook eens wat voor moeten doen. Bijvoorbeeld helpen bij de afwas of hun kamer opruimen. Kinderen worden dezer dagen steeds meer verwend. De maatschappij verhardt. We worden steeds minder tolerant. Maar waarom is dat? Omdat we steeds minder normen en waarden kennen. Vooral onder jongeren wordt het steeds erger. Als je op straat of door school loopt vliegen de meest erge scheldwoorden je om de oren. Er hoeft maar iets te gebeuren en er volgt al een wilde scheldpartij, wat soms zelfs overslaat in geweld. Hoe vaak lees je tegenwoordig in de krant dat er weer eens iemand slachtoffer is geworden van zinloos geweld? Steeds vaker, en het wordt steeds gewoner. Maar het gebeurt lang niet alleen onder jongeren, ook volwassenen worden er de dupe van. Vooral leraren. Als je bijvoorbeeld lekker vervelend bent in de klas en je wordt eruit gestuurd, dan blijf je natuurlijk zitten. Net zolang tot de leraar bijna uit elkaar barst van woede, dan pak je rustig je spullen en verlaat met een slakkengangetje de klas onder het motto van ‘doeg jongens, tot zo, ik heb effe lekker een tussenuur!’. Je leest en hoort de laatste tijd steeds meer dingen over normen en waarden in de media, omdat de bevolking er zelf nu ook wel achter komt dat het zo niet langer kan. In de Tweede Kamer wordt er sterk over vergaderd en ook op televisie wordt er aandacht aan besteed. Belangrijk is dus dat kleine kinderen al gelijk respect wordt bijgebracht. Of dit nou door de school, de overheid of door de ouders gedaan wordt, het is blijkbaar erg noodzakelijk, want anders gaat onze maatschappij nog meer de verkeerde kant op. Aantal woorden: 685