Doping in de sport
Doping in de sport. Een vrij actueel onderwerp in de media de laatste tijd. De ene renner na de ander bekent het gebruik van doping. Persoonlijk wil ik het liever geen doping noemen. Het woord ‘doping’ (wat van het Nederlandse woord ‘doop’ afstamt) heeft namelijk na alle aandacht van de laatste tijd een nogal slechte naam gekregen. Terwijl prestatie verbeterende middelen, zoals ik het liever noem, heel mooi kunnen zijn. Zelfs naast de klachten die mogelijk kunnen worden veroorzaakt door het gebruik van prestatie verbeterende middelen. Na het zien van de wielerronden van Boxmeer vroeg ik me af of het wel reëel is om zo lang op zo’n hoog tempo te fietsen, zonder prestatie verbeterende middelen. Ik denk het niet. Dus ik ben van mening dat doping in de sport moet kunnen.
Doping is eerlijk. Veel mensen vinden doping oneerlijk, omdat de sporters met het meeste geld de beste prestatie verbeterende middelen kunnen krijgen, maar dat is niet het geval. Natuurlijk zijn er ook kosten verbonden aan dopinggebruik en speelt geld dus een rol. Maar geld speel bij meer zaken in de sport een rol. Zo kun je prestatie verbeterende middelen in de wielersport vergelijken met de ontwikkeling van auto’s in de autosport. De grotere teams blijven groot, omdat ze het geld hebben voor vernieuwingen van coureurs en auto’s. Het gevolg hiervan zijn betere trainingsfaciliteiten en dus betere prestaties. Dus? Dat is wel vaker het geval in deze wereld.
Daarnaast is het gebruik van doping gewoon niet te controleren. Dopingartsen blijven nieuwe dopingsoorten ontwikkelen. Voordat de dopingautoriteit er weet van heeft hebben de dopingartsen alweer een nieuw middel, dus lopen de onderzoekers van de dopingautoriteit een beetje achter de feiten aan en dit terwijl er heel veel geld in wordt gepompt. Als doping word gelegaliseerd hoeft er niet zo veel geld meer in de dopingautoriteit geïnvesteerd worden, waardoor er meer geld vrij komt voor bijvoorbeeld het bouwen van indoor sportgelegenheden waar er niet voldoende van zijn. Dit heeft een dubbel effect, meer geld voor trainingsfaciliteiten en er is geld voor het ontwikkelen van betere prestatie verbeterende middelen. Want als het gelegaliseerd wordt kun je doping in een firma kopen, waardoor je de zekerheid hebt dat het geen troep is.
Veel mensen hebben het ook over de gezondheid van de sporter. Ik begrijp dit deels. Het is inderdaad niet echt goed voor je lichaam en er is een kans dat je er verslaafd aan raakt. Maar een sporter kan zelf prima beslissen wat hij/zij wel of niet wil. Als topsporter wil je toch presteren en de druk ligt hoog. Dus doe je ongeveer alles om betere prestaties neer te zetten. Dit is ook beter voor de sport. Mensen houden er namelijk van als er extreme dingen gebeuren, bijvoorbeeld ineens heel hoog word gesprongen of heel hard gelopen. Betekent dit dat er meer aandacht en interesse voor is, er meer beoefenaren zullen komen en er dus meer geld binnenkomt. Waardoor er meer geld is voor betere trainingsfaciliteiten, maar niet alleen dat. Doordat er meer mensen aandacht voor sport hebben en het misschien wel sneller zullen gaan uitvoeren. Waardoor het percentage diabetes patiënten waarschijnlijk afloopt. Dus zou het legaliseren van doping kan misschien nog wel tot een vermindering van diabetes patiënten kunnen leiden.
Wat ook vaker gezegd wordt is dat prestatie verbeterende middelen zoals EPO te vergelijken zijn met drugs als XTC, wat natuurlijk onzin is. EPO stimuleert namelijk de aanmaakt van rode bloedcellen. Dit betekent dat er sneller en meer zuurstof in het bloed kan worden opgenomen en naar de spieren kan worden gepompt, waardoor je minder snel verzuurd raakt en dus sneller kan lopen. XTC daarentegen zorgt er voor dat de neurotransmitter in de hersenen tijdelijk versterk wordt afgegeven. Neurotransmitters activeren het zenuwstelsel. Waardoor je dus in een korte periode een enorme kick geeft en je geen barrières kent. Dus vind ik de vergelijking van prestatie verbeterende middelen en drugs niet gepast. Met het nemen van drugs bereik je niks, terwijl je met het nemen van prestatie verbeterende middelen betere prestaties krijgt. Wat in mij in dit opzichten een stuk onschuldiger is. Sterker nog, het is als je het mij vraagt een goede zaak.
Kortom lijkt het mij een goed plan om prestatie verbeterende middelen te legaliseren. Dit baseer ik op het feit dat het ontzettend lastig is om het te controleren terwijl er toch best veel geld in wordt gepompt. Terwijl als prestatie verbeterende middelen worden gelegaliseerd er een hoop geld wordt bespaard waardoor er geld kan worden investeert in betere prestatie verbeterende middelen en in trainingsfaciliteiten, waardoor er weer meer aandacht voor een sport komt en meer mensen dat dus gaan uitvoeren, waardoor het percentage diabetes patiënten waarschijnlijk afneemt. Vanuit dit oogpunt lijkt doping mij een mooi middel dat beter gelegaliseerd kan worden, omdat ik dan voorzie dat er dan meer voordeel uit gehaald kan worden.
REACTIES
1 seconde geleden
T.
T.
super werkstuk. Alleen mag iets netter
9 jaar geleden
Antwoorden