Documap

Inhoudsopgave:

Inhoudsopgave
Docustartmap
Het voorwoord
Bronnensamenvatting
Het betoog (bouwplan)
Drie stellingen
Een nawoord
Bronnenlijst

Docustartmap:

1) Onderwerp keuze;

Mensen vragen zich vaak af of taakstraffen daadwerkelijk zin hebben. Straffen wij de jongeren nou echt met een beetje prikken in een plantsoen. Of is het niet beter om ze toch in de cel afgezonderd te houden. Mijn keuze om voor taakstraffen onder jongeren te kiezen komt omdat ik graag wil weten hoe rechters tot het besluit komen om iemand een taakstraf te geven, of juist beslissen om iemand op te sluiten. En ook wat het beste werkt bij jongeren. Persoonlijk heb ik nog nooit met het onderwerp te maken gehad, aangezien ik nooit een overtreding heb begaan. Ben daarom ook extra benieuwd wat nou werkelijk het nut van de straffen zijn en wat het beste werkt.

2) Het onderzoeksdoel;

Graag wil ik weten wat het doel is van taakstraffen uitdelen. Of het überhaupt ook effect op de jongeren uitoefent. En zijn er niet andere manieren om jongeren weer de normen en waarden bij te brengen. Ik wil dus uiteindelijk alles uitsluiten wat je bij jongeren die een fout hebben begaan vooral niet moet doen. Mijn mening is namelijk dat taakstraffen wel helpen zolang de jongeren maar geconfronteerd worden met hun omgeving dat ze wat fout hebben gedaan.

3) Het hulpmateriaal;

www.Trouw.nl
www.google.nl -> intypen artikel taakstraffen
www.telegraaf.nl
Bibliotheek archieven
Discussie voeren met volwassen en jongeren in mijn omgeving.

Artikel 1;

Criminaliteit / Allochtone jongere verdient andere straf
Door Mr C.Çörüz, 18-10-2005

Langer straffen van allochtone jongeren is discriminerend en werkt niet. Taakstraffen uitgevoerd in eigen kring, zoals een moskee, zijn effectiever.
Uit onderzoek van de criminologe Mieke Komen blijkt dat jeugdige allochtone verdachten gemiddeld 53 dagen langer in de gevangenis doorbrengen dan autochtone jongeren voor hetzelfde delict. Volgens Komen is dit niet te verklaren door andere factoren zoals een langer starfblad. Het probleem ligt bij de verkeerde analyses van de gedragsdeskundigen die de jongeren onderzoeken, en waarop de rechter zich baseert bij het opleggen van de straf. Zo uiten allochtone jongeren zich anders als het gaat om een begrip als spijt, waardoor de gedragsdeskundigen vaak concluderen dat spijt bij de verdachte ontbreekt. k ben van mening dat het onwenselijk is dat allochtone jongeren zwaardere gevangenisstraffen opgelegd krijgen. Op deze manier wordt niet alleen het non-discriminatiebeginsel geschonden, het is bovendien zeer de vraag of outer langer straffen wel effectief is. Ondanks de hogere straffen recidiveren allochtone jongeren meer in sterkere mate dan autochtone jeugdcriminelen. Het is daarom hoog tijd dat op een andere manier gekeken wordt naar de straftoemeting voor deze groep.
Allochtone jongeren dienen niet zwaarder gestraft worden voor hetzelfde feit, maar mogelijk in sommige gevallen wel op een andere manier dan autochtone leeftijdsgenoten. De kans dat een straf effect sorteert, is groter naarmate deze beter aansluit bij de beleving van de gestrafte jongere.
De strafbeleving van allochtone jongeren wordt in sterke mate bepaald door de normen en waarden van de eigen groep. De Nederlandse samenleving, die sterk is gericht op het individu, kent een schuldcultuur. Schuld is een persoonlijk verwijt. Allochtone jongeren zijn veelal groot gebracht binnen een schaamtecultuur. Als een allochtoon wordt opgepakt, zal zijn schaamte ook op zijn familie afstralen.
Men moet het begrip allochtone verdachte overigens zien als een divers begrip. Zo is er bijvoorbeeld ook een verschil in reactie op een opgelegde straf tussen een Surinaamse en een Turkse verdachte.
Naar de strafbeleving van allochtone jongeren is nog weinig onderzoek gedaan. Uit de weinige onderzoeken komt naar voren dat alternatieve sancties zoals de taakstraf (bestaande uit een werk- en/of leerstraf) minder als straf c.q. als lichte straf worden ervaren. De taakstraf wordt wel weer zwaarder ervaren, en jongeren voelen zich eerder aangesproken op hun gedrag, naarmate een straf is georganiseerd in de sociale omgeving van deze jongere zelf. Dit betekent naar mijn idee dat het soms nuttiger kan zijn als de dader zijn dienstverlening niet in de anonimiteit uitvoert, maar wordt geconfronteerd met zijn omgeving. In dit kader is het opvallend en van belang te constateren dat de Raad voor de Kinderbescherming vrijwel alleen met witte organisaties samenwerkt, waar de taak wordt uitgevoerd.
Het is daarom van belang dat allochtone gemeenschappen ook worden betrokken bij het creëren van werkplaatsen voor taakgestraften. De opgelegde straf heeft meer effect bij de allochtone jongere als zijn ouders betrokken zijn bij de strafafdoening en als de ouders achter de straf staan. Door herkenning van de straf wordt de erkenning van de straf vergroot.
In Den Haag en sinds kort ook in Gouda wordt dit eze kennis over de effecten van straffen voor allochtone jongeren al in de praktijk gebracht. In samenwerking met de Raad voor de Kinderbescherming vervullen veroordeelde moslimjongeren daar een taakstraf in een moskee. Ze voeren nuttige taken uit in een vertrouwde omgeving. Het is daarbij van belang dat ook de ouders betrokken zijn bij de desbetreffende moskeeën. Hierdoor wordt de jongere het meest geconfronteerd met de gevolgen van zijn gedrag. Inmiddels hebben zo'n 110 allochtone jongeren hun straf op een dergelijke manier vervuld in Den Haag. Niet alleen in een Haagse moskee maar ook in een hindoestaanse Mandir, een tempel voor hindoestanen. Maar natuurlijk kan ook een (allochtone) sportclub hier een rol in spelen. Op een enkeling na heeft iedereen de taakstraf goed afgerond. Een Bijkomend voordeel is dat de allochtone bevolking veel meer betrokken wordt bij de ontsporing van allochtone jongeren omdat zij een directe rol krijgt in het veiliger maken van de samenleving. De allochtone gemeenschap wordt zo aangesproken op haar verantwoordelijkheid. Overigens hoeft niet alleen gedacht te worden aan een moskee of tempel waar de jongere zijn taakstraf vervult.
De verharding van de jeugdcriminaliteit en de oververtegenwoordiging van allochtone jongeren in de criminaliteitsstatistieken nopen ertoe om met een open blik naar de methode van strafoplegging te kijken. Als alternatieve projecten bewezen hebben succesvol te zijn, verdienen zij een kans om op veel grotere schaal ingevoerd te worden. De successen die geboekt zijn in Den Haag, waar allochtone jongeren taakstraffen verrichten in de sociale omgeving van de jongeren zelf, zijn veelbelovend. Het zou goed zijn als andere gemeenten zouden volgen.
Mr C. Çörüz is lid van de Tweede-Kamerfractie van het CDA.

Artikel 2;
Strafwerk
Halt is een landelijke organisatie die optreedt tegen jeugdcriminaliteit. Jongeren krijgen voor lichte misdrijven of vergrijpen, zoals winkeldiefstal, vernieling, brandstichting of het kraken van een computer, een taakstraf opgelegd en ontwijken daarmee een strafblad. Om hen een signaal te geven dat strafbaar gedrag niet wordt geaccepteerd. Suzanne praat met een woordvoerder van het bureau en een paar voormalige cliënten. "Die straffen stellen niks voor."
De roep uit rechtse hoek om strengere, langere en vooral ook méér straffen wordt luider. Waarom dan zaniken over een taakstraf? Softe boel, dat Halt? Leo Heldens, coördinator van Halt Venray, lijkt op de vraag voorbereid. "Met alléén een straf los je niks op. En strenger straffen, dat werkt gewoon niet. Je moet jongeren de kans geven na te denken over wat ze gedaan hebben, een mogelijkheid bieden om in te zien dat ze hartstikke fout zitten." Heldens knikt, alsof hij zijn eigen woorden kracht bij wil zetten. Halt heeft ook een functie om criminaliteit in de samenleving te signaleren, zo vertelt hij. "Een fiets jatten, dat schijnt iedereen normaal te vinden. Maar daar bevind je je dus op een glijdende schaal. Die fiets is een eerste stap, wat is de volgende? Je moet aangeven dat zoiets niet door de beugel kan en wordt bestraft."
Een fiets stelen mag natuurlijk niet. Maar op 30 december een rotje afsteken, da's toch niet crimineel? Heldens toont begrip, maar geeft ook aan dat juist jongeren moeten leren dat de wet overtreden niet zomaar kan ook al is het maar een klein vergrijp. Bovendien zijn jongeren die hun eerste passen op het verkeerde pad zetten, veel makkelijker te overtuigen om hun leven te beteren. Je kunt ze meestal snel weer op het rechte pad brengen. "Criminaliteit is van alle tijden. Jongeren willen nou eenmaal hun grenzen verkennen en dan is het niet meer dan logisch dat er ook wel eens een grens overschreden wordt. Wat heel belangrijk is, is dat zo'n jongere leert dat er wel degelijk consequenties aan vast zitten."
Wat voor consequenties zijn dat dan? Een uurtje schrobben in een bejaardenhuis? Heldens wil dat beeld graag nuanceren. "Halt straffen zijn tussen de twee en de twintig uur werk. We vragen de jongere wat hij zelf voor straf in gedachten had, maar wij bepalen uiteindelijk wat het wordt. We proberen de straf te relateren aan het vergrijp. Heb je iets gestolen, dan werk je een paar uur in diezelfde winkel. Een schadevergoeding, bijvoorbeeld na vernieling, hoort er ook bij."
Halt deelt niet alleen straffen uit, er wordt ook veel gepraat. "Bij Halt vindt er een gesprek plaats met de ouders. Je moet namelijk óók weten wat er thuis speelt, of ouders bijvoorbeeld vaak ruzie hebben, een kind daaronder lijdt en als gevolg daarvan de criminaliteit opzoekt. Daarna praten we met de jongere zelf. Vaak ligt de oorzaak van crimineel gedrag in het omgaan met verkeerde vrienden, gepest worden op school, je onzeker voelen. Het hoort er allemaal bij. Met een gesprek proberen we dat uit te diepen."
Zien jongeren nu werkelijk het licht na zo'n gesprek? Ramon (19) is op zijn zestiende gesnapt toen hij in september al met vuurwerk bezig was. Als straf moest hij drie uur werken in een keuken. "Die straffen stellen natuurlijk niks voor. Vooral niet voor echt ontspoorde jongeren. Ik vond ook die vrouw waarmee je moest praten erg agressief en achterdochtig overkomen. Ze behandelde me als een crimineel. Ik dacht dat een goed gesprek het echte doel was." Ramon lijkt niet overtuigd van de aanpak van Halt. "Ze hamerde er alleen maar op of ik werd geslagen, of dat mijn vader alcoholist was. Dat soort dingen. Dat noem ik niet echt een positieve benadering. Wat Halt nodig heeft, zijn mensen die zich echt voor jongeren interesseren en ze willen helpen. Anders kun je ze net zo goed naar de politie sturen."
De 20-jarige Joris, die bij Halt terecht kwam nadat hij met een jampotje zogenaamd geld voor Afrika had opgehaald, noemt de straf die hij kreeg een lachertje. "Ik moest vier uur lang het zwembad van Center Parcs schrobben", grinnikt hij. "Ach, ik vond 't eigenlijk wel grappig. Die mensen daar hadden al eerder Halt-jongeren gehad. Ik werkte harder dan de meesten, zeiden ze." Lachend schudt Joris zijn hoofd. "Ik denk echt niet dat dat werken door jongeren als een straf wordt gezien. Het stelt zo weinig voor. Wie maalt er nou om een paar uurtjes schoonmaken? Kom op zeg. Ik ken mensen genoeg die een maand later weer iets zouden flikken."
Als één bezoek aan een Halt bureau niet werkt, dan worden jongeren bij een tweede keer harder aangepakt. Het aantal recidivisten, zij die zich schuldig maken aan herhaling van strafbare feiten, wordt volgens Heldens dan ook sterk in de gaten gehouden. Hij pakt er een map statistieken bij. Inderdaad, indrukwekkend lage cijfers. En dat is waar Halt uiteindelijk voor is opgezet: jongeren die dreigen op latere leeftijd het criminele circuit in te gaan, weer op het juiste pad brengen. Ook al lijken de jongeren zelf niet altijd even overtuigd van de methodes van het bureau, wérken doet de aanpak van Halt blijkbaar wel.

Artikel 3;

Meeste jongeren na straf weer in de fout
door Louis Cornelisse
Driekwart van de jongeren die zijn veroordeeld tot een taakstraf of opsluiting, gaat binnen zes jaar na vrijlating weer in de fout. Zorgwekkend, vindt minister Donner.
,,Hoe weerbarstig de materie ook is, ik wens mij er niet bij neer te leggen'', schrijft Donner (justitie) aan de Tweede Kamer. De brief begeleidt de Recidive Monitor, die het onderzoekscentrum WODC van justitie gisteren presenteerde. De minister belooft dat vanaf 2006 geen enkele jongere de gevangenis verlaat zonder dat er nazorg is geregeld.
Recidive onder jongeren, maar ook meerderjarigen -78 en 71 procent- noemt Donner 'zorgwekkend hoog'. Ook ruim een derde van de ex-tbs'ers -mensen die tot behandeling in een justitiële kliniek veroordeeld worden- komt na vrijlating opnieuw in aanraking met justitie (36 procent).
De kans op recidive is na een vrijheidsstraf hoger dan na een taakstraf of boete, zo blijkt uit het onderzoek. Toch vindt de minister niet dat de vrijheidsstraf averechts werkt. Een celstraf is vaak onvermijdelijk. De sanctie wordt niet alleen opgelegd als afschrikking, maar ook als vergelding en om de ernst van het delict uit te drukken.
Dat langgestraften en heel kort gedetineerden het meest recidiveren, verbaast Donner niet. Er is een harde kern van criminelen en het is moeilijk om na een lange straf op het rechte pad te blijven.
Bij korte celstraffen gaat het meestal om (verslaafde) dieven voor wie stelen onderdeel is van hun leven.
Jongeren plegen het vaakst opnieuw een criminele daad na een celstraf. Zeven jaar na vrijlating loopt dat percentage op tot 84 procent. Volwassenen die kort gestraft worden, plegen vaker opnieuw een delict dan volwassenen die een lange straf krijgen. Driekwart van de mensen die minder dan zes maanden zitten, recidiveert. Bij langere straffen is dat zestig procent. De afschrikkende werking van een lange straf kan hiermee te maken hebben. Dat lijkt ook te gelden voor de taakstraf: iets meer dan de helft van de tot zo'n straf veroordeelden gaat daarna door met criminele activiteiten.
Minister Donner ziet kansen de recidivecijfers naar beneden te krijgen. Zo verwacht hij een daling doordat draaideurklanten sinds kort langere straffen opgelegd kunnen krijgen. Ook de voorwaardelijke vrijlating kan volgens de minister een mooie stok achter de deur zijn om te voorkomen dat jongeren en volwassen recivideren.
Marokkaanse, Antilliaanse, Arubaanse en Surinaamse jongeren zijn oververtegenwoordigd, zegt de minister. Daarom wil Donner voor die groepen 'justitieel maatwerk' gaan leveren. Hoe dat eruit gaat zien, is nog niet bekend.

Artikel 4;

'Taakstraffen uitvoeren in het leger'

(Novum)

- Mensen die zijn veroordeeld tot een taakstraf, zouden deze ten uitvoer kunnen brengen in het leger. Met die opvatting onderzoekt staatssecretaris van Defensie Cees van der Knaap (CDA) met Reclassering Nederland over de mogelijkheden hiervoor. In een brief aan de Tweede Kamer schrijft hij woensdag binnen een half jaar met de resultaten te komen.
De SGP, die de staatssecretaris eerder heeft gewezen op de mogelijkheid, reageert tevreden op het voorstel van Van der Knaap. Volgens SGP-Kamerlid Kees van der Staaij kan een 'taakstraffer' naast het 'wassen van potten en pannen in het bejaardentehuis' wel aan 'stevig handwerk' doen in het leger. Van der Staaij denkt bij handwerk aan het vervangen van rupsbanden of het schoonmaken van gebruikt defensiemateriaal.
Van der Knaap schrijft in zijn brief verder dat hij een proef begint om jongeren die de Glen Mills-school voor probleemjongeren met succes hebben doorlopen, een leertraject binnen het leger aan te bieden. VVD-Kamerlid Jelleke Veenendaal vroeg de staatssecretaris dit initiatief te nemen.

Artikel 5;

vrijdag 7 juli 2006 19:30
'Probleemjongeren niet gebaat bij werkstraf'
(Novum) - Een werk- of leerstraf heeft weinig effect op jongeren die op jonge leeftijd al gokken of drinken. Ook jongeren uit probleemgezinnen en jongeren zonder goede vrijetijdsbesteding zijn moeilijk te helpen. Dat blijkt vrijdag uit onderzoek van het Wetenschappelijk Onderzoeks- en Documentatiecentrum (WODC).
Jongeren van 12 tot 18 jaar die zijn aangehouden voor lichte vergrijpen zoals vernieling of overlast en niet vaker dan één keer in aanraking zijn geweest met de politie, krijgen de keuze of ze naar justitie of naar bureau Halt worden doorverwezen. Via bureau Halt krijgen de jongeren een leer- of werkstraf, en krijgen ze geen strafblad.
Vooral bij jongeren die voor de tweede keer bij Halt zijn beland, blijkt de procedure volgens het justitiële kenniscentrum WODC vaak zinloos. De zogenoemde meelopers, jongeren die meededen aan crimineel gedrag 'omdat iedereen het deed', reageren wel positief op werk- of leerstraffen van Halt.
Volgens bureau Halt is het voor jongeren die de fout in zijn gegaan belangrijk dat ze een tweede kans krijgen. Meer dan negentig procent van de jongeren geeft na de procedure aan geleerd te hebben van eerdere fouten, blijkt uit het onderzoek.
Publicatiedatum: 7 juli 2006
Bron: Novum

Artikel 6;

Het voorwoord:

Rond 30 December is het een bekend gegeven dat vele jongeren opgepakt worden voor het te vroeg afsteken van vuurwerk. Vaak krijgen die jongeren dan een taakstraf. Ze moeten op 1 Januari verplicht de troep op straat opruimen. Maar wanneer wordt er nou beslist of een incident goed gestraft wordt met een taakstraf of juist een gevangenisstraf? En wat is nou de beste methode om de jeugd te kunnen confronteren met hun daden, waardoor de incidenten beperkt blijven en niet meer gepleegd worden door de overtreders. Dit wil ik onderzoeken door middel van kranten artikelen te lezen en bestuderen.

Bronnensamenvatting:

Artikel 1;

Gevonden op: http://www.trouw.nl/deverdieping/podium/article27995.ece/Criminaliteit+%2F+Allochtone+jongere+verdient+andere+straf
Uitgegeven op: 18-10-2005
Geschreven door: Mr C. Çörüz
Titel: Criminaliteit/ Allochtone jongere verdient andere straf.
Naam krant: Trouw

Belangrijke punten uit de tekst;

1. Het probleem ligt bij de verkeerde analyses van de gedragsdeskundigen die de jongeren onderzoeken, en waarop de rechter zich baseert bij het opleggen van de straf. Zo uiten allochtone jongeren zich anders als het gaat om een begrip als spijt, waardoor de gedragsdeskundigen vaak concluderen dat spijt bij de verdachte ontbreekt.

2. Uit de weinige onderzoeken komt naar voren dat alternatieve sancties zoals de taakstraf (bestaande uit een werk- en/of leerstraf) minder als straf c.q. als lichte straf worden ervaren. De taakstraf wordt wel weer zwaarder ervaren, en jongeren voelen zich eerder aangesproken op hun gedrag, naarmate een straf is georganiseerd in de sociale omgeving van deze jongere zelf.

3. De successen die geboekt zijn in Den Haag, waar allochtone jongeren taakstraffen verrichten in de sociale omgeving van de jongeren zelf, zijn veelbelovend.

Waarde-oordeel: Ik vond dit artikel erg waardevol en betrouwbaar aangezien het met feiten van een onderzoek te maken heeft. Ook vond ik het een erg bruikbaar artikel aangezien het een oplossing biedt aan de vraag wat de beste straf is.

Artikel 2;

Gevonden op: http://www.spunk.nl/articles/view_article.asp?id=475958
Uitgegeven op: 27-02-2003
Geschreven door: Suzanne Vrinte
Titel: Strafwerk
Naam site: www.spunk.nl

Belangrijke punten uit de tekst;

1. "Een fiets jatten, dat schijnt iedereen normaal te vinden. Maar daar bevind je je dus op een glijdende schaal. Die fiets is een eerste stap, wat is de volgende? Je moet aangeven dat zoiets niet door de beugel kan en wordt bestraft."

2. "Criminaliteit is van alle tijden. Jongeren willen nou eenmaal hun grenzen verkennen en dan is het niet meer dan logisch dat er ook wel eens een grens overschreden wordt. Wat heel belangrijk is, is dat zo'n jongere leert dat er wel degelijk consequenties aan vast zitten."

3. "Halt straffen zijn tussen de twee en de twintig uur werk. We vragen de jongere wat hij zelf voor straf in gedachten had, maar wij bepalen uiteindelijk wat het wordt. We proberen de straf te relateren aan het vergrijp. Heb je iets gestolen, dan werk je een paar uur in diezelfde winkel. Een schadevergoeding, bijvoorbeeld na vernieling, hoort er ook bij."

4. "Bij Halt vindt er een gesprek plaats met de ouders. Je moet namelijk óók weten wat er thuis speelt, of ouders bijvoorbeeld vaak ruzie hebben, een kind daaronder lijdt en als gevolg daarvan de criminaliteit opzoekt. Daarna praten we met de jongere zelf. Vaak ligt de oorzaak van crimineel gedrag in het omgaan met verkeerde vrienden, gepest worden op school, je onzeker voelen. Het hoort er allemaal bij. Met een gesprek proberen we dat uit te diepen."

5. "Die straffen stellen natuurlijk niks voor. Vooral niet voor echt ontspoorde jongeren. Ik vond ook die vrouw waarmee je moest praten erg agressief en achterdochtig overkomen. Ze behandelde me als een crimineel. Ik dacht dat een goed gesprek het echte doel was."
6. Wat Halt nodig heeft, zijn mensen die zich echt voor jongeren interesseren en ze willen helpen. Anders kun je ze net zo goed naar de politie sturen."
7. "Ik denk echt niet dat dat werken door jongeren als een straf wordt gezien. Het stelt zo weinig voor. Wie maalt er nou om een paar uurtjes schoonmaken? Kom op zeg. Ik ken mensen genoeg die een maand later weer iets zouden flikken."

Waarde-oordeel: In dit artikel komt goed naar voren wat de jongeren van taakstraffen vinden. Hierdoor krijg je van meerdere kanten een mening over de taakstraffen en of ze ook daadwerkelijk werken. Ik vind dit daarom ook een waardevol stuk voor mijn betoog.

Artikel 3;

Gevonden op: http://www.trouw.nl/archief/article5178.ece/Meeste_jongeren_na_straf_weer_in_de_fout
Uitgegeven op: 10-03-2005
Geschreven door: Louis Cornelisse
Titel: Meeste jongeren na straf weer in de fout
Naam krant: Trouw

Belangrijke punten uit de tekst;
1. De kans op recidive is na een vrijheidsstraf hoger dan na een taakstraf of boete, zo blijkt uit het onderzoek.
2. Jongeren plegen het vaakst opnieuw een criminele daad na een celstraf
3. Driekwart van de mensen die minder dan zes maanden zitten, recidiveert. Bij langere straffen is dat zestig procent. De afschrikkende werking van een lange straf kan hiermee te maken hebben. Dat lijkt ook te gelden voor de taakstraf: iets meer dan de helft van de tot zo'n straf veroordeelden gaat daarna door met criminele activiteiten.
Waarde-oordeel: Hier kwam naar voren hoe belangrijk taakstraffen zijn en dat ze daadwerkelijk effect hebben. Het was ook zeer betrouwbaar aangezien er getallen in voor kwamen over de terug vallende ‘criminelen’.

Artikel 4;

Gevonden op: http://www.trouw.nl/laatstenieuws/laatstenieuws/article37627.ece/Taakstraffen_uitvoeren_in_het_leger
Uitgegeven op: 16-11-2005
Geschreven door: Novum
Titel: Taakstraffen uitvoeren in het leger
Naam krant: Trouw

Belangrijke punten uit de tekst;
1. Mensen die zijn veroordeeld tot een taakstraf, zouden deze ten uitvoer kunnen brengen in het leger.
2. Volgens SGP-Kamerlid Kees van der Staaij kan een 'taakstraffer' naast het 'wassen van potten en pannen in het bejaardentehuis' wel aan 'stevig handwerk' doen in het leger. Van der Staaij denkt bij handwerk aan het vervangen van rupsbanden of het schoonmaken van gebruikt defensiemateriaal.
3. Van der Knaap schrijft in zijn brief verder dat hij een proef begint om jongeren die de Glen Mills-school voor probleemjongeren met succes hebben doorlopen, een leertraject binnen het leger aan te bieden.

Waarde-oordeel: Ook hier komt een oplossing naar voren die ik persoonlijk erg goed vind. De jongeren leren zo niet alleen om op het rechte pad te komen, maar krijgen ook de kans om op dat pad te blijven door ze een baan aan te bieden.

Artikel 5;

Gevonden op: http://www.elsevier.nl/nieuws/laatste_24_uur/nieuwsbericht/asp/artnr/105520/zoeken/ja/index.html
Uitgegeven op: 7 Juli 2006
Geschreven door: Novum
Titel: 'Probleemjongeren niet gebaat bij werkstraf'
Naam maandblad: Elsevier

Belangrijke punten uit de tekst;
1. Ook jongeren uit probleemgezinnen en jongeren zonder goede vrijetijdsbesteding zijn moeilijk te helpen.
2. Vooral bij jongeren die voor de tweede keer bij Halt zijn beland, blijkt de procedure volgens het justitiële kenniscentrum WODC vaak zinloos. De zogenoemde meelopers, jongeren die meededen aan crimineel gedrag 'omdat iedereen het deed', reageren wel positief op werk- of leerstraffen van Halt.
3. Volgens bureau Halt is het voor jongeren die de fout in zijn gegaan belangrijk dat ze een tweede kans krijgen.
Waarde-oordeel: Goed stuk omdat er naar voren komt dat taakstraffen niet voor iedereen weg gelegd zijn. Maar voor vele toch een oplossing bieden.

Artikel 6;

Gevonden op: http://209.85.135.104/search?q=cache:kWQ8wjsIaZgJ:www.vetverkeerd.nl/files/file.php5%3Fid%3D106+alles+over+%22taakstraffen%22&hl=nl&gl=nl&ct=clnk&cd=20&lr=lang_nl
Uitgegeven op: Najaar 2004 editie
Geschreven door: Marijke Vromans, Thea van der Geest, Miranda de Haan,
Lianne Bertens en Dick Zuilhof
Titel: ‘Een kind leert niets van een gevanginsstraf’
Naam krant: Vet verkeerd krant
Druk: Ando bv, Den Haag

Belangrijke punten uit de tekst;

1. ‘Ze weet heel goed dat ze in de gevangenis komt, als ze zich weer niet aan de afspraken houdt’, zegt Albi Visscher.

2. Ik denk niet dat een kind iets leert van een gevangenisstraf. Een taakstraf kan je uitvoeren in je vrije tijd. Dus je kunt gewoon naar school blijven gaan. Kom je uit de gevangenis dan is het heel moeilijk om je leven weer op te pakken.

Waarde-oordeel: Dit artikel geeft een beeld weer hoe de taakstraffen kunnen zijn. Het blijkt in dit stuk dat kinderen meerdere keren niet op kunnen dagen en toch weer een taakstraf krijgen. Dat vind ik erg jammer van dit systeem. Het lijkt er namelijk op dat kinderen onder hun straf uit kunnen komen en daarin nog beloond worden ook, ze hoeven immers niet meteen naar de gevangenis, en ja dat het werk steeds zwaarder en meer wordt nemen de echt lastige kinderen dan wel voor lief. Het artikel is dus bruikbaar om tegen argumenten te verzinnen en daarop een weerlegging te geven.

Het betoog (bouwplan):

Mijn stelling is: Taakstraffen; “De effectieve oplossing bij kleine criminaliteit!”
Mijn doel is: Het aantonen van de effectiviteit van taakstraffen bij jongeren.

Argumenten:

Argumenten voor:
- Taakstraffen zijn effectiever aangezien de jongeren die uitvoeren in de sociale omgeving. (bron 1)
- Als jongeren niet meer gestraft worden houden de grenzen niet op. Het begint vaak onschuldig wat gelijk afgestraft wordt door taakstraffen. Dat heeft meer effect op de meeste personen. (bron 2)
- Het is belangrijk dat jongeren consequenties inzien wat hun daden betreft. Je doet dat door ze te straffen. (bron 2)
- Belangrijk is het om nazorg te verlenen zodat ook na de taakstraf de jonger aan zich zelf kan werken en begeleid wordt. (zelfkennis)
- Voor ‘ontspoorde’ jongeren zijn taakstraffen niet gericht. Ik heb het dan over zware overtredingen zoals moord, oplichting, verkrachting maar ook de kleine dingen als een oma beroven. (zelfkennis)
- Het is gebleken dat jongeren die in de gevangenis hebben gezeten sneller en vaker de fout in gaan dan jongeren met een opgelegde taakstraf. (bron 3)
- Jongeren taak laten uitvoeren in het leger is goed voor hun normen en waarden. Ook krijgen ze de kans om een baan aangeboden te krijgen. (bron 4)

Argumenten tegen:
- Volgens vele jongeren helpen de taakstraffen niet. Je hoeft immers na een misdrijf alleen maar schoon te maken! (bron 2)
- Jongeren krijgen na het niet vervullen van hun taak, nog een aantalmaal een kans om hun taakstraf te vervullen. (bron 6)
- Naast de taakstraf is het vaak ook nodig de jongeren te begeleiden na de straf vervuld te hebben. Helaas is dit nog niet verplicht en jongeren kunnen hierdoor terug in hun oude leef gewoontes raken. (zelfkennis)
- Vooral bij jongeren die voor de tweede keer bij Halt zijn beland, blijkt de procedure volgens het justitiële kenniscentrum WODC vaak zinloos. Deze jongeren moeten dus anders geholpen worden. Maar toen zij voor de eerste keer in de fout zijn gegaan hebben zij wel taakstraffen moeten volbrengen, zonder resultaat wat dus betekend dat ze als nog een gevangenis straf krijgen. Gelijk met een gevangenis straf was de jongeren waarschijnlijk wel te remmen. (bron 5)

Argumenten weerlegging:

- Er zijn natuurlijk jongeren die voor hun gevoel hebben dat het niet werkt. Maar volgens de statestieken heeft het daadwerkelijk wel veel zin om taakstraffen te geven. (bron 2)
- Jongeren verdienen een kans om zich te verbeteren. Bovendien leren jongeren meer van een taakstraf dan een gevangenisstraf, het wil niet zeggen dat de jongeren kansen blijven krijgen. Komen zij te vaak hun afspraken niet na dan zijn de gevolgen dat zij een gevangenisstraf krijgen. Er moeten natuurlijk wel grensen gesteld worden. (bron 6)
- Niet elke jonger heeft naast de taakstraf begeleiding nodig. Zoals het er nu naar uit ziet gaat het met ± 50% van de jongeren ook goed zonder extra begeleiding. Dit is altijd nog meer dan de jongeren die de gevangenis terrecht komen. (bron 3)
- Ook hier geld jongeren moeten kansen krijgen. Als blijkt dat niet de juiste beslissing is genomen voor die persoon is dat helaas jammer. Uiteindelijk is er altijd nog een andere straf mogelijk. (bron 6)

Drie stellingen:

1. Jongeren worden harder aangepakt door taakstraffen dan door een celstraf.
a) Jongeren worden geconfronteerd met het zogenaamde schaamtebeleid. Vaak worden de taakstraffen uitgevoerd in de sociale omgeving van de dader zelf.
b) Resultaten wijzen uit dat ‘kleine criminelen’ minder vaak terug vallen als zij een taakstraf uitgevoerd hebben. In plaats van een gevangenisstraf. Vaak zijn de taakstraffen intensiever dan het in de gevangenis uit zitten van je straf.
c) Bij taakstraffen leren ze een discipline die ze vaak verleerd zijn of nooit geleerd hebben. Door dat ze weer bij te brengen vergroot je ook de kans van de jongeren om een baan te vinden.

2. Taakstraffen hebben meer voordeel voor de maatschappij.
a) De jongeren doen onbetaald werk, wat vaak niet de leukste klusjes zijn. Bijvoorbeeld de straat opruimen, in bejaarden tehuizen afwassen en meer van dat soort klussen. Als een jongere zulk werk moet verrichten bedenkt het na klaar te zijn van de taakstraf zich wel een tweede keer.
b) Bovendien kosten jongeren die vastgezet moeten worden een hoop geld. Wat uiteindelijk betaald wordt door de rest van de burgers, die zich vaak wel aan de wetten houden.
c) Bij taakstraffen worden niet de ouders verandwoordelijk gesteld door het betalen van een bekeuring, maar moeten de jongeren het zelf oplossen door onbetaald werk te verrichten.

3. Taakstraffen moeten verder uitgebreid worden.
a) Niet alleen de straf moet uitgedeeld worden maar ook de zorg erna moet goed geregeld zijn. Hierdoor verklein je ook de kans dat de jongeren terugvallen in het oude leventje.
b) Bij herhaling; de jongeren verplicht in een heropvoedingskamp te plaatsen. Hier leren ze opnieuw de normen en waarden van Nederland. Ook hun eigen persoonlijkheid en problemen komen in zo’n kamp naar voren. Bij goed gedrag en afronding hebben zelfs de jongeren vaak de mogelijkheid om een baan te krijgen.
c) In plaats van Haltbureau’s te sluiten moeten er meer komen, zodat er een betere controle kan zijn op de taakstraffen. En dat ook de na behandeling van de jongeren goed verloopt.

Een nawoord:

Wat mij betreft zijn taakstraffen de beste oplossing voor ‘kleine criminelen’. Ik vond het erg leuk om artikelen te lezen omtrent taakstraffen. Helaas waren niet alle stukken bruikbaar, maar voor mijn eigen kennis is het heel interessant geweest. Wat ik gemerkt heb in mijn omgeving is dat jongeren echt wel een tweede keer gaan denken voordat ze weer een strafbaar feit begaan. Zij hebben dan ook een taakstraf moeten volbrengen waar ze zich ook best voor geschaamd hebben. Ik hoop dat in de toekomst er goed nagedacht wordt over wat het beste is voor jongeren en ook daadwerkelijk wat doen om de jongeren op het rechte pad te houden.

Bronnenlijst:

Artikel 1:
Gevonden op: http://www.trouw.nl/deverdieping/podium/article27995.ece/Criminaliteit+%2F+Allochtone+jongere+verdient+andere+straf
Uitgegeven op: 18-10-2005
Geschreven door: Mr C. Çörüz
Titel: Criminaliteit/ Allochtone jongere verdient andere straf.
Naam krant: Trouw

Artikel 2:
Gevonden op: http://www.spunk.nl/articles/view_article.asp?id=475958
Uitgegeven op: 27-02-2003
Geschreven door: Suzanne Vrinte
Titel: Strafwerk
Naam site: www.spunk.nl

Artikel 3:
Gevonden op: http://www.trouw.nl/archief/article5178.ece/Meeste_jongeren_na_straf_weer_in_de_fout
Uitgegeven op: 10-03-2005
Geschreven door: Louis Cornelisse
Titel: Meeste jongeren na straf weer in de fout
Naam krant: Trouw

Artikel 4:
Gevonden op: http://www.trouw.nl/laatstenieuws/laatstenieuws/article37627.ece/Taakstraffen_uitvoeren_in_het_leger
Uitgegeven op: 16-11-2005
Geschreven door: Novum
Titel: Taakstraffen uitvoeren in het leger
Naam krant: Trouw

Artikel 5:
Gevonden op: http://www.elsevier.nl/nieuws/laatste_24_uur/nieuwsbericht/asp/artnr/105520/zoeken/ja/index.html
Uitgegeven op: 7 Juli 2006
Geschreven door: Novum
Titel: 'Probleemjongeren niet gebaat bij werkstraf'
Naam maandblad: Elsevier

Artikel 6:
Gevonden op: http://209.85.135.104/search?q=cache:kWQ8wjsIaZgJ:www.vetverkeerd.nl/files/file.php5%3Fid%3D106+alles+over+%22taakstraffen%22&hl=nl&gl=nl&ct=clnk&cd=20&lr=lang_nl
Uitgegeven op: Najaar 2004 editie
Geschreven door: Marijke Vromans, Thea van der Geest, Miranda de Haan,
Lianne Bertens en Dick Zuilhof
Titel: ‘Een kind leert niets van een gevangenisstraf’
Naam krant: Vet verkeerd krant
Druk: Ando bv, Den Haag