Multiculturele samenleving

Beoordeling 5.9
Foto van een scholier
  • Betoog door een scholier
  • 6e klas vwo | 1557 woorden
  • 2 maart 2005
  • 48 keer beoordeeld
Cijfer 5.9
48 keer beoordeeld

Taal
Nederlands
Vak
JE BENT EEN WERELDBURGER!

Vanaf 2e kerstdag ging het even heel erg goed met ons. Na de ramp in Zuidoost Azië was de hele wereld betrokken bij het getroffen gebied. Voor even verdwenen al onze minuscule probleempjes, daar was even geen aandacht meer voor, alle aandacht was nu gevestigd op het leed van de getroffenen. Ook probeerde iedereen zo veel mogelijk te helpen. Het begon zelfs te lijken op een soort van wedstrijd wie er het meeste geld gaf als de score lijst van alle deelnemende landen werd voorgelezen. Voor korte duur leek het als of de hele wereld één was, iedereen was deel van een hele grote samenleving en had hetzelfde doel voor ogen: hulp. Je was een wereldburger.
In deze tijden waar velen kampen met een identiteitscrisis is dat gevoel denk ik heel erg belangrijk. Daarom luidt mijn stelling: om de huidige problemen op gebied van cultuurverschillen in ons land en over de hele wereld aan te pakken moet de individuele belevingswereld tot op mondiaal niveau getrokken worden.

Eerst zal ik de huidige problemen van onze samenleving, met hun achtergronden proberen te schetsen.
Al eeuwen leven er in ons land verschillende culturen naast elkaar. Door de eeuwen heen zijn er steeds invasies van verschillende culturen geweest en leefden diverse geloofsgroepen, met hun eigen gebruiken en waarden, naast elkaar. Naarmate de tijd vorderde werden com-municatie- en reismogelijkheden verbeterd en nam men geen genoegen meer met de armoede van het eigen land, maar trok men naar het westen om een beter bestaan op te bouwen. Ook werden er ten tijde van arbeidskracht tekorten veel gastarbeiders uit het buitenland gehaald. Daarnaast zijn er nog de politiek vluchtelingen die uit veiligheids overwegingen hun land verlaten, of vanwege een oorlog, of vanwege drastische veranderingen die een land heeft ondergaan waardoor er niet meer in vrijheid geleefd kan worden. Omdat enkele van deze plaatselijke problemen nog niet opgelost kunnen worden, stopt de toestroom van vluchtelingen (nog) niet. De bevolkingssamenstellingen van westerse landen verandert dus drastisch. Hierdoor ontstaat wrijving binnen een land wat zich heeft geuit in xenofobie, racisme en radicalisme en noem maar op. Vaak genoeg wordt er flink wat aandacht aan besteed door de media, neem nou als meest recent voorbeeld de dood van de Marokkaanse tasjesdief. Hierdoor zijn weer heel wat harde uitspraken te horen geweest. Van autochtone kant komt het er zacht gezegd op neer dat ze het zichzelf aandoen en in dit geval laaide bij de Marokkanen de woede weer op over de haat en de wreedheid van de Nederlander jegens hun.

Voor de duidelijkheid zal ik nog een keer mijn stelling herhalen: om deze problemen aan te pakken moet de individuele belevingswereld tot op mondiaal niveau gebracht worden.
Zoals je misschien al merkt, bekijk ik de problemen vanuit de belevingswereld van de mens. Ik sluit niet uit dat er met rechtstreekse maatregelen, zoals inburgeringcursussen en vooraal taal lessen gewerkt moet worden aan de zelfredzaamheid van de allochtoon. Maar ik vind dat dit al heel erg goed gebeurt en het moet gewoon wat tijd krijgen om de gevolgen er van te zien. Ook heeft menselijke onvrede te maken met de werkgelegenheid. Is er meer werk, dan zijn mensen sneller tevreden en voelen zij zich verzekerd van welvaart. Maar ik zal me richten op de menselijke belevingswereld.
Daarbij komt nog dat het de goed ingeburgerde allochtonen en rasechte Nederlanders zijn die meestal voor de onrust zorgen. Het probleem ligt dus in een diepere laag, die snel over het hoofd gezien kan worden, maar die waarschijnlijk iedereen die nog onbevooroordeeld kan denken wel aan zal voelen. Deze laag wil ik proberen helder onhoog te halen.

Om een probleem aan te pakken moet er namelijk eerst gekeken worden naar de achtergrond en de kern van het probleem. In dit geval zie ik dat veel problemen gevolg zijn van angst voor die ‘andere’. Die ‘andere’ komt dan te dicht bij en vormt een bedreiging voor je ‘eigen’ groep. Mensen voelen zich steeds meer verdrukt en soms zelfs opgejaagd.
Zelf woon ik in de buurt van de Leyweg. Als je door dat winkelcentrum loopt zie je duidelijk dat er door de jaren heen steeds meer allochtonen zijn komen wonen. Vroeger woonden de allochtonen altijd in de Schilderswijk, maar ze beginnen steeds meer uit te breiden in alle richtingen. Ik kan me voorstellen dat je je dan opeens heel alleen en verdrukt voelt als blanke, als er weer een schaap op het balkon van de buren uit hangt telekken. In onze cultuur is het dan niet de gewoonte dat je eens gezellig op bezoek gaat bij al die vreemde mensen en ze leert kennen, maar je zal wat argwanend zijn. Als er dan ook nog eens enkele incidenten zijn die je in je argwaan bevestigen, heeft je gevoel gelijk gehad en zijn het vreemde mensen met onverdraagzame gebruiken die je zeker niet zal accepteren.
Voor de allochtoon geldt eigenlijk precies hetzelfde. Velen zijn hier toch uit onvrijheid naar toe gekomen op zoek naar een beter of zelfs menswaardig bestaan. Hier moeten zij heel hard werken om aan al die eisen te voldoen die onze samenleving aan ze stelt. Als je dan met schuine ogen aan gekeken wordt of zelfs met harde uitspraken indirect bedreigd wordt, wordt jou vertrouwen in de goedheid van de mens ernstig geschaad en je ego flink de grond in geboord.
Deze twee ontstane situaties zorgen niet voor een verbeterd contact tussen verschillende groepen, wat wel nodig is voor een vreedzame en goedlopende samenleving.
Kort gezegd is er een ‘wij-zij’ situatie ontstaan. Deze vorm van bewustzijn zorgt voor de intolerantie t.o.v. elkaar, wat ongenoegen of zelfs haat naar elkaar veroorzaakt. Als men alle wereld bewoners dus als één groep ziet, de wereld burger, vervalt al dat wederzijdse vreemdeling gevoel.

Een ander argument om de stelling van de noodzaak van de verbreding van interesse t.o.v. andere volkeren dan je eigen straatje te onderbouwen is het argument van ‘misverstand’.
Aan de verschillende meningen van bijvoorbeeld religieuze Islamieten over de inhoud van de Koran is al te zien dat deze op veel verschillende manieren geïnterpreteerd kan worden. Nooit zullen we te weten komen wat de werkelijke bedoeling is geweest van deze tekst en andere religieuze teksten, en dat is waarschijnlijk ook hun sterke kant, omdat deze zo op alle tijden toepasbaar zijn, kan geen enkele gelovige met zekerheid zeggen wat de waarheid is. De leer van de religie wordt dus altijd vervormd naar het idee van de verkondiger. Op deze manier worden mensen al heel erg snel beïnvloed door de mening van de verteller en kunnen veel moeilijker hun eigen mening vormen over een geloof. Wat nog vervelender is, is dat er ook veel misverstanden op deze manier de wereld in geholpen worden. Dit is erg jammer, want door deze misverstanden zijn vele argumenten tegen een bepaald geloof vaak foutief.
Het zou dus kunnen zijn dat velen toch anders over bepaalde religies zullen denken. En niet alleen ongelovigen positiever naar religie zullen kijken, maar ook gelovigen hun religie minder conservatief zullen beschouwen en er vrijer mee om zullen gaan en, wat nog belangrijker is, andere religies waardig achten. Het minimaliseren van misverstanden zal heel veel schelen in de wrijving binnen een samenleving.

Van andere culturen kunnen we heel veel leren. Door de pluriforme samenleving, een samenleving bestaande uit verschillende religiën en culturen, kunnen culturen zichzelf beter leren kennen door vergelijkingen. Zo komen de eigenaardigheden, gedragingen, wijsheden en waarden boven water. Dan zal duidelijk worden dat er enkele universele waarden bestaan. Deze basis waarden, of absolute waarden vormen een universele overkoepeling die veel verbondenheid met zich mee kan brengen. Als bekend is wat de overeenkomstige waarden precies zijn, kan men de mondiale gelijkenissen onder ogen zien en op een rijtje zetten en weet men waarin verschillende culturen overeen komen en dus wat zij van elkaar kunnen accepteren. Dan zijn ook de overgebleven eigenschappen van culturen duidelijk, de eigenschappen die volksgebonden of landgebonden zijn en niet door een ander volk geaccepteerd hoeven worden. Als deze in een gastsamenleving niet passen en personen en culturen schade berokkenen moeten ze uiteraard bestreden worden. Culturen vol van intolerantie, uitbuiting, wreedheid en buitensluiting moeten wij als samenleving, waarin het tegenovergestelde waardig geacht wordt, veroordelen. Daar is ons rechtssysteem voor om dat tegen te gaan. Maar het bewustzijn van de overeenkomsten brengt waardering en geeft gevoel van gelijkenis. Gevoel van gelijkenis schept een band, zoals je duidelijk kon zien na de ramp in Azië. Binnen dit saamhorigheidsgevoel zal men veel minder snel een ander veroordelen om zijn identiteit.

Concluderend kan ik nu zeggen dat het belangrijk is om al ons bewustzijn te verbreden tot op mondiaal niveau, allereerst omdat de directe manieren van inburgering niet genoeg blijken te zijn, kijk naar de goed ingeburgerde en opgeleidde Mohammed B, de moordenaar van Theo van Gogh. Daarnaast om het wij – zij gevoel te beperken of te verwijderen, zo veel mogelijk de misverstanden omtrent religiën de wereld uit te helpen en om de overeenkomsten tussen culturen verduidelijkt te zien.
UNESCO een organisatie binnen de VN is al flink bezig met rapporten over deze mondiale ethiek en pluralisme. Het probleem ligt nog bij de manier waarop deze mondiale interesse gewekt kan worden. Zelf denk ik dat dat via de media moet gebeuren, waar ik wel ideeën voor heb, maar wat buiten de rede waarom valt.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.