Graffiti

Stelling

Graffiti moet veel harder bestraft worden en moet beschouwd worden als vandalisme

Inleiding + Standpunt

Keith Haring Jubileum + Tegen

Argument 1

Subcultuur

Argument 2

Kunst

Argument 3

Politiek en media

Tegenargument + weerlegging

Kosten voor vervanging + preventieve graffiti

Slot

Samenvatting + Conclusie

http://annika_schrijft.infoteur.nl/specials/graffiti.html http://subcultureslist.com/graffiti-writers/  

De vroege dood van Keith Haring was iets wat men niet aan zag komen in de geschiedenis van graffiti. Op 16 Februari 1990 overleed meneer Haring  in New York in zijn 31e levensjaar aan AIDS. Keith vormde een begin van een stroming die ging werken met pieces, grote en prachtige muurschilderingen om naar te kijken.  Door hem werd graffiti veel populairder en stimuleerde het mensen om te gaan doen. Jammer genoeg wordt het steeds strenger aangepakt en vinden mensen dat graffiti veel harder bestraft moet worden en het beschouwd moet worden als vandalisme. Ik ben tegen deze stelling.

Graffiti werd vroeger rond de jaren '70  geaccepteerd als cultuuruiting. Er zijn rond de wereld vele bekende graffitispuiters geweest en na erg beroemd te worden zijn artiesten zoals Keith Haring en Jean-Michel Basquiat in nationale en internationale musea voorgekomen door hun illegale werk.

De mensen die zelf graffiti spuiten, legaal of illegaal, zien het als een subcultuur. De status van een subcultuur wordt ook ondersteunt door het feit dat organisaties en tijdschriften zich compleet wijden aan graffiti. Die organisaties houden zich dan vooral bezig met het legale spuiten van graffiti. Zo worden er door veel organisaties workshops gegeven, doen ze aan commerciële graffiti en kan het bedrijf zorgen voor preventieve graffiti. Tijdschriften houden zich meer bezig met graffiti van meer beroemde personen en geven er dan een beschrijving bij.

Graffiti spuiten doen mensen voor twee motiverende redenen: Beroemd zijn en respect. In de graffiticultuur doen de mensen het niet voor het geld, maar doen ze het eerder om bekend te worden. Ze stellen aan het begin niks voor, maar proberen dan steeds hoger op de symbolische ladder te komen en verdienen zo respect van andere graffitiers.

Voor veel mensen is graffiti ook een vorm van kunst, het kan overal worden tentoongesteld. Zo zijn er ook met graffiti bespuite doeken die zijn opgehangen in het nationale belastingbureau. Het is ook zo dat er graffitivormen genaamd pieces zijn, dit betekent dat iemand graffiti met veel moeite heeft gemaakt. Door mede-graffitiërs wordt dit geaccepteerd en wordt er niet over die piece heen gespoten, wat er voor zorgt dat er grote delen van de muur in beslag zijn genomen door deze pronkstukken en er weinig plaats is voor kleinere minder moeizame dingetjes.

Zo zijn er in het centrum van Breda in kleine steegjes veel pieces te zien en amper kleine tags van verschillende mensen, door die pieces zien de steegjes er ook wonderbaarlijk goed uit.

Politiek en media in de vorm van graffiti doet veel mensen aan het denken over de realiteit en de mogelijke toekomst. Hierbij komt vaak de mening naar boven van de graffitispuiters zelf. Er wordt veel aandacht besteed aan deze soort graffiti, omdat mensen er zelf over na gaan denken en het mensen inspireert.

Er zijn natuurlijk geen namen van mensen bekend die deze maken doordat de graffiti dus anoniem wordt geplaatst. Zo zijn er veel bekende citaten van graffiti, net zo een bekende is : ''Keep your money, I want change.''

Graffiti zorgt er natuurlijk voor dat de gebouwen van sommige onschuldige mensen ermee worden bespoten en aangezien je moeilijk kan achterhalen wie het heeft gedaan moeten ze zelf maar betalen voor de schoonmaakkosten. Die kosten kost niet niks, want graffiti is bedoeld om niet weg te kunnen halen, maar er zijn ook ontzettend veel bedrijven die weten hoe hiermee omgegaan moet worden, door vuur tegen vuur te bestrijden. Zo is de eerste de beste site die je vindt over graffiti ook gespecialiseerd in dat soort kwesties: ikwilgraffiti.nl. Zij komen ook zelfs met een andere soort preventieve graffiti, commerciële preventieve graffiti. Dit kan dus een win-win situatie worden. En er wordt geen graffiti meer op het gebouw gespuit én mensen zien waar het bedrijf voor bedoeld is.

Dus ik vind dat graffiti niet meer beschouwt moet worden als vandalisme en dat het minder hard bestraft moet worden omdat het een hele subcultuur omheen heeft gebouwd, omdat veel graffiti ook gezien kan worden als kunst én omdat de graffiti-spuiters ook hele nuttige dingen ermee kunnen doen waar mensen erg geïnspireerd van kunnen worden.