Game over!

Beoordeling 7.3
Foto van een scholier
  • Betoog door een scholier
  • 4e klas tto havo | 588 woorden
  • 4 maart 2013
  • 22 keer beoordeeld
Cijfer 7.3
22 keer beoordeeld

Taal
Nederlands
Vak

Game over!

Gameverslaving is een fenomeen dat de afgelopen jaren voor steeds meer slachtoffers heeft gezorgd, mede door toename van de populariteit van het internet. Maar is het wel een echte verslaving, of wordt het meer gezien als toewijding of een ‘luxeprobleem’?

Nooit meer buiten

Het begint altijd klein. Iemand koopt één of meer leuke spellen en speelt deze regelmatig, gewoon voor de lol. Na verloop van tijd wordt het een uitvlucht van problemen op school of tussen vrienden. Je maakt geen huiswerk meer en zegt vrienden af omdat je liever gamet. Je gaat nachten slaap overslaan en je gamet nonstop. Het is meer dan gewoon toewijding, het neemt je leven over. De tijd die je nog met vrienden en familie spendeert, is minimaal en je sluit jezelf af. Je neemt niet eens de tijd meer om te douchen of fatsoenlijk te eten, alles draait om het spel. Je bent verslaafd.

Niet gewoon toewijding

We spreken hier van een verslaving die net zulke ernstige problemen kan veroorzaken als een depressie of andere aandoening. Je laat jezelf versloffen en je raakt mentaal afhankelijk van een spelletje. Om de nachten door te komen, neem je vaak koffie of energiedrankjes en in sommige gevallen zelf speed. Behalve dat dit erg slecht is voor je gezondheid kun je ook angst- of paniekaanvallen ontwikkelen. Je raakt bovendien afhankelijk van deze middeltjes, alleen maar omdat je moet gamen. Je vindt het spel niet eens zo leuk meer, je moet. We spreken hier dus van een echte verslaving, waar de persoon zonder hulp dus ook niet vanaf komt. De meeste verslaafden stoppen ook nog eens met werken, waardoor alles nog eens heel veel geld kost. Bij een depressie stopt men ook vaak met werken of raak je verslaafd aan verdovende middelen. Een ding dat de verslaafde en iemand met een depressie sowieso ook gemeen hebben; ze zullen niet toegeven dat ze het hebben.

Luxeprobleem

Zoals ik hier beschreven heb, is gameverslaving dus geen luxeprobleempje. Door meerdere negatieve gevolgen van de verslaving is het niet iets waar ze zomaar vanaf kunnen komen. Het is hun toevlucht geworden, en ze zijn afhankelijk van het spel omdat ze niet kunnen of willen dealen met een echt probleem. Het is bovendien ook nog een obsessie. Wanneer ze ergens anders zijn, kunnen ze nog maar aan één ding denken. De enige manier om er vanaf te komen is door al het contact met computers af te sluiten. Een probleem is vaak dat zodra ze weer een game spelen de verslaving terugkomt. Zo kunnen ze op hun werk aan het gamen zijn of op school.

Ik kan stoppen wanneer ik wil

Nooit zal een verslaafde zomaar toegeven dat zij verslaafd is. Ze zien het kwaad er niet van in en zeggen dat ze het gewoon een leuk spelletje vinden. Ze denken dat ze zelf gewoon kunnen stoppen met spelen, waardoor ze het probleem alleen maar ontlopen. De omgeving heeft het vaak wel door, maar confronteren de persoon er niet mee. Door het gebrek aan slaap en gebruik van middelen kan de verslaafde boos of zelfs agressief reageren, net zoals een persoon met een heroïneverslaving

Ik zie gameverslaving als een serieus probleem dat vele negatieve gevolgen heeft. Vaak door de combinatie met andere verslavingen of middelen zal de persoon er niet voor uitkomen of om hulp vragen. Het wordt gezien als een klein probleempje dat niet zoveel voorstelt. Ik vind dat het juist een groot probleem is dat minder lichtjes opgevat moet worden. 

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.