Geweld op Televisie

Geweld als vermaak Een dertienjarige Amerikaanse jongen is in januari 2002 met tweede- en derdegraads brandwonden in een ziekenhuis beland na het imiteren van een stunt uit een MTV-programma. Een veertienjarige vriendje is opgepakt omdat hij het jongetje in brand stak. Beide tieners probeerden een stunt na te doen uit het programma Jackass. Daarin stak een man in een brandwerend pak zichzelf in brand. Iedereen kijkt graag televisie, omdat het ontspannend en informatief is. Maar steeds vaker is er geweld te zien. De kinderprogramma’s en actiefilms worden bloederiger en gewelddadiger, en door de goede filmtechnieken ziet het er allemaal heel realistisch uit. Kinderen zijn het slachtoffer van deze ontwikkeling omdat zij het snelst beïnvloed worden door het geweld wat de televisie uitzend. Daarom moet het geweld op de televisie drastisch verminderd worden. Kinderen kennen het verschil tussen werkelijkheid en fictie niet goed. Hun helden, de Pokemon bijvoorbeeld, worden beloond als ze een vijand verslagen hebben. Een kind vind dat helemaal geweldig en gaat dat op het schoolplein ook proberen. Daardoor komen zij en de slachtoffers die ze maken in moeilijkheden. Zeker nu de effecten in films en programma’s steeds realistischer worden is het voor kinderen moeilijk na te gaan of agressie wel of niet normaal is. Er gaat geen avond voorbij of er wordt wel weer iets bloederigs uitgezonden. Kinderen, maar ook volwassenen, willen wel eens wat anders zien dan actie en moorden. Steeds minder kunnen kijkers na een dag hard werken rustig bijkomen door middel van een komedie of een romantische film. Iedere keer weer schotenwisselingen of vechtpartijen, alsof er al niet genoeg geweld in de wereld is. De gevolgen van de slachtoffers van geweld zijn bijna nooit te zien, hierdoor krijgen kinderen het idee dat het goed is om zo je problemen op te lossen. Dit kan lijden tot latere criminaliteit omdat de opgegroeide kinderen het dan heel normaal vinden om geweld toe te passen. Als films met geweld worden verboden op de televisie dan lopen jongeren naar een videotheek of gaan ze naar de bioscoop. Maar dát wordt bemoeilijkt door de strenge controle. Door de Wet op de Nederlandse Filmkeuring worden films gekeurd voor welke leeftijd de film geschikt is. Werknemers van een videotheek of bioscoop zijn verplicht een legitimatie te vragen bij de jeugd. Doen ze dit niet dan krijgen ze een hoge geldboete. Mensen die juist wel graag actiefilms zien, en niet beïnvloedbaar daarvoor zijn, zullen het niet leuk vinden als hun films niet meer uitgezonden zullen worden. Maar omdat ze zelf wel eens de dupe kunnen worden van geweld, dat voort is gekomen door de televisie, zal die gedachte wel veranderen. Ze moeten er rekening mee houden dat er andere mensen zijn die agressief worden door het zien van een actiefilm. Er is te veel geweld op de televisie en vooral de jongere kijkers worden hierdoor beïnvloed. Geweld verbieden in programma’s en films zal niet werken maar wel moeten de gevolgen van het slachtoffer veel beter in beeld worden gebracht. De mate van geweld moet verminderd worden. Zo heb je als je een week televisie hebt gekeken ongeveer 125 doden gezien wat natuurlijk veel te veel is. Ook moeten de ouders uitleggen dat geweld niets oplost en vooral zinloos is. Zinvol geweld bestaat niet, ook niet voor vermaak.